Τα υπερπόντια εδάφη της Γαλλικής Πολυνησίας, που αναφέρονται ως "Γαλλική Πολυνησία" (Polynésie française), επίσης γνωστή ως Ταϊτή. Πρόκειται για μια μη αυτοδιοικούμενη επικράτεια των Ηνωμένων Εθνών, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ειρηνικού Ωκεανού, βλέπει τα Νησιά Κουκ στα δυτικά και τα νησιά Line στα βορειοδυτικά. Αποτελείται από 118 νησιά όπως τα νησιά Society, τα νησιά Tuamotu, τα νησιά Gambier, τα νησιά Tubuai και τα νησιά Marquesas, μεταξύ των οποίων η Ταϊτή είναι η μεγαλύτερη στα νησιά Society. Η περιοχή είναι 4167 τετραγωνικά χιλιόμετρα, εκ των οποίων η κατοικήσιμη περιοχή είναι 3521 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο συνολικός πληθυσμός είναι 275.918 (2017)

Η Γαλλική Πολυνησία βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ειρηνικού Ωκεανού. Αποτελείται από 118 νησιά όπως τα νησιά Society, τα νησιά Tuamotu, τα νησιά Gambier, τα νησιά Tubuai και τα νησιά Marquesas, μεταξύ των οποίων κατοικούνται 76 νησιά και τα νησιά Society είναι το κύριο αρχιπέλαγος. Μεταξύ αυτών, η Ταϊτή (επίσης μεταφρασμένη ως "Ταϊτή") είναι το μεγαλύτερο νησί της Γαλλικής Πολυνησίας. Το νησί έχει κορυφές και η υψηλότερη κορυφή, η Orohena, είναι 2241 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. [4]  

Η γαλλική Πολυνησία έχει τροπικό κλίμα τροπικών δασών. Η περίοδος ξηρασίας είναι από Μάιο έως Οκτώβριο και η περίοδος βροχών είναι από Νοέμβριο έως Απρίλιο. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 24-31 ° C και η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 1.625 mm. Έχει χτυπηθεί από τυφώνες πολλές φορές στην ιστορία.

Η Γαλλική Πολυνησία χωρίζεται σε 5 διοικητικές περιφέρειες και οι διοικητικές περιοχές χωρίζονται σε 48 δήμους. Επιπλέον, υπάρχει το νησί Clipperton που συνδέεται με τη Γαλλική Πολυνησία. Οι πέντε διοικητικές περιοχές είναι: Windward Islands, Leeward Islands, Marquesas Islands, Southern Islands, Tuamotu-Gambier.

275.918 άτομα (2017), τα περισσότερα από αυτά είναι Πολυνησιακά και τα υπόλοιπα είναι Bo-European, European, Chinese κ.λπ. Η επίσημη γλώσσα είναι η γαλλική και οι τοπικές γλώσσες περιλαμβάνουν τα Ταϊτίν, τους Μαρξάς, το Tuamotu κ.λπ. Περίπου το 38% των κατοίκων πιστεύουν στον Ρωμαιοκαθολικισμό, περίπου το 38% πιστεύουν στον Προτεσταντικό Χριστιανισμό, περίπου το 6,5% πιστεύουν στον Μορμονισμό και περίπου το 5,8% πιστεύουν στον Adventist.

Η Γαλλική Πολυνησία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στην Ωκεανία μετά την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Χαβάη και τη Γαλλική Νέα Καληδονία. Η παραδοσιακή οικονομία κυριαρχείται από τη γεωργία, η βιομηχανική βάση είναι αδύναμη και ο τουρισμός έχει γίνει ο κύριος οικονομικός πυλώνας. Από το 1966, λόγω των πυρηνικών δοκιμών της Γαλλίας στον Νότιο Ειρηνικό και του αυξανόμενου αριθμού στρατευμάτων που σταθμεύουν στην Πολωνία, οι βιομηχανίες κατασκευών και υπηρεσιών έχουν αναπτυχθεί ραγδαία. Ένας μεγάλος αριθμός ξένων εργατών έχουν εισέλθει στην Ταϊτή, καταστρέφοντας την παραδοσιακή αυτάρκεια της αγροτικής οικονομίας. . Οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις στη γεωργία μειώθηκαν, μετατρέποντας τις γεωργικές εξαγωγές σε εισαγωγές. Περίπου το 80% των τροφίμων εισάγονται. Οι εξαγωγές Copra μειώθηκαν απότομα λόγω των χαμηλών τιμών στη διεθνή αγορά. Κάθε χρόνο, η γαλλική κυβέρνηση παρέχει βοήθεια για την επιδότηση οικονομικών απωλειών. Το 1995, η Γαλλία και η Πολυνησία κατέληξαν σε συμφωνία, από το 1996 έως το 2006, η Γαλλία θα παράσχει 28,3 δισεκατομμύρια φράγκα Ειρηνικού σε ενίσχυση κάθε χρόνο και στις αρχές του 1996, η πυρηνική δοκιμή σταμάτησε τελικά. Η συμφωνία αναμένεται να ενθαρρύνει την Πολυνησία να αναπτύξει μια διαφοροποιημένη οικονομία και να ενισχύσει την τάση της να προσχωρήσει στην ανεξαρτησία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για την αύξηση των φορολογικών εσόδων, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εφαρμογή του φόρου προστιθέμενης αξίας τον Οκτώβριο του 1997. Η Πολωνία είναι μέλος της κοινότητας του Ειρηνικού και έχει λάβει βοήθεια, τεχνική καθοδήγηση και εκπαίδευση από την κοινότητα όσον αφορά την οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη. Η πολωνική κυβέρνηση εργάζεται σκληρά για να αναπτύξει στενές οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τις χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού για την προώθηση των εξαγωγικών της δυνατοτήτων. Η οικονομική ανάπτυξη της Πολωνίας έγκειται κυρίως στον κλάδο των υπηρεσιών και στον τομέα του τουρισμού, οι οποίες έχουν δημιουργήσει σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης για την Πολωνία. Η παραγωγή νόνι στο νησί της Ταϊτή στην Πολωνία αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% της συνολικής παραγωγής του κόσμου, ενώ περίπου το 95% της παγκόσμιας παραγωγής νίνι προέρχεται από τα νησιά της Ταϊτής. Η βιομηχανία μαργαριταριών της Πολωνίας έχει αναπτυχθεί αργά, κυρίως λόγω των επιπτώσεων της οικονομικής ύφεσης της Ιαπωνίας, η οποία είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας μαύρων μαργαριταριών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η οικονομία της Πολωνίας συνέχισε να αναπτύσσεται, με αύξηση 6,2% το 1998, 4% το 1999 και 4% το 2000. Η οικονομική ανάπτυξη της Πολωνίας οφείλεται κυρίως στην οικονομική υποστήριξη της Γαλλίας και στην ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας της Πολωνίας.