Η Βραζιλία, το πλήρες όνομα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας, με έκταση 8.514.900 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι η μεγαλύτερη χώρα στη Λατινική Αμερική. Βρίσκεται στη νοτιοανατολική Νότια Αμερική. Συνορεύει με τη Γαλλική Γουιάνα, το Σουρινάμ, τη Γουιάνα, τη Βενεζουέλα και την Κολομβία στα βόρεια, το Περού, τη Βολιβία, την Παραγουάη, την Αργεντινή και την Ουρουγουάη στα νότια και τον Ατλαντικό Ωκεανό στα ανατολικά. Η ακτογραμμή έχει μήκος μεγαλύτερο από 7.400 χιλιόμετρα. Το 80% της γης βρίσκεται σε τροπικές περιοχές και το νοτιότερο τμήμα έχει υποτροπικό κλίμα. Η βόρεια πεδιάδα του Αμαζονίου έχει ένα ισημερινό κλίμα με μέση ετήσια θερμοκρασία 27-29 ° C. Το κεντρικό οροπέδιο έχει ένα τροπικό λιβάδι, χωρισμένο σε ξηρές και βροχερές εποχές.

Η χώρα χωρίζεται σε 26 πολιτείες και 1 Ομοσπονδιακή Περιφέρεια (Ομοσπονδιακή Περιφέρεια Μπραζίλια). Υπάρχουν πόλεις κάτω από τις πολιτείες και υπάρχουν 5562 πόλεις σε εθνικό επίπεδο. Τα ονόματα των πολιτειών είναι τα εξής: Acre, Alagoas, Amazonas, Amapá, Bahia, Ceara, Espirito Santo, Goias, Maranhao, Mato Grosso, Mato Sul Grosso, Minas Gerais, Pala, Paraíba, Parana, Pernambuco, Piauí, Rio Grande do Norte, Rio Grande do Sul, Rio de Janeiro, Rondônia , Roraima, Santa Catalina, Sao Paulo, Sergipe, Tocantins.

Η αρχαία Βραζιλία ήταν η κατοικία των Ινδιάνων. Στις 22 Απριλίου 1500, ο Πορτογάλος πλοηγός Cabral έφτασε στη Βραζιλία. Έγινε πορτογαλική αποικία τον 16ο αιώνα. Η ανεξαρτησία στις 7 Σεπτεμβρίου 1822, ίδρυσε την Βραζιλιάνικη Αυτοκρατορία. Η δουλεία καταργήθηκε τον Μάιο του 1888. Στις 15 Νοεμβρίου 1889, η Fonseca ξεκίνησε πραξικόπημα για την κατάργηση της μοναρχίας και την ίδρυση δημοκρατίας. Το πρώτο σύνταγμα της Δημοκρατίας ψηφίστηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1891 και η χώρα ονομάστηκε Ηνωμένες Πολιτείες της Βραζιλίας. Το 1960, η πρωτεύουσα μετακινήθηκε από το Ρίο ντε Τζανέιρο στη Μπραζίλια. Η χώρα μετονομάστηκε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας το 1967.

Η εθνική σημαία: Είναι ορθογώνια με αναλογία μήκους προς πλάτος 10: 7. Το έδαφος της σημαίας είναι πράσινο με κίτρινο ρόμβο στη μέση, και οι τέσσερις κορυφές του είναι όλες οι ίδιες απόσταση από την άκρη της σημαίας. Στη μέση του διαμαντιού υπάρχει μια μπλε ουράνια σφαίρα με αψιδωτή λευκορία. Το πράσινο και το κίτρινο είναι τα εθνικά χρώματα της Βραζιλίας. Το πράσινο συμβολίζει την τεράστια ζούγκλα της χώρας, και το κίτρινο αντιπροσωπεύει πλούσια κοιτάσματα και πόρους ορυκτών. Η τοξωτή λευκή λωρίδα στην ουράνια σφαίρα χωρίζει τη σφαίρα σε άνω και κάτω μέρη. Το κάτω μέρος συμβολίζει τον έναστρο ουρανό στο νότιο ημισφαίριο. Τα λευκά πεντάκτινα αστέρια διαφορετικών μεγεθών στο πάνω μέρος αντιπροσωπεύουν τις 26 πολιτείες της Βραζιλίας και μια ομοσπονδιακή περιοχή. Η λευκή ζώνη λέει "Τάξη και πρόοδος" στα πορτογαλικά.

