Japan ဟူသောစကားလုံးသည်နေထွက်ရာတိုင်းပြည်ဟုအဓိပ္ပါယ်ရသည်။ ဂျပန်သည်ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာ၏အနောက်ဘက်ကမ်းရိုးတန်းတွင်တည်ရှိပြီးအရှေ့မြောက်မှအနောက်တောင်ဘက်သို့ arc arc ပုံစံကျွန်းနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ အရှေ့တရုတ်ပင်လယ်၊ အဝါရောင်ပင်လယ်၊ ကိုရီးယားရေလက်ကြားနှင့်ဂျပန်ပင်လယ်တို့ဖြင့်ပိုင်းခြားထားပြီး၎င်းသည်တရုတ်၊ မြောက်ကိုရီးယား၊ တောင်ကိုရီးယားနှင့်ရုရှားတို့နှင့်ရင်ဆိုင်ရသည်။ နယ်မြေသည်ဟော့ကိုင်းဒို၊ ဟွန်ရှူး၊ ရှီကိုကိုနှင့်ကျူရှူးကျွန်းကြီး ၄ ကျွန်းနှင့်အခြားကျွန်းငယ်ပေါင်း ၆၈၀၀ ကျော်တို့ပါဝင်သည်။ ထို့ကြောင့်ဂျပန်ကို "ကျွန်းတစ်သောင်းနိုင်ငံ" ဟုလူသိများသည်။ ဂျပန်၏areaရိယာမှာ ၃၇၇,၈၀၀ စတုရန်းကီလိုမီတာဖြစ်သည်။ ဂျပန်သည်ရာသီဥတုပျော့ညံ့ပြီးရာသီအလိုက်လေးရာသီရှိသည့်အလယ်အလတ်ဇုန်တွင်တည်ရှိသည်။ Sakura သည်ဂျပန်နိုင်ငံ၏ပန်းပွင့်ဖြစ်သည်။ နွေ ဦး ရာသီ၌စိမ်းလန်းသောတောင်တန်းများနှင့်စိမ်းလန်းသောရေများထဲတွင်ချယ်ရီပန်းပွင့်များသည်အပွင့်ပွင့်သည်။ ဂျပန်တွင်တောင်များအများအပြားရှိပြီးတောင်တန်းဒေသများသည်စုစုပေါင်းofရိယာ၏ ၇၀% ခန့်ရှိသည်။ တောင်အများစုမှာမီးတောင်များဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့အနက်ထင်ရှားသောတက်ကြွသောမီးတောင်ဖူဂျီတောင်သည်ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ၃၇၇၆ မီတာရှိသည်။ ၎င်းသည်ဂျပန်၏အမြင့်ဆုံးတောင်နှင့်ဂျပန်သင်္ကေတဖြစ်သည်။ ဂျပန်တွင်မကြာခဏငလျင်လှုပ်လေ့ရှိပြီးနှစ်စဉ်နှစ်တိုင်းငလျင် ၁၀၀၀ ကျော်ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်အများဆုံးငလျင်များအနက်တိုင်းပြည်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာ့မြေငလျင်လှုပ်မှု ၁၀% သည်ဂျပန်နှင့်ပတ်ဝန်းကျင်ဒေသများတွင်ဖြစ်ပွားသည်။

ဂျပန်၏မြို့တော်များ၊ စီရင်စုများ၊ စီရင်စုများနှင့်စီရင်စုများသည်ဗဟိုအစိုးရအောက်မှာအပြိုင်ပထမအဆင့်အုပ်ချုပ်ရေးဒေသများဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့်မြို့ကြီး၊ စီရင်စု၊ စီရင်စုနှင့်တိုင်းပြည်အသီးသီးမှာကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရှိသည်။ တိုင်းပြည်ကိုမြို့ ၁ မြို့ (တိုကျို - တိုကျို)၊ ပြည်နယ် ၁ ခု (ဟော့ကိုင်းဒိုး - ဟော့ကိုင်းဒို)၊ စီရင်စု ၂ ခု (အိုဆာကာ - အိုဆာကာ၊ ကျိုတို - ကျိုတို) နှင့်မြို့ကြီးများ၊ မြို့များနှင့်ကျေးရွာပေါင်း (၄၃) ခုခွဲခြားထားသည်။ ၎င်း၏ရုံးများကို“ ဌာနများ” ဟုခေါ်ပြီး“ မြို့တော်ခန်းမခန်းမ”၊ “ dao ခန်းမ”၊ “ စီရင်စုဆိုင်ရာခန်းမ”၊ “ ခရိုင်ခန်းမ” နှင့်အမှုဆောင်ချုပ်ကိုအုပ်ချုပ်ရေးမှူးဟုခေါ်သည်။ မြို့တော်၊ ပြည်နယ်၊ စီရင်စုနှင့်စီရင်စုတိုင်း၌မြို့ကြီးများ၊ မြို့များ (တရုတ်နိုင်ငံနှင့်တူညီသော) နှင့်ကျေးရွာများရှိသည်။ အမှုဆောင်အရာရှိချုပ်ကိုမြို့တော်ဝန်၊ မြို့တော်ဝန်နှင့်ကျေးရွာအကြီးအကဲများဟုခေါ်သည်။

