آنگویلا اطلاعات اولیه
| زمان محلی | وقت خود را |
|---|---|
|
|
|
| منطقه زمانی محلی | اختلاف منطقه زمانی |
| UTC/GMT -4 ساعت |
| عرض جغرافیایی / عرض جغرافیایی |
|---|
| 18°13'30 / 63°4'19 |
| رمزگذاری ISO |
| AI / AIA |
| واحد پول |
| دلار (XCD) |
| زبان |
| English (official) |
| برق |
 یک نوع سوزن آمریکای شمالی-ژاپن |
| پرچم ملی |
|---|
 |
| سرمایه، پایتخت |
| دره |
| لیست بانک ها |
| آنگویلا لیست بانک ها |
| جمعیت |
| 13,254 |
| حوزه |
| 102 KM2 |
| GDP (USD) |
| 175,400,000 |
| تلفن |
| 6,000 |
| تلفن همراه |
| 26,000 |
| تعداد میزبانهای اینترنتی |
| 269 |
| تعداد کاربران اینترنت |
| 3,700 |
آنگویلا مقدمه
|
آنگویلا ابتدا توسط سرخپوستان بومی آمریکا که از آمریکای جنوبی مهاجرت کرده اند ، ساکن شد. قدیمی ترین آثار بومی آمریکای یافت شده در آنگویلا به حدود 1300 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد ؛ بقایای آبادی ها به سال 600 میلادی باز می گردد. به نظر می رسد نام آراواک این جزیره Malliouhana باشد. تاریخ استعمار اروپا نامشخص است: برخی منابع ادعا می کنند کلمب در دومین سفر خود در سال 1493 این جزیره را کشف کرد ، در حالی که دیگران ادعا می کنند که اولین کاوشگر اروپایی جزیره هو فرانسوی در سال 1564 بود. نجیب زاده گنوگلد و دریانورد بازرگان Renegulein dlau Donnier. شرکت هند غربی هلند در سال 1631 قلعه ای در این جزیره تأسیس کرد. پس از اینکه نیروهای اسپانیایی قلعه را در سال 1633 تخریب کردند ، هلند عقب نشینی کرد. گزارش های سنتی ادعا می کنند که آنگویلا از اوایل سال 1650 توسط استعمارگران انگلیسی از سنت کیتس مستعمره شده است. با این حال ، در این اوایل دوره استعمار ، آنگویلا گاهی پناهگاه می شد و دانشمندان اخیر نگران مهاجرت آنگویلا به سایر اروپایی ها و کرئول ها از سنت کیتس ، باربادوس ، نویس و آنتیوک بودند. خربزه فرانسوی ها به طور موقت این جزیره را در سال 1666 تصرف کردند ، اما مطابق با شرایط سال دوم معاهده بردا ، آن را به صلاحیت انگلیس بازگرداندند. در سپتامبر 1667 ، سرگرد جان اسکات ، که از این جزیره بازدید کرد ، نامه ای نوشت که "در وضعیت خوبی قرار دارد" و اشاره کرد که در ژوئیه 1668 ، "200 یا 300 نفر در جنگ فرار کردند". برخی از این اروپاییان اولیه ممکن است آفریقایی های بردگی آورده باشند. مورخان تأیید کردند که بردگان آفریقایی در اوایل قرن هفدهم در این منطقه زندگی می کردند. به عنوان مثال ، آفریقایی ها در سنگال در سال 1626 در سنت کیتس زندگی می کردند. در سال 1672 ، یک مزرعه برده داری در نوویس وجود داشت که به جزایر لیورد خدمت می کرد. اگرچه تعیین دقیق زمان ورود آفریقایی ها به آنگویلا دشوار است ، اما شواهد بایگانی نشان می دهد که حداقل 16 آفریقایی حداقل 100 جمعیت برده دارند. به نظر می رسد این افراد اهل آفریقای مرکزی و آفریقای غربی هستند. در طول جنگ جانشینی اتریش (1745) و جنگ ناپلئونی (1796) ، تلاش فرانسه برای اشغال این جزیره ناکام ماند. در اوایل دوره استعمار ، انگولیا توسط انگلیس از طریق آنتیگوا اداره می شد. در سال 1825 ، در نزدیکی جزیره سنت کیتس تحت کنترل اداری قرار گرفت و بعداً بخشی از سنت کیتس-نویس-آنگویلا شد. در سال 1967 ، انگلستان استقلال كیت كیتس و نویس را به طور كامل استقلال داخلی داد و آنگویلا نیز در آن گنجانده شد. با این وجود برخلاف میل بسیاری از آنگیلان ها ، از آنگویلا هاری دو بار در 1967 و 1969 استفاده شد. انقلاب آنگویلا به سرپرستی روت و رونالد وبستر مدت کوتاهی به یک "جمهوری آنگویلا" مستقل تبدیل شد ؛ هدف از انقلاب آن تأسیس یک کشور به طور مستقل نبود ، بلکه استقلال از سنت کیتس و نویس و تبدیل شدن دوباره به پادشاهی متحده بود. مستعمره در مارس 1969 ، انگلستان نیروهای خود را برای بازگرداندن حاکمیت خود بر آنگویلا اعزام کرد ؛ در ژوئیه 1971 ، انگلیس حق خود را برای حاکمیت در قانون آنگویلا تأیید کرد. در سال 1980 ، انگلستان به آنگویلا اجازه داد كه از سنت كیتس و نویس جدا شود و به یك مستعمره سلطنتی مستقل انگلیس تبدیل شود (كه هم اكنون در اختیار پادشاهی خارج از كشور است). |