လက်ဘနွန်နိုင်ငံသည်လက်ဘနွန်သမ္မတနိုင်ငံ၏အကျယ်အ ၀ န်းမှာ ၁၀၄၅၂ စတုရန်းကီလိုမီတာဖြစ်သည်။ အနောက်တောင်အာရှရှိမြေထဲပင်လယ်၏အရှေ့ဘက်ကမ်းရိုးတန်းတွင်တည်ရှိသည်။ အရှေ့ဘက်နှင့်မြောက်ဘက်တွင်ဆီးရီးယား၊ တောင်ဘက်တွင်ပါလက်စတိုင်းနှင့်အနောက်ဘက်တွင်မြေထဲပင်လယ်ဒေသများနှင့်နယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသည်။ ကမ်းရိုးတန်းသည် ၂၂၀ ကီလိုမီတာရှည်သည်။ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်အရနယ်မြေတစ်ခုလုံးကိုကမ်းရိုးတန်းလွင်ပြင်၊ ကမ်းရိုးတန်းလွင်ပြင်၏အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိလက်ဘနွန်တောင်တန်းများ၊ လက်ဘနွန်အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ Bekaa ချိုင့်ဝှမ်းနှင့်အရှေ့ဘက်တွင်လက်ဘနွန်ဆန့်ကျင်ရေးတောင်တန်းများခွဲခြားနိုင်သည်။ လက်ဘနွန်တောင်သည်နယ်မြေတစ်ခုလုံးကိုဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားပြီးကူနက် - ဆွာဒါတောင်သည်ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ၃၀၈၃ မီတာရှိပြီးလက်ဘနွန်တွင်အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည်။ အနောက်ဘက်သို့မြေထဲပင်လယ်သို့စီးဝင်သောမြစ်များစွာရှိသည်။ လီတာနီမြစ်သည်နိုင်ငံအတွင်းအရှည်ဆုံးမြစ်ဖြစ်သည်။ လက်ဘနွန်တွင်အပူပိုင်းမြေထဲပင်လယ်ရာသီဥတုရှိသည်။

အာရေဗျကျွန်းဆွယ်မှခါနာန်လူမျိုးတို့သည်ဘီစီ ၃၀၀၀ တွင်ထိုဒေသ၌အခြေချခဲ့သည်။ ၎င်းသည်ဘီစီ ၂၀၀၀ ခုနှစ်တွင်ဖိုနီးရှားလူမျိုး၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ပြီးအီဂျစ်၊ အဆီးရီးယား၊ ဗာဗုလုန်၊ ပါးရှားနှင့်ရောမတို့ကအုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ၁၆ ရာစုတွင်အော်တိုမန်အင်ပါယာ၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ ပထမကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင်ဗြိတိန်နှင့်ပြင်သစ်တို့သည်လက်ဘနွန်ကိုကျူးကျော်ခဲ့ပြီး ၁၉၂၀ တွင်ပြင်သစ်သည်လုပ်ပိုင်ခွင့်အာဏာသို့လျှော့ချခဲ့သည်။ ၁၉၄၁ ခုနှစ်၊ နို ၀ င်ဘာလ ၂၆ ရက်နေ့တွင်ပြင်သစ်သည်လက်ဘနွန်သို့သက်တမ်းကုန်ဆုံးကြောင်းကြေငြာခဲ့သည်။ ၁၉၄၃ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာ ၂၂ တွင်လွတ်လပ်ရေးရခဲ့ပြီးလက်ဘနွန်သမ္မတနိုင်ငံကိုတည်ထောင်ခဲ့သည်။

အမျိုးသားအလံ - အရှည်က ၃ း ၂ ကိုအလျားလိုက်မှန်နေတယ်။ အလယ်သည်အလံမျက်နှာပြင်၏ထက်ဝက်ကိုဖြည့်ထားသောအဖြူရောင်စတုဂံဖြစ်သည်။ အပေါ်နှင့်အောက်ပိုင်းသည်အနီရောင်စတုဂံနှစ်ခုဖြစ်သည်။ အလံအလယ်၌လက်ဘနွန်စိမ်းလန်းသောအာရဇ်ပင်ရှိပြီးသမ္မာကျမ်းစာတွင်အပင်များ၏ဘုရင်ဟုခေါ်သည်။ အဖြူသည်ငြိမ်းချမ်းရေးကိုပုံဆောင်သည်၊ အနီရောင်သည်ကိုယ်ကျိုးစွန့်စိတ်ဓာတ်ကိုကိုယ်စားပြုသည်။ အာရဇ်ပင်ကိုလက်ဘနွန်နိုင်ငံ၏သစ်ပင်အဖြစ်လူသိများသည်။

