قرقیزستان ، نام کامل جمهوری قرقیزستان ، 198،500 کیلومتر مربع مساحت دارد. این کشور در آسیای میانه محصور در خشکی است ، از شمال ، غرب و جنوب با قزاقستان ، ازبکستان و تاجیکستان و از جنوب شرقی با سین کیانگ ، چین همسایه است. برای همسایگان این سرزمین کوهستانی است و به "کشور کوهستانی آسیای میانه" معروف است. کل سرزمین بالای 500 متر از سطح دریا است ، 90٪ سرزمین بالای 1500 متر از سطح دریا است ، یک سوم این منطقه بین 3000 تا 4000 متر از سطح دریا است و چهار پنجم آن مناطق کوهستانی با کوه های سنگین و قله های برف در میان کوه ها است این دره ها پراکنده و جالب توجه و دارای مناظر زیبا هستند. کوه های تیانشان و کوه های پامیر-آلای از مرز چین و قرقیزستان امتداد دارند. قله شنگلی بلندترین نقطه ، 7439 متر ارتفاع است. مناطق پست فقط 15٪ از مساحت زمین را اشغال می کند و عمدتا در حوضه فرغانه در جنوب غربی و دره تاراس در شمال توزیع می شود. زمین آلپ شرایط خوبی برای رشد انواع حیوانات و گیاهان فراهم می کند. قرقیزستان دارای طیف گسترده ای از حیوانات و گیاهان است ، با حدود 4000 گونه گیاهی و دارای شهرت "واحه کوه" است. هزاران سال است که درختان هلو در جنوب وجود دارد و حیوانات کمیاب گوزن قرمز ، خرس قهوه ای ، سیاه گوش ، پلنگ برفی و ... در کوهستان وجود دارد. رودخانه های اصلی رودخانه نارین و رودخانه چو هستند. آب و هوای قاره ای دارد. متوسط ​​دما در بیشتر دره ها در ژانویه -6 درجه سانتی گراد و در جولای 15 تا 25 درجه سانتی گراد است. میزان بارش سالانه 200 میلی متر در میانه و 800 میلی متر در دامنه های شمالی و غربی است. دریاچه ایسیک کول که در کوههای بلند شرقی واقع شده است ، بیش از 1600 متر ارتفاع و بیش از 6320 کیلومتر مربع مساحت دارد و دارای بالاترین عمق آب و دومین حجم حوضه آبریز در میان دریاچه های کوهستانی جهان است. این دریاچه در تمام طول سال صاف و آبی است و یخبندان ندارد. این دریاچه "دریاچه داغ" معروف بسیار دور و نزدیک است. به "مروارید آسیای میانه" معروف است و یک استراحتگاه توریستی در آسیای میانه است. آب و هوای منطقه دریاچه دلپذیر است و آب و کوهها زیبا هستند. گل دریاچه حاوی عناصر کمیاب کمی است ، که می تواند انواع بیماری ها را درمان کند.

این کشور به هفت ایالت و دو شهر تقسیم شده است. ایالات و شهرها به مناطق تقسیم می شوند. 60 منطقه در کشور وجود دارد. هفت ایالت و دو شهر عبارتند از: چوهه ، تاراس ، اوش ، جلال آباد ، نارین ، ایسیک کول ، باتکن ، پایتخت ، بیشکک و اوش.