Ο συνολικός πληθυσμός της Βραζιλίας είναι 186,77 εκατομμύρια. Οι λευκοί αντιστοιχούσαν στο 53,8%, οι μιγάδες αντιστοιχούσαν στο 39,1%, οι μαύροι αντιστοιχούσαν στο 6,2%, οι κίτρινοι αντιπροσώπευαν το 0,5% και οι Ινδοί το 0,4%. Η επίσημη γλώσσα είναι η Πορτογαλική. Το 73,8% των κατοίκων πιστεύουν στον Καθολικισμό. (Πηγή: "Βραζιλιάνικο Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής")

Η Βραζιλία είναι ευλογημένη με φυσικές συνθήκες. Ο ποταμός Αμαζόνιος που διασχίζει το Βορρά είναι ο ποταμός με την ευρύτερη λεκάνη και τη μεγαλύτερη ροή στον κόσμο. Το δάσος του Αμαζονίου, γνωστό ως «πνεύμονας της γης», καλύπτει έκταση 7,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, αντιπροσωπεύοντας το ένα τρίτο της παγκόσμιας δασικής έκτασης, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στη Βραζιλία. Στα νοτιοδυτικά του πέμπτου μεγαλύτερου ποταμού Parana στον κόσμο, υπάρχει ο εξαιρετικά θεαματικός καταρράκτης Iguazu. Ο σταθμός υδροηλεκτρικής ενέργειας Itaipu, ο μεγαλύτερος σταθμός υδροηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, που κατασκευάστηκε από κοινού από τη Βραζιλία και την Παραγουάη και ήταν γνωστός ως "Project of the Century", κατασκευάστηκε στο Para Στο ποτάμι.

Η Βραζιλία είναι μια αναδυόμενη οικονομική δύναμη στον κόσμο. Το 2006, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της ήταν 620.741 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, με κατά κεφαλήν 3.300 δολάρια ΗΠΑ. Η Βραζιλία είναι πλούσια σε ορυκτούς πόρους, κυρίως σίδηρο, ουράνιο, βωξίτη, μαγγάνιο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα. Μεταξύ αυτών, τα αποδεδειγμένα αποθέματα σιδηρομεταλλεύματος είναι 65 δισεκατομμύρια τόνοι και η παραγωγή και ο όγκος των εξαγωγών κατατάσσονται πρώτοι στον κόσμο. Τα αποθέματα μεταλλεύματος ουρανίου, βωξίτη και μαγγανίου κατέχουν την τρίτη θέση στον κόσμο. Η Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη οικονομική χώρα στη Λατινική Αμερική, διαθέτει σχετικά ολοκληρωμένο βιομηχανικό σύστημα και η αξία της βιομηχανικής παραγωγής κατατάσσεται πρώτη στη Λατινική Αμερική. Ο χάλυβας, η αυτοκινητοβιομηχανία, η ναυπηγική βιομηχανία, το πετρέλαιο, η χημική, η ηλεκτρική ενέργεια, η υποδηματοποιία και άλλες βιομηχανίες έχουν μεγάλη φήμη στον κόσμο. Το τεχνικό επίπεδο της πυρηνικής ενέργειας, των επικοινωνιών, των ηλεκτρονικών, της κατασκευής αεροσκαφών, της πληροφορίας και της στρατιωτικής βιομηχανίας έχει εισέλθει στις τάξεις των προηγμένων χωρών στον κόσμο.

Η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας καφέ στον κόσμο και είναι γνωστή ως "Coffee Kingdom". Η παραγωγή ζαχαροκάλαμου και εσπεριδοειδών είναι επίσης η μεγαλύτερη στον κόσμο. Η παραγωγή σόγιας κατέχει τη δεύτερη θέση στον κόσμο και η παραγωγή καλαμποκιού τρίτη στον κόσμο. Η Βραζιλία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός ζαχαροπλαστικής στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία. Η ετήσια παραγωγή διαφόρων τύπων καραμελών φτάνει τα 80 δισεκατομμύρια. Η ετήσια αξία παραγωγής της βιομηχανίας ζαχαροπλαστικής είναι 500 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Εξάγει περίπου 50.000 τόνους καραμέλας κάθε χρόνο. Η καλλιεργήσιμη γη της χώρας είναι περίπου 400 εκατομμύρια εκτάρια και είναι γνωστή ως «σιταποθήκη του 21ου αιώνα στον κόσμο». Η κτηνοτροφία της Βραζιλίας είναι πολύ ανεπτυγμένη, κυρίως κτηνοτροφία. Η Βραζιλία έχει μια μακροχρόνια φήμη για τον τουρισμό και είναι ένας από τους δέκα κορυφαίους τουρίστες που κερδίζουν τον τουρισμό. Τα κυριότερα τουριστικά σημεία είναι οι εκκλησίες και τα αρχαία κτίρια του Ρίο ντε Τζανέιρο, του Σάο Πάολο, του Ελ Σαλβαδόρ, της Μπραζίλια, των καταρράκτη Iguazu και του υδροηλεκτρικού σταθμού Itaipu, του ελεύθερου λιμανιού του Μάναους, της Μαύρης Χρυσής Πόλης, του Δάσους Parana Stone και του Everglades.

