کاستاریکا اطلاعات اولیه
| زمان محلی | وقت خود را |
|---|---|
|
|
|
| منطقه زمانی محلی | اختلاف منطقه زمانی |
| UTC/GMT -6 ساعت |
| عرض جغرافیایی / عرض جغرافیایی |
|---|
| 9°37'29"N / 84°15'11"W |
| رمزگذاری ISO |
| CR / CRI |
| واحد پول |
| روده بزرگ (CRC) |
| زبان |
| Spanish (official) English |
| برق |
 یک نوع سوزن آمریکای شمالی-ژاپن نوع 3 پایه ایالات متحده را تایپ کنید |
| پرچم ملی |
|---|
 |
| سرمایه، پایتخت |
| سن خوزه |
| لیست بانک ها |
| کاستاریکا لیست بانک ها |
| جمعیت |
| 4,516,220 |
| حوزه |
| 51,100 KM2 |
| GDP (USD) |
| 48,510,000,000 |
| تلفن |
| 1,018,000 |
| تلفن همراه |
| 6,151,000 |
| تعداد میزبانهای اینترنتی |
| 147,258 |
| تعداد کاربران اینترنت |
| 1,485,000 |
کاستاریکا مقدمه
|
مساحت کاستاریکا 51،100 کیلومتر مربع است. این منطقه در استخر آمریکای مرکزی واقع شده است. از شرق با دریای کارائیب و از غرب با اقیانوس آرام شمالی هم مرز است. 1،290 کیلومتر دارای ساحل است. کاستاریکا از شمال با نیکاراگوئه و از جنوب-جنوب شرقی با پاناما همسایه است. در مجموع 51،100 كیلومتر مربع وجود دارد كه 50،660 كیلومتر مربع آن سرزمین و 440 كیلومتر مربع آب سرزمینی است. سواحل کاستاریکا ساده است ، در حالی که قسمت مرکزی آن توسط کوههای ناهموار جدا شده است. این کشور منطقه اقتصادی انحصاری خود را 200 مایل دریایی و آب سرزمینی را 12 مایل دریایی اعلام کرده است. آب و هوا گرمسیری و نیمه گرمسیری است و بخشی از آن گرمسیری است. کاستاریکا ، نام کامل جمهوری کاستاریکا ، 51،100 کیلومتر مربع مساحت دارد. واقع در جنوب آمریکای مرکزی. از شرق با دریای کارائیب ، از غرب با اقیانوس آرام ، از شمال با نیکاراگوئه و از جنوب شرقی با پاناما همسایه است. ساحل کاستاریکا ساده است ، در حالی که این کوه توسط کوه های ناهموار قطع شده است. این کشور منطقه انحصاری اقتصادی خود را 200 مایل دریایی و دریای سرزمینی خود را 12 مایل دریایی اعلام کرد. آب و هوا گرمسیری و نیمه گرمسیری و بخشی از آن گرمسیری است. کاستاریکا در ابتدا محلی برای زندگی هندی ها بوده است. کلمبوس کاستاریکا را در 18 سپتامبر 1502 کشف کرد. در سال 1564 مستعمره اسپانیا شد. این تحت صلاحیت دولت کلان شهر گواتمالا از استان اسپانیا است. استقلال در 15 سپتامبر 1821 اعلام شد. در سال 1823 به فدراسیون آمریکای مرکزی پیوست و در سال 1838 از فدراسیون آمریکای مرکزی انصراف داد. این جمهوری در 30 آگوست 1848 تأسیس شد. پرچم ملی: مستطیل است ، نسبت طول به عرض حدود 5: 3 است. سطح پرچم از پنج نوار پهن موازی به ترتیب متصل شده است ، از بالا به پایین به ترتیب آبی ، سفید ، قرمز ، سفید و آبی ؛ قسمت قرمز با نشان ملی در سمت چپ نقاشی شده است. رنگ های آبی و سفید از رنگ پرچم سابق فدراسیون آمریکای مرکزی ناشی می شود و قسمت قرمز هنگام تأسیس جمهوری در سال 1848 اضافه شد. کاستاریکا 