Το Μπαχρέιν, το πλήρες όνομα του Βασιλείου του Μπαχρέιν, είναι μια νησιωτική χώρα που βρίσκεται στο κέντρο του Περσικού Κόλπου και καλύπτει έκταση 706,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται μεταξύ του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, 24 χιλιόμετρα από την ανατολική ακτή της Σαουδικής Αραβίας και 28 χιλιόμετρα από τη δυτική ακτή του Κατάρ. Αποτελείται από 36 νησιά διαφόρων μεγεθών, συμπεριλαμβανομένου του Μπαχρέιν. Το μεγαλύτερο είναι το Μπαχρέιν. Η τοπογραφία των νησιών είναι χαμηλή και επίπεδη και η τοπογραφία του κύριου νησιού αυξάνεται σταδιακά από την ακτή προς την ενδοχώρα, το υψηλότερο σημείο είναι 135 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι ένα τροπικό κλίμα της ερήμου.

Οι πόλεις χτίστηκαν το 3000 π.Χ. Οι Φοίνικες ήρθαν εδώ το 1000 π.Χ. Έγινε μέρος της επαρχίας Basra της αραβικής αυτοκρατορίας τον 7ο αιώνα. Καταλήφθηκε από τους Πορτογάλους από το 1507-1602. Κάτω από τον κανόνα της Περσικής Αυτοκρατορίας από το 1602 έως το 1782. Το 1783, έδιωξαν τους Πέρσες και διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Το 1820, οι Βρετανοί εισέβαλαν και την ανάγκασαν να υπογράψει μια γενική συνθήκη ειρήνης στον Περσικό Κόλπο. Το 1880 και το 1892, η Βρετανία την ανάγκασε να υπογράψει διαδοχικά πολιτικές και στρατιωτικές συνθήκες και έγινε το προτεκτοράτο της Βρετανίας. Το 1933, η Βρετανία κατέσχεσε το δικαίωμα εκμετάλλευσης πετρελαίου στο Μπαχρέιν. Τον Νοέμβριο του 1957, η βρετανική κυβέρνηση δήλωσε ότι το Μπαχρέιν ήταν «ανεξάρτητο εμιράτο υπό βρετανική προστασία». Τον Μάρτιο του 1971, η Βρετανία ανακοίνωσε ότι όλες οι συνθήκες που υπογράφηκαν μεταξύ της Βρετανίας και των εμιράτων του Περσικού Κόλπου έληξαν στο τέλος του ίδιου έτους. Στις 14 Αυγούστου 1971, το Μπαχρέιν απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία. Στις 14 Φεβρουαρίου 2002, το Εμιράτο του Μπαχρέιν μετονομάστηκε σε "Βασίλειο του Μπαχρέιν" και ο αρχηγός του κράτους Amir μετονομάστηκε σε Βασιλιάς.

Εθνική σημαία: Πρόκειται για ένα οριζόντιο ορθογώνιο με αναλογία μήκους προς πλάτος περίπου 5: 3. Η επιφάνεια της σημαίας αποτελείται από κόκκινο και λευκό. Η πλευρά του πόλου της σημαίας είναι λευκή, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ένα πέμπτο της επιφάνειας της σημαίας, η δεξιά πλευρά είναι κόκκινη και η διασταύρωση κόκκινου και λευκού είναι οδοντωτή.

Το Μπαχρέιν έχει πληθυσμό 690.000 (2001). Το Μπαχρέιν αντιπροσωπεύει το 66% του συνολικού πληθυσμού και τα άλλα προέρχονται από την Ινδία, την Παλαιστίνη, το Μπαγκλαντές, το Ιράν, τις Φιλιππίνες και το Ομάν. Τα Αραβικά είναι η επίσημη γλώσσα και τα Αγγλικά χρησιμοποιούνται συνήθως. Οι περισσότεροι κάτοικοι πιστεύουν στο Ισλάμ, από το οποίο οι Σιίτες αντιπροσώπευαν το 75%.

