Το Μαρόκο, το πλήρες όνομα του Βασιλείου του Μαρόκου, καλύπτει έκταση 459.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (εξαιρουμένης της Δυτικής Σαχάρας). Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Αφρικής, στα δυτικά από τον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό, με θέα στην Ισπανία απέναντι από τα στενά του Γιβραλτάρ προς τα βόρεια, φρουρεί την πύλη του Ατλαντικού Ωκεανού προς τη Μεσόγειο. Το έδαφος είναι πολύπλοκο, με τα απότομα Όρη του Άτλαντα στη μέση και βόρεια, το Άνω Οροπέδιο και το πρώην Οροπέδιο Σαχάρας στα ανατολικά και νότια, και μόνο η βορειοδυτική παράκτια περιοχή είναι μια μακρά, στενή και ζεστή πεδιάδα. Η υψηλότερη κορυφή, τα βουνά Toubkal, είναι 4165 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο ποταμός Um Raibia είναι ο μεγαλύτερος ποταμός μήκους 556 χιλιομέτρων και ο ποταμός Draa είναι ο μεγαλύτερος διαλείπουμενος ποταμός μήκους 1.150 χιλιομέτρων. Τα κύρια ποτάμια περιλαμβάνουν τον ποταμό Muluya και τον ποταμό Sebu. Το βόρειο τμήμα έχει μεσογειακό κλίμα, με ζεστά και ξηρά καλοκαίρια και ήπιους και υγρούς χειμώνες, με μέση θερμοκρασία 12 ° C τον Ιανουάριο και 22-24 ° C τον Ιούλιο. Η βροχόπτωση είναι 300-800 mm. Το κεντρικό τμήμα ανήκει στο υποτροπικό ορεινό κλίμα, το οποίο είναι ήπιο και υγρό και η θερμοκρασία ποικίλλει ανάλογα με το υψόμετρο. Η μέση ετήσια θερμοκρασία στην περιοχή του Πιεμόντε είναι περίπου 20 ℃. Η βροχόπτωση κυμαίνεται από 300 έως 1400 mm. Τα ανατολικά και νότια είναι κλίματα της ερήμου, με μέση ετήσια θερμοκρασία περίπου 20 ° C. Η ετήσια βροχόπτωση είναι μικρότερη από 250 mm και μικρότερη από 100 mm στο νότο. Υπάρχει συχνά ξηρό και ζεστό "Siroco Wind" το καλοκαίρι. Καθώς τα Όρη του Άτλαντα, που διασχίζουν ολόκληρη την επικράτεια, εμπόδισαν το καύσωμα στη νότια έρημο της Σαχάρας, το Μαρόκο έχει ένα ευχάριστο κλίμα όλο το χρόνο, με πλούσια λουλούδια και δέντρα και έχει κερδίσει τη φήμη "μιας δροσερής χώρας κάτω από τον καυτό ήλιο". Το Μαρόκο είναι μια γραφική χώρα και απολαμβάνει τη φήμη του "Βόρειου Αφρικανικού Κήπου".

Σύμφωνα με το διάταγμα για την προσαρμογή των διοικητικών τμημάτων που εγκρίθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2003, διαιρείται σε 17 περιφέρειες, 49 επαρχίες, 12 επαρχιακές πόλεις και 1547 δήμους.

