سنگاپور ، نام کامل جمهوری سنگاپور ، در جنوب شرقی آسیا واقع شده و یک کشور جزیره ای استوایی در جنوبی ترین نوک شبه جزیره مالایا است. با مساحت 682.7 کیلومتر مربع (سالنامه سنگاپور 2002) ، با تنگه جوهور در شمال با مالزی فاصله دارد و جوهور باهرو در مالزی را به هم متصل می کند و در جنوب با تنگه سنگاپور رو به اندونزی است. واقع در ورودی و خروجی تنگه مالاکا ، یک مسیر مهم حمل و نقل بین اقیانوس آرام و هند ، از جزیره سنگاپور و 63 جزیره مجاور تشکیل شده است که جزیره سنگاپور 91.6٪ از مساحت کشور را تشکیل می دهد. دارای آب و هوای اقیانوسی گرمسیری با درجه حرارت بالا و باران در تمام طول سال ، با متوسط ​​دمای سالانه 24-27 درجه سانتی گراد.

در دوران باستان Temasek نامیده می شده است. این سده در قرن 8 تاسیس شد و متعلق به سلسله Srivijaya در اندونزی است. این از قرن 18 تا اوایل قرن 19 بخشی از پادشاهی Johor مالایی بود. در سال 1819 ، رافلز استنفورد انگلیس وارد سنگاپور شد و با سلطان جوهور برای ایجاد یک پست تجاری قرارداد بست. در سال 1824 مستعمره انگلیس شد و به بندر تجاری صادرات مجدد انگلیس در خاور دور و یک پایگاه بزرگ نظامی در جنوب شرقی آسیا تبدیل شد. در سال 1942 توسط ارتش ژاپن اشغال شد و پس از تسلیم ژاپن در سال 1945 ، انگلیس حکومت استعماری خود را از سر گرفت و سال بعد به عنوان مستعمره مستقیم تعیین شد. در سال 1946 ، انگلیس آن را به عنوان مستعمره مستقیم طبقه بندی کرد. در ژوئن 1959 ، سنگاپور استقلال داخلی را اجرا کرد و به یک کشور خودمختار تبدیل شد. انگلیس قدرت دفاع ، امور خارجه ، اصلاح قانون اساسی و صدور "فرمان اضطراری" را حفظ کرد. در 16 سپتامبر 1963 در مالزی ادغام شد. در 9 آگوست 1965 ، وی از مالزی جدا شد و جمهوری سنگاپور را تأسیس کرد. در سپتامبر همان سال به عضویت سازمان ملل درآمد و در اکتبر به عضو مشترک المنافع درآمد.

شهروندان و اقامت دائم سنگاپور 3.608 میلیون نفر و جمعیت ثابت 4.48 میلیون نفر (2006) هستند. چینی ها 75.2٪ ، مالایی ها 13.6٪ ، هندی ها 8.8٪ و سایر نژادها 2.4٪ را تشکیل می دهند. مالایی زبان ملی ، انگلیسی ، چینی ، مالایی و تامیل زبانهای رسمی و انگلیسی زبان اداری است. آیین های اصلی بودایی ، تائوئیسم ، اسلام ، مسیحیت و هندوئیسم هستند.

اقتصاد سنتی سنگاپور تحت سلطه تجارت است ، از جمله تجارت صادرات مجدد ، پردازش صادرات ، حمل و نقل و غیره. پس از استقلال ، دولت به سیاست اقتصادی آزاد پایبند بود ، سرمایه های خارجی را به شدت جذب كرد و اقتصاد متنوعی را توسعه داد. با شروع اوایل دهه 1980 ، ما توسعه صنایع در حال ظهور با سرمایه بالا و با ارزش افزوده بالا را تسریع کردیم ، سرمایه گذاری زیادی در ساخت زیرساخت ها انجام دادیم و تلاش کردیم با بهترین محیط کسب و کار سرمایه گذاری خارجی را جذب کنیم. با استفاده از صنایع تولیدی و خدماتی به عنوان موتورهای دوگانه رشد اقتصادی ، ساختار صنعتی به طور مداوم بهبود یافته است. در دهه 1990 ، صنعت اطلاعات به ویژه مورد تأکید قرار گرفت. به منظور پیشبرد بیشتر رشد اقتصادی ، "استراتژی توسعه اقتصادی منطقه ای" را به شدت ارتقا دهید ، سرمایه گذاری در خارج از کشور را تسریع کرده و فعالیتهای اقتصادی را در خارج از کشور فعالانه انجام دهید.