Μπραζίλια: Η Μπραζίλια, η πρωτεύουσα της Βραζιλίας, ιδρύθηκε το 1956. Εκείνη την εποχή, ο Πρόεδρος Juscelino Kubitschek, γνωστός για τον αναπτυξιακό του, προσπάθησε να προωθήσει την ανάπτυξη των εσωτερικών περιοχών και να ενισχύσει τον έλεγχο των κρατών. Ξόδεψε πολλά χρήματα και χρειάστηκε μόνο 41 μήνες για να φέρει υψόμετρο 1.200 μέτρων και μια ερήμωση. Μια σύγχρονη νέα πόλη χτίστηκε στο κεντρικό οροπέδιο της Κίνας. Όταν η νέα πρωτεύουσα ολοκληρώθηκε στις 21 Απριλίου 1960, υπήρχαν μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι. Τώρα έχει γίνει μια μητρόπολη με πληθυσμό άνω των 2 εκατομμυρίων. Αυτή η ημέρα χαρακτηρίζεται επίσης ως ημέρα πόλης της Μπραζίλια.

Πριν από την ίδρυση της πρωτεύουσας στη Μπραζίλια, η κυβέρνηση διοργάνωσε έναν άνευ προηγουμένου «διαγωνισμό αστικού σχεδιασμού» σε ολόκληρη τη χώρα. Το έργο του Lucio Costa κέρδισε την πρώτη θέση και εγκρίθηκε. Το έργο της Costa εμπνέεται από τον σταυρό. Ο σταυρός πρέπει να διασχίσει τις δύο κύριες αρτηρίες. Επειδή είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί στο έδαφος της Βραζιλίας, ένα από αυτά μετατρέπεται σε καμπύλο τόξο και ο σταυρός γίνεται το σχήμα ενός μεγάλου αεροπλάνου. Το Προεδρικό Μέγαρο, το Κοινοβούλιο και το Ανώτατο Δικαστήριο περιβάλλουν την πλατεία Three Powers, καθένα καταλαμβάνει τρεις κατευθύνσεις από το βορρά προς τα νοτιοδυτικά. Υπάρχουν περισσότερα από 20 κτήρια σπιρτόκουτας με περισσότερους από δέκα ορόφους. Είναι χτισμένα και στις δύο πλευρές του κεντρικού δρόμου σε ενοποιημένο αρχιτεκτονικό στυλ. Αυτά τα διοικητικά ιδρύματα Το κτίριο μοιάζει με τη μύτη ενός αεροπλάνου. Η άτρακτος αποτελείται από τη λεωφόρο του σταθμού EXAO και τον πράσινο χώρο. Η αριστερή και η δεξιά πλευρά είναι τα βόρεια και νότια φτερά, τα οποία αποτελούνται από εμπορικές και κατοικημένες περιοχές. Η ευρεία λεωφόρος σταθμών χωρίζει την πόλη σε ανατολικά και δυτικά. Υπάρχουν πολλές κατοικημένες περιοχές που μοιάζουν με tofu κύβους στα βόρεια και νότια φτερά, και υπάρχει μια εμπορική περιοχή μεταξύ των δύο "tofu cubes". Όλοι οι δρόμοι δεν έχουν ονόματα και διακρίνονται μόνο με 3 γράμματα και 3 αριθμούς, όπως το SQS307. Τα πρώτα 2 γράμματα είναι οι συντομογραφίες της περιοχής και το τελευταίο γράμμα καθοδηγεί τη βόρεια κατεύθυνση.

