کره شمالی با چین و شمال شرقی با روسیه همسایه است. ارتفاع متوسط ​​440 متر است ، کوهها حدود 80٪ از مساحت کشور را تشکیل می دهند و طول ساحل شبه جزیره حدود 17300 کیلومتر است. دارای آب و هوای موسمی معتدل است ، کل کشور کره جنوبی است و از زبان کره ای معمولاً استفاده می شود. سرشار از منابع معدنی ، بیش از 300 نوع ماده معدنی به اثبات رسیده است ، که بیش از 200 مورد از ذخایر معدنی با ارزش است ، ذخایر گرافیت و منیزیت از جمله منابع برتر در جهان است ، سنگ آهن و آلومینیوم ، روی ، مس ، طلا ، نقره و سایر فلزات غیر آهنی و ذخایر فراوانی از مواد معدنی غیر فلزی مانند زغال سنگ ، سنگ آهک ، میکا و آزبست وجود دارد.

بررسی اجمالی

کره شمالی ، جمهوری دموکراتیک خلق کره ، 122،762 کیلومتر مربع مساحت دارد. کره شمالی در نیمه شمالی شبه جزیره کره در شرق آسیا واقع شده است. چین از شمال و روسیه از شمال شرقی و کره جنوبی با یک مرز نظامی در جنوب همسایه است. شبه جزیره کره از سه طرف با دریای ژاپن در شرق (از جمله خلیج کره شرقی) و دریای زرد در جنوب غربی (از جمله خلیج کره غربی) احاطه شده است. کوهها حدود 80٪ مساحت زمین را تشکیل می دهند. خط ساحلی شبه جزیره حدود 17300 کیلومتر است (با احتساب خط ساحلی جزیره). دارای آب و هوای معتدل موسمی با متوسط ​​دمای سالانه 8-12 درجه سانتی گراد و میانگین بارندگی سالانه 1000-1200 میلی متر است.

تقسیمات اداری: این کشور به 3 شهرداری و 9 استان تقسیم شده است ، یعنی شهرهای پیونگ یانگ ، شهر Kaicheng ، شهر Nampo ، جاده South Ping An ، جاده North Ping An ، و جاده Cijiang ، استان یانگجیانگ ، استان همگیونگ جنوبی ، استان همگیونگ شمالی ، استان گانگون ، استان هوانگهای جنوبی و استان هوانگهه شمالی.

پس از قرن اول میلادی ، سه پادشاهی باستانی گوگوریو ، باکجه و سیلا در شبه جزیره کره تشکیل شدند. سیلا کره میانه شمالی را در اواسط قرن هفتم متحد کرد. در سال 918 میلادی ، وانگ جیاندینگ ، پادشاه کره ، "گوریئو" نام گرفت و پایتخت آن در سونگاک تأسیس شد. در سال 1392 ، لی سونگ گی 34 امین پادشاه گوریو را منسوخ کرد ، خود را پادشاه اعلام کرد و نام کشورش را به کره شمالی تغییر داد. در آگوست 1910 ، کره شمالی مستعمره ژاپن شد. در 15 آگوست 1945 آزاد شد. در همان زمان ، ارتش های شوروی و آمریکا به ترتیب در نیمه شمالی و جنوبی در موازی 38 ام عرض شمالی مستقر شدند و کره شمالی از آنجا تقسیم شد. در 9 سپتامبر 1948 ، جمهوری دموکراتیک خلق کره تأسیس شد. در 17 سپتامبر 1991 با کره جنوبی به سازمان ملل پیوست.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی با نسبت طول به عرض 2: 1 است. در وسط پرچم یک نوار گسترده ای از قرمز قرار دارد ، با یک مرز آبی در بالا و پایین ، و یک نوار سفید و نازک بین قرمز و آبی وجود دارد. یک زمین گرد سفید در کنار میله پرچم در نوار قرمز گسترده با یک ستاره پنج پر قرمز در داخل وجود دارد. نوار پهن قرمز نماد میهن پرستی والا و روحیه مبارزه سرسختانه ، سفید نماد کره شمالی به عنوان یک کشور واحد ، نوار باریک آبی نماد وحدت و صلح و ستاره پنج پر قرمز نماد سنت انقلابی است.

