ထိုင်းနိုင်ငံ၏အမည်အပြည့်အစုံမှာစတုရန်းကီလိုမီတာ ၅၁၀,၀၀၀ ကျော်ရှိသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံသည်အရှေ့တောင်ဘက်တွင်ထိုင်းပင်လယ်ကွေ့ (ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာ) နှင့်၊ အနောက်တောင်ဘက်တွင်အန်ဒမန်ပင်လယ် (အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာ) နှင့်၊ အနောက်ဘက်နှင့်အနောက်မြောက်ဘက်တွင်မြန်မာနိုင်ငံ၊ အရှေ့မြောက်ဘက်တွင်လာအိုနှင့်အရှေ့တောင်ဘက်တွင်ကမ္ဘောဒီးယားတို့နှင့်နယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်ပြီးအင်ဒိုချိုင်းနားကျွန်းဆွယ်၏အရှေ့တောင်အာရှအလယ်ပိုင်းတွင်တည်ရှိသည်။ မလေးကျွန်းဆွယ်သည်မလေးရှားနှင့်ဆက်စပ်နေသဖြင့်၎င်း၏ကျဉ်းမြောင်းသောအပိုင်းမှာအိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာနှင့်ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာကြားတွင်ရှိသည်။ အပူပိုင်းမုတ်သုန်ရာသီဥတု။ ယခုနှစ်ကိုရာသီဥတုသုံးမျိုးခွဲခြားထားသည်။ ပူ၊ မိုးနှင့်ခြောက်သွေ့သောရာသီဖြစ်သည်။ ပျမ်းမျှနှစ်စဉ်အပူချိန်မှာ ၂၄ ～ ၃၀ is ဖြစ်သည်။

တိုင်းပြည်ကိုအလယ်ပိုင်း၊ တောင်ပိုင်း၊ အရှေ့ပိုင်း၊ မြောက်ပိုင်းနှင့်အရှေ့မြောက်ပိုင်းဒေသ ၅ ခုခွဲခြားထားသည်။ လက်ရှိတွင်စီရင်စု ၇၆ ခုရှိသည်။ အစိုးရသည်တိုင်းများ၊ ခရိုင်များနှင့်ကျေးရွာများဖြစ်သည်။ ဘန်ကောက်သည်ပြည်နယ်အဆင့်တွင်တစ်ခုတည်းသောမြှို့နယ်ဖြစ်သည်။

ထိုင်းနိုင်ငံတွင်နှစ်ပေါင်း ၇၀၀ ကျော်သမိုင်းနှင့်ယဉ်ကျေးမှုရှိပြီး၎င်းကိုမူလက Siam ဟုခေါ်တွင်ခဲ့သည်။ ဆူကုတ်ဟိုင်းမင်းဆက်သည်အေဒီ ၁၂၃၈ တွင်စတင်တည်ထောင်ခဲ့ပြီးပိုမိုစည်းလုံးသောတိုင်းပြည်တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဆူကွတ်ဟိုင်း၊ အယုဒ္ဓယမင်း၊ သုံဘူရီနှင့်ဘန်ကောက်မင်းဆက်တို့ကိုအောင်မြင်စွာခံစားခဲ့ရသည်။ ၁၆ ရာစုနှစ်ကတည်းကပေါ်တူဂီ၊ နယ်သာလန်၊ ဗြိတိန်နှင့်ပြင်သစ်စသည့်ကိုလိုနီနယ်ချဲ့များကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ၁၉ ရာစုအကုန်ပိုင်းတွင်ဘန်ကောက်မင်းဆက်၏ပဉ္စမဘုရင်သည်လူမှုရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများပြုလုပ်ရန်အနောက်တိုင်းအတွေ့အကြုံများစွာကိုလက်ခံခဲ့သည်။ ၁၈၉၆ တွင်ဗြိတိန်နှင့်ပြင်သစ်တို့သည်စာချုပ်ကိုချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ထိုစာချုပ်သည် Siam သည်ဗြိတိသျှဗမာနှင့်ပြင်သစ်အင်ဒိုချိုင်းနားကြားကြားခံပြည်နယ်ဖြစ်သည်ဟူသောအချက်ဖြစ်ပြီး၊ Siam ကိုအရှေ့တောင်အာရှတွင်ကိုလိုနီဖြစ်လာခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေဆိုင်ရာဘုရင်စနစ်ကို ၁၉၃၂ ခုနှစ်တွင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ၁၉၃၉ ခုနှစ်ဇွန်လတွင်ထိုင်းနိုင်ငံဟုအမည်ပြောင်းခဲ့သည်။ ၁၉၄၁ တွင်ဂျပန်တို့သိမ်းပိုက်ထားသောထိုင်းနိုင်ငံသည် Axis အင်အားကြီးနိုင်ငံများသို့ဝင်ရောက်ခဲ့သည်ဟုကြေငြာခဲ့သည်။ ၁၉၄၅ တွင် Siam အမည်ကိုပြန်လည်ထည့်သွင်းခဲ့သည်။ ၎င်းကို ၁၉၄၉ ခုနှစ်မေလတွင်ထိုင်းဟုအမည်ပြောင်းခဲ့သည်။