قرقیزستان دارای سابقه طولانی است ، سوابق مکتوبی در قرن 3 قبل از میلاد دارد. سلف آن خان خان قرقیزستان بود که در قرن 6 تأسیس شد. اساساً ملت قرقیزستان در نیمه دوم قرن 15 شکل گرفت. در قرن شانزدهم ، او از قسمت بالایی رودخانه ینیسه به محل زندگی فعلی خود نقل مکان کرد. در نیمه اول قرن نوزدهم ، غرب متعلق به خانات کوکند بود. در سال 1876 وارد روسیه شد. در سال 1917 ، قرقیزستان قدرت شوروی را تأسیس کرد ، در سال 1924 به یک استان خودمختار تبدیل شد ، در سال 1936 جمهوری سوسیالیستی شوروی قرقیزستان را تأسیس کرد و به اتحاد جماهیر شوروی پیوست ، در 31 آگوست 1991 استقلال را اعلام کرد و نام خود را به جمهوری قرقیزستان تغییر داد و در 21 دسامبر همان سال ژاپن به CIS پیوست.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی است ، نسبت طول به عرض حدود 5: 3 است. زمین پرچم قرمز است. یک خورشید طلایی در وسط پرچم آویزان است ، و یک الگوی دایره ای شبیه زمین در وسط الگوی خورشید قرار دارد. قرمز نماد پیروزی ، خورشید نماد نور و گرما است و الگوی دایره ای نشان دهنده استقلال ملی ، وحدت و اتحاد و دوستی ملی است. قرقیزستان در سال 1936 به جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق تبدیل شد. از سال 1952 ، یک پرچم قرمز با یک ستاره پنج پر ، داس و چکش به تصویب رسانده است. یک نوار افقی سفید در وسط پرچم و یک نوار آبی در بالا و پایین وجود دارد. در آگوست 1991 ، استقلال اعلام شد و پرچم ملی فعلی تصویب شد.

جمعیت قرقیزستان 5.065 میلیون نفر (2004) است. بیش از 80 گروه قومی وجود دارد که 65٪ آنها قرقیز ، 14٪ ازبکها ، 12.5٪ روسها ، 1.1٪ دونگان ها ، 1٪ اوکراینی ها و بقیه کره ای ، اویغور و تاجیک هستند. 70٪ از ساکنان به اسلام اعتقاد دارند ، اکثر آنها سنی مذهب هستند و پس از آنها ارتدکس یا کاتولیک قرار دارند. زبان ملی قرقیزستان است (گروه قرقیز-چیچک از شاخه شرقی-مجارستانی از خانواده زبان ترکی). در دسامبر 2001 ، رئیس جمهور قرقیزستان با صدور حکم قانون اساسی ، به زبان روسی رسمی زبان اعطا کرد.

قرقیزستان مبتنی بر سیستم های مالکیت چندگانه است و اقتصاد آن تحت سلطه کشاورزی و دامداری است. صنعت برق و دامداری نسبتاً توسعه یافته است. سرشار از منابع طبیعی ، مواد معدنی اصلی شامل طلا ، زغال سنگ ، نقره ، آنتیموان ، تنگستن ، قلع ، روی ، جیوه ، سرب ، اورانیوم ، نفت ، گاز طبیعی ، فلزات غیر آهنی و فلزات کمیاب و غیره است. به عنوان "زغال سنگ شکن آسیای میانه" ، تولید آنتیموان در جهان سوم است ، تولید قلع و جیوه در CIS رتبه دوم را دارد و محصولات فلزی غیر آهنی به بیش از 40 کشور فروخته می شود. منابع برق آبی غنی هستند ، تولید برق آبی پس از تاجیکستان در کشورهای آسیای میانه دوم و منابع انرژی آبی در رتبه سوم کشورهای CIS قرار دارند.

