ساحل عاج کشوری است که تحت سلطه کشاورزی ، تولید کاکائو ، قهوه ، نخل روغن ، لاستیک و سایر محصولات نقدی گرمسیری است. ساحل عاج بیش از 320000 کیلومتر مربع مساحت دارد و در غرب آفریقا واقع شده است ، از غرب با لیبریا و گینه و از شمال با لیبریا و گینه هم مرز است. این شهر در مجاورت مالی و بورکینافاسو است ، از شرق به غنا متصل است و از جنوب با خلیج گینه هم مرز است.طول ساحل حدود 550 کیلومتر است. این زمین کمی از شمال غربی به جنوب شرقی شیب دارد ، کوههای مندا و کوه های قیولی در شمال غربی ، فلات های کم ارتفاع در شمال و دشت های تالاب ساحلی در جنوب شرقی ، دارای آب و هوای گرمسیری است.

بررسی اجمالی

ساحل عاج ، نام کامل جمهوری ساحل عاج ، در غرب آفریقا واقع شده است ، از غرب با لیبریا و گینه و از شمال با مالی و بورکینافا همسایه است. این شهر در مجاورت سوکل قرار دارد و از شرق به غنا و از جنوب به خلیج گینه متصل است.طول ساحل حدود 550 کیلومتر است. این زمین کمی از شمال غربی به جنوب شرقی شیب دارد. شمال غربی کوه ماندا و کوههای چولی با ارتفاع 500-1000 متر ، شمال فلات کم ارتفاع 200-500 متر و جنوب شرقی یک دشت تالاب ساحلی با ارتفاع کمتر از 50 متر است. کوه نیمبا (مرز بین کوچی و گینه) ، بلندترین قله در کل قلمرو ، 752 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. رودخانه های اصلی عبارتند از: بونداما ، کومو ، ساساندرا و کاوالی. آب و هوای استوایی دارد. جنوب جغرافیایی 7 درجه شمالی ، آب و هوای جنگل های بارانی گرمسیری است و شمال جغرافیایی 7 درجه شمالی ، آب و هوای چمنزار گرمسیری است.

جمعیت ملی 18.47 میلیون نفر (2006) است. 69 گروه قومی در کشور وجود دارد که به 4 گروه عمده قومی تقسیم شده اند: خانواده آکان حدود 42٪ ، خانواده مندی حدود 27٪ ، خانواده والتر حدود 16٪ و خانواده Kru حدود 15٪ را تشکیل می دهند. هر گروه قومی زبان خاص خود را دارد و از دیولا (بدون متن) در بیشتر مناطق کشور استفاده می شود. زبان رسمی فرانسه است. 6/38 درصد از ساکنان به اسلام ، 4/30 درصد به مسیحیت اعتقاد دارند ، 7/16 درصد هیچ اعتقادی دینی ندارند و بقیه به آیین های بدوی اعتقاد دارند.

پایتخت سیاسی یاموسوکرو (یاموسوسکرو) ، با 299000 نفر جمعیت (2006). آبیدجان ، پایتخت اقتصادی ، 2.878 میلیون نفر جمعیت (2006) دارد. دما در فوریه و آوریل با میانگین 24-32 ℃ و در آگوست کمترین دما با میانگین 22-28 is است. در 12 مارس 1983 ، کو تصمیم به انتقال پایتخت به یاموسوکرو گرفت ، اما سازمان های دولتی و نمایندگی های دیپلماتیک هنوز در آبیدجان باقی مانده اند.

این کشور به 56 استان ، 197 شهر و 198 شهرستان تقسیم شده است. در ژوئن 1991 ، دولت کویت کل قلمرو را به 10 حوزه اداری تقسیم کرد که هر استان دارای چندین استان تحت صلاحیت آن است. فرماندار پایتخت حوزه قضایی مسئول هماهنگی منطقه است ، اما نه یک سازمان اداری سطح اول. در جولای سال 1996 به 12 حوزه قضایی ، در ژانویه 1997 به 16 حوزه و در سال 2000 به 19 حوزه قضایی تغییر یافت.