(Picture)

အမျိုးသားအလံ - အရှည်က ၃: ၂ နဲ့အကျယ်အချိုးအစားရှိတဲ့ထောင့်မှန်စတုဂံပုံ။ ၄ င်းတွင်အနီရောင်၊ အဖြူနှင့်အပြာဖြင့်အလျားလိုက်စတုဂံငါးခုပါ ၀ င်သည်။ အပေါ်နှင့်အောက်ပိုင်းသည်အနီရောင်၊ အပြာရောင်သည်ဗဟိုနှင့်အပြာရောင်အပေါ်နှင့်အောက်တို့သည်အဖြူဖြစ်သည်။ အပြာအကျယ်သည်အနီသို့မဟုတ်နှစ်ခုဖြူစတုဂံနှစ်ခု၏အကျယ်နှင့်ညီသည်။ အနီရောင်သည်တိုင်းပြည်ကိုကိုယ်စားပြုပြီးလူမျိုးစုအားလုံး၏အင်အားနှင့်ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုကိုကိုယ်စားပြုသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံကဗုဒ္ဓဘာသာကိုနိုင်ငံတော်ဘာသာအဖြစ်သတ်မှတ်သည်။ အဖြူသည်ဘာသာတရားကိုကိုယ်စားပြုပြီးဘာသာတရား၏သန့်ရှင်းမှုကိုပြသည်။ ထိုင်းသည်ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေဆိုင်ရာဘုရင်စနစ်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ ဘုရင်သည်အမြင့်မြတ်ဆုံးဖြစ်ပြီးအပြာရောင်သည်တော်ဝင်မိသားစုကိုကိုယ်စားပြုသည်။ အလယ်ပိုင်းရှိအပြာရောင်သည်တော်ဝင်မိသားစုကိုလူမျိုးစုအားလုံးနှင့်စင်ကြယ်သောဘာသာတရား၏သင်္ကေတဖြစ်သည်။

