საქართველო მოიცავს 69,700 კვადრატულ კილომეტრს. იგი მდებარეობს ევრაზიის დამაკავშირებელ ცენტრალურ და დასავლეთ ამიერკავკასიაში, ამიერკავკასიის შავი ზღვის სანაპიროს მთის სანაპიროზე, მდინარე კურას შუა და ალაზნის ველის მდინარე კურა შენაკადში. ესაზღვრება შავ ზღვას დასავლეთით, თურქეთს სამხრეთ-დასავლეთით, რუსეთს ჩრდილოეთით და აზერბაიჯანს და სომხეთის რესპუბლიკას სამხრეთ-აღმოსავლეთით. მთლიანი ტერიტორიის დაახლოებით ორი მესამედი მთიანი და პიემონტის რაიონებია, დაბლობები კი მხოლოდ 13% -ს შეადგენს. დასავლეთს აქვს ნოტიო სუბტროპიკული საზღვაო ჰავა, ხოლო აღმოსავლეთს მშრალი სუბტროპიკული ჰავა.

მიმოხილვა

საქართველო მოიცავს 69 700 კვადრატულ კილომეტრს. მდებარეობს შუა დასავლეთ ამიერკავკასიაში, რომელიც აკავშირებს ევრაზიას, ამიერკავკასიის შავიზღვისპირეთის მთელს სანაპიროზე, მდინარე კურას შუა და ალაზნის ველის მდინარე კურა შენაკადი. ესაზღვრება შავ ზღვას დასავლეთით, თურქეთს სამხრეთ-დასავლეთით, რუსეთს ჩრდილოეთით და აზერბაიჯანს და სომხეთის რესპუბლიკას სამხრეთ-აღმოსავლეთით. მთლიანი ტერიტორიის დაახლოებით ორი მესამედი მთიანი და პიემონტის რაიონებია, დაბლობები კი მხოლოდ 13% -ს შეადგენს. ჩრდილოეთით დიდი კავკასიონის მთებია, სამხრეთით - მცირე კავკასიონის მთები, ხოლო შუაში მთის დაბლობები, ვაკეები და პლატოები. დიდი კავკასიონის მთებს ზღვის დონიდან 4000 მეტრზე აქვს მრავალი მწვერვალი, ხოლო ტერიტორიის უმაღლესი მწვერვალი - შიხარა, ზღვის დონიდან 5,068 მეტრია. მთავარი მდინარეებია კურა და რიონი. აქ არის ტბა Parawana და ტბა Ritsa. დასავლეთს აქვს ნოტიო სუბტროპიკული საზღვაო ჰავა, ხოლო აღმოსავლეთს მშრალი სუბტროპიკული ჰავა. კლიმატი მნიშვნელოვნად იცვლება მთელ რეგიონში. 490 – დან 610 მეტრამდე სიმაღლის არეალს აქვს სუბტროპიკული კლიმატი, ხოლო მაღალ ადგილებში უფრო ცივი კლიმატი; 2000 მეტრზე მაღალ ზონაში ალპური ჰავაა, ზაფხული არ არის; 3500 მეტრზე მაღალ ტერიტორიას თოვლი აქვს მთელი წლის განმავლობაში.

ჩვენს წელთაღრიცხვამდე მე -6 საუკუნეში თანამედროვე საქართველოში ჩამოყალიბდა მონობის სამეფო კორშიდა, ხოლო ჩვენს წელთაღრიცხვამდე მე -4 და მე -6 საუკუნეებში შეიქმნა ფეოდალური სახელმწიფო. მე –6 მე –6 – მე –10 საუკუნეებიდან ის იმყოფებოდა ირანის სასანიანთა დინასტიის, ბიზანტიის იმპერიისა და არაბთა სახალიფოს მმართველობაში. მე –6 მე –6 – მე –10 საუკუნეებიდან ძირითადად ჩამოყალიბდა ქართველი ერი, ხოლო მე –8 – დან მე –9 საუკუნის დასაწყისამდე ჩამოყალიბდა კახეთის, ელეგინის, ტაო – კლარჯეთისა და აფხაზეთის სამეფოს ფეოდალური სამთავროები. XIII-XIV საუკუნეებში მონღოლური თათრები და ტიმურები თანმიმდევრულად შემოიჭრნენ. მე -15 საუკუნიდან მე -17 საუკუნის დასაწყისამდე საქართველოში მრავალი დამოუკიდებელი სამთავრო და სამეფო გამოჩნდა. მე –16 – მე –18 საუკუნეებიდან საქართველო ირანსა და თურქეთს შორის კონკურენციის ობიექტი იყო. 1801 – დან 1864 წლამდე საქართველოს სამთავროები შეიერთა მეფის რუსეთმა და შეიცვალა ტიფლისისა და ქუთაისის პროვინციებში. 1918 წელს გერმანიის, თურქეთისა და ბრიტანეთის ჯარები შეიჭრნენ საქართველოში. 1936 წლის 5 დეკემბერს საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა გახდა საბჭოთა კავშირის რესპუბლიკა. დამოუკიდებლობის შესახებ დეკლარაცია 1990 წლის 4 ნოემბერს გამოიცა და ქვეყანას ეწოდა საქართველოს რესპუბლიკა. საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, საქართველომ დამოუკიდებლობა გამოაცხადა 1991 წლის 9 აპრილს, ხოლო ოფიციალურად შეუერთდა დსთ-ს 1993 წლის 22 ოქტომბერს. 1995 წელს საქართველოს რესპუბლიკამ მიიღო ახალი კონსტიტუცია, შეცვალა ქვეყნის სახელი თავდაპირველი საქართველოს რესპუბლიკიდან საქართველოდ.