ဂျပန်နိုင်ငံရှိစီရင်စု ၄၃ ခုမှာ Aichi၊ Miyazaki, Akita, Nagano, Aomori, Nagasaki, Chiba, Nara, Fukui, Shinga, Fukuoka, Oita, Fukushima, Okayama, Gifu ။ , Saga, Ehime, အိုကီနာဝါ, Gunma, Saitama, ဟီရိုရှီးမား, Shiga, Hyogo, Shimane, Ibaraki, Shizuoka, Ishikawa, Saga, Iwate, Tokushima, Kagawa, Tottori, Kagoshima, Toyama , Kanagawa, Wakayama, Kochi, Yamagata, Kumamoto, Yamaguchi, Mie, Yamanashi, Miyagi ။

၄ ရာစုအလယ်ပိုင်းတွင်ဂျပန်သည် Yamato ဟုခေါ်သောစုစည်းနိုင်ငံဖြစ်လာသည်။ အေဒီ ၆၄၅ တွင် Dahua Reformation သည် Tang Dynasty Law System ကိုတုပ။ stateကရာဇ်မင်းအားအကြွင်းမဲ့monကရာဇ်မင်းအဖြစ်ဗဟိုမှချုပ်ကိုင်ထားသောနိုင်ငံတော်စနစ်ကိုတည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၁၂ ရာစုအကုန်တွင်ဂျပန်သည်စစ်ရေးပဒေသရာဇ်နိုင်ငံထဲသို့ ၀ င်ခဲ့သည်။ ထိုနေရာတွင်ဆာမူရိုင်းလူတန်းစားသည်အစစ်အမှန်အာဏာကိုကြီးကြပ်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်းကိုသမိုင်းတွင် "ရှိုဂန်းခေတ်" ဟုခေါ်ခဲ့ကြသည်။ ၁၉ ရာစုအလယ်ပိုင်းတွင်ဗြိတိန်၊ အမေရိကန်၊ ရုရှားနှင့်အခြားနိုင်ငံများကဂျပန်ကိုမတူညီသောသဘောတူစာချုပ်များကိုလက်မှတ်ရေးထိုးရန်အတင်းအကျပ်ခိုင်းစေခဲ့သည်။ လူမျိုးရေးနှင့်လူမှုရေးပconflictsိပက္ခများပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ တိုဂူဝါဂိုတိုဂိုသည်ပဒေသရာဇ်ပိတ်ဆို့မှုမူဝါဒကိုအကောင်အထည်ဖော်ခဲ့သည်။ ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးနှစ်ပါးသည်“ ဘုရင်ကိုလေးစားခြင်း၊ လူရမ်းကားများနှင့်တိုက်ခိုက်ခြင်း” နှင့်“ တိုင်းပြည်ကိုတိုးမြှင့်ခြင်းနှင့်စစ်တပ်အားကောင်းလာစေခြင်း” ဟူသောဆောင်ပုဒ်အောက်တွင်ကျရောက်ခဲ့သည်။ ၁၈၆၈ တွင် Meiji ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းကိုအကောင်အထည်ဖော်ခဲ့သည်။ ပဒေသရာဇ်ခွဲထွက်ရေး shogunate စနစ်ကိုဖျက်သိမ်းလိုက်သည်။ စုစည်းသည့်ဗဟိုနိုင်ငံကိုတည်ထောင်ခဲ့ပြီးtheကရာဇ်မင်း၏အထွreme်အမြတ်အာဏာကိုပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။