کره شمالی 23.149 میلیون نفر جمعیت دارد (2001). کل کشور یک قوم کره ای واحد است و از زبان کره ای معمولاً استفاده می شود.

کره شمالی با بیش از 300 ماده معدنی اثبات شده ، بیش از 200 ماده معدنی برای استخراج ارزشمند است. منابع آب و جنگل نیز بسیار زیاد است. صنعت تحت سلطه معدن ، برق ، ماشین آلات ، متالورژی ، صنایع شیمیایی و منسوجات است. كشاورزی تحت سلطه برنج و ذرت است كه هر یك از آنها تقریبا نیمی از كل تولید دانه را به خود اختصاص می دهد. بنادر اصلی چونگجین ، نانپو ، وونسان ، زینگنان و ... هستند. این صادرات عمدتا آهن و فولاد ، فلزات غیرآهنی ، جینسینگ ، منسوجات و محصولات آبزی را صادر می کند.محصولات وارداتی عمدتا شامل نفت ، تجهیزات مکانیکی ، محصولات الکترونیکی و محصولات نساجی است. شرکای اصلی تجاری چین ، کره جنوبی ، ژاپن ، روسیه و کشورهای جنوب شرقی آسیا هستند.

شهرهای اصلی

پیونگ یانگ: پیونگ یانگ ، پایتخت جمهوری دموکراتیک خلق کره ، در 125 درجه و 41 دقیقه طول شرقی و 39 درجه 01 عرض شمالی واقع شده است این تقاطع 284 کیلومتری جنوب شرقی Sinuiju ، 226 کیلومتری غرب کوه Wonsan و 54 کیلومتری شمال شرقی Nampo است. جمعیت فعلی حدود 2 میلیون نفر است. شهر پیونگ یانگ در محل اتصال دشت ها و تپه های پیونگ یانگ در پایین دست رودخانه داتونگ واقع شده است و دارای تپه های مواج در ضلع های شرقی ، غربی و شمالی است. کوه Ruiqi در شرق ، کوه Cangguang در جنوب غربی ، کوه Jinxiu و قله Mudan در شمال و دشت در جنوب وجود دارد. از آنجا که بخشی از زمین در پیونگ یانگ در دشت است ، به معنی پیونگ یانگ است که به معنی "خاک مسطح" است. رودخانه داتونگ و انشعابات آن از طریق مناطق شهری عبور می کند. جزیره لینگلو ، جزیره یانگیائو و جزیره لیان در رودخانه با مناظر زیبا وجود دارد.

پیونگ یانگ بیش از 1500 سال سابقه دارد و از اوایل دوره Dangun به عنوان پایتخت تعیین شده است. در سال 427 میلادی ، پادشاه طول عمر گوگوریو پایتخت را در اینجا تأسیس کرد. قلعه ای که در آن زمان در کوه آیوتایا ساخته شده هنوز ویرانه هایی دارد. پیونگ یانگ حدود 250 سال پایتخت سلسله گوگوریو بوده است. بعداً ، در دوره گوریئو ، Daduhufu در اینجا تأسیس شد و شیژینگ شد ، که بعدا به Xidu ، Dongnyeong ، Wanhu و Pyongyang تغییر یافت. این یکی از 23 استان در سال 1885 بود. در سال 1886 ، محل استقرار دولت استانی Ping'an جنوبی بود. در سپتامبر 1946 ، این شهر به شهر ویژه پیونگ یانگ تبدیل شد و از استان پیونگان جنوبی جدا شد. در سپتامبر 1948 ، جمهوری دموکراتیک خلق کره تاسیس شد و پایتخت آن پیونگ یانگ بود.

پیونگ یانگ یک جاذبه گردشگری است. رودخانه پاک و سرسبز داتونگ منطقه شهری پیونگ یانگ را به قسمت های شرقی و غربی تقسیم می کند. به نظر می رسد که چانگ هونگ در آن طرف پرواز می کند ، و شرق و غرب پیونگ یانگ را به هم متصل می کند. جزیره لینگلو در قلب رودخانه داتونگ جنگلی انبوه و پر از گل است. ساختمان 64 طبقه هتل در این جزیره جلوه ای جدید به مناظر زیبا می بخشد.