Το Μαρόκο είναι ένας αρχαίος πολιτισμός με μακρά ιστορία και ήταν κάποτε ισχυρός στην ιστορία. Οι πρώτοι κάτοικοι που ζούσαν εδώ ήταν Μπερμπέρ. Κυριάρχησε από τον Φοίνικα από τον 15ο αιώνα π.Χ. Κυβερνήθηκε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τον 2ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. και καταλήφθηκε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 6ο αιώνα. Οι Άραβες εισήλθαν τον 7ο αιώνα μ.Χ. Και ίδρυσε το αραβικό βασίλειο τον 8ο αιώνα. Η τρέχουσα δυναστεία Allawi ιδρύθηκε το 1660. Από τον 15ο αιώνα, οι δυτικές δυνάμεις εισέβαλαν διαδοχικά. Τον Οκτώβριο του 1904, η Γαλλία και η Ισπανία υπέγραψαν συμφωνία για τη διάσπαση της σφαίρας επιρροής στο Μαρόκο. Στις 30 Μαρτίου 1912, έγινε το «προστατευτικό έθνος» της Γαλλίας. Στις 27 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, η Γαλλία και η Ισπανία υπέγραψαν τη «Συνθήκη της Μαδρίτης» και η στενή περιοχή στο βορρά και η Ifni στο νότο ορίστηκαν ως ισπανικές προστατευόμενες περιοχές. Η Γαλλία αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Μαρόκου τον Μάρτιο του 1956 και η Ισπανία αναγνώρισε επίσης την ανεξαρτησία του Μαρόκου στις 7 Απριλίου του ίδιου έτους και εγκατέλειψε την προστατευόμενη περιοχή της στο Μαρόκο. Η χώρα ονομάστηκε επίσημα το Βασίλειο του Μαρόκου στις 14 Αυγούστου 1957 και ο Σουλτάνος ​​μετονομάστηκε Βασιλιάς.

Εθνική σημαία: Είναι ορθογώνιο με αναλογία μήκους προς πλάτος 3: 2. Το έδαφος της σημαίας είναι κόκκινο, με ένα πεντάκτινο αστέρι να τέμνει πέντε πράσινες γραμμές στο κέντρο. Το κόκκινο χρώμα προέρχεται από την πρώιμη εθνική σημαία του Μαρόκου. Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για το πράσινο πεντάκτινο αστέρι: Πρώτον, το πράσινο είναι το χρώμα που προτιμούν οι απόγονοι του Μωάμεθ και το πεντάκτινο αστέρι συμβολίζει την πίστη των ανθρώπων στο Ισλάμ.

Ο συνολικός πληθυσμός του Μαρόκου είναι 30,05 εκατομμύρια (2006). Μεταξύ αυτών, οι Άραβες αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% και οι Βερβέροι περίπου το 20%. Τα αραβικά είναι η εθνική γλώσσα και τα γαλλικά χρησιμοποιούνται συνήθως. Πιστέψτε στο Ισλάμ. Το τζαμί Χασάν ΙΙ, που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1993, βρίσκεται στην ακτή του Ατλαντικού της Καζαμπλάνκα. Ολόκληρο το σώμα είναι κατασκευασμένο από λευκό μάρμαρο. Ο μιναρές έχει ύψος 200 μέτρα, δεύτερος μετά το τζαμί της Μέκκας και το τζαμί Azhar στην Αίγυπτο. Το τρίτο μεγαλύτερο τζαμί στον κόσμο, ο προηγμένος εξοπλισμός δεν υστερεί σε κανέναν στον ισλαμικό κόσμο.

