Gabon, de volledige naam van de Republiek Gabon, ligt in centraal en westelijk Afrika, met de evenaar door het midden en de Atlantische Oceaan in het westen. Het grenst in het oosten en zuiden aan Congo (Brazzaville) en in het noorden aan Kameroen en Equatoriaal-Guinea. De kustlijn is 800 kilometer lang. De kust is een vlakte, met zandduinen, lagunes en moerassen in het zuidelijke deel en kliffen met uitzicht op zee in het noordelijke deel. Het binnenland is een plateau met een hoogte van 500-800 meter. De Ibnji-berg is 1.575 meter hoog, het hoogste punt van het land. De rivier de Ogoway doorkruist het hele grondgebied van oost naar west. Het heeft een typisch equatoriaal regenwoudklimaat met hoge temperaturen en regen gedurende het hele jaar, met een gemiddelde jaartemperatuur van 26 ℃. Gabon is rijk aan bosrijkdommen.Het bosgebied beslaat 85% van het landoppervlak van het land en staat bekend als het "Groene en Gouden Land" in Afrika.

Het land is verdeeld in 9 provincies (estuarium, Ogooue jachthaven, Nyanga, Ogooue Central, Ogooue, Ogooue-Lolo, Ogooue De provincie Wei-Yvindo, de provincie Ngouge en de provincie Walle-Entem), onder de jurisdictie van 44 staten, 8 provincies en 12 steden.

In de 12e eeuw na Christus migreerden de Bantu-mensen van Oost-Afrika naar Gabon en vestigden ze een aantal stammenkoninkrijken aan beide zijden van de rivier de Ogoway. De Portugezen kwamen voor het eerst naar de kust van Gabon om slaven te verkopen in de 15e eeuw. Frankrijk viel geleidelijk binnen in de 18e eeuw. Van 1861 tot 1891 werd het hele grondgebied bezet door Frankrijk. In 1910 werd het geclassificeerd als een van de vier territoria van Frans Equatoriaal Afrika. In 1911 bracht Frankrijk Gabon en vier andere gebieden over naar Duitsland, en Gabon keerde na de Eerste Wereldoorlog terug naar Frankrijk. Begin 1957 werd het een "semi-autonome republiek". In 1958 werd het een "autonome republiek" binnen de "Franse Gemeenschap". De onafhankelijkheid werd op 17 augustus 1960 uitgeroepen, maar bleef in de "Franse Gemeenschap".

Nationale vlag: hij is rechthoekig met een lengte / breedte-verhouding van 4: 3. Het bestaat van boven naar beneden uit drie parallelle horizontale rechthoeken van groen, geel en blauw. Groen symboliseert overvloedige bosrijkdommen Gabon staat bekend als het "land van hout" en "groen en goud", geel symboliseert zonlicht en blauw symboliseert de oceaan.

De bevolking is meer dan 1,5 miljoen (2005). De officiële taal is Frans. De nationale talen zijn onder meer Fang, Miyene en Batakai. Inwoners geloven in het katholicisme voor 50%, geloven in het protestantse christendom voor 20%, geloven in de islam voor 10% en de rest gelooft in primitieve religie.

Het wordt vermeld als het enige land met een gemiddeld inkomen in Franstalig Afrika. De economie ontwikkelde zich snel na de onafhankelijkheid. De winningsindustrie op basis van aardolie heeft zich snel ontwikkeld en de verwerkende industrie en de landbouw hebben een zwakke basis. Aardolie, mangaan, uranium en hout waren vroeger de vier pijlers van de economie. Gabon is rijk aan minerale hulpbronnen. Het is de op twee na grootste olieproducent in Zwart-Afrika en zijn inkomsten uit olie-export zijn goed voor meer dan 50% van zijn BBP. De bewezen winbare oliereserves bedragen ongeveer 400 miljoen ton. De mangaanertsreserves zijn 200 miljoen ton, goed voor 25% van de wereldreserves, op de vierde plaats en de derde grootste producent en exporteur ter wereld. De output is de afgelopen jaren gestabiliseerd op ongeveer 2 miljoen ton en staat bekend als het "land van het zwarte goud". Gabon staat bekend als het land van de bossen, met weelderige bossen en vele soorten. Het bosgebied is 22 miljoen hectare, goed voor 85% van het landoppervlak van het land, en de houtreserves zijn ongeveer 400 miljoen kubieke meter, en staan ​​op de derde plaats in Afrika.

De mijnbouw is de belangrijkste economische sector van Gabon. De ontwikkeling van aardolie begon in het begin van de jaren 60. 95% van de olie werd geëxporteerd. De exportopbrengsten waren goed voor 41% van het BBP, 80% van de totale export en 62% van de nationale belastinginkomsten. De belangrijkste industrieën zijn onder meer het smelten van aardolie, houtverwerking en voedselverwerking. De ontwikkeling van de landbouw en veeteelt verloopt traag: graan, vlees, groenten en eieren zijn niet zelfvoorzienend en 60% van het graan moet worden geïmporteerd. Het areaal bouwland is minder dan 2% van het nationale landoppervlak, en de plattelandsbevolking vertegenwoordigt 27% van de nationale bevolking. De belangrijkste landbouwproducten zijn cassave, weegbree, maïs, yam, taro, cacao, koffie, groenten, rubber, palmolie, enz. Het exporteert voornamelijk aardolie, hout, mangaan en uranium; het importeert voornamelijk voedsel, lichte industriële producten en machines en uitrusting. De belangrijkste handelspartners zijn westerse landen zoals Frankrijk.