મલેશિયામાં કુલ 330,000 ચોરસ કિલોમીટરનું ક્ષેત્રફળ છે. પ્રશાંત અને ભારતીય મહાસાગરોની વચ્ચે, દક્ષિણપૂર્વ એશિયામાં સ્થિત છે. આ સમગ્ર ક્ષેત્રને દક્ષિણ ચીન સમુદ્ર દ્વારા પૂર્વ મલેશિયા અને પશ્ચિમ મલેશિયામાં વહેંચવામાં આવ્યો છે. પશ્ચિમ મલેશિયા એ મલયાનો પ્રદેશો છે, જે મલય દ્વીપકલ્પના દક્ષિણ ભાગમાં, ઉત્તરમાં થાઇલેન્ડની સરહદે, પશ્ચિમમાં મલાકાની પટ, અને પૂર્વમાં દક્ષિણ ચાઇના સમુદ્ર છે, પૂર્વ મલેશિયા એ કાલિમંતનના ઉત્તરમાં સ્થિત સારાવાક અને સબાહનું સામૂહિક નામ છે. . દરિયાકાંઠો 4192 કિલોમીટર લાંબો છે. ઉષ્ણકટિબંધીય વરસાદ વન વાતાવરણ. અંતરિયાળ પર્વતીય વિસ્તારોમાં સરેરાશ વાર્ષિક તાપમાન 22 ℃ -28 is છે, અને દરિયાકાંઠાના મેદાનો 25 ℃ -30 ℃ છે.

દેશ જોહોર, કેદાહ, કેલેન્ટન, મલાક્કા, નેગેરી સેમ્બિલાન, પહેંગ, પેનાંગ, પેરાક, પેરલિસ, સેલેંગોર, તેરેંગગાનુ અને પૂર્વ મલેશિયા સહિત 13 રાજ્યોમાં વહેંચાયેલું છે. સબાહ, સારાવાક અને ત્રણ અન્ય સંઘીય પ્રદેશો: રાજધાની કુઆલાલંપુર, લબુઆન અને પુત્ર જયા (પુત્ર જયા, સંઘીય સરકારનું વહીવટી કેન્દ્ર).

એ.ડી.ની શરૂઆતમાં, મલય દ્વીપકલ્પ પર જીતુ અને લ Langંગ્યાક્સિયુ જેવા પ્રાચીન સામ્રાજ્યોની સ્થાપના થઈ. 15 મી સદીની શરૂઆતમાં, મંચુરિયન કિંગડમમેં મલક્કા સાથેનું કેન્દ્ર તરીકે મલય દ્વીપકલ્પના મોટા ભાગને એકીકૃત કર્યું અને તે સમયે દક્ષિણપૂર્વ એશિયામાં એક મોટા આંતરરાષ્ટ્રીય વેપાર કેન્દ્ર તરીકે વિકસિત થયું. 16 મી સદીથી, પોર્ટુગલ, નેધરલેન્ડ અને યુનાઇટેડ કિંગડમ દ્વારા તેના પર આક્રમણ કરવામાં આવ્યું છે. તે 1911 માં બ્રિટીશ વસાહત બની. ઇતિહાસમાં સારાવાક અને સબાહ બ્રુનેઇ સાથે સંકળાયેલા હતા, અને 1888 માં તેઓ બ્રિટીશ સંરક્ષક બન્યા. બીજા વિશ્વ યુદ્ધ દરમિયાન, મલયિયા, સારાવાક અને સબાહ પર જાપાનનો કબજો હતો. બ્રિટને યુદ્ધ પછી પોતાનું વસાહતી શાસન ફરી શરૂ કર્યું. 31 31ગસ્ટ, 1957 ના રોજ, મલયાનો ફેડરેશન કોમનવેલ્થની અંદર સ્વતંત્ર બન્યું. 16 સપ્ટેમ્બર, 1963 ના રોજ, મલિયા અને સિંગાપોરની ફેડરેશન, સારાવાક અને સબાહ મલેશિયાની રચના માટે મર્જ થઈ ગયા (સિંગાપોરએ 9 Augustગસ્ટ, 1965 ના રોજ પાછા ખેંચવાની જાહેરાત કરી).

