ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ၏အမည်အပြည့်အစုံမှာ65ရိယာ ၆၇၆၅၈၁ စတုရန်းကီလိုမီတာရှိသည်။ Indochina ကျွန်းဆွယ်၏အနောက်ဘက်ပိုင်းတွင်တိဘက်ကုန်းပြင်မြင့်နှင့်မလေးကျွန်းဆွယ်ကြားတွင်ရှိသည်။ အနောက်မြောက်ဘက်တွင်အိန္ဒိယနှင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၊ အရှေ့မြောက်ဘက်တွင်တရုတ်၊ အရှေ့တောင်ဘက်တွင်လာအိုနှင့်ထိုင်းနိုင်ငံ၊ အနောက်တောင်ဘက်တွင်ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်နှင့်ကပ္ပလီပင်လယ်တို့နှင့်နယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသည်။ ကမ်းရိုးတန်းသည်ကီလိုမီတာ ၃၂၀၀ ရှည်သည်။ အပူပိုင်းမုတ်သုန်ရာသီဥတုရှိသည်။ သစ်တောဖုံးလွှမ်းမှုသည်စုစုပေါင်းofရိယာ၏ ၅၀% ကျော်ရှိသည်။

တိုင်းပြည်ကိုပြည်နယ် ၇ ခုနှင့်ပြည်နယ် ၇ ခုအဖြစ်ခွဲထားသည်။ ပြည်နယ်သည်ဗမာလူမျိုးစု၏အဓိကအခြေချနေထိုင်ရာဒေသဖြစ်ပြီးဘန်ဂိုသည်တိုင်းရင်းသားလူနည်းစုများနေထိုင်ရာဒေသဖြစ်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည်ရှည်လျားသောသမိုင်းကြောင်းရှိသည့်ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၁၀၄၄ ခုနှစ်တွင်စည်းလုံးသောတိုင်းပြည်ကိုတည်ထောင်ပြီးနောက်တွင်ပုဂံ၊ Dongwu နှင့် Gongbang တို့၏ပဒေသရာဇ်မင်းဆက် ၃ ခုကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဗြိတိသျှသည်မြန်မာနိုင်ငံအားကျူးကျော်ရန်ပွဲ ၃ ခုကိုစတင်ခဲ့ပြီး ၁၈၂၄ မှ ၁၈၈၅ အတွင်းမြန်မာနိုင်ငံကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ၁၈၈၆ တွင်ဗြိတိန်ကမြန်မာနိုင်ငံကိုဗြိတိသျှအိန္ဒိယပြည်နယ်အဖြစ်သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ၁၉၃၇ တွင်မြန်မာနိုင်ငံသည်ဗြိတိသျှအိန္ဒိယမှခွဲထွက်ခဲ့ပြီးဗြိတိသျှအုပ်ချုပ်ရေး၏အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင်ရှိသည်။ ၁၉၄၂ ခုနှစ်တွင်ဂျပန်စစ်တပ်ကဗမာကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၅ ခုနှစ်တွင်တစ်နိုင်ငံလုံးအုံကြွမှုသည်မြန်မာနိုင်ငံပြန်လည်ထူထောင်ခဲ့သည်။ ဗြိတိသျှတို့သည်မြန်မာနိုင်ငံကိုပြန်လည်ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၇၊ အောက်တိုဘာလတွင်ဗြိတိသျှသည်ဗမာ့လွတ်လပ်ရေးအက်ဥပဒေကိုပြဌာန်းခဲ့သည်။ ၁၉၄၈ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်နေ့တွင်ဗြိတိသျှဓနသဟာယအဖွဲ့မှလွတ်လပ်ရေးကြေငြာခဲ့ပြီးပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံကိုတည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ၁၉၇၄ ခုနှစ်ဇန်နဝါရီလတွင်ပြည်ထောင်စုဆိုရှယ်လစ်သမ္မတနိုင်ငံအဖြစ်ပြောင်းလဲခဲ့ပြီး ၁၉၈၈ ခုနှစ်စက်တင်ဘာလ ၂၃ ရက်နေ့တွင်ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်ဟုအမည်ပြောင်းခဲ့သည်။

အမျိုးသားအလံ - အရှည်နှင့် ၉ း ၅ အချိုးအစားရှိတဲ့အလျားလိုက်စတုဂံပုံ။ အလံမျက်နှာပြင်သည်အနီရောင်ဖြစ်ပြီး၊ ဘယ်ဘက်အပေါ်ထောင့်တွင်အဖြူရောင်ပုံစံဖြင့်ခြယ်သထားသောအဖြူရောင်ပုံစံဖြင့်ကြယ်လေးပွင့်လေးပွင့်လေးပွင့်လေးပွင့်ရှိပြီးကြယ် ၁၄ ပွင့်ဂီယာကိုတပ်ဆင်ထားသည်။ အနီရောင်သည်သတ္တိနှင့်ပြဌာန်းခွင့်ကိုပြသသည်၊ အပြာနက်သည်ငြိမ်းချမ်းရေးနှင့်စည်းလုံးမှုကိုပြသသည်၊ အဖြူသည်စင်ကြယ်ခြင်းနှင့်သီလကိုကိုယ်စားပြုသည်။ ကြယ်ငါးပွင့်လေးပွင့်သည်ကြယ်ပွင့် ၁၄ ခုသည်ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်နှင့်ပြည်နယ် ၁၄ ခုကိုကိုယ်စားပြုပြီးစက်မှုနှင့်စိုက်ပျိုးရေးကိုကိုယ်စားပြုသည်။

