کلمبیا ، نام کامل جمهوری کلمبیا ، مساحت آن 1،141،700 کیلومتر مربع است (به استثنای جزایر و آبهای سرزمینی). این کشور در شمال غربی آمریکای جنوبی واقع شده است ، در ونزوئلا و برزیل در شرق ، اکوادور و پرو در جنوب ، پاناما در گوشه شمال غربی ، دریای کارائیب در شمال و اقیانوس آرام در غرب واقع شده است. غرب علاوه بر دشت ساحلی ، فلات متشکل از سه کوه کوردیلرا به موازات غرب ، وسط و شرق است.مناطق وسیعی بین کوهها ، یک سری مخروط های آتشفشانی در جنوب و دشت آبرفتی رودخانه مگدالنای تحتانی در شمال غربی وجود دارد. آبراه ها متنوع بوده و دریاچه ها و باتلاق ها پراکنده شده اند. در شرق دشتهای آبرفتی شاخه های فوقانی رودخانه های آمازون و اورینوکو قرار دارد که حدود دو سوم مساحت کل کشور را تشکیل می دهد. خط استوا از جنوب عبور می کند و کرانه های جنوبی و غربی دشت دارای آب و هوای جنگلی بارانی استوایی است. در شمال ، به تدریج به یک زمین چمنزار گرمسیری و آب و هوای مرتع خشک تبدیل می شود. منطقه کوهستانی در ارتفاع 1000-2000 متر نیمه گرمسیری ، 2000-3000 متر یک منطقه معتدل و 3000-4500 متر یک علفزار آلپی است. کوه های بلند بالای 4500 متر در تمام طول سال پوشیده از برف است.

قلمرو باستانی منطقه توزیع چیبوچا و سایر سرخپوستان بود. در قرن 1536 به مستعمره اسپانیا تقلیل یافت و گرانادای جدید نام داشت. در 20 ژوئیه 1810 استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد و متعاقباً سرکوب شد. پس از پیروزی شورشیان به رهبری بولیوار ، آزادکننده آمریکای جنوبی ، در نبرد پویاکا در سال 1819 ، سرانجام کلمبیا استقلال یافت. آنها از سال 1821 تا 1822 همراه با ونزوئلا ، پاناما و اکوادور امروزی جمهوری کلمبیا را تشکیل دادند و از 1829 تا 1830 ونزوئلا و اکوادور عقب نشینی کردند. در سال 1831 به جمهوری جدید گرانادا تغییر نام یافت. در سال 1861 ایالات متحده کلمبیا نامیده شد. این کشور در سال 1886 جمهوری کلمبیا نامگذاری شد.

پرچم ملی: مستطیل است ، نسبت طول به عرض حدود 3: 2 است. از بالا به پایین ، سه مستطیل افقی موازی از رنگ های زرد ، آبی و قرمز به هم متصل شده اند. قسمت زرد نیمی از سطح پرچم را اشغال می کند و آبی و قرمز هر یک 1/4 سطح پرچم را اشغال می کند. رنگ زرد نماد نور خورشید ، دانه ها و غنای طلایی است. منابع طبیعی ؛ آبی نشان دهنده آسمان آبی ، اقیانوس و رودخانه است ؛ رنگ قرمز نمادی از خون ریخته شده توسط میهن پرستان برای استقلال ملی و آزادی ملی است.

جمعیت کلمبیا 42.09 میلیون نفر (2006) است. در این میان ، نژادهای مختلط هند و اروپا 60٪ ، سفیدها 20٪ ، نژادهای مختلط سیاه و سفید 18٪ و بقیه هندی ها و سیاه پوستان بودند. نرخ رشد جمعیت سالانه 1.79٪ است. زبان رسمی اسپانیایی است. بیشتر ساکنان به کاتولیک اعتقاد دارند.