Το Μαρόκο είναι πλούσιο σε ορυκτούς πόρους, μεταξύ των οποίων τα αποθέματα φωσφορικών είναι τα μεγαλύτερα, φθάνοντας τους 110 δισεκατομμύρια τόνους, αντιπροσωπεύοντας το 75% των παγκόσμιων αποθεμάτων. Η εξόρυξη είναι μια βιομηχανία πυλώνων της μαροκινής οικονομίας και οι εξαγωγές ορυκτών αντιπροσωπεύουν το 30% όλων των εξαγωγών. Το μαγγάνιο, το αλουμίνιο, ο ψευδάργυρος, ο σίδηρος, ο χαλκός, ο μόλυβδος, το πετρέλαιο, ο ανθρακίτης και το σχιστόλιθο είναι επίσης άφθονα. Η βιομηχανία είναι ανεπτυγμένη και οι κύριοι τομείς των βιομηχανικών επιχειρήσεων περιλαμβάνουν: γεωργική επεξεργασία τροφίμων, χημική ιατρική, κλωστοϋφαντουργία και δέρμα, μεταλλευτικές και ηλεκτρομηχανικές μεταλλουργικές βιομηχανίες. Η βιοτεχνία κατέχει σημαντική θέση στην εθνική οικονομία. Τα κύρια προϊόντα είναι κουβέρτες, δερμάτινα προϊόντα, μεταλλικά προϊόντα, κεραμικά και ξύλινα έπιπλα. Η γεωργία αντιπροσωπεύει το 1/5 του ΑΕΠ και το 30% των εσόδων από εξαγωγές. Ο γεωργικός πληθυσμός αντιπροσωπεύει το 57% του εθνικού πληθυσμού. Οι κύριες καλλιέργειες είναι το κριθάρι, το σιτάρι, το καλαμπόκι, τα φρούτα, τα λαχανικά κ.λπ. Μεταξύ αυτών, τα πορτοκάλια, οι ελιές και τα λαχανικά εξάγονται σε μεγάλες ποσότητες στην Ευρώπη και τις αραβικές χώρες, κερδίζοντας πολύ συνάλλαγμα για τη χώρα. Το Μαρόκο έχει ακτογραμμή άνω των 1.700 χιλιομέτρων και είναι εξαιρετικά πλούσιο σε αλιευτικούς πόρους και είναι η μεγαλύτερη χώρα παραγωγής ψαριών στην Αφρική. Μεταξύ αυτών, η παραγωγή σαρδέλας αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 70% του συνολικού όγκου της αλιείας και ο όγκος των εξαγωγών κατατάσσεται πρώτος στον κόσμο.

Το Μαρόκο είναι ένας παγκοσμίως γνωστός τουριστικός προορισμός και τα πολλά ιστορικά αξιοθέατα και το συναρπαστικό φυσικό τοπίο προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Η πρωτεύουσα του Ραμπάτ έχει γοητευτικό τοπίο, και εδώ υπάρχουν διάσημα αξιοθέατα όπως το Κάστρο Ούνταγια, το Τζαμί Χασάν και το Βασιλικό Παλάτι του Ραμπάτ. Η αρχαία πρωτεύουσα του Φεζ ήταν η ιδρυτική πρωτεύουσα της πρώτης δυναστείας του Μαρόκου και φημίζεται για την εξαιρετική ισλαμική αρχιτεκτονική τέχνη. Επιπλέον, η αρχαία πόλη του Μαρακές στη Βόρεια Αφρική, το "λευκό κάστρο" της Καζαμπλάνκα, η όμορφη παράκτια πόλη του Αγκαντίρ και το βόρειο λιμάνι της Ταγγέρης είναι όλα τουριστικά αξιοθέατα που λαχταρούν οι τουρίστες. Ο τουρισμός έχει γίνει μια σημαντική πηγή οικονομικού εισοδήματος του Μαρόκου. Το 2004, το Μαρόκο προσέλκυσε 5.5165 εκατομμύρια ξένους τουρίστες και τα τουριστικά του έσοδα έφτασαν τα 3,63 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Ραμπάτ : Η Ραμπάτ, η πρωτεύουσα του Μαρόκου, βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Μπρέρετζ στα βορειοδυτικά, συνορεύει με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τον 12ο αιώνα, ο ιδρυτής της δυναστείας Mowahid, Abdul-Mumin, ίδρυσε ένα στρατιωτικό φρούριο στο ακρωτήριο στην αριστερή όχθη της εκβολής για μια αποστολή, με το όνομα Ribat-Fath ή Ribat για συντομία. Στα Αραβικά, το Ribat σημαίνει "στρατόπεδο", το Fateh σημαίνει "στην αποστολή, το άνοιγμα" και το Ribat-Fath σημαίνει "τόπος αποστολής". Στη δεκαετία του 1290, την ακμή της δυναστείας, ο μονάρχης Jacob Mansour διέταξε την κατασκευή της πόλης και στη συνέχεια την επέκτεινε πολλές φορές, μετατρέποντας σταδιακά το στρατιωτικό φρούριο σε πόλη. Σήμερα ονομάζεται "Ραμπάτ", που εξελίχθηκε από το "Ραμπάτ". Έχει πληθυσμό 628.000 (2005).