Το Μπαχρέιν είναι η πρώτη χώρα που εκμεταλλεύεται το πετρέλαιο στην περιοχή του Κόλπου. Τα έσοδα από το πετρέλαιο αντιπροσωπεύουν το 1/6 του ΑΕΠ και πάνω από το ήμισυ των κρατικών εσόδων και των δημόσιων δαπανών.

Μανάμα : Η Μανάμα είναι η πρωτεύουσα του Μπαχρέιν, η μεγαλύτερη πόλη της χώρας και το εθνικό οικονομικό, μεταφορικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο. Ταυτόχρονα, είναι επίσης ένα σημαντικό χρηματοοικονομικό κέντρο, ένας σημαντικός σταθμός μεταφοράς λιμένων και εμπορίου στην περιοχή του Κόλπου, απολαμβάνοντας τη φήμη του "Μαργαριτάρι του Περσικού Κόλπου". Βρίσκεται στη μέση του Περσικού Κόλπου, στη βορειοανατολική γωνία του νησιού του Μπαχρέιν. Το κλίμα είναι ήπιο και το τοπίο είναι όμορφο. Από Νοέμβριο έως Μάρτιο κάθε χρόνο, είναι ήπιο και ευχάριστο. Από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, υπάρχει λιγότερη βροχή και είναι ένα ζεστό καλοκαίρι. Ο πληθυσμός είναι 209.000 (2002), αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού του Μπαχρέιν.

Η Μανάμα έχει μακρά ιστορία και τα ισλαμικά χρονικά αναφέρουν ότι η Μανάμα μπορεί να εντοπιστεί τουλάχιστον στο 1345. Κυβερνήθηκε από τους Πορτογάλους το 1521 και από τους Πέρσες το 1602. Διοικείται από την οικογένεια των Αραβών Εμιρά από το 1783, κατά τη διάρκεια της οποίας διακόπηκε αρκετές φορές. Η Μανάμα ανακηρύχθηκε ελεύθερο λιμάνι το 1958 και έγινε η πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Μπαχρέιν το 1971.

Η πόλη είναι γεμάτη από φοίνικες και γλυκές πηγές και πολλοί οπωρώνες παράγουν μια ποικιλία από φρέσκα φρούτα. Και στις δύο πλευρές των δρόμων της πόλης, οι πράσινες αποχρώσεις καλύπτουν τον κενό χώρο. Υπάρχουν πολλά είδη ημερομηνιών και φοινικών στο μπροστινό και πίσω μέρος των σπιτιών. Είναι μια σπάνια καταπράσινη πόλη στην περιοχή του κόλπου. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις και οι οπωρώνες στα προάστια ποτίζονται κυρίως με νερό πηγής και το νερό πηγής που αναβλύζει από το υπόγειο σχηματίζει μικρές λίμνες και ρέματα, κάνοντας το τοπίο της πρωτεύουσας του νησιού να φαίνεται ιδιαίτερα απαλό. Υπάρχουν πολλά ιστορικά μνημεία στην πόλη. Στα περίχωρα της πόλης, υπάρχει ένα τζαμί της Khamis Market που χτίστηκε την εποχή του Χαλίφη Omar bin Abdul Aziz. Αυτό το τζαμί που χτίστηκε το 692 μ.Χ. είναι ακόμα ανέπαφο.

Οι περισσότερες βιομηχανίες της χώρας συγκεντρώνονται στη νότια Μανάμα, κυρίως διύλιση πετρελαίου, καθώς και πετροχημικά, επεξεργασία φυσικού αερίου, αφαλάτωση θαλασσινού νερού, κατασκευή ιστιοπλοϊκών και βιομηχανιών κονσερβοποίησης ψαριών. Το Xiang είναι μια βάση συλλογής μαργαριταριών στον Περσικό Κόλπο και σημαντική αλιεία. Εξαγωγή λαδιού, ημερομηνιών, δέρματος, μαργαριταριών κ.λπ. Το 1962, ένα λιμάνι βαθέων υδάτων χτίστηκε στο Μίλερ Σαλμάν, νοτιοανατολικά της πόλης.