ထိုင်းလူ ဦး ရေစုစုပေါင်းမှာ ၆၃.၀၈ သန်းရှိသည် (၂၀၀၆) ။ ထိုင်းနိုင်ငံသည်လူမျိုးစုပေါင်း ၃၀ ကျော်ဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသည့်လူမျိုးပေါင်းစုံနေထိုင်သောနိုင်ငံဖြစ်ပြီး ၄ င်းတို့အနက်လူ ဦး ရေ၏ ၄၀% မှာထိုင်းလူမျိုးများဖြစ်ပြီးသက်ကြီးရွယ်အိုများမှာ ၃၅%၊ မလေးရှားနိုင်ငံတွင် ၃.၅% နှင့်ခမာလူမျိုးသည် ၂ ရာခိုင်နှုန်းဖြစ်သည်။ Mai, Yao, Gui, Wen, Karen နှင့်ရှမ်းစသည့်တောင်တန်းများလည်းရှိသည်။ ထိုင်းဘာသာစကားသည်အမျိုးသားဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာသည်ထိုင်းနိုင်ငံ၏ပြည်နယ်ဘာသာဖြစ်သည်။ နေထိုင်သူ ၉၀% ကျော်သည်ဗုဒ္ဓဘာသာကိုယုံကြည်ကြသည်။ မလေးလူမျိုးများသည်အစ္စလာမ်ကိုယုံကြည်ကြပြီးအချို့သည်ပရိုတက်စတင့်၊ ကက်သလစ်ဘာသာ၊ ဟိန္ဒူဘာသာနှင့်ဆစ်ခ်ဝါဒကိုယုံကြည်ကြသည်။ နှစ်ပေါင်းရာနှင့်ချီ။ ကြာသောထုံးတမ်းစဉ်လာများ၊ စာပေများ၊ အနုပညာနှင့်ဗိသုကာပညာများသည်ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့်နီးကပ်စွာဆက်စပ်လျက်ရှိသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံကိုသွားတဲ့အခါနေရာတိုင်းမှာအဝါရောင်အင်္ကျီတွေနဲ့ခမ်းနားထည်ဝါတဲ့ဘုရားကျောင်းတွေဝတ်ထားတဲ့ဘုန်းကြီးတွေကိုတွေ့နိုင်တယ်။ ထို့ကြောင့်ထိုင်းနိုင်ငံသည်အဝါရောင် Pao Buddha Kingdom ၏ဂုဏ်သတင်းရှိသည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာသည်ထိုင်းလူမျိုးတို့၏ကိုယ်ကျင့်တရားစံနှုန်းများကိုပုံသွင်းထားပြီးသည်းခံခြင်း၊ တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေးနှင့်ငြိမ်းချမ်းရေးကိုချစ်မြတ်နိုးခြင်းတို့ကိုအားပေးအားမြှောက်ပြုသည့်ဝိသေသလက္ခဏာကိုတည်ဆောက်ခဲ့သည်။

ရိုးရာစိုက်ပျိုးရေးနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအနေဖြင့်စိုက်ပျိုးရေးထုတ်ကုန်များသည်ထိုင်းနိုင်ငံ၏အဓိက ၀ င်ငွေရရှိသည့်အရင်းအမြစ်တစ်ခုဖြစ်ပြီးအဓိကအားဖြင့်ဆန်၊ ပြောင်း၊ ပီလောပီနံ၊ ရာဘာ၊ ကြံ၊ မွန်၊ လျှော်၊ ဆေးရွက်ကြီး၊ ကော်ဖီစေ့၊ ဝါ၊ သစ်သီးဝလံ နိုင်ငံ၏စိုက်ပျိုးနိုင်သောareaရိယာသည် ၂၀.၇ သန်းဟက်တာဖြစ်ပြီးနိုင်ငံ၏မြေ38ရိယာ၏ ၃၈% ရှိသည်။ ထိုင်းသည်ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံးဆန်ထုတ်လုပ်သူနှင့်တင်ပို့သူဖြစ်သည်။ ဆန်တင်ပို့မှုသည်ထိုင်းနိုင်ငံ၏အဓိက ၀ င်ငွေရရှိသည့်ရင်းမြစ်တစ်ခုဖြစ်ပြီးဆန်တင်ပို့မှုမှာကမ္ဘာ့ဆန်ရောင်းဝယ်မှု၏သုံးပုံတစ်ပုံခန့်ရှိသည်။ ထိုင်းသည်ဂျပန်နှင့်တရုတ်ပြီးလျှင်အာရှ၏တတိယမြောက်အဏ္ဏဝါအများဆုံးနိုင်ငံဖြစ်ပြီးကမ္ဘာ့အကြီးဆုံးပုစွန်ထုတ်လုပ်သည့်နိုင်ငံလည်းဖြစ်သည်။