ساحل عاج ساحل عاج را قبل از 1986 ترجمه کرده است. قبل از حمله استعمارگران غربی ، برخی از پادشاهی های کوچک در این سرزمین تأسیس شده بودند ، مانند پادشاهی گونگ ، پادشاهی ایندنیر و پادشاهی آسینی. در قرن یازدهم میلادی ، شهر گونگ که توسط Senufos در شمال ساخته شد ، یکی از مراکز تجاری شمال و جنوب آفریقا در آن زمان بود. از قرن سیزدهم تا پانزدهم ، قسمت شمالی کوبه متعلق به امپراتوری مالی بود. در نیمه دوم قرن 15 ، استعمارگران پرتغالی ، هلندی و فرانسوی یکی پس از دیگری حمله کردند. منطقه ساحلی با غارت عاج و برده ، بازار عاج معروف را تشکیل داد. استعمارگران پرتغالی این مکان را در سال 1475 (به معنای ساحل عاج) ساحل عاج نامگذاری کردند. در سال 1842 به یک حراست فرانسه تبدیل شد. در اکتبر 1893 ، دولت فرانسه با صدور فرمانی ، این شعبه را به عنوان مستعمره خودمختار فرانسه معرفی کرد. این خانواده در سال 1895 در آفریقای غربی فرانسه وارد شدند. در سال 1946 به عنوان قلمرو خارج از کشور فرانسه طبقه بندی شد. در سال 1957 به "جمهوری نیمه خودمختار" تبدیل شد. در دسامبر سال 1958 ، این کشور به "جمهوری خودمختار" در "جامعه فرانسوی" تبدیل شد. استقلال در 7 آگوست 1960 اعلام شد ، اما در "جامعه فرانسه" باقی ماند.

پرچم ملی: مستطیل شکل است و نسبت آن به طول 3: 2 نسبت دارد. سطح پرچم از سه مستطیل موازی و مساوی عمودی تشکیل شده است که به ترتیب نارنجی ، سفید و سبز از چپ به راست هستند. نارنجی نشان دهنده چمنزارهای استوایی ، سفید نماد وحدت شمال و جنوب و سبز نشان دهنده جنگل بکر در منطقه جنوبی است. سه رنگ نارنجی ، سفید و سبز به ترتیب به این ترتیب تفسیر می شوند: میهن پرستی ملی ، صلح و پاکی و امید به آینده.

جمعیت 18.1 میلیون نفر (2005) است. 69 گروه قومی در کشور وجود دارد که عمدتا به 4 گروه عمده قومی تقسیم می شوند و زبان رسمی فرانسه است. 40٪ از جمعیت کشور به اسلام ، 5/27٪ به کاتولیک اعتقاد دارند و بقیه به فتیشیسم اعتقاد دارند.

پس از استقلال ، ساحل عاج یک سیستم اقتصادی آزاد با محوریت "سرمایه داری لیبرال" و "ساحل عاج" را اجرا کرده است. کانسارهای اصلی معادن عبارتند از: الماس ، طلا ، منگنز ، نیکل ، اورانیوم ، آهن و نفت. ذخایر اثبات شده نفت حدود 1.2 میلیارد تن ، ذخایر گاز طبیعی 15.6 میلیارد متر مکعب ، سنگ آهن 3 میلیارد تن ، بوکسیت 1.2 میلیارد تن ، نیکل 440 میلیون تن و منگنز 35 میلیون تن است. مساحت جنگل 2.5 میلیون هکتار است. ارزش تولید صنعتی تقریباً 21٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.

صنعت فرآوری مواد غذایی بخش اصلی صنعت است و پس از آن صنعت نساجی پنبه و همچنین صنایع تصفیه روغن ، مواد شیمیایی ، مصالح ساختمانی و صنایع فرآوری چوب قرار دارد. میزان تولید نفت و گاز طبیعی طی سالهای اخیر به سرعت افزایش یافته است.

کشاورزی در اقتصاد ملی از موقعیت محوری برخوردار است و ارزش تولید آن حدود 30٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد. صادرات محصولات کشاورزی 66٪ از کل درآمد صادراتی را تشکیل می دهد. سطح زمین های قابل کشت 8.02 میلیون هکتار است و 80 درصد نیروی کار در کشور به تولید محصولات کشاورزی مشغول هستند.

محصولات نقدی جایگاه مهمی را اشغال می کنند. کاکائو و قهوه دو محصول عمده نقدی هستند و 60٪ از زمین های زراعی کشور را منطقه کاشت تشکیل می دهد. تولید و صادرات کاکائو در جهان با درآمد حاصل از صادرات 45٪ از کل صادرات کشور ، رتبه اول را دارد. اکنون تولید قهوه در جهان چهارم و در آفریقا رتبه اول را دارد. میزان تولید پنبه دانه در آفریقا سوم است و تولید نخل در آفریقا رتبه اول و در جهان سوم است.

از سال 1994 ، صادرات میوه های گرمسیری نیز افزایش یافته است ، به طور عمده موز ، آناناس ، و پاپایا.

منابع جنگل به وفور یافت می شود ، و چوب زمانی سومین محصول صادراتی بود. صنعت دام توسعه نیافته است. طیور و تخم مرغ در اصل خودکفا هستند و نیمی از گوشت وارد می شود. ارزش تولید شیلات 7٪ از ارزش کل تولیدات کشاورزی را تشکیل می دهد. به توسعه گردشگری و توسعه منابع گردشگری توجه کنید.