დროშა: 2004 წლის 14 იანვარს, საქართველოს პარლამენტმა მიიღო კანონპროექტი, რომლის თანახმად, 1990 წელს განსაზღვრული თავდაპირველი ეროვნული დროშის გამოყენება შეჩერდა და შეიცვალა "თეთრი დროშის ფსკერით, 5". "წითელი ჯვარი" ახალი ეროვნული დროშა.

საქართველოს მოსახლეობა 4.401 მილიონი ადამიანია (2006 წლის იანვარი). ქართველებს 70,1%, სომხებს - 8,1%, რუსებს - 6,3%, აზერბაიჯანელებს - 5,7%, ოსებს - 3%, აფხაზეთს - 1,8%, ხოლო ბერძნებს - 1,9%. ოფიციალური ენა არის ქართული, ხოლო მოსახლეობის უმეტესობა ფლობს რუსულ ენას. უმეტესობას სწამს მართლმადიდებლური ეკლესიის, ზოგს კი ისლამის.

  ;

საქართველო ინდუსტრიული და სოფლის მეურნეობის ქვეყანაა, სადაც ცუდი ბუნებრივი რესურსებია. ძირითადი მინერალები მოიცავს ნახშირს, სპილენძს, პოლიმეტალურ მადნებს და მძიმე ძვირფას ქვას. არსებობს მანგანუმის მადნის მარაგი და უხვი წყლის რესურსები. სამრეწველო წარმოებაში დომინირებს მანგანუმის მადნეული, ფეროშენადნობები, ფოლადის მილები, ელექტრო ელმავლები, სატვირთო მანქანები, ლითონის საჭრელი ჩარხები, რკინაბეტონის და ა.შ., განსაკუთრებით მანგანუმის მადნის მოპოვებისთვის. მსუბუქი მრეწველობის პროდუქტები ცნობილია საკვების გადამუშავებით და ძირითადი პროდუქტებია კონსერვები და ღვინო. ქართული ღვინოები ცნობილია მთელ მსოფლიოში. სოფლის მეურნეობა ძირითადად მოიცავს ჩაის მრეწველობას, ციტრუსის, ყურძნისა და ხილის ხის მოყვანას. მეცხოველეობა და მეურნეობა შედარებით განვითარებულია. ძირითადი ეკონომიკური კულტურებია თამბაქო, მზესუმზირა, სოიო, შაქრის ჭარხალი და ა.შ. ამასთან, მარცვლეულის წარმოება დაბალია და არ შეიძლება იყოს თვითკმარი. ბოლო წლებში საქართველომ ასევე აღმოაჩინა ნავთობისა და ბუნებრივი გაზის უამრავი რესურსი დასავლეთ, აღმოსავლეთ და შავი ზღვის რეგიონებში. საქართველოში მრავლად არის ცნობილი მინერალური წყაროს გამაჯანსაღებელი ზონა და კლიმატური გამაჯანსაღებელი ზონები, როგორიცაა გაგრა და სოხუმი.

მთავარი ქალაქები

თბილისი: თბილისი არის საქართველოს დედაქალაქი და ეროვნული პოლიტიკური, ეკონომიკური და კულტურული ცენტრი. იგი აგრეთვე ცნობილი უძველესი დედაქალაქია ამიერკავკასიის რეგიონში. იგი მდებარეობს დიდ კავკასიასა და მცირე კავკასიონს შორის, ამიერკავკასიის სტრატეგიულ წერტილში, მდინარე კურას მოსაზღვრედ, რომლის სიმაღლეა 406-დან 522 მეტრამდე. მდინარე კურა გადის ციცაბო ხეობაში თბილისში და თაღოვანი ფორმით მიედინება ჩრდილო-დასავლეთიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთით.მთელი ქალაქი გადაჭიმულია მთისწინეთისკენ მდინარე კურას ნაპირთან ეტაპობრივად. მისი ფართობია 348,6 კვადრატული კილომეტრი, მოსახლეობა 1,2 მილიონი (2004 წ.), ხოლო საშუალო წლიური ტემპერატურაა 12,8 ° C.

