De overzeese gebiedsdelen van Frans-Polynesië, ook wel bekend als "Frans-Polynesië" (Polynésie française), ook wel bekend als Tahiti. Het is een niet-zelfbesturend gebied van de Verenigde Naties, gelegen in het zuidoosten van de Stille Oceaan, tegenover de Cook Eilanden in het westen en de Line-eilanden in het noordwesten. Het bestaat uit 118 eilanden, waaronder de Genootschaps-eilanden, Tuamotu-eilanden, Gambier-eilanden, Tubuai-eilanden en Marquesaseilanden, waaronder Tahiti de grootste van de Genootschapseilanden is. Het gebied is 4167 vierkante kilometer, waarvan de bewoonbare oppervlakte 3521 vierkante kilometer is. De totale bevolking is 275.918 (2017)

Frans-Polynesië ligt in het zuidoosten van de Stille Oceaan. Het is samengesteld uit 118 eilanden, waaronder de Genootschaps-eilanden, Tuamotu-eilanden, Gambier-eilanden, Tubuai-eilanden, Marquesaseilanden, waarvan 76 eilanden bewoond zijn, en de Genootschapseilanden zijn de belangrijkste archipel. Onder hen is Tahiti (ook vertaald als "Tahiti") het grootste eiland van Frans-Polynesië.De toppen van het eiland staan ​​op, en de hoogste top, Orohena, is 2241 meter boven zeeniveau. [4]  

Frans-Polynesië heeft een tropisch regenwoudklimaat Het droge seizoen is van mei tot oktober en het regenseizoen is van november tot april van het volgende jaar. De jaarlijkse gemiddelde temperatuur is 24-31 ° C, en de gemiddelde jaarlijkse neerslag is 1.625 mm. Is in de geschiedenis vaak door orkanen getroffen.

Frans-Polynesië is onderverdeeld in 5 administratieve regio's en de administratieve regio's zijn onderverdeeld in 48 gemeenten. Daarnaast is er Clipperton Island verbonden aan Frans Polynesië. De vijf administratieve regio's zijn: Bovenwindse Eilanden, Benedenwindse Eilanden, Marquesaseilanden, Zuidelijke Eilanden, Tuamotu-Gambier.

275.918 mensen (2017), de meesten van hen zijn Polynesisch, en de rest zijn Bo-Europeaan, Europeaan, Chinees, enz. De officiële taal is Frans, en de lokale talen zijn Tahitiaans, Marxas, Tuamotu, enz. Ongeveer 38% van de inwoners gelooft in het rooms-katholicisme, ongeveer 38% gelooft in het protestantse christendom, ongeveer 6,5% gelooft in het mormonisme en ongeveer 5,8% gelooft in adventistisch.

Frans-Polynesië is de vijfde economie in Oceanië, na Australië, Nieuw-Zeeland, Hawaï en Frans Nieuw-Caledonië. De traditionele economie wordt gedomineerd door de landbouw, de industriële basis is zwak en toerisme is de belangrijkste economische pijler geworden. Sinds 1966 hebben de bouw- en dienstensector zich snel ontwikkeld als gevolg van de kernproeven van Frankrijk in de Stille Zuidzee en het toenemende aantal troepen dat in Polen is gestationeerd. Een groot aantal buitenlandse arbeiders is Tahiti binnengestroomd en heeft de traditionele, zelfvoorzienende landbouweconomie vernietigd. . De langetermijninvesteringen in de landbouw zijn afgenomen, waardoor landbouwexport wordt omgezet in import. Ongeveer 80% van het voedsel wordt geïmporteerd De export van Copra is sterk gedaald als gevolg van lage prijzen op de internationale markt. Elk jaar verleent de Franse regering hulp om financiële verliezen te subsidiëren. In 1995 bereikten Frankrijk en Polynesië een akkoord.Van 1996 tot 2006 zal Frankrijk jaarlijks 28,3 miljard Pacifische frank aan hulp verstrekken en begin 1996 werden de kernproeven definitief stopgezet. De overeenkomst zal Polynesië naar verwachting aanmoedigen om een ​​gediversifieerde economie te ontwikkelen en zijn neiging om lange tijd onafhankelijk te blijven, versterken. Om de belastinginkomsten te verhogen, kondigde de regering in oktober 1997 de invoering van belasting over de toegevoegde waarde aan. Polen is lid van de Pacifische Gemeenschap en heeft van de gemeenschap hulp, technische begeleiding en training gekregen op het gebied van economische, culturele en sociale ontwikkeling. De Poolse regering werkt er hard aan om nauwe economische en handelsbetrekkingen te ontwikkelen met landen in Azië en de Stille Oceaan om haar exportcapaciteit te vergroten. De economische groei van Polen ligt voornamelijk in de dienstensector en aan toerisme gerelateerde bedrijfstakken, die voor Polen aanzienlijke werkgelegenheid hebben gecreëerd. De noniproductie op het eiland Tahiti in Polen is goed voor meer dan 80% van de totale wereldproductie en ongeveer 95% van de noniproductie in de wereld is afkomstig van de Tahiti-eilanden. De Poolse parelteeltindustrie is langzaam gegroeid, voornamelijk als gevolg van de economische recessie in Japan, de grootste importeur van zwarte parels. De Poolse economie bleef aan het eind van de jaren negentig groeien, met 6,2% in 1998, 4% in 1999 en 4% in 2000. De economische groei van Polen is voornamelijk te danken aan de financiële steun van Frankrijk en de ontwikkeling van de Poolse toeristenindustrie.