ប៉ូលីនេស៊ីបារាំង ព័ត៌មានមូលដ្ឋាន
| ម៉ោងក្នុងស្រុក | ពេលវេលារបស់អ្នក |
|---|---|
|
|
|
| តំបន់ពេលវេលាក្នុងស្រុក | ភាពខុសគ្នានៃតំបន់ពេលវេលា |
| UTC/GMT -10 ម៉ោង |
| រយៈទទឹង / រយៈបណ្តោយ |
|---|
| 17°46'42 / 143°54'12 |
| អ៊ីនកូដឌីង |
| PF / PYF |
| រូបិយប័ណ្ណ |
| ហ្វ្រង់ (XPF) |
| ភាសា |
| French (official) 61.1% Polynesian (official) 31.4% Asian languages 1.2% other 0.3% unspecified 6% (2002 census) |
| អគ្គិសនី |
 ប្រភេទអាមេរិចខាងជើង - ជប៉ុន ២ ម្ជុល វាយខ - ៣ ខ្ទង់អាមេរិច |
| ទង់ជាតិ |
|---|
 |
| ដើមទុន |
| Papeete |
| បញ្ជីធនាគារ |
| ប៉ូលីនេស៊ីបារាំង បញ្ជីធនាគារ |
| ចំនួនប្រជាជន |
| 270,485 |
| តំបន់ |
| 4,167 KM2 |
| GDP (USD) |
| 5,650,000,000 |
| ទូរស័ព្ទ |
| 55,000 |
| ទូរស័ព្ទចល័ត |
| 226,000 |
| ចំនួនម្ចាស់អ៊ីនធឺណេត |
| 37,949 |
| ចំនួនអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត |
| 120,000 |
ប៉ូលីនេស៊ីបារាំង ការណែនាំ
|
ទឹកដីក្រៅប្រទេសនៃប៉ូលីនេស៊ីបារាំងដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា« Polynesia របស់បារាំង» (Polynésiefrançaise) ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Tahiti ។ វាជាទឹកដីដែលមិនគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគអាគ្នេយ៍នៃមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកប្រឈមនឹងកោះ Cook នៅភាគខាងលិចនិងកោះ Line នៅភាគពាយព្យ។ កោះនេះមានកោះចំនួន ១១៨ រួមមានកោះសង្គមកោះទីមួយកោះហ្គាំបៀរ Tub Tubuai និងកោះម៉ាស្កាសដែលកោះតាហ៊ីគឺជាកោះធំជាងគេនៅកោះសង្គម។ តំបន់នេះមាន ៤១៦៧ គីឡូម៉ែត្រការ៉េក្នុងនោះតំបន់ដែលអាចរស់នៅបាន ៣៥២១ គីឡូម៉ែត្រការ៉េ។ ប្រជាជនសរុបមានចំនួន ២៧៥.៩១៨ នាក់ (ឆ្នាំ ២០១៧) ប៉ូលីនេស៊ីបារាំងស្ថិតនៅភាគអាគ្នេយ៍នៃមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក។ កោះនេះមានកោះចំនួន ១១៨ រួមមានកោះសង្គមកោះទីមួយកោះហ្គាំបៀរ Tub Tubuai និងកោះម៉ាស្កាសដែលក្នុងនោះមានកោះចំនួន ៧៦ និងកោះសង្គមគឺជាប្រជុំកោះសំខាន់។ ក្នុងចំណោមនោះកោះតាហ៊ីទី (ដែលត្រូវបានគេបកប្រែថា“ តាហ៊ីទី”) គឺជាកោះធំជាងគេនៅលើកោះប៉ូលីណេស៊ីរបស់បារាំង។ កោះនេះមានកំពូលភ្នំនិងកំពូលភ្នំខ្ពស់បំផុតគឺអូរ៉ូhenaមានកម្ពស់ ២២៤១ ម៉ែត្រពីនីវ៉ូសមុទ្រ។ [៤] ប៉ូលីនេស៊ីបារាំងមានអាកាសធាតុព្រៃត្រូពិចរដូវប្រាំងគឺពីខែឧសភាដល់ខែតុលាហើយរដូវវស្សាគឺចាប់ពីខែវិច្ឆិកាដល់ខែមេសា។ សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំគឺ ២៤-៣១ អង្សាសេហើយរបបទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំជាមធ្យមគឺ ១,៦២៥ ម។ ធ្លាប់រងការវាយប្រហារដោយខ្យល់ព្យុះជាច្រើនដងក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ Polynesia របស់បារាំងត្រូវបានបែងចែកជា ៥ ខណ្ឌរដ្ឋបាលហើយស្រុករដ្ឋបាលត្រូវបានបែងចែកជា ៤៨ ក្រុង។ ក្រៅពីនេះនៅមានកោះឃ្លីបតុនតុនជាប់នឹងប៉ូលីនេស៊ីបារាំង។ តំបន់រដ្ឋបាលទាំង ៥ រួមមាន៖ កោះវ៉េនវីលកោះលីវឺតកោះកោះម៉ាស្កាសសាសកោះខាងត្បូងកោះទីមយូ - ហ្គាំបៀ។ ២៧៥.៩១៨ នាក់ (ឆ្នាំ ២០១៧) ពួកគេភាគច្រើនជាប៉ូលីណេស៊ីហើយនៅសល់គឺបូបូអឺរ៉ុបអ៊ឺរ៉ុបចិន។ ល។ ភាសាផ្លូវការគឺភាសាបារាំងហើយភាសាក្នុងស្រុករួមមានភាសាតាហារម៉ាក្សសាក់ធូមូ។ ល។ អ្នកស្រុកប្រហែល ៣៨% ជឿលើរ៉ូម៉ាំងកាតូលិកប្រហែល ៣៨% ជឿលើប្រូតេស្តង់គ្រីស្ទសាសនាប្រហែល ៦.