Clúdaíonn an Íoslainn, ainm iomlán Phoblacht na hÍoslainne, limistéar 103,000 ciliméadar cearnach. Is í an tír is faide siar san Eoraip í. Tá sí suite i lár an Aigéin Atlantaigh Thuaidh, gar don Chiorcal Artach. Clúdaíonn sé limistéar 8,000 ciliméadar cearnach agus is é an dara oileán is mó san Eoraip é. Tá an cósta thart ar 4970 ciliméadar ar fhad. Ardchlár is ea trí cheathrú den chríoch iomlán ar airde 400-800 méadar, a bhfuil ochtú cuid de clúdaithe ag oighearshruth. Tá níos mó ná 100 bolcán ann, lena n-áirítear níos mó ná 20 bolcán gníomhach. Is é bolcán Warnadalshenuk an bhuaic is airde sa tír, le airde 2119 méadar. Tá beagnach tír iomlán na hÍoslainne tógtha ar charraigeacha bolcánacha. Ní féidir an chuid is mó den talamh a shaothrú. Tá na spriongaí is teo ar domhan aici, mar sin tugtar tír an oighir agus na tine uirthi. Tá go leor tobair, easanna, lochanna agus aibhneacha sciobtha ann. Tá an abhainn is mó, Syuersao, 227 ciliméadar ar fad. Tá aeráid aigéanach fhuar mheasartha san Íoslainn, atá fíochmhar. Mar gheall ar thionchar Shruth na Murascaille, tá sé níos séimhe ná áiteanna eile ag an domhanleithead céanna. Tá solas na gréine fada, tá grian an gheimhridh thar a bheith gearr. Is féidir Aurora a fheiceáil san fhómhar agus go luath sa gheimhreadh.

Tá an tír roinnte ina 23 chúige, 21 bhardas agus 203 paróiste.

Ag deireadh an 8ú haois, bhog manaigh Éireannacha go dtí an Íoslainn ar dtús. Sa dara leath den 9ú haois, thosaigh an Iorua ag dul ar imirce chun na hÍoslainne. Bunaíodh an Pharlaimint agus Cónaidhm na hÍoslainne i 930 AD. I 1262, shínigh an Íoslainn agus an Iorua comhaontú, agus bhain na hairí Íoslainnis leis an Iorua. I 1380 bhí Bing agus an Iorua faoi riail na Danmhairge. Féinriail inmheánach a fuarthas i 1904. I 1918, shínigh Bingdan dlí cónaidhme ag rá gur stát ceannasach é Bing, ach tá gnóthaí eachtracha fós á rialú ag an Danmhairg. Sa bhliain 1940, bhí an Ghearmáin i seilbh na Danmhairge agus cuireadh isteach ar an gcaidreamh idir Bingdan agus Dan. An bhliain chéanna, bhí trúpaí na Breataine lonnaithe san oighear. An bhliain dar gcionn chuir trúpaí Mheiriceá trúpaí na Breataine in áit oighir. Ar 16 Meitheamh, 1944, d’fhógair an Chomhairle Oighir go hoifigiúil díscaoileadh Chomhghuaillíocht Ice Dan, agus bunaíodh Poblacht na hÍoslainne ar an 17ú. Chuaigh sé leis na Náisiúin Aontaithe i 1946 agus tháinig sé chun bheith ina bhall de NATO i 1949.

Bratach náisiúnta: Tá sé dronuilleogach le cóimheas idir 25:18 agus fad go leithead. Tá talamh na brataí gorm, agus roinneann na crosa dearga agus bán dromchla na brataí ina cheithre phíosa: dhá chearnóg ghorm chomhionanna agus dhá dhronuilleog chomhionanna ghorm. Léiríonn gorm an fharraige agus is ionann bán agus sneachta. Is iad gorm agus bán dathanna náisiúnta na hÍoslainne, rud a léiríonn tréithe thimpeallacht nádúrtha na hÍoslainne, is é sin, sa spéir gorm agus san aigéan, "talamh oighir" - tagann Éire chun cinn. Tá an Íoslainn ina críoch san Iorua ó 1262 agus bhí sí faoi riail na Danmhairge sa 14ú haois. Dá bhrí sin, díorthaítear an patrún tras ar an mbratach ó phatrún bratach na Danmhairge, rud a léiríonn an gaol idir an Íoslainn agus an Iorua agus an Danmhairg i stair na hÍoslainne.

