فیلیپین کد کشور +63

نحوه شماره گیری فیلیپین

00

63

--

-----

IDDکد کشور کد شهرشماره تلفن

فیلیپین اطلاعات اولیه

زمان محلی وقت خود را


منطقه زمانی محلی اختلاف منطقه زمانی
UTC/GMT +8 ساعت

عرض جغرافیایی / عرض جغرافیایی
12°52'55"N / 121°46'1"E
رمزگذاری ISO
PH / PHL
واحد پول
پزو (PHP)
زبان
Filipino (official; based on Tagalog) and English (official); eight major dialects - Tagalog
Cebuano
Ilocano
Hiligaynon or Ilonggo
Bicol
Waray
Pampango
and Pangasinan
برق
یک نوع سوزن آمریکای شمالی-ژاپن یک نوع سوزن آمریکای شمالی-ژاپن
نوع 3 پایه ایالات متحده را تایپ کنید نوع 3 پایه ایالات متحده را تایپ کنید
c پین 2 اروپایی را تایپ کنید c پین 2 اروپایی را تایپ کنید
پرچم ملی
فیلیپینپرچم ملی
سرمایه، پایتخت
مانیل
لیست بانک ها
فیلیپین لیست بانک ها
جمعیت
99,900,177
حوزه
300,000 KM2
GDP (USD)
272,200,000,000
تلفن
3,939,000
تلفن همراه
103,000,000
تعداد میزبانهای اینترنتی
425,812
تعداد کاربران اینترنت
8,278,000

فیلیپین مقدمه

فیلیپین در جنوب شرقی آسیا واقع شده است ، از غرب با دریای چین جنوبی و از شرق با اقیانوس آرام همسایه است. این کشور یک مجمع الجزایر است که دارای 7107 جزیره بزرگ و کوچک است. بنابراین ، فیلیپین شهرت "مروارید اقیانوس آرام غربی" را دارد. مساحت فیلیپین 299،700 کیلومتر مربع ، خط ساحلی 18،533 کیلومتر و بسیاری از بندرهای طبیعی است. این آب و هوا متعلق به آب و هوای جنگل های بارانی استوایی موسمی ، دمای بالا و بارانی و سرشار از منابع گیاهی است. حدود 10 هزار گونه گیاه گرمسیری وجود دارد. این گیاه با نام "کشور جزیره باغ" شناخته می شود که میزان پوشش جنگل آن 53 درصد است.

فیلیپین ، نام کامل جمهوری فیلیپین ، در جنوب شرقی آسیا واقع شده است ، از غرب با دریای چین جنوبی و از شرق با اقیانوس آرام همسایه است. این کشور یک مجمع الجزایر با 7107 جزیره کوچک و بزرگ است. این جزایر مانند مرواریدهای چشمک زن هستند ، که در پهنه وسیعی از امواج آبی اقیانوس آرام غربی قرار دارند و فیلیپین شهرت "مروارید اقیانوس آرام غربی" را دارد. مساحت فیلیپین 299،700 کیلومتر مربع است که از این تعداد 11 جزیره اصلی مانند لوزون ، میندانائو و سامار 96٪ مساحت کشور را تشکیل می دهند. خط ساحلی فیلیپین 18533 کیلومتر طول دارد و بندرهای طبیعی بسیاری دارد. فیلیپین دارای آب و هوای جنگلی بارانی استوایی موسمی ، دما و باران بالا ، منابع گیاهی غنی ، تا 10 هزار گونه گیاه گرمسیری است که به عنوان "کشور جزیره باغ" شناخته می شود. مساحت جنگل آن 15.85 میلیون هکتار است ، با میزان پوشش 53٪ .این جنگل های قیمتی مانند آبنوس و چوب صندل تولید می کند.

این کشور به سه قسمت لوزون ، ویسایا و میندانائو تقسیم شده است. منطقه پایتخت ، منطقه اداری کوردیلرا و منطقه خودمختار در مسلمان میندانائو و همچنین ایلوکوس ، دره کاگایان ، لوزون مرکزی ، تاگالوگ جنوبی ، بیکل و ویزای غربی وجود دارد. 13 منطقه از جمله آسیا ، ویسایای مرکزی ، ویسایای شرقی ، میندانائو غربی ، میندانائو شمالی ، میندانائو جنوبی ، میندانائو مرکزی و کاراگا وجود دارد. 73 استان ، 2 زیر استان و 60 شهر وجود دارد.