ထိုင်းနိုင်ငံသည်သဘာဝသယံဇာတပေါကြွယ်ဝပြီးရာဘာထုတ်လုပ်မှုသည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်ပထမနေရာတွင်ရှိသည်။ သစ်တောအရင်းအမြစ်များ၊ ငါးလုပ်ငန်းအရင်းအမြစ်များ၊ ရေနံ၊ သဘာဝဓာတ်ငွေ့စသည်တို့သည်စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက်အခြေခံများဖြစ်ပြီးသစ်တောဖုံးလွှမ်းမှုနှုန်းသည် ၂၅% ရှိသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံသည်အသီးများဘုရင်နှင့်လူသိများသော durians နှင့် mangosteens များပေါများသည်။ lychee, longan နှင့် rambutan စသည့်အပူပိုင်းဒေသသစ်သီးဝလံများသည်ကမ္ဘာအနှံ့ကျော်ကြားသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ၏အမျိုးသားစီးပွားရေးတွင်ကုန်ထုတ်လုပ်မှုအချိုးအစားမှာမြင့်တက်နေပြီး၎င်းသည်အများဆုံးအချိုးအစားနှင့်အဓိကပို့ကုန်လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည့်စက်မှုလုပ်ငန်းဖြစ်လာသည်။ အဓိကစက်မှုလုပ်ငန်းများမှာသတ္တုတူးဖော်ရေး၊ အထည်အလိပ်၊ လျှပ်စစ်၊ ပလတ်စတစ်၊ အစားအစာပြုပြင်ခြင်း၊ ကစားစရာများ၊ မော်တော်ယာဉ်တပ်ဆင်ခြင်း၊ ဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်းများ၊

ထိုင်းသည်ခရီးသွားအရင်းအမြစ်များပေါကြွယ်ဝသည်။ အမြဲတမ်းပြုံးရယ်သောနေရာဟုလူသိများသည်။ ဆွဲဆောင်မှု ၅၀၀ ကျော်ရှိသည်။ အဓိကခရီးသွားဆွဲဆောင်ရာနေရာများမှာဘန်ကောက်၊ ဖူးခက်၊ ပတ္တရား၊ ချင်းမိုင်နှင့်ပတ္တရားဖြစ်သည်။ Lai, Hua Hin နှင့် Koh Samui တို့ကဲ့သို့သောခရီးသွား new ည့်သည်အသစ်များအလျင်အမြန်တိုးတက်လာသည်။ နိုင်ငံခြားသားခရီးသွား ists ည့်သည်များစွာဆွဲဆောင်သည်။

ဘန်ကောက် - ထိုင်းနိုင်ငံ၏မြို့တော်ဘန်ကောက်သည် Siam ပင်လယ်ကွေ့နှင့်ကီလိုမီတာ ၄၀ အကွာ Chao Phraya မြစ်၏အောက်ဆုံးတွင်တည်ရှိသည်။ ၎င်းသည်နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ ပညာရေး၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးနှင့်အကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်သည်။ လူ ဦး ရေမှာ ၈ သန်းဖြစ်သည်။ ထိုင်းလူမျိုးများကဘန်ကောက်ကိုစစ်ဘက်ရေးရာဟုခေါ်ကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ City of Angels ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏အမည်အပြည့်အစုံကိုထိုင်းဘာသာဖြင့်လက်တင်ဘာသာဖြင့် ၁၄၂ လုံးဖြင့်အက္ခရာတင်ခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ "ကောင်းကင်တမန်မြို့တော်၊ ဂရိတ်စီးတီး၊ ကျောက်စိမ်းဗုဒ္ဓနေအိမ်၊ မစွန့်ပစ်နိုင်သည့်မြို့တော်၊ ကျောက်မျက်ရတနာကိုးခုပေးထားသည့်ကမ္ဘာ့မြို့တော်" စသည်တို့ဖြစ်သည်။ ။