4.27 میلیون نفر جمعیت دارد (2007). زبان رسمی اسپانیایی است. 95٪ از ساکنان به کاتولیک اعتقاد دارند. سطح توسعه اقتصادی کاستاریکا با تولید سرانه تولید ناخالص داخلی بیش از 4600 دلار آمریکا ، در آمریکای مرکزی از بهترین ها است. کلمبیا با ذخایر بوکسیت حدود 150 میلیون تن ، ذخایر آهن حدود 400 میلیون تن ، ذخایر ذغال سنگ حدود 50 میلیون تن و جنگل 600000 هکتار از نظر منابع طبیعی غنی است. صنایع آن تحت سلطه صنعت سبک و تولید قرار دارد که عمدتا شامل منسوجات ، تجهیزات ، مواد غذایی ، چوب و مواد شیمیایی است. کشاورزی عمدتا محصولات سنتی مانند قهوه ، موز و نیشکر تولید می کند. کلمبیا دومین صادر کننده بزرگ موز در جهان است که پس از اکوادور دوم است. قهوه دومین محصول مهم کشاورزی کلمبیاست. سن خوزه: سن خوزه ، پایتخت کاستاریکا ، در دره ای در فلات مرکزی کاستاریکا ، در ارتفاع 1160 متری واقع شده است و بالاترین پایتخت در آمریکای مرکزی است. آب و هوای سان خوزه دارای یک فلات گرمسیری است ، دما در آن از 14 تا 21 درجه سانتی گراد است ، با متوسط دمای سالانه 20.5 درجه سانتی گراد. فصل بارندگی هر سال از ماه مه تا نوامبر است و فصل خشک آن بقیه سال است و آب و هوا خنک است. میزان بارش سالانه به طور میانگین در حدود 2000 میلی متر است. پس از تسخیر اسپانیا توسط کاستاریکا ، اولین مرکز سیاسی در شهر کالتاگو در قسمت شرقی فلات مرکزی بود. در پایان قرن شانزدهم ، اهالی شروع به مهاجرت به دره مرکزی کردند. در سال 1814 ، کلیسای کاتولیک اولین مدرسه را در اینجا ایجاد کرد ، خانه آموزشی سنت توماس. پس از استقلال آمريكاي مركزي از اسپانيا در سال 1821 ، سن خوزه پايتخت كاستاريكا شد. در 15 سپتامبر 1821 ، کاستاریکا اعلام استقلال کرد و در سال 1848 جمهوری خود را تأسیس کرد و تاکنون سن خوزه پایتخت آن بود. در دهه 1940 ، سن خوزه مرکز ملی تولید قهوه بود. پس از دهه 1950 ، با پیشرفت صنعت ، شهر به سرعت توسعه یافت و سن خوزه اکنون یک شهر مدرن است. سن خوزه یک شهر توریستی معروف است و جاذبه های گردشگری معروف زیادی در این نزدیکی وجود دارد. آتشفشان Boas در قسمت شمال غربی دره مرکزی و 57 کیلومتری سن خوزه واقع شده است. این آتشفشان اولین بار در سال 1910 فوران کرد. بازدیدکنندگان می توانند این آتشفشان فعال را مشاهده کنند که هنوز به آرامی در سکوی مراقب حرکت می کند. در این دهانه دو دریاچه به قطر 1600 متر در بالای آتشفشان وجود دارد. دریاچه فوق صاف و شفاف است و توسط گیاهان مختلف سبز احاطه شده است. دریاچه زیر مقدار زیادی مواد سنگ آذرین با محتوای اسید بالا دارد. به دلیل فعالیت آتشفشان ، انفجارهای گاز سفید از دریاچه فوران کرد و صدای جوشان عظیمی ایجاد کرد و سپس یک ستون بزرگ آب به ارتفاع بیش از 100 متر راه اندازی کرد و بزرگترین آبفشان جهان را تشکیل داد. با تغییر دما و فعالیت آتشفشانی ، رنگ دریاچه تغییر می کند ، گاهی آبی ، گاهی خاکستری. |