Tá daonra 308,000 san Íoslainn (2006). Is Íoslainnis a bhformhór mór agus baineann siad leis an treibh Ghearmánach. Is í an Íoslainnis an teanga oifigiúil, agus is é an Béarla an teanga choiteann. Creideann 85.4% de na cónaitheoirí sa Liútaracht Chríostaí.

Is í an iascaireacht cnámh droma an gheilleagair, agus tá tionscail tomhaltais ardfhuinnimh mar phróiseáil éisc agus bruithniú alúmanaim chun tosaigh sa tionscal. Spleáchas mór ar thrádáil eachtrach. Tá acmhainní iascaigh, caomhantais uisce agus geoiteirmeacha flúirseach, agus tá acmhainní nádúrtha eile gann. Is gá táirgí cosúil le peitriliam a allmhairiú. Is é 64 billiún kWh an acmhainn bhliantúil giniúna hidreachumhachta is féidir a fhorbairt, agus is féidir leis an gcumas giniúna cumhachta geoiteirmeach bliantúil 7.2 billiún kWh a bhaint amach. Tá an bonn tionsclaíoch lag. Seachas tionscail éadroma mar phróiseáil agus chniotáil táirgí iascaigh, tá tionscail tomhaltais ardfhuinnimh mar bruithniú alúmanaim i gceannas ar na tionscail. Is é an t-iascach tionscal na gcolún i ngeilleagar náisiúnta na hÍoslainne. Is iad na príomh-speicis éisc ná capelin, trosc agus scadán. Easpórtáiltear formhór mór na dtáirgí iascaigh, agus is ionann onnmhairí iascaigh agus beagnach 70% d’onnmhairí iomlána earraí. Tá cabhlach iascaireachta na hÍoslainne feistithe go maith agus tá a teicneolaíocht phróiseála éisc ar thús cadhnaíochta. Tá sé suite ag domhanleithead ard agus solas íseal. Ní tháirgeann ach cúpla feirm sa deisceart 400 go 500 tonna barraí in aghaidh na bliana. Is é an limistéar talún arúil ná 1,000 ciliméadar cearnach, arb ionann é agus 1% d’achar iomlán na tíre. Tá áitíocht mhór ag feirmeoireacht ainmhithe, agus úsáidtear an chuid is mó den talamh talmhaíochta mar fhéarach farae. Tá na tionscail sníomh agus súdaireachta olann chomhfhreagrach forbartha go réasúnta. Tá feoil, bainne, agus uibheacha níos mó ná féin-leordhóthanach, agus allmhairítear gráin, glasraí agus torthaí go bunúsach. Is féidir le táirgeadh trátaí agus cucumbers a fhástar i dtithe gloine freastal ar 70% den tomhaltas baile. Tá áit thábhachtach ag tionscal na seirbhíse sa gheilleagar náisiúnta, lena n-áirítear tráchtáil, baincéireacht, árachas agus seirbhísí poiblí. Is ionann a luach aschuir agus thart ar leath den OTI, agus is ionann líon na bhfostaithe agus níos mó ná dhá thrian den lucht saothair iomlán. Turasóireacht a fhorbairt go bríomhar ó 1980. Is iad na príomhspotaí turasóireachta oighearshruth mór, tírghnéithe bolcánacha, tobair gheoiteirmeacha agus easanna. Tá OTI per capita na hÍoslainne beagnach 30,000 dollar SAM, rangaithe i measc na cinn is fearr ar domhan. Is é úire agus íonacht an aeir agus an uisce an ceann is fearr ar domhan. Is é an meán-ionchas saoil ná 82.2 bliana do mhná agus 78.1 bliana d’fhir. Tá leibhéal oideachais na ndaoine ar fad réasúnta ard. Cuireadh deireadh le neamhlitearthacht san Íoslainn níos mó ná 100 bliain ó shin. Is í an Íoslainn an tír leis an ráta treáite fón póca is airde ar domhan i 1999.

