Tokelau wordt ook wel "Union Islands" of "Union Islands" genoemd. De zuid-centrale eilandengroep in de Stille Oceaan, [1] & nbsp ;, bestaat uit Fakaofo-atol (Fakaofo, 2,63 vierkante kilometer), Atafu-atol (Atafu, 2,03 vierkante kilometer), Nukunonu-atol (Nukunonu, 5,46 vierkante kilometer) Km) samengesteld uit 3 koraaleilanden. Tokelau ligt tussen 8 ° -10 ° zuiderbreedte en 171 ° -173 ° westerlengte, 480 kilometer ten noorden van West-Samoa, 3900 kilometer ten zuidwesten van Hawaï, Tuvalu in het westen, Kiribati in het oosten en noorden.

Tokelau's drie koraalatollen liggen in een rij van zuidoost naar noordwest, allemaal omgeven door vele kleine eilanden en riffen, die een centrale lagune vormen. Het grootste atol Nukuno Noonan ligt op 480 kilometer afstand van Samoa. Het atol-eilandje bevindt zich op de rifader die niet ver van de kust in zee afdaalt. De lagune van het atol heeft ondiep water en er zijn ontsluitingen van koraal verspreid, dus het kan niet worden verzonden. Het eiland is laag en vlak, met een hoogte van 2,4 tot 4,5 meter (8 tot 15 voet). De hoge doorlatendheid van de koraalzandige bodem dwingt mensen om twee maatregelen voor wateropslag te nemen, waarbij traditioneel kokospalmen in het holle centrum worden gebruikt om water op te slaan.

Het heeft een tropisch zeeklimaat, met een gemiddelde jaartemperatuur van 28 ℃. Juli is het koelst en mei is het heetst, maar het is koeler tijdens het regenseizoen met af en toe stormen.

De gemiddelde jaarlijkse neerslag is 1500-2500, waarvan de meeste geconcentreerd zijn in het passaatwindseizoen (april tot november) Op dit moment zijn er af en toe tyfoons en droogtes in andere maanden.

Zeer dichte vegetatie, er zijn ongeveer 40 soorten bomen, waaronder kokospalmen, luerbomen en andere Polynesische bomen en struiken. Wilde dieren zijn onder meer ratten, hagedissen, zeevogels en sommige trekvogels.

Het werd een Brits protectoraat in 1889. In 1948 werd de soevereiniteit van de archipel overgedragen aan Nieuw-Zeeland en opgenomen in het grondgebied van Nieuw-Zeeland. In 1994 werd het de heerschappij van Nieuw-Zeeland. Twee onafhankelijke referenda in 2006 en 2007 liepen op een mislukking uit.

De overgrote meerderheid van de inwoners zijn Polynesiërs, en een paar Europeanen zijn cultureel en taalkundig verwant aan Samoa.

Tokelau is de officiële taal, en Engels wordt vaak gebruikt.

70% van de inwoners van Tokelau gelooft in protestantse congregatie en 28% gelooft in rooms-katholicisme. Attafu heeft de hoogste bevolkingsdichtheid.

Door immigratie naar Nieuw-Zeeland en Samoa is de bevolking relatief stabiel.

Het land op het eiland is kaal. De export van kopra, postzegels, herdenkingsmunten en handwerk, evenals de vergoedingen die worden betaald door Amerikaanse vissersboten die vissen in de exclusieve economische zone van Tokelau, vormen de belangrijkste bron van inkomsten van het eiland. Dankzij de vergoedingen en tarieven voor de tonijnvisvergunning van Tokelau heeft Tokelau 1,2 miljoen pond per jaar verzameld.

De economie wordt gedomineerd door landbouw voor eigen gebruik (inclusief visserij). Het land wordt bepaald door verwantschap en is gereserveerd voor gebruik door de gemeenschap. Het is rijk aan kokos, broodvrucht, cacao, papaja, taro en banaan. Van kokosnoot kan kopra worden gemaakt, het enige handelsgewas dat beschikbaar is voor export. De taro groeit in een speciale tuin waar bladeren worden gecomposteerd. Taro, broodvrucht, papa en banaan zijn voedselgewassen. Varkens en kippen zijn vee en pluimvee voor de dagelijkse behoeften. Vissers vangen vis in de lagune en zeevis en schaaldieren voor lokale consumptie.Nadat Nieuw-Zeeland in de jaren tachtig een exclusief economisch gebied van 200 mijl had gevestigd, begon de Commissie voor de Stille Zuidzee een plan uit te voeren om vissers op te leiden. Tauanavebomen die speciaal zijn ontworpen voor de productie van kano's, huizen en andere huishoudelijke behoeften, worden op geselecteerde kleine eilanden geplant.

De productie is beperkt tot de productie van kopra, tonijnverwerking, kanoproductie, houtproducten en traditioneel weven van hoeden, stoelen en tassen. De verkoop van filatelistische postzegels en munten verhoogde de jaarlijkse inkomsten, maar de begrotingsuitgaven van Tokelau waren vaak hoger dan de jaarlijkse inkomsten en hadden de steun van Nieuw-Zeeland nodig. De repatriëring van een groot aantal immigranten is een belangrijke bron van jaarlijks inkomen.

De belangrijkste buitenlandse handelspartner is Nieuw-Zeeland, de export is kopra en de belangrijkste import is voedsel, bouwmaterialen en brandstof.

Universele Nieuw-Zeelandse dollar en uitgifte van Trafigura-herdenkingsmunten 1 Singaporese dollar is ongeveer $ 0,7686 (december 2007).

Als trustee-land geeft Nieuw-Zeeland Tokelau jaarlijks meer dan US $ 6,4 miljoen aan financiële hulp, goed voor 80% van het jaarlijkse budget. Nieuw-Zeeland heeft Tokelau ondersteund via de "Free Association Agreement". Een trustfonds van ongeveer 9,7 miljoen pond is opgericht om eilandbewoners in staat te stellen hulp te krijgen van andere landen en internationale organisaties. De eilandbewoners behouden nog steeds de voordelen van de Nieuw-Zeelandse burgers. Rechtsaf.

Bovendien accepteert Tokelau ook UNDP, South Pacific Regional Environment Programme, South Pacific Commission, UNESCO, United Nations Population Fund, World Health Organization, United Nations Children’s Fund, Commonwealth Bijstand van agentschappen zoals ontwikkelingsprogramma's voor jongeren.