کلمبیا از نظر منابع طبیعی غنی است ، ذخایر معدنی اصلی ذغال سنگ ، نفت و زمرد است. ذخایر اثبات شده زغال سنگ حدود 24 میلیارد تن است که در آمریکای لاتین رتبه اول را دارد. ذخایر نفتی 1.8 میلیارد بشکه ، ذخایر گاز طبیعی 18.7 میلیارد متر مکعب ، ذخایر زمرد در جهان رتبه اول ، ذخایر بوکسیت 100 میلیون تن و ذخایر اورانیوم 40000 تن است. علاوه بر این ، رسوبات طلا ، نقره ، نیکل ، پلاتین و آهن وجود دارد. مساحت جنگل حدود 49.23 میلیون هکتار است. کلمبیا در طول تاریخ یک کشور کشاورزی بوده و عمدتا قهوه تولید می کند. در سال 1999 ، تحت تأثیر بحران مالی آسیا و سایر عوامل ، اقتصاد در بدترین رکود در 60 سال گذشته قرار گرفت. اقتصاد از سال 2000 شروع به بهبود یافت و از آن زمان تاکنون نرخ رشد پایین را حفظ کرده است. در سال 2003 ، سرعت رشد شتاب گرفت ، صنعت ساختمان به رشد خود ادامه داد ، تقاضا برای برق افزایش یافت ، صنعت مالی حرکت خوبی را حفظ کرد ، وامها و سرمایه گذاری خصوصی افزایش یافت و صادرات محصولات سنتی گسترش یافت. کلمبیا یکی از مراکز مهم گردشگری در آمریکای لاتین است و صنعت جهانگردی آن نسبتاً توسعه یافته است. در سال 2003 ، 620،000 گردشگر خارجی وجود داشته است. مناطق اصلی گردشگری عبارتند از: کارتاگنا ، سانتا مارتا ، سانتافه بوگوتا ، جزایر سان آندرس و پروویدنسیا ، مدلین ، شبه جزیره گوآیرا ، بویاکا و ...

بوگوتا: بوگوتا ، پایتخت کلمبیا ، در دره فلات سوماپاس در ضلع غربی کوههای کوردیلرا شرقی واقع شده است. از سطح دریا 2640 متر ارتفاع دارد. گرچه نزدیک به خط استوا است ، اما به دلیل زمین است. این منطقه مرتفع ، آب و هوا خنک و فصول سال مانند بهار است ؛ زیرا در مناطق داخلی کلمبیا واقع شده است ، میراث فرهنگی و تاریخی غنی را در خود حفظ کرده است. در حومه شهر با کوههای احاطه شده ، با درختان سرسبز و مناظر باشکوه ، یکی از جاذبه های گردشگری معروف در قاره آمریکا است. جمعیت 6.49 میلیون نفر (2001). متوسط ​​دما در اینجا 14 است.

بوگوتا در سال 1538 به عنوان یک مرکز فرهنگی برای سرخپوستان چیبوچا تاسیس شد. در سال 1536 ، استعمارگر اسپانیایی گونزالو جیمنز د کوئسادا ارتش استعمار را به اینجا رساند و هندی ها را به طرز وحشیانه ای قتل عام کرد و بازماندگان به جاهای دیگر گریختند. در 6 آگوست 1538 ، استعمارگران در این سرزمین با خون هند پاشیدند و شهر سانتافه را در بوگوتا ساختند که از 1819 تا 1831 پایتخت کلمبیای بزرگ بود. از سال 1886 به پایتخت جمهوری کلمبیا تبدیل شده است. این شهر اکنون به شهری مدرن تبدیل شده و مرکز ملی سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی کلمبیا و یک مرکز حمل و نقل ملی است.

خیابانهای اصلی منطقه شهری بوگوتا مستقیم و وسیع هستند و باغهای چمن زنی خطوط ترافیکی را از هم جدا کرده اند. گلهای مختلفی در خیابانها ، کوچه ها ، فضای باز در کنار خانه ها و بالکن خانه ها کاشته می شود. غرفه هایی وجود دارد که در همه جای خیابان گل می فروشند. غرفه ها پر از گل میخک ، گل داوودی ، گل میخک ، گل ارکیده ، پوینستیا ، ردودندرون و بسیاری از گل ها و گیاهان عجیب و غریب ناشناخته ، با لبخند و شاخه ، زرق و برق دار و رنگارنگ است و عطر و طعم آن چشمگیر است. ، این یک شهر پر از ساختمان های بلند را تزئین می کند ، که بسیار زیبا است. در فاصله کمی از شهر ، آبشارهای Tekendau مستقیماً از صخره ها به پایین سرازیر می شوند و به ارتفاع 152 متر می رسند ، قطرات آب آن پراکنده ، مه آلود و باشکوه است.به عنوان یکی از عجایب کلمبیا ذکر شده است.

کلیساهای باستانی بسیاری در بوگوتا وجود دارد ، از جمله کلیسای معروف سان ایگناسیو ، کلیسای سانفرانسیسکو ، کلیسای سانتا کلارا و کلیسای بلاکروز. کلیسای سن ایگناسیو در سال 1605 ساخته شد و تاکنون به خوبی حفظ شده است.محصولات طلائی که روی محراب کلیسا قرار داده شده کاملاً ساخته و ساخته شده است.آنها گنجینه های کمیابی از دست هندیان باستان هستند.