مونتسرات اطلاعات اولیه
| زمان محلی | وقت خود را |
|---|---|
|
|
|
| منطقه زمانی محلی | اختلاف منطقه زمانی |
| UTC/GMT -4 ساعت |
| عرض جغرافیایی / عرض جغرافیایی |
|---|
| 16°44'58 / 62°11'33 |
| رمزگذاری ISO |
| MS / MSR |
| واحد پول |
| دلار (XCD) |
| زبان |
| English |
| برق |
 یک نوع سوزن آمریکای شمالی-ژاپن نوع 3 پایه ایالات متحده را تایپ کنید |
| پرچم ملی |
|---|
 |
| سرمایه، پایتخت |
| پلیموث |
| لیست بانک ها |
| مونتسرات لیست بانک ها |
| جمعیت |
| 9,341 |
| حوزه |
| 102 KM2 |
| GDP (USD) |
| -- |
| تلفن |
| 3,000 |
| تلفن همراه |
| 4,000 |
| تعداد میزبانهای اینترنتی |
| 2,431 |
| تعداد کاربران اینترنت |
| 1,200 |
مونتسرات مقدمه
|
جزیره مونتسرات (انگلیسی: Montserrat) ، یک سرزمین خارج از کشور انگلیس ، یک جزیره آتشفشانی است که در جنوب جزایر Middle Leeward در هند غربی واقع شده است و توسط کلمبوس در سال 1493 پس از کوهی به همین نام در اسپانیا نامگذاری شد. این جزیره 18 کیلومتر طول و 11 کیلومتر عرض دارد. در این جزیره سه آتشفشان اصلی وجود دارد که میزان بارندگی آنها سالانه 1525 میلی متر است. مونسرات در اصل غنی از پنبه جزیره ای ، موز ، شکر و سبزیجات بود. به دلیل فوران آتشفشان که از 18 ژوئیه 1995 آغاز شد ، بسیاری از مناطق این جزیره تخریب شد و دو سوم جمعیت به کشورهای خارجی گریختند. فوران آتشفشان همچنان ادامه داشت و بسیاری از مکانهای این جزیره را غیرقابل سکونت کرد. مونتسرات یا مونتسرات (انگلیسی Montserrat) جزیره ای در دریای کارائیب است ، کوهی به همین نام در اسپانیا توسط کلمبوس در سال 1493 نام. در 18 ژوئیه 1995 ، به دلیل فوران آتشفشانی که پلیموث را با خاک یکسان کرد ، پایتخت مونتسرات از پلیموث هم سطح به برادس منتقل شد عمدتا گردشگری ، صنعت خدمات و کشاورزی. صنایع ارتباطی و مالی به سرعت توسعه یافته اند و به تدریج به یکی از منابع اصلی درآمد دولت تبدیل می شوند. دولت برای دستیابی به هدف خودكفایی در محصولات كشاورزی ، كشاورزی را به یكی از اولویت های توسعه خود تبدیل كرده و یك سری برنامه های توسعه را تدوین كرده است. در عین حال ، صنعت نور را به شدت توسعه داده و وابستگی اقتصاد را به گردشگری و کشاورزی کاهش دهید. مقامات در انگلستان و مونتسرات در مورد پیش نویس برنامه سیاست کشور به توافق رسیدند و تا آوریل 1998 ، 59 میلیون پوند (تقریبا 7500 پوند) ده هزار دلار) برای هزینه های اضطراری ، تخلیه یا توسعه ، از جمله 2400 پوند برای هر بزرگسال ، 600 پوند برای هر کودک ، و حمل و نقل به انگلستان یا سایر جزایر کارائیب. در ژانویه 1999 ، دولت انگلیس تصمیم گرفت که در برنامه سه ساله بعدی ، دولت 75 میلیون پوند (تقریبا 125 میلیون دلار آمریکا) اختصاص دهد. گردشگری بخش مهمی از اقتصاد است. گردشگران عمدتا اهل آمریکای شمالی هستند. در ژانویه 1994 ، دولت یک برنامه پنج ساله گردشگری را اعلام کرد. در سال 1996 ، تعداد کل گردشگران 14441 نفر بوده است که از این تعداد 8703 نفر یک شبه گردشگر ، 4394 نفر کروز و یک هزار و 344 نفر گردشگر کوتاه مدت بوده اند. هزینه های گردشگری 3.1 میلیون دلار آمریکا بوده است. در سال 2000 ، 10337 گردشگر یک شبه وجود داشته است. |