៥% ជឿលើសាសនាមរមននិងប្រហែល ៥,៨% ជឿលើសាសនាអាន់ទីស្ទ។ ប៉ូលីនេស៊ីបារាំងជាប្រទេសមានសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេទី ៥ នៅអូសេអានីបន្ទាប់ពីអូស្រ្តាលីញូហ្សេឡែនហាវ៉ៃនិងញូកាលីដូនីរបស់បារាំង។ សេដ្ឋកិច្ចប្រពៃណីត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយកសិកម្មមូលដ្ឋានគ្រឹះឧស្សាហកម្មខ្សោយហើយវិស័យទេសចរណ៍បានក្លាយជាសសរទ្រូងសេដ្ឋកិច្ចដ៏សំខាន់។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៦៦ ដោយសារការសាកល្បងនុយក្លេអ៊ែររបស់បារាំងនៅប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូងនិងការកើនឡើងនៃចំនួនកងទ័ពដែលឈរជើងនៅប៉ូឡូញឧស្សាហកម្មសំណង់និងសេវាកម្មបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ពលករបរទេសមួយចំនួនធំបានជន់លិចចូលតាហ៊ីទីបំផ្លាញសេដ្ឋកិច្ចកសិកម្មដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដោយខ្លួនឯង។ ។ ការវិនិយោគរយៈពេលវែងក្នុងវិស័យកសិកម្មបានថយចុះដែលធ្វើឱ្យការនាំចេញកសិកម្មទៅជាការនាំចូល។ អាហារប្រមាណ ៨០% ត្រូវបាននាំចូល។ ការនាំចេញរបស់កូបបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងដោយសារតម្លៃទាបនៅលើទីផ្សារអន្តរជាតិ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំរដ្ឋាភិបាលបារាំងផ្តល់ជំនួយក្នុងការឧបត្ថម្ភធនលើការបាត់បង់ហិរញ្ញវត្ថុ។ នៅឆ្នាំ ១៩៩៥ ប្រទេសបារាំងនិងប៉ូលីនេស៊ីបានឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងមួយ។ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៩៦ ដល់ ២០០៦ បារាំងនឹងផ្តល់ជំនួយចំនួន ២៨,៣ ពាន់លានហ្វ្រិកហ្វ្រិកនៅប៉ាស៊ីហ្វិកជារៀងរាល់ឆ្នាំហើយនៅដើមឆ្នាំ ១៩៩៦ ការសាកល្បងនុយក្លេអ៊ែរត្រូវបានបញ្ឈប់។ កិច្ចព្រមព្រៀងត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងលើកទឹកចិត្តប៉ូលីនេស៊ីដើម្បីអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចចម្រុះនិងពង្រឹងទំនោររបស់ខ្លួនក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវឯករាជ្យភាពជាយូរមកហើយ។ ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលសារពើពន្ធរដ្ឋាភិបាលបានប្រកាសពីការអនុវត្តពន្ធលើតម្លៃបន្ថែមនៅខែតុលាឆ្នាំ ១៩៩៧ ។ ប៉ូឡូញជាសមាជិកសហគមន៍ប៉ាស៊ីហ្វិកហើយបានទទួលជំនួយការណែនាំបច្ចេកទេសនិងការបណ្តុះបណ្តាលពីសហគមន៍ទាក់ទងនឹងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចវប្បធម៌និងសង្គម។ រដ្ឋាភិបាលប៉ូឡូញកំពុងខិតខំអភិវឌ្ឍទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចនិងពាណិជ្ជកម្មជិតស្និទ្ធជាមួយបណ្តាប្រទេសអាស៊ីនិងប៉ាស៊ីហ្វិកដើម្បីលើកកម្ពស់សមត្ថភាពនាំចេញរបស់ខ្លួន។ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប៉ូឡូញភាគច្រើនពឹងផ្អែកលើឧស្សាហកម្មសេវាកម្មនិងឧស្សាហកម្មដែលទាក់ទងនឹងទេសចរណ៍។ ឧស្សាហកម្មទាំងពីរនេះបានបង្កើតឱកាសការងារយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ប្រទេសប៉ូឡូញ។ ផលិតកម្ម noni នៅលើកោះ Tahiti ក្នុងប្រទេសប៉ូឡូញមានចំនួនច្រើនជាង ៨០% នៃផលិតកម្មសរុបរបស់ពិភពលោក។ ប្រហែលជា ៩៥% នៃផលិតកម្ម noni នៅលើពិភពលោកគឺមកពីកោះ Tahiti ។ ឧស្សាហកម្មធ្វើគុជខ្យងរបស់ប៉ូឡូញមានការរីកចម្រើនយឺត ៗ ភាគច្រើនដោយសារតែផលប៉ះពាល់នៃវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសជប៉ុនដែលជាប្រទេសនាំចូលគុជខ្មៅធំជាងគេ។ សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប៉ូឡូញបានបន្តរីកចម្រើននៅចុងទសវត្សឆ្នាំ ១៩៩០ ដោយកើនឡើង ៦,២% ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៨ ៤% ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៩ និង ៤% នៅឆ្នាំ ២០០០ ។ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប៉ូឡូញភាគច្រើនគឺដោយសារការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់បារាំងនិងការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍របស់ប៉ូឡូញ។ |