မြန်မာနိုင်ငံ၏လူ ဦး ရေမှာခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် ၅၅.၄ သန်း (ဇန်နဝါရီလ ၃၁ ရက်အထိ) ။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်လူမျိုးစု ၁၃၅ မျိုးရှိပြီးအဓိကအားဖြင့်ဗမာ၊ ကရင်၊ ရှမ်း၊ ကချင်၊ ချင်း၊ ကယား၊ မွန်နှင့်ရခိုင်တို့ဖြစ်ကြသည်။ လူ ဦး ရေစုစုပေါင်း၏ ၆၅% မှာမြန်မာများဖြစ်သည်။ လူ ဦး ရေ၏ ၈၀% ကျော်သည်ဗုဒ္ဓဘာသာကိုယုံကြည်ကြသည်။ လူ ဦး ရေ၏ ၈ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သည်အစ္စလာမ်ကိုယုံကြည်ကြသည်။ ဗမာဘာသာစကားသည်ရုံးသုံးဘာသာစကားဖြစ်ပြီး၊ လူနည်းစုလူမျိုးစုအားလုံးတွင်သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဘာသာစကားများရှိပြီးဗမာ၊ ကချင်၊ ကရင်၊

စိုက်ပျိုးရေးသည်မြန်မာနိုင်ငံ၏စီးပွားရေး၏အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ အဓိကသီးနှံများမှာဆန်၊ ဂျုံ၊ ပြောင်း၊ ဝါ၊ ချော်၊ ကြံနှင့်ဂျူးတို့ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည်သစ်တောအရင်းအမြစ်များပေါကြွယ်ဝသည်။ နိုင်ငံတွင်အကျယ်အ ၀ န်းလွှမ်းခြုံမှုနှုန်းမှာ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ရှိပြီးသစ်တောမြေဟက်တာ ၃၄.၁၂ သန်းရှိပြီးကမ္ဘာပေါ်တွင်အကြီးဆုံးကျွန်းသစ်ထုတ်လုပ်မှုနိုင်ငံဖြစ်သည်။ ကျွန်းသစ်သားသည်မာကြော။ အကျင့်ပျက်ခြစားမှုကိုခံနိုင်ရည်ရှိပြီးလူသားများသည်သင်္ဘောတည်ဆောက်ရန်သံမဏိကိုအသုံးမပြုမီကမ္ဘာပေါ်တွင်အကောင်းဆုံးတည်ဆောက်ရေးပစ္စည်းဖြစ်ခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည်ကျွန်းသစ်ကိုအမျိုးသားသစ်ပင်အဖြစ်သတ်မှတ်ပြီး“ သစ်ပင်ဘုရင်” နှင့်“ မြန်မာနိုင်ငံ၏ဘဏ္theာတော်” ဟုခေါ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိကျောက်စိမ်းနှင့်ကျောက်မျက်ရတနာများသည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်နာမည်ကောင်းရနေသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည်ထင်ရှားသောဗုဒ္ဓဘာသာနိုင်ငံဖြစ်ပြီးနှစ်ပေါင်း ၂၅၀၀ ကျော်အတွင်းဗုဒ္ဓဘာသာကိုစတင်မိတ်ဆက်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သောအနှစ် ၁၀၀၀ ကျော်ကဗမာလူမျိုးများသည်ပင်လယ်ဓားပြသုတ်များဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော Bedoro သစ်ပင်၏အရွက်များပေါ်တွင်ဗုဒ္ဓဘာသာကျမ်းစာများကိုစတင်ထွင်းထုခဲ့သည်။ Li Shangyin ၏ကဗျာတွင်ဖော်ပြခဲ့သည့်အတိုင်း "ကြာပန်းထိုင်ခုံကိုမှတ်မိပြီး Bayeux သုတ္တန်ကိုနားထောင်ခြင်း" မြန်မာနိုင်ငံ၏လူ ဦး ရေ ၄၆.၄ သန်းကျော်အနက် ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော်သည်ဗုဒ္ဓဘာသာကိုယုံကြည်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိလူတိုင်းသည်အချိန်ကာလတစ်ခုအတွင်းဆံပင်ကိုရိတ်။ ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင်ဒါဟာလူ့အဖွဲ့အစည်းကမထီမဲ့မြင်ပြုလိမ့်မည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ ၀ င်များသည်ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်များတည်ဆောက်ခြင်းကိုနှစ်သက်ကြပြီးဘုရားကျောင်းများကိုတာဝါတိုင်များဖြင့်တည်ဆောက်ရမည်။ ထို့ကြောင့်မြန်မာနိုင်ငံကို“ ဘုရားစေတီ” ဟုလည်းလူသိများသည်။ ခမ်းနားထည်ဝါသောဘုရားများသည်မြန်မာနိုင်ငံကိုကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွား attr ည့်ဆွဲဆောင်စေသည်။