လက်ဘနွန်တွင်လူ ဦး ရေ ၄ သန်းရှိသည် (၂၀၀၀) ။ အများစုမှာအာရပ်များ၊ အာမေးနီးယန်းများ၊ တူရကီနှင့်ဂရိများဖြစ်သည်။ အာရဗစ်သည်အမျိုးသားဘာသာစကားဖြစ်ပြီးပြင်သစ်နှင့်အင်္ဂလိပ်ကိုအများအားဖြင့်အသုံးပြုကြသည်။ နေထိုင်သူ ၅၄ ရာခိုင်နှုန်းသည်အစ္စလာမ်ကိုယုံကြည်ကြသည်။ အဓိကအားဖြင့်ရှီအာ၊ ဆွန်နီနှင့်ဒရူဇ်၊ ၄၆ ရာခိုင်နှုန်းသည်ခရစ်ယာန်ဘာသာကိုအဓိကအားဖြင့်ကိုးကွယ်ကြသည်၊ အဓိကမှာမာရွန်နစ်၊ ဂရိသြသဒေါက်၊

ဘေရွတ် : ဘေရွတ်သည်လက်ဘနွန်နိုင်ငံ၏မြို့တော်ဖြစ်သည်။ လက်ဘနွန်ကမ်းရိုးတန်းအလယ်တွင်တည်ရှိပြီးထွက်ပေါ်လာသောကုန်းမြင့်ဒေသတွင်တည်ရှိပြီး၎င်းသည်မြေထဲပင်လယ်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိပြီးလက်ဘနွန်တောင်တန်းများတွင်တည်ရှိပြီးမြေထဲပင်လယ်အရှေ့ဘက်ကမ်းရိုးတန်းဖြစ်သည်။ မြို့သည်ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့ဖြစ်ပြီး၎င်း၏ထူးခြားသောဗိသုကာပုံစံနှင့်လှပသောရာသီဥတုပတ်ဝန်းကျင်တို့ကြောင့်လူသိများသည်။ ရိယာ ၆၇ စတုရန်းကီလိုမီတာကျယ်ဝန်းသည်။ ၎င်းတွင်ပျမ်းမျှနှစ်စဉ်အပူချိန် ၂၁ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်၊ နှစ်စဉ်အပူချိန်ကွာခြားမှုအနည်းငယ်နှင့်မိုးရာသီတွင်အေးသောရာသီဥတုရှိပြီးမြေထဲပင်လယ်ရာသီဥတုရှိသည်။ ဇူလိုင်လတွင်အမြင့်ဆုံးအပူချိန်မှာ ၃၂ ℃ဖြစ်ပြီးဇန်နဝါရီလတွင်အနိမ့်ဆုံးအပူချိန်မှာ ၁၁ ℃ဖြစ်သည်။ ဘေရွတ်ဟူသောစကားလုံးသည် Phoenician "Belitus" မှဆင်းသက်လာပြီးဆိုလိုသည်မှာ "ရေတွင်းများစွာ၏မြို့" ဖြစ်သည်။ ဘေရွတ်ရှိရှေးဟောင်းရေတွင်းအချို့ကိုယနေ့တိုင်အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည်။ လူ ဦး ရေမှာ ၁.၈ သန်း (၂၀၀၄) ဖြစ်ပြီးနေထိုင်သူသုံးပုံတစ်ပုံမှာဆွန်နီမူဆလင်များဖြစ်ပြီးအခြားသူများမှာအာမေးနီးယန်သြသဒေါက်စ်၊ သြသဒေါက်၊ ကက်သလစ်နှင့်ရှီအာမူဆလင်များဖြစ်သည်။ လူနည်းစုများတွင်အာမေးနီးယား၊ ပါလက်စတိုင်းနှင့်ဆီးရီးယားတို့ပါ ၀ င်သည်။