၁၇၆၇ ခုနှစ်တွင်ဘန်ကောက်မြို့သည်စျေးကွက်ငယ်များနှင့်လူနေအိမ်အချို့ကိုတဖြည်းဖြည်းစတင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၁၇၈၂ တွင်ဘန်ကောက်မင်းဆက်ရာမာ ၁ မှမြို့တော်ကိုချာဖရာရာမြစ်အနောက်ဘက်ရှိ Thonburi မှမြစ်အရှေ့ဘက်ရှိဘန်ကောက်သို့ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ Rama II ဘုရင်နှင့် III ဘုရင် (၁၈၀၉ မှ ၁၈၅၁) လက်ထက်တွင်မြို့တော်၌ဗုဒ္ဓဘာသာဘုရားကျောင်းများစွာကိုတည်ဆောက်ခဲ့သည်။ Rama V ကာလ (1868-1910) အတွင်းဘန်ကောက်၏မြို့ရိုးအများစုကိုဖြိုဖျက်ခဲ့ပြီးလမ်းနှင့်တံတားများတည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၁၈၉၂ တွင်ဘန်ကောက်တွင်လမ်းရထားဖွင့်ခဲ့သည်။ Ramalongkorn တက္ကသိုလ်ကို ၁၉၁၆ တွင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၁၉၃၇ တွင်ဘန်ကောက်ကိုဘန်ကောက်နှင့် Thonlib ဟူ၍ မြို့နှစ်မြို့ခွဲခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင်မြို့များသည်လျင်မြန်စွာဖွံ့ဖြိုးပြီးလူ ဦး ရေနှင့်areaရိယာသည်အလွန်များပြားလာသည်။ ၁၉၇၁ ခုနှစ်တွင်ထိုမြို့နှစ်မြို့သည်ဘန်ကောက် - Thonburi မြို့ပြintoရိယာသို့ပေါင်းစည်းခဲ့သည်။

ဘန်ကောက်သည်တစ်နှစ်ပတ်လုံးပန်းများနှင့်ပြည့်နှက်။ အရောင်အသွေးစုံ။ အရောင်အသွေးစုံလင်စွာရှိသည်။ ထိုင်းထိပ်တန်းအိမ်သုံးအိမ်များသည်ဘန်ကောက်ရှိပုံမှန်အဆောက်အ ဦး များဖြစ်သည်။ Sanpin လမ်းသည်တရုတ်လူမျိုးများစုရုံးသည့်နေရာဖြစ်ပြီးစစ်မှန်သောတရုတ်ပြည်ဟုခေါ်သည်။ နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ ကျော်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအပြီးတွင်၎င်းသည်ထိုင်းနိုင်ငံ၏အကြီးမားဆုံးနှင့်ကြွယ်ဝချမ်းသာမှုဈေးကွက်ဖြစ်လာသည်။

ဘန်ကောက်သည်သမိုင်းဝင်နေရာများအပြင်ခေတ်သစ်အဆောက်အ ဦး များနှင့်ခရီးသွားအဆောက်အအုံများစွာလည်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့်ဘန်ကောက်သည်နှစ်စဉ်ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည်အမြောက်အများကိုဆွဲဆောင်နိုင်ပြီးအာရှတိုက်၏ခရီးသွားလုပ်ငန်းအတွက်အဆင်အပြေဆုံးမြို့ကြီးတစ်မြို့ဖြစ်လာသည်။ ဘန်ကောက်ဆိပ်ကမ်းသည်ထိုင်းနိုင်ငံ၏အကြီးဆုံးရေနက်ဆိပ်ကမ်းဖြစ်ပြီးထိုင်းနိုင်ငံ၏ကျော်ကြားသောဆန်တင်ပို့မှုဆိပ်ကမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ Don Mueang အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သည်အရှေ့တောင်အာရှတွင်အများဆုံးအသွားအလာအများဆုံးရှိသောအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်ဖြစ်သည်။