ប៉ាឡេស្ទីន ព័ត៌មានមូលដ្ឋាន
ម៉ោងក្នុងស្រុក | ពេលវេលារបស់អ្នក |
---|---|
|
|
តំបន់ពេលវេលាក្នុងស្រុក | ភាពខុសគ្នានៃតំបន់ពេលវេលា |
UTC/GMT +2 ម៉ោង |
រយៈទទឹង / រយៈបណ្តោយ |
---|
31°52'53"N / 34°53'42"E |
អ៊ីនកូដឌីង |
PS / PSE |
រូបិយប័ណ្ណ |
សេក (ILS) |
ភាសា |
Arabic Hebrew English |
អគ្គិសនី |
|
ទង់ជាតិ |
---|
ដើមទុន |
យេរូសាឡិមខាងកើត |
បញ្ជីធនាគារ |
ប៉ាឡេស្ទីន បញ្ជីធនាគារ |
ចំនួនប្រជាជន |
3,800,000 |
តំបន់ |
5,970 KM2 |
GDP (USD) |
6,641,000,000 |
ទូរស័ព្ទ |
406,000 |
ទូរស័ព្ទចល័ត |
3,041,000 |
ចំនួនម្ចាស់អ៊ីនធឺណេត |
-- |
ចំនួនអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត |
1,379,000 |
ប៉ាឡេស្ទីន ការណែនាំ
ប៉ាឡេស្ទីនមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគពាយព្យនៃទ្វីបអាស៊ីហើយវាមានទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្រសំខាន់ព្រោះវាកំណត់ផ្លូវដឹកជញ្ជូនរបស់អឺរ៉ុបអាស៊ីនិងអាហ្វ្រិក។ វាមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងលីបង់នៅភាគខាងជើងស៊ីរីនិងហ្ស៊កដានីនៅទិសខាងកើតនិងឧបទ្វីបស៊ីណៃនៅអេហ្ស៊ីបនៅទិសនិរតី។ ទិសខាងត្បូងគឺឈូងសមុទ្រអាកាបានិងសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេនៅខាងលិចឆ្នេរសមុទ្រមានប្រវែង ១៩៨ គីឡូម៉ែត្រ។ ភាគខាងលិចគឺជាវាលខ្សាច់ឆ្នេរសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេខ្ពង់រាបភាគខាងត្បូងមានលក្ខណៈរាបស្មើហើយភាគខាងកើតគឺជ្រលងភ្នំហ្សកដានីការធ្លាក់ទឹកចិត្តសមុទ្រស្លាប់និងជ្រលងភ្នំអារ៉ាប់។ ប៉ាឡេស្ទីនមានអាកាសធាតុត្រូពិកមេឌីទែរ៉ាណេដែលមានរដូវក្តៅក្តៅនិងស្ងួតនិងរដូវរងាក្តៅនិងសើម។ ប្រទេសប៉ាឡេស្ទីនដែលមានឈ្មោះពេញរបស់ប៉ាឡេស្ទីនមានទីតាំងនៅភាគពាយព្យនៃទ្វីបអាស៊ី។ ជំហរយុទ្ធសាស្ត្រគឺសំខាន់សម្រាប់ផ្លូវដឹកជញ្ជូនសំខាន់ៗរបស់អឺរ៉ុបអាស៊ីនិងអាហ្វ្រិក។ ប្រទេសនេះមានព្រំប្រទល់ជាប់លីបង់នៅភាគខាងជើងប្រទេសស៊ីរីនិងហ្ស៊កដានីនៅទិសខាងកើតឧបទ្វីបស៊ីណៃនៃប្រទេសអេហ្ស៊ីបនៅទិសនិរតីឈូងសមុទ្រអាក់បានៅខាងត្បូងនិងសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេនៅទិសខាងលិច។ ឆ្នេរសមុទ្រមានប្រវែង ១៩៨ គីឡូម៉ែត្រ។ ភាគខាងលិចគឺជាវាលខ្សាច់ឆ្នេរសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេខ្ពង់រាបភាគខាងត្បូងមានលក្ខណៈរាបស្មើហើយភាគខាងកើតគឺជ្រលងភ្នំហ្សកដានីការធ្លាក់ទឹកចិត្តសមុទ្រស្លាប់និងជ្រលងភ្នំអារ៉ាប់។ ភ្នំកាលីឡេភ្នំ Samari និងភ្នំ Judy រត់កាត់កណ្តាល។ ភ្នំមេលួងមានកម្ពស់ ១,២០៨ ម៉ែត្រពីនីវ៉ូទឹកសមុទ្រដែលជាកំពូលភ្នំខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងប្រទេស។ មុនសតវត្សរ៍ទី ២០ មុនគ្រឹស្តសករាជកាណាននៃពួកយូដាបានតាំងទីលំនៅនៅតាមឆ្នេរនិងវាលទំនាបនៃប្រទេសប៉ាឡេស្ទីន។ នៅសតវត្សរ៍ទី ១៣ មុនគ។ សប្រជាជនហ្វីលីចបានបង្កើតប្រទេសមួយនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ។ ប៉ាឡេស្ទីនបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃចក្រភពអូតូម៉ង់នៅសតវត្សទី ១៦ ។ នៅឆ្នាំ ១៩២០ ចក្រភពអង់គ្លេសបានបែងចែកប៉ាឡេស្ទីនទៅភាគខាងកើតនិងខាងលិចជាប់នឹងទន្លេយ័រដាន់ជាព្រំប្រទល់ខាងកើតហៅថា Transjordan (ឥឡូវព្រះរាជាណាចក្រហ្ស៊កដានី) ហើយភាគខាងលិចនៅតែត្រូវបានគេហៅថាប៉ាឡេស្ទីន (ឥលូវអ៊ីស្រាអែលខាងលិចនិងហ្គាហ្សាស្ទ្រីប) ជាអាណត្តិរបស់អង់គ្លេស។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសតវត្សរ៍ទី ១៩ ក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍នៃ "ចលនាហ្ស៊ីហ្ស៊ីស" ជនជាតិយូដាមួយចំនួនធំបានផ្លាស់ទៅប៉ាឡេស្ទីននិងបន្តបង្ហូរឈាមជាមួយពួកអារ៉ាប់ក្នុងតំបន់។ បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ដោយមានការគាំទ្រពីចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាមេរិកមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិបានអនុម័តនូវដំណោះស្រាយមួយក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៧ ដោយចែងថាប៉ាឡេស្ទីនគួរតែបង្កើតរដ្ឋជ្វីហ្វ (ប្រហែល ១៥.២០០ គីឡូម៉ែត្រក្រឡា) បន្ទាប់ពីចប់អាណត្តិអង់គ្លេសនៅឆ្នាំ ១៩៤៨ និងរដ្ឋអារ៉ាប់មួយ ( ប្រហែល ១១.៥០០ គីឡូម៉ែត្រការ៉េ) ក្រុងយេរូសាឡិម (១៧៦ គីឡូម៉ែត្រការ៉េ) ត្រូវបានធ្វើអន្តរជាតូបនីយកម្ម។ កិច្ចប្រជុំពិសេសលើកទី ១៩ របស់គណៈកម្មាធិការជាតិប៉ាឡេស្ទីនធ្វើឡើងនៅអាល់ហ្គេយកាលពីថ្ងៃទី ១៥ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ១៩៨៨ បានអនុម័តលើ“ សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ” និងបានប្រកាសពីការទទួលយកដំណោះស្រាយអ។ ស។ បលេខ ១៨១ ដើម្បីបង្កើតរដ្ឋប៉ាឡេស្ទីនជាមួយក្រុងហ្សេរុយសាឡឹមជារដ្ឋធានីរបស់ខ្លួន។ នៅខែឧសភាឆ្នាំ ១៩៩៤ យោងតាមកិច្ចព្រមព្រៀងដែលបានឈានដល់រវាងប៉ាឡេស្ទីននិងអ៊ីស្រាអែលប៉ាឡេស្ទីនបានអនុវត្តស្វ័យភាពមានកំណត់នៅហ្គាហ្សានិងយេរីខូ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៥ តំបន់ស្វយ័តប៉ាឡេស្ទីនបានពង្រីកជាបណ្តើរ ៗ ស្របតាមកិច្ចព្រមព្រៀងដែលបានចុះហត្ថលេខារវាងប៉ាឡេស្ទីននិងអ៊ីស្រាអែល។ បច្ចុប្បន្នប៉ាឡេស្ទីនគ្រប់គ្រងលើផ្ទៃដីប្រមាណ ២៥០០ គីឡូម៉ែត្រក្រឡារួមទាំងតំបន់ហ្គាហ្សានិងខាងលិច។ ទង់ជាតិ៖ វាមានរាងចតុកោណដែលមានសមាមាត្រប្រវែងទៅនឹងទទឹង ៣: ២ ។ ផ្នែកម្ខាងនៃទង់ជាតិគឺជាត្រីកោណខាងស្តាំពណ៌ក្រហមហើយផ្នែកខាងស្តាំមានពណ៌ខ្មៅសនិងពណ៌បៃតងពីកំពូលទៅបាត។ មានការបកស្រាយខុសគ្នានៃទង់នេះ។ មួយក្នុងចំណោមនោះគឺៈពណ៌ក្រហមជានិមិត្តរូបនៃបដិវត្តពណ៌ខ្មៅជានិមិត្តរូបនៃភាពក្លាហាននិងភាពរឹងប៉ឹងពណ៌សតំណាងភាពបរិសុទ្ធនៃបដិវត្តនិងពណ៌បៃតងជានិមិត្តរូបនៃជំនឿសាសនាអ៊ីស្លាម។ ក៏មានការនិយាយថាពណ៌ក្រហមតំណាងឱ្យទឹកដីកំណើតខ្មៅតំណាងទ្វីបអាហ្រ្វិកពណ៌សតំណាងឱ្យពិភពអ៊ីស្លាមនៅអាស៊ីខាងលិចនិងពណ៌បៃតងជានិមិត្តរូបនៃទ្វីបអ៊ឺរ៉ុបពណ៌ក្រហមនិងពណ៌បីផ្សេងទៀតត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់គ្នាដើម្បីបង្ហាញពីលក្ខណៈនិងសារៈសំខាន់នៃទីតាំងភូមិសាស្ត្ររបស់ប៉ាឡេស្ទីន។ ចំនួនប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីនមានចំនួន ១០,១ លាននាក់ក្នុងនោះតំបន់ហ្គាហ្សាស្ទ្រីបនិងវេសប៊ែងមានចំនួន ៣,៩៥ លាននាក់ហើយនៅសល់គឺជាជនភៀសខ្លួនដែលកំពុងនិរទេសខ្លួន។ អារ៉ាប់ទូទៅភាគច្រើនជឿជាក់លើសាសនាអ៊ីស្លាម។ |