Το Ραμπάτ αποτελείται από δύο στενά συνδεδεμένες πόλεις, δηλαδή τη Νέα Πόλη του Ραμπάτ και την Παλιά Πόλη του Σαάλε. Μπαίνοντας στη νέα πόλη, κτήρια δυτικού στιλ και εκλεπτυσμένες κατοικίες σε αραβικό έθνικ στιλ κρύβονται ανάμεσα στα λουλούδια και τα δέντρα. Υπάρχουν δέντρα και στις δύο πλευρές του δρόμου, και κήποι στη μέση του δρόμου είναι παντού. Εδώ βρίσκονται το παλάτι, οι κυβερνητικές υπηρεσίες και τα εθνικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η παλιά πόλη του Saale περιβάλλεται από κόκκινα τείχη. Υπάρχουν πολλά αρχαία αραβικά κτίρια και τζαμιά στην πόλη. Η αγορά είναι ευημερούσα. Οι πίσω δρόμοι και τα σοκάκια είναι μερικά εργαστήρια χειροτεχνίας. Οι μέθοδοι ζωής και παραγωγής των κατοίκων διατηρούν ακόμη ένα ισχυρό μεσαιωνικό στυλ.

Καζαμπλάνκα : Η Καζαμπλάνκα πήρε το όνομά της από τα ισπανικά, που σημαίνει "Λευκός Οίκος". Η Καζαμπλάνκα είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Μαρόκο. Η ταινία Χόλιγουντ "Καζαμπλάνκα" έκανε αυτή τη λευκή πόλη διάσημη σε όλο τον κόσμο. Δεδομένου ότι η "Καζαμπλάνκα" είναι τόσο δυνατή, δεν γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι το αρχικό όνομα της πόλης "DarelBeida". Η Καζαμπλάνκα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι του Μαρόκου, που συνορεύει με τον Ατλαντικό Ωκεανό και 88 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Ραμπάτ.

Πριν από 500 χρόνια, αυτό το μέρος ήταν αρχικά η αρχαία πόλη της Άνφα, η οποία καταστράφηκε από τους Πορτογάλους στα μέσα του 15ου αιώνα. Καταλήφθηκε από τους Πορτογάλους το 1575 και μετονομάστηκε σε "Casa Blanca". Αφού οι Πορτογάλοι υποχώρησαν το 1755, το όνομα άλλαξε σε Dal Beda. Στα τέλη του 18ου αιώνα, οι Ισπανοί απέκτησαν το προνόμιο να διαπραγματεύονται σε αυτό το λιμάνι, αποκαλώντας το Καζαμπλάνκα, που σημαίνει "λευκό παλάτι" στα Ισπανικά. Κατεχόμενη από τη Γαλλία στις αρχές του 20ού αιώνα, το όνομα Darbeda αποκαταστάθηκε μετά την ανεξαρτησία του Μαρόκου. Αλλά οι άνθρωποι το αποκαλούν ακόμα Καζαμπλάνκα.

Η πόλη είναι κοντά στον Ατλαντικό Ωκεανό, με αειθαλή δέντρα και ένα ευχάριστο κλίμα. Μερικές φορές, ο Ατλαντικός Ωκεανός και η θάλασσα κυμαίνονται, αλλά το νερό στο λιμάνι είναι δυσαρεστημένο. Οι παραλίες με ψιλή άμμο που εκτείνονται αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα από βορρά προς νότο είναι οι καλύτερες φυσικές περιοχές κολύμβησης. Τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και διάφορες εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας κατά μήκος της ακτής είναι κρυμμένα κάτω από τακτοποιημένες σειρές από ψηλούς φοίνικες και πορτοκαλιές, που έχει τα μοναδικά και ελκυστικά χαρακτηριστικά του.