صنایع اصلی معدن ، برق ، سوخت ، مواد شیمیایی ، فلزات غیر آهنی ، ماشین سازی ، فرآوری چوب ، مصالح ساختمانی ، صنایع سبک ، مواد غذایی و غیره است. توسعه تولید طلا بارزترین تأثیر را در ارتقا توسعه اقتصادی داخلی دارد. . تولید طلا در سال 1996 تنها 1.5 تن بود و در سال 1997 به 17.3 تن افزایش یافت و پس از روسیه و ازبکستان در CIS سوم شد. صنایع غذایی تحت سلطه گوشت و لبنیات و صنایع آرد و شکر است. ارزش تولیدات کشاورزی بیش از نیمی از تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهد و تحت سلطه دامداری ، به ویژه پرورش گوسفندان قرار دارد. ذوب برف در کوه ها نیمی از مساحت کشور را به چمنزارهای کوهستانی و مراتع کوهستانی با مراتع فراوان تبدیل کرده و سه چهارم زمین های قابل کشت این کشور آبیاری می شود. تعداد تولید اسب و گوسفند و پشم در آسیای مرکزی رتبه دوم را دارد. محصولات اصلی گندم ، چغندر قند ، ذرت ، توتون و غیره است. مساحت زمین های کشاورزی 1.077 میلیون هکتار است که از این تعداد 1.008 میلیون هکتار برای کشاورزی مناسب است و جمعیت کشاورزی بیش از 60 درصد را تشکیل می دهد. قرقیزستان پتانسیل زیادی برای توسعه گردشگری ، به ویژه گردشگری کوهستانی دارد. تعداد زیادی مناظر کوهستانی و صدها دریاچه کوهستانی در این سرزمین وجود دارد. بزرگترین دریاچه ایسیک کول یکی از عمیق ترین دریاچه های جهان است که در ارتفاع 1608 متری واقع شده است. ، به معنی "دریاچه داغ" هرگز یخ زده نیست. دارای مناظر زیبا ، آب و هوای دلپذیر ، آب معدنی شفاف و گل دریاچه است که می تواند برای بهبود استفاده شود.

بیشکک : بیشکک ، پایتخت قرقیزستان ، در سال 1878 تاسیس شد. این شهر در دره رودخانه چو در دامنه کوههای قرقیزستان واقع شده است. یک شهر مهم و یک شهر مشهور در آسیای میانه. جمعیت 797،700 نفر (ژانویه 2003) دره رودخانه چو بخشی از جاده باستان تیانشان است. این یک میانبر است که چمنزارهای آسیای میانه و بیابان های شمال غربی چین را به هم متصل می کند. همچنین خطرناک ترین قسمت جاده کوهستانی باستان است. این جاده Xuanzang در سلسله تانگ بود که از غرب یاد گرفت. این "جاده ابریشم باستان" نامیده می شود. " در آن زمان ، این شهر یک شهر مهم در این جاده بود و زمانی قلعه ای از خانستان کوکند خان بود. بیشکک پیش از سال 1926 پیشبک نامیده می شد و پس از سال 1926 برای بزرگداشت سردار مشهور نظامی سابق شوروی سابق میخائیل واسیلیویچ فرونزه (1925-1885) به فرونزه تغییر نام یافت. او افتخار قرقیز است. تا به امروز ، در مقابل ایستگاه راه آهن بیشکک ، هنوز یک مجسمه برنز با شکوه از فرونزه وجود دارد که سوار یک جنگجوی بلند قامت و یکدست کامل است ، که وحشت آور است. در 7 فوریه 1991 ، پارلمان قرقیزستان قطعنامه ای را برای تغییر نام فرونزه به بیشکک تصویب کرد.

امروزه بیشکک یکی از شهرهای معروف آسیای میانه است. خیابان های این شهر زیبا و وسیع است و رودخانه زیبای آلالک و رودخانه آلامیقین از درون شهر عبور می کنند. در اینجا می توانید از کوههای با شکوه و زیبای تیانشان با برف در تمام طول سال در برابر آسمان آبی چشم پوشی کنید و همچنین می توانید ویلا هایی با سبک های مختلف معماری را که در میان درختان پنهان شده اند مشاهده کنید. اینجا هیچ شلوغی و شلوغی یک شهر بزرگ وجود ندارد ، این شهر زیبا و ساکت به نظر می رسد. جریان ترافیک در خیابان بیشکک به طور خودکار توسط چراغ های سیگنال هدایت می شود و اساساً هیچ پلیس راهنمایی و رانندگی وجود ندارد و ترافیک منظم است. پناهگاه های اتوبوس های کنار خیابان از لحاظ ظاهری زیبا هستند و مجسمه های شهر را می توان در همه جا دید که چشم نواز است.

بیشکک همچنین یک شهر صنعتی با صنایع تولید ماشین آلات ، صنایع فلزی ، صنایع غذایی و سبک موجود است. علاوه بر این ، بیشکک دارای پیشرفت علمی و آموزشی است و آکادمی های علوم و کالج ها و دانشگاه ها در این شهر وجود دارد.