રાષ્ટ્રધ્વજ: તે એક આડી લંબચોરસ છે જેની લંબાઈના ગુણોત્તર 2: 1 ની પહોળાઈ છે. મુખ્ય શરીર સમાન પહોળાઈ સાથે 14 લાલ અને સફેદ આડી પટ્ટાઓથી બનેલું છે. ઉપર ડાબી બાજુ ઘાટા વાદળી લંબચોરસ છે જેમાં પીળો અર્ધચંદ્રાકાર અને 14 તીક્ષ્ણ ખૂણાઓનો પીળો તારો છે. 14 લાલ અને સફેદ બાર અને 14-પોઇન્ટેડ સ્ટાર મલેશિયાના 13 રાજ્યો અને સરકારનું પ્રતીક છે. વાદળી લોકોની એકતા અને મલેશિયા અને કોમનવેલ્થ વચ્ચેના સંબંધનું પ્રતીક છે - બ્રિટીશ ધ્વજ તેના પાયા તરીકે વાદળી છે, પીળો રાજ્યના વડાનું પ્રતીક છે, અને અર્ધચંદ્રાકાર મલેશિયાના રાજ્ય ધર્મનું પ્રતીક છે.

મલેશિયાની કુલ વસ્તી 26.26 મિલિયન છે (2005 ના અંત સુધીમાં). તેમાંથી મલેશિયા અને અન્ય સ્વદેશી લોકોનો હિસ્સો .1 66.૧%, ચાઇનીઝનો હિસ્સો ૨.3..3%, અને ભારતીયોનો હિસ્સો .4..4% હતો. સારાવાક રાજ્યના મૂળ વતનીઓ પર ઇબાન લોકોનું પ્રભુત્વ છે, અને સબાહ રાજ્યમાં કડાશન લોકોનું વર્ચસ્વ છે. મલય એ રાષ્ટ્રીય ભાષા છે, સામાન્ય અંગ્રેજી અને ચાઇનીઝનો પણ વ્યાપકપણે ઉપયોગ થાય છે. ઇસ્લામ એ રાજ્યનો ધર્મ છે અને અન્ય ધર્મોમાં બૌદ્ધ ધર્મ, હિન્દુ ધર્મ, ખ્રિસ્તી ધર્મ અને ગર્ભનો સમાવેશ થાય છે.

મલેશિયા કુદરતી સંસાધનોથી સમૃદ્ધ છે. વિશ્વમાં રબર, પામ ઓઇલ અને મરીનું આઉટપુટ અને નિકાસ વોલ્યુમ સૌથી વધુ છે. 1970 ના દાયકા પહેલાં, અર્થતંત્ર કૃષિ પર આધારિત હતું અને પ્રાથમિક ઉત્પાદનોના નિકાસ પર આધાર રાખતો હતો. પછીથી, industrialદ્યોગિક માળખામાં સતત ગોઠવણ કરવામાં આવી, અને ઇલેક્ટ્રોનિક્સ, ઉત્પાદન, બાંધકામ અને સેવા ઉદ્યોગો ઝડપથી વિકસિત થયા. ઉષ્ણકટિબંધીય હાર્ડવુડ્સમાં સમૃદ્ધ. કૃષિમાં રોકડ પાક મુખ્યત્વે રબર, તેલ પામ, મરી, કોકો અને ઉષ્ણકટિબંધીય ફળનો પ્રભાવ છે. ચોખાના સ્વાવલંબનનો દર 76% છે. 1970 ના દાયકાથી, industrialદ્યોગિક માળખું સતત ગોઠવણ કરવામાં આવ્યું છે, અને ઉત્પાદન, બાંધકામ અને સેવા ઉદ્યોગો ઝડપથી વિકસ્યા છે. 1980 ના દાયકાના મધ્ય ભાગમાં, વિશ્વની આર્થિક મંદીની અસરને કારણે, અર્થવ્યવસ્થામાં મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવો પડ્યો. સરકારે વિદેશી મૂડી અને ખાનગી મૂડીના વિકાસને ઉત્તેજીત કરવા પગલાં લીધા પછી, અર્થતંત્રમાં નોંધપાત્ર સુધારો થયો છે. 1987 થી, અર્થતંત્ર ઝડપથી વિકાસશીલ રહ્યું છે, અને સરેરાશ વાર્ષિક રાષ્ટ્રીય આર્થિક વિકાસ દર 8% ની ઉપર રહ્યો છે, જે તેને એશિયાના એક આકર્ષક ઉભરતા industrialદ્યોગિક દેશોમાંનો એક બનાવે છે. પર્યટન એ દેશનો ત્રીજો સૌથી મોટો આર્થિક આધારસ્તંભ છે, અને મુખ્ય પર્યટન સ્થળો પેનાંગ, મલાકા, લેંગકાવી આઇલેન્ડ, ટિઓમન આઇલેન્ડ, વગેરે છે. ચલણ: રિંગગીટ.