Reykjavik: Tá Reykjavik, príomhchathair na hÍoslainne, suite ag an choirnéal thoir theas de Bhá Fahsa in iarthar na hÍoslainne agus ar an taobh thuaidh de Leithinis Sertiana. Is é an calafort is mó san Íoslainn é Tugann an chathair aghaidh ar an bhfarraige thiar, agus tá sí timpeallaithe ag sléibhte ó thuaidh agus soir. Bíonn tionchar ag sruth te an Atlantaigh Thuaidh uirthi, tá an aeráid measartha, le teocht mheán 11 ° C i mí Iúil, -1 ° C i mí Eanáir, agus meánteocht bhliantúil de 4.3 ° C. Tá daonra de 112,268 duine sa chathair (Nollaig 2001).

Bunaíodh Reykjavík i 874 agus bunaíodh go foirmiúil é i 1786. I 1801, ba í cathair údarás rialaithe na Danmhairge í. I 1904, d’aithin an Danmhairg uathriail inmheánach na hÍoslainne, agus tháinig Reykjavik mar shuíochán an rialtais uathrialaigh. I 1940, ghlac an Ghearmáin Naitsíoch seilbh ar an Danmhairg, agus cuireadh isteach ar an gcaidreamh idir an Íoslainn agus an Danmhairg. I mí an Mheithimh 1944, d’fhógair an Íoslainn díscaoileadh Chomhghuaillíocht Ice Dan agus bunú Phoblacht na hÍoslainne. Tháinig Reykjavík mar phríomhchathair.

Tá Reykjavík suite in aice leis an gCiorcal Artach agus tá go leor spriongaí agus fumaroles te ann. De réir na bhfinscéalta, nuair a shocraigh daoine anseo sa 9ú haois AD, chonaic siad an deatach bán ag éirí ón gcladach. Thuig sé an gal uisce gaile sna spriongaí te mar dheatach, agus thug sé "Reykjavik" ar an áit seo, rud a chiallaíonn "cathair tobac" san Íoslainnis. Forbraíonn Reykjavik acmhainní geoiteirmeacha go bríomhar, tá an spéir gorm, agus tá an chathair glan agus beagnach saor ó thruailliú, mar sin tugtar "cathair saor ó thobac" uirthi. Aon uair a éiríonn grian na maidine nó luí na gréine, taispeánann na beanna ar dhá thaobh an tsléibhe corcra íogair, agus casann uisce na farraige gorm domhain, rud a fhágann go mbraitheann daoine go bhfuil siad i bpictiúr. Tá foirgnimh Reykjavík comhréireach go maith i leagan amach. Níl aon skyscrapers ann. Tá na tithe beag agus fíorálainn. Tá siad péinteáilte den chuid is mó i ndath dearg, glas agus glas. Faoin ngrian, tá siad ildaite agus ildaite. Tógtar na príomhfhoirgnimh ar nós halla na parlaiminte agus foirgnimh an rialtais feadh Loch Scéimhe Tejoning i lár na cathrach. Sa samhradh, bíonn tréada lachain fhiáine ag snámh timpeall sa loch gorm; sa gheimhreadh, bíonn leanaí ag scátáil agus ag súgradh ar an loch reoite, rud atá an-suimiúil.

Is é Reykjavik an t-ionad náisiúnta polaitiúil, tráchtála, tionsclaíoch agus cultúrtha agus calafort tábhachtach iascaireachta. Tá aireachtaí rialtais, parlaimintí, bainc cheannais agus bainc thráchtála thábhachtacha lonnaithe anseo. Tá tionscal na cathrach freagrach as thart ar leath na tíre, lena n-áirítear próiseáil éisc, próiseáil bia, tógáil long agus teicstílí go príomha. Tá áit thábhachtach ag an loingseoireacht i ngeilleagar na cathrach, le líneálacha paisinéirí agus lasta ag dul ar fud an domhain. Aerfort idirnáisiúnta na hÍoslainne é Aerfort Keflavík, 47 ciliméadar ó Reykjavik, le heitiltí rialta chuig na Stáit Aontaithe, an Danmhairg, an Iorua, an tSualainn, an Ghearmáin agus Lucsamburg. Is í Ollscoil na hÍoslainne i Reykjavik an t-aon ollscoil sa tír. Bunaithe i 1911, is ollscoil chuimsitheach í a chuimsíonn litríocht, eolaíochtaí nádúrtha, diagacht, dlí, eacnamaíocht agus leigheas.