ისტორიული ცნობების თანახმად, IV საუკუნეში, საქართველოს დედაქალაქი გახდა მდინარე ყურის ნაპირზე დასახლებული პუნქტი, სახელწოდებით თბილისი. ლიტერატურაში თბილისის ყველაზე ადრეული ჩანაწერი არის 460-იან წლებში უცხოელთა შემოჭრის ალყა. მას შემდეგ, თბილისის ისტორია სამუდამოდ უკავშირდება ხანგრძლივ ომსა და მოკლევადიან მშვიდობას, ომის დაუნდობელ განადგურებას და ომის შემდეგ ფართომასშტაბიან მშენებლობას, კეთილდღეობასა და დაცემას.

თბილისი VI საუკუნეში სპარსელებმა დაიპყრეს, ხოლო VII საუკუნეში ბიზანტიამ და არაბებმა. 1122 წელს თბილისი აღადგინა დავით II- მ და დანიშნა საქართველოს დედაქალაქად. ის მონღოლებმა 1234 წელს აიღეს, 1386 წელს ტიმურმა გაძარცვა, შემდეგ კი თურქებმა რამდენჯერმე აიღეს. 1795 წელს სპარსელებმა ცეცხლი წაუკიდეს ქალაქს, რის შედეგადაც თბილისი დამწვარ მიწად იქცა. 1801 - 1864 წლებში საქართველოს სამთავროები რუსეთის იმპერიაში გაერთიანდნენ და თბილისი რუსეთს შეუერთდა. 1921 წლამდე საბჭოთა კავშირმა იგი დანიშნა საქართველოს რესპუბლიკის დედაქალაქად და მას შემდეგ დაიწყო უპრეცედენტო მასშტაბური ურბანული სამშენებლო საქმიანობა. ათწლეულების განმავლობაში უწყვეტი მშენებლობის შემდეგ, თბილისი გახდა ყოფილი საბჭოთა კავშირის ერთ-ერთი ყველაზე ლამაზი და კომფორტული ქალაქი. 1991 წლის 9 აპრილს საქართველოს რესპუბლიკამ გამოაცხადა დამოუკიდებლობა და თბილისი იყო დედაქალაქი.

საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ბოტანიკური ბაღი მდებარეობს კანიონში, ძველი ციხის სამხრეთ-აღმოსავლეთით. იგი თავდაპირველად იყო უძველესი სასახლის ბაღი. იგი 1845 წელს გადაკეთდა ეროვნულ ბოტანიკურ ბაღად და შემდეგ შეიცვალა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ბოტანიკური ბაღი. აქ არის საბანაო ადგილი და ძველად ეს იყო მნიშვნელოვანი მინერალური ადგილი თბილისში. ეს არის საძვალე სტილის საცურაო ნაგებობების ჯგუფი. ადამიანები დასაბანად იყენებენ ბუნებრივ ცხელ წყაროს წყალს, რომელიც შეიცავს გოგირდსა და მინერალებს მიმდებარე თაბორის მთიდან. სამედიცინო ეფექტი შესანიშნავია. იგი გახდა ცნობილი ტურისტული საკურორტო ზონა. გაემგზავრეთ ჩრდილოეთით აბაზანის ქუჩის გასწვრივ და მიხვალთ მდინარე კურაზე. უძველესი ქალაქის დამფუძნებლის ცხენზე ამხედრებული ქანდაკება მდინარე კურას ჩრდილოეთ სანაპიროზე მდებარეობს.

თბილისი არის საქართველოს ინდუსტრიული ცენტრი, რომელიც ფოკუსირებულია მანქანების წარმოებასა და ლითონის გადამამუშავებელ მრეწველობაზე, ტექსტილზე, თამბაქოზე, სათრიმლავი და სხვა მსუბუქი მრეწველობაზე, ზეთებზე, რძის პროდუქტებზე და სხვა საკვებ პროდუქტებზე. ასევე განვითარებულია გადამამუშავებელი მრეწველობა. ქალაქი ასევე მნიშვნელოვანი სატრანსპორტო კვანძია კავკასიაში. მისი ძირითადი სარკინიგზო ხაზი აკავშირებს ბათუმს, ბაქოს, ერევანს და სხვა ადგილებს, აქ გადაკვეთს მრავალი გზა, რომლებიც აკავშირებს გარე და ჩრდილოეთ კავკასიას ერთმანეთთან, ყოფილ საბჭოთა კავშირთან და მის მიმდებარე ტერიტორიებთან და ევროპასთან. ქვეყნის ზოგიერთ დიდ ქალაქში არსებობს საჰაერო მარშრუტები.