اقتصاد تحت سلطه پنج بخش عمده قرار دارد: تجارت ، تولید ، ساخت و ساز ، امور مالی ، حمل و نقل و ارتباطات. صنعت عمدتاً شامل ساخت و ساز است. محصولات تولیدی عمدتا شامل محصولات الکترونیکی ، محصولات شیمیایی و شیمیایی ، تجهیزات مکانیکی ، تجهیزات حمل و نقل ، فرآورده های نفتی ، تصفیه روغن و سایر بخشها است. این سومین مرکز بزرگ تصفیه روغن در جهان است. کشاورزی کمتر از 1٪ اقتصاد ملی ، عمدتا پرورش طیور و پرورش آبزیان را تشکیل می دهد. تمام مواد غذایی وارداتی است و فقط 5٪ سبزیجات خود تولید می شوند که بیشتر آنها از مالزی ، چین ، اندونزی و استرالیا وارد می شوند. صنعت خدمات صنعت پیشرو برای رشد اقتصادی است. از جمله تجارت خرده فروشی و عمده فروشی ، گردشگری هتل ، حمل و نقل و ارتباطات از راه دور ، خدمات مالی ، خدمات تجاری و غیره. گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد ارزی است. از جمله جاذبه های اصلی می توان به جزیره سنتوسا ، باغ گیاه شناسی و باغ وحش شبانه اشاره کرد.

سنگاپور: سنگاپور (سنگاپور) پایتخت جمهوری سنگاپور است. این شهر در نوک جنوبی جزیره سنگاپور ، 136.8 کیلومتری جنوب خط استوا واقع شده است و مساحتی در حدود 98 کیلومتر مربع را در بر می گیرد ، که تقریباً 1/6 کل جزیره را تشکیل می دهد. زمین در اینجا ملایم است ، بالاترین نقطه 166 متر از سطح دریا است. سنگاپور مرکز سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی این کشور است. همچنین به "باغ شهر" معروف است. این یکی از بزرگترین بندرهای جهان و یک مرکز مالی مهم بین المللی است.

منطقه مرکز شهر در کرانه های شمالی و جنوبی خور سنگاپور واقع شده است که طول کلی آن 5 کیلومتر و عرض آن 1.5 و 1.5 کیلومتر از شرق تا غرب است. از دهه 1960 ، بازسازی شهری انجام شده است. South Bank یک منطقه تجاری شلوغ است که با فضای سبز و ساختمانهای بلند احاطه شده است. اسکله چراغ قرمز یک روز هرگز شب نیست ، و خیابان معروف چین - محله چینی ها نیز در این منطقه است. ساحل شمالی یک منطقه اداری با گل ، درخت و ساختمان است. محیط آرام و ظریف است. پارلمان ، ساختمان دولت ، دادگاه عالی ، تالار یادبود ویکتوریا و غیره با سبک معماری بریتانیا وجود دارد. خیابان مالایی نیز در این منطقه است.

سنگاپور جاده های گسترده ای دارد ، پیاده روها با درختان برگ پیاده رو پوشیده شده و انواع گل ها ، چمن ها و باغ های کوچک با تخت گل ها از هم پاشیده شده اند و شهر تمیز و مرتب است. روی پل ، گیاهان کوهنوردی روی دیوارها کاشته می شوند و گلدان های رنگارنگ گل در بالکن محل اقامت قرار می گیرند. سنگاپور بیش از 2000 گیاه بالاتر دارد و به عنوان "باغ باغ جهانی" و "الگوی بهداشت" در جنوب شرقی آسیا شناخته می شود.