اجداد فیلیپینی ها مهاجرانی از قاره آسیا بودند. در فیلیپین در حدود قرن 14 ، تعدادی از پادشاهی های جدایی طلب متشکل از قبایل بومی و مهاجر مالایی ظاهر شدند ، معروف ترین آنها پادشاهی سولو ، یک قدرت دریایی بود که در دهه 1470 ظهور کرد. در سال 1521 ، ماژلان سفر اسپانیایی به جزایر فیلیپین را رهبری کرد. در سال 1565 ، اسپانیا به فیلیپین حمله و اشغال کرد و بیش از 300 سال بر فیلیپین حکمرانی کرد. در 12 ژوئن 1898 ، فیلیپین استقلال اعلام کرد و جمهوری فیلیپین را تأسیس کرد. در همان سال ، ایالات متحده فیلیپین را طبق "پیمان پاریس" که پس از جنگ علیه اسپانیا امضا شد ، اشغال کرد. در سال 1942 ، فیلیپین توسط ژاپن اشغال شد. پس از جنگ جهانی دوم ، فیلیپین دوباره مستعمره ایالات متحده شد. فیلیپین در سال 1946 استقلال یافت.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی با نسبت طول به عرض 2: 1 است. در کنار میله پرچم یک مثلث متساوی الاضلاع سفید قرار دارد ، در وسط خورشید زرد تابش هشت پرتو و سه ستاره پنج پر زرد در سه گوشه مثلث قرار دارد. سمت راست پرچم یک ذوزنقه راست گوشه ای به رنگ قرمز و آبی است. معمولاً رنگ آبی در بالا ، قرمز در بالا در جنگ است. خورشید و اشعه نماد آزادی است ؛ هشت پرتوی بلندتر نشان دهنده هشت استانی است که در ابتدا برای آزادی ملی و استقلال قیام می کردند و پرتوهای باقی مانده نمایانگر استانهای دیگر هستند. سه ستاره پنج پر نشانگر سه منطقه اصلی فیلیپین است: لوزون ، سامار و میندانائو. رنگ آبی نماد وفاداری و صداقت ، قرمز نماد شجاعت و رنگ سفید نماد صلح و خلوص است.

جمعیت فیلیپین حدود 85.2 میلیون نفر است (2005). فیلیپین کشوری چند قومی است. مالزی بیش از 85٪ از جمعیت این کشور را شامل می شود ، از جمله تاگالوگ ، ایلوکوس و پامپانگا اقلیت های قومی و تبار خارجی شامل چینی ها ، اندونزیایی ها ، عرب ها ، هندی ها ، اسپانیایی تبارها و آمریکایی ها و همچنین چند بومی هستند. در فیلیپین بیش از 70 زبان وجود دارد. زبان ملی فیلیپینی مستقر در تاگالوگ است و انگلیسی زبان رسمی است. حدود 84٪ مردم به کاتولیک اعتقاد دارند ، 4.9٪ به اسلام ، تعداد کمی از مردم به استقلال و مسیحیت پروتستان اعتقاد دارند ، بیشتر چینی ها به آیین بودا و اکثر بومی ها به آیین های بدوی اعتقاد دارند.

فیلیپین با بیش از 20 نوع ذخایر معدنی از جمله مس ، طلا ، نقره ، آهن ، کروم و نیکل از نظر منابع طبیعی غنی است. حدود 350 میلیون بشکه ذخایر نفتی در قسمت شمال غربی جزیره پالاوان وجود دارد. منابع زمین گرمایی فیلیپین 2.09 میلیارد بشکه انرژی استاندارد نفت خام تخمین زده شده است. منابع آبزی نیز با بیش از 2400 گونه ماهی فراوان است که منابع ماهی تن در میان برترین ها در جهان قرار دارد. عمده محصولات غذایی در فیلیپین برنج و ذرت است. نارگیل ، نیشکر ، کنف مانیل و توتون و تنباکو چهار محصول عمده نقدی فیلیپین هستند.

فیلیپین یک مدل اقتصادی صادرات گرا را اجرا می کند. ارزش تولید صنعت خدمات ، صنعت و کشاورزی به ترتیب 47٪ ، 33٪ و 20٪ تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد. در سال 2005 ، اقتصاد فیلیپین 5.1٪ رشد کرد و تولید ناخالص داخلی آن تقریباً به 103 میلیارد دلار رسید. جهانگردی یکی از منابع مهم درآمد ارزی فیلیپین است.مرکزترین نقاط گردشگری عبارتند از: ساحل Baisheng ، بندر آبی ، شهر باگوئیو ، آتشفشان مایون و تراسهای اصلی استان ایفوگاو.


تمام زبانها