Η Μπραζίλια έχει ένα ευχάριστο κλίμα και πηγάζει όλο το χρόνο. Οι μεγάλες πράσινες περιοχές και οι τεχνητές λίμνες που περιβάλλουν την πόλη έχουν γίνει σκηνή της πόλης. Η κατά κεφαλή πράσινη περιοχή είναι 100 τετραγωνικά μέτρα, η οποία είναι η πιο πράσινη πόλη στον κόσμο. . Η ανάπτυξή της ήταν πάντα αυστηρά ελεγχόμενη από την κυβέρνηση. Όλες οι βιομηχανίες στην πόλη έχουν τις δικές τους «περιοχές μετεγκατάστασης». Οι τραπεζικές περιοχές, οι ξενοδοχειακές περιοχές, οι εμπορικές περιοχές, οι χώροι αναψυχής, οι κατοικημένες περιοχές, ακόμη και οι επισκευές αυτοκινήτων έχουν σταθερές θέσεις. Προκειμένου να προστατευθεί το σχήμα του «αεροσκάφους» από ζημιές, δεν επιτρέπεται η κατασκευή νέων κατοικημένων περιοχών στην πόλη και οι κάτοικοι διανέμονται όσο το δυνατόν περισσότερο σε δορυφορικές πόλεις εκτός της πόλης. Από τα εγκαίνιά της, εξακολουθεί να είναι μια όμορφη και σύγχρονη πόλη και έχει φέρει ευημερία στα κεντρικά και δυτικά μέρη της Βραζιλίας, συνδέοντας το νότο και το βορρά, και οδηγώντας την ανάπτυξη και την πρόοδο ολόκληρης της χώρας. Στις 7 Δεκεμβρίου 1987, η Μπραζίλια χαρακτηρίστηκε ως «πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας» από την UNESCO, και έγινε η νεότερη από τις πολλές λαμπρές παγκόσμιες πολιτιστικές κληρονομές της ανθρωπότητας.

Ρίο ντε Τζανέιρο: Το Ρίο Ντε Τζανέιρο (το Ρίο Ντε Τζανέιρο, που αναφέρεται ως Ρίο) είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Βραζιλίας. Βρίσκεται στη δυτική ακτή του Ατλαντικού Ωκεανού στη νοτιοανατολική Βραζιλία. Είναι η πρωτεύουσα του κράτους του Ρίο ντε Τζανέιρο και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Βραζιλία μετά το Σάο Πάολο. Το Ρίο ντε Τζανέιρο σημαίνει "Ποταμός Ιανουάριος" στα Πορτογαλικά και πήρε το όνομά του από τους Πορτογάλους που έπλεαν εδώ τον Ιανουάριο 1505. Η κατασκευή της πόλης ξεκίνησε 60 χρόνια αργότερα. Από το 1763 έως το 1960 ήταν η πρωτεύουσα της Βραζιλίας. Τον Απρίλιο του 1960, η κυβέρνηση της Βραζιλίας μετέφερε την πρωτεύουσά της στη Μπραζίλια. Σήμερα όμως υπάρχουν ακόμα αρκετές υπηρεσίες ομοσπονδιακής κυβέρνησης και έδρα ενώσεων και εταιρειών, επομένως είναι επίσης γνωστή ως «δεύτερη πρωτεύουσα» της Βραζιλίας.

Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, οι άνθρωποι μπορούν να δουν παντού καλά διατηρημένα αρχαία κτίρια. Τα περισσότερα από αυτά έχουν μετατραπεί σε αίθουσες μνημείων ή μουσεία. Το Εθνικό Μουσείο της Βραζιλίας είναι ένα από τα πιο διάσημα μουσεία στον κόσμο σήμερα, με μια συλλογή περισσότερων από 1 εκατομμυρίων αντικειμένων.

Το Ρίο ντε Τζανέιρο, που περιβάλλεται από βουνά και ποτάμια, έχει ένα ευχάριστο κλίμα και είναι ένα παγκοσμίως γνωστό τουριστικό αξιοθέατο. Έχει περισσότερες από 30 παραλίες με συνολικό μήκος 200 χιλιόμετρα. Μεταξύ αυτών, η πιο διάσημη παραλία "Κοπακαμπάνα" είναι λευκή και καθαρή, σε σχήμα ημισελήνου και μήκους 8 χιλιομέτρων. Κατά μήκος της μεγάλης παραλίας, μοντέρνα ξενοδοχεία με 20 ή 30 ορόφους υψώνονται από το έδαφος, με ψηλούς φοίνικες να στέκονται ανάμεσά τους. Το όμορφο τοπίο αυτής της παράκτιας πόλης προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, σχεδόν το 40% των περισσότερων από 2 εκατομμυρίων τουριστών στη Βραζιλία κάθε χρόνο έρχονται σε αυτήν την πόλη.