ક્વાલાલંપુર : કુઆલાલંપુર એ મલેશિયાની રાજધાની છે અને દક્ષિણપૂર્વ એશિયામાં સૌથી પ્રખ્યાત શહેરોમાંનું એક છે. કુઆલાલંપુર મલય દ્વીપકલ્પના દક્ષિણ-પશ્ચિમ કાંઠે સ્થિત છે, જેમાં 101 ડિગ્રી 41 મિનિટ પૂર્વ રેખાંશ અને 3 ડિગ્રી 09 મિનિટ ઉત્તર અક્ષાંશ છે. તે પરા વિસ્તારો સહિત આશરે 244 ચોરસ કિલોમીટર વિસ્તારને આવરી લે છે અને તેની વસ્તી આશરે 1.5 મિલિયન છે, જેમાંથી ચિની અને વિદેશી ચાઇનીઝનો હિસ્સો 2/3 છે. તે મલેશિયામાં સૌથી મોટું શહેર છે. . શહેરની પશ્ચિમ, ઉત્તર અને પૂર્વ બાજુઓ પર્વતો અને પર્વતોથી ઘેરાયેલા છે ક્લાંગ નદી અને તેની સહાયક maમાઇ નદી શહેરમાં ભેગા થાય છે અને દક્ષિણ-પશ્ચિમથી મલકાની પટલમાં વહે છે.

ક્વાલાલંપુરમાં સુંદર દૃશ્યાવલિ છે, જેમાં ક્લાંગ નદીની પૂર્વમાં વ્યાપારી અને રહેણાંક વિસ્તારો છે, અને પશ્ચિમમાં સરકારી કચેરીઓ છે. શહેરની ગલીઓ સુવ્યવસ્થિત રીતે ગોઠવાયેલી છે. લાક્ષણિક મુસ્લિમ ઇમારતો અને ચીની-શૈલીના આવાસો એકબીજાના પૂરક છે, જે પ્રાચીન શહેર માટે વિશિષ્ટ છે. સ્વાદ. 1970 અને 1980 ના દાયકામાં, શહેરમાં ઘણી આધુનિક ઉંચી ઇમારતો બનાવવામાં આવી હતી.આ બિલ્ડિંગની નીચે ચાઇનાટાઉન પર, ઘણી ચાઇનીઝ સંચાલિત રેસ્ટોરાં અને હોટલના ચિની ચિહ્નો જોઇ શકાય છે, અને રેસ્ટોરાંમાં સમય-સમય પર ચાઇનીઝ લા રાંધણકળાની આકર્ષક સુગંધ જોઇ શકાય છે. કુઆલાલંપુર ઘણા ગુફાઓ સાથે ચૂનાના પથ્થરવાળા પર્વત વિસ્તારમાં સ્થિત છે. કુઆલાલંપુરના પરામાં જૂના ત્યજી દેવાયેલા ખાણના ખાડા હવે માછલીની ખેતી માટેના તળાવો અથવા બગીચા તરીકે સંગ્રહિત થયા છે. પ્રખ્યાત લોકો બટુ ગુફાઓ, ગરમ પાણીની ગુફાઓ વગેરે છે. આ ઉપરાંત, પ્રખ્યાત ઇમારતો અને મનોહર સ્થળોમાં સંસદ ભવન, રાષ્ટ્રીય સંગ્રહાલય, જિલાંગીજી વોટરફોલ, લેકસાઇડ પાર્ક અને રાષ્ટ્રીય મસ્જિદ શામેલ છે.