Neolithic ခေတ်ကတည်းကလူသားများသည်ကမ်းခြေနှင့်ဘေရွတ်ကမ်းပါးများတွင်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဖိုနီးရှားခေတ်တွင်ဘေရွတ်သည်မြို့တစ်မြို့အဖြစ်အသွင်ပြောင်းပြီးဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က၎င်းသည်အရေးကြီးသောကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဆိပ်ကမ်းဖြစ်ပြီးယက်လုပ်ခြင်း၊ ပုံနှိပ်ခြင်းနှင့်ဆေးဆိုးခြင်းလုပ်ငန်း၊ သံလုပ်ငန်းများကိုကျော်ကြားခဲ့သည်။ ဂရိခေတ်မှာတော့မဟာအလက်ဇန္ဒားသည်ဘီစီ ၃၃၃ တွင်ဘေရွတ်တွင်တပ်ဆင်ပြီးဂရိယဉ်ကျေးမှု၏သွင်ပြင်လက္ခဏာများကိုပေးခဲ့သည်။ ရောမအင်ပါယာအတွင်းဘေရွတ်၏ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုသည်အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိခဲ့ပြီးရောမစတုရန်းရင်ပြင်များ၊ ရုပ်ရှင်ရုံများ၊ အားကစားကွင်းများနှင့်ရေချိုးကန်များနှင့်တန်းစီထားသည်။ အေဒီ ၃၄၉ နှင့်အေဒီ ၅၅၁ တွင်ပြင်းထန်သောမြေငလျင်နှင့်ဆူနာမီကြောင့်ဘေရွတ်ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်။ အေဒီ ၆၃၅ တွင်အာရပ်တို့သည်ဘေရွတ်ကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ခရူးဆိတ်စစ်သည် ၁၁၁၀ တွင်ဘေရွတ်ကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး ၁၁၇၇ ခုနှစ်တွင်ထင်ရှားသောအာရပ်စစ်ဗိုလ်ချုပ်ဆာလာဒင်ကပြန်လည်သိမ်းယူခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့်အော်တိုမန်အင်ပါယာသည်ပြည်နယ်အစိုးရအားဘေရွတ်သို့ပြောင်းရွှေ့ပြီးသည့်နောက်၊ ဘူရွတ်သည် Ottoman အင်ပါယာ၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး၊ အထူးသဖြင့်လက်ဘနွန်လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက်ဘေရွတ်၏မြို့ပြဆောက်လုပ်ရေးသည်ခုန်ကျော်။ တိုးတက်လာခြင်း၊ အရှေ့အလယ်ပိုင်း၏ဘဏ္,ာရေး၊ ခရီးသွားလုပ်ငန်းနှင့်သတင်းစင်တာဖြစ်လာပြီးပြန်လည်ပို့ကုန်ကုန်သွယ်မှုကြောင့်လူသိများသည်။ ပြည်တွင်းစစ်မဖြစ်ပွားမီက၎င်းသည်လူသိများသောစီးပွားရေး၊ ဘဏ္financeာရေး၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး၊ ခရီးသွားလာရေးနှင့်စာနယ်ဇင်းနှင့်ထုတ်ဝေရေးဗဟိုအချက်အချာဖြစ်ခဲ့ပြီးအရှေ့တိုင်းပဲရစ်၏ဂုဏ်သတင်းရှိသည်။

ဘေရွတ်တွင် Ottoman အင်ပါယာမှထိန်းသိမ်းထားသောရောမနံရံများ၊ ဗိမာန်များ၊ ရေကန်များနှင့်ဗလီများရှိသည်။ ဘေရွတ်မြို့မြောက်ဘက်ကီလိုမီတာ ၃၀ ကျော်အက္ခရာဘိုင်လော့စ်တွင်ဖိုနီးရှားရွာတစ်ရွာနှင့်ရောမရဲတိုက်များ၊ ဗိမာန်များ၊ အိမ်များ၊ ဈေးဆိုင်များနှင့်ရုပ်ရှင်ရုံများ၏ရုပ်ကြွင်းများကိုသင်တွေ့နိုင်သေးသည်။ အထိမ်းအမှတ်များအနက်တစ်ခုအပါအ ၀ င်ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားများအတွက်ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံးမှာဘေရွတ်မြို့အရှေ့မြောက်ဘက်ကီလိုမီတာ ၈၀ ကျော် Baalbek ဟုခေါ်သောဘုရားကျောင်းဖြစ်ပြီးကမ္ဘာပေါ်တွင်အကျော်ကြားဆုံးအထိမ်းအမှတ်အဆောက်အ ဦး တစ်ခုဖြစ်သည်။