Meiji ပြန်လည်ထူထောင်ပြီးနောက်ဂျပန်အရင်းရှင်စနစ်သည်လျင်မြန်စွာဖွံ့ဖြိုးပြီးကျူးကျော်မှုနှင့်ချဲ့ထွင်မှုလမ်းကြောင်းပေါ်သို့စတင်ခဲ့သည်။ ၁၈၉၄ တွင်ဂျပန်သည်တရုတ် - ဂျပန်စစ်ကို ၁၈၉၄ - ၁၈၉၅ တွင်စတင်ခဲ့ပြီး၊ ၁၉၀၄ ခုနှစ်တွင်ရုရှား - ဂျပန်စစ်ကိုနှိုးဆွခဲ့ပြီး ၁၉၁၀ တွင်ကိုရီးယားကိုကျူးကျော်ခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်းဂျပန်သည်ကျူးကျော်စစ်ပွဲဆင်နွှဲခဲ့သည်။ ၁၉၄၅၊ သြဂုတ်လ ၁၅ ရက်တွင်ဂျပန်သည်ခြွင်းချက်မရှိလက်နက်ချခြင်းကိုကြေငြာခဲ့ပြီးရှုံးနိမ့်သောနိုင်ငံဖြစ်လာခဲ့သည်။ စစ်ပြီးကာလအစောပိုင်းတွင်အမေရိကန်စစ်တပ်သည်ဂျပန်ကိုသီးခြားသိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၇ ခုနှစ်မေလတွင်ဂျပန်သည်ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအသစ်ကိုအကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ပြီးအကြွင်းမဲ့emကရာဇ်စနစ်မှသည်ပါလီမန်အစိုးရအဖွဲ့စနစ်သို့changingကရာဇ်အားအမျိုးသားသင်္ကေတအဖြစ်ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ emကရာဇ်သည်ဂျပန်နှင့်ဂျပန်နိုင်ငံသားများ၏သင်္ကေတဖြစ်သည်။

အမျိုးသားအလံ - နေအလံ၊ ပုံသဏ္rectာန်စတုဂံပုံ၊ အရှည်နှင့်အကျယ်အချိုးသည် ၃: ၂ ဖြစ်သည်။ အလယ်တွင်နေအနီရောင်နှင့်အလံသည်အဖြူရောင်ဖြစ်သည်။ အဖြူသည်သမာဓိရှိခြင်းနှင့်သန့်ရှင်းစင်ကြယ်မှုကိုပြသသည်၊ အနီရောင်သည်ရိုးသားမှုနှင့်စိတ်အားထက်သန်မှုကိုဖော်ပြသည်။ ဂျပန်ဟူသောအသုံးအနှုန်းသည်နေထွက်ရာနိုင်ငံဟုဆိုလိုသည်။ ဂျပန်ကိုနေနတ်ဘုရားမှဖန်တီးသည်၊ perကရာဇ်သည်နေနတ်ဘုရား၏သားဖြစ်သည်။

စုစုပေါင်းဂျပန်လူ ဦး ရေခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် ၁၂၇.၇၄ သန်း (ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၀၀၆ တွင်) ။ အဓိကလူမျိုးစုမှာ Yamato ဖြစ်ပြီးဟော့ကိုင်းဒိုးတွင် Ainu လူမျိုး ၂၄၀၀၀ ခန့်ရှိသည်။ ဂျပန်ဘာသာကိုပြောကြသည်။ ဟော့ကိုင်းဒိုမှလူအနည်းငယ်သည် Ainu စကားပြောနိုင်သည်။ အဓိကဘာသာတရားများမှာရှင်တိုဘာသာနှင့်ဗုဒ္ဓဘာသာဖြစ်ပြီးဘာသာရေးလူ ဦး ရေမှာ ၄၉.၆% နှင့် ၄၄.၈% အသီးသီးရှိသည်။ ။

ဂျပန်သည်စီးပွားရေးအရဖွံ့ဖြိုးပြီးတိုင်းပြည်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်း၏စုစုပေါင်းအမျိုးသားထုတ်ကုန်သည်အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုပြီးလျှင်ဒုတိယနှင့်ဒုတိယနေရာတွင်ရှိသည်။ ၂၀၀၆ ခုနှစ်တွင်ဂျပန်၏ဂျီဒီပီသည်အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၄.၉၁၁.၃၆၂ ဘီလီယံရှိခဲ့သည်။ ဂျာမနီ၏တတိယနေရာတွင်ရှိသည်။ တစ် ဦး ချင်းပျမ်းမျှအမေရိကန်ဒေါ်လာ ၃၈၅၃၃ ဖြစ်သည်။ ဂျပန်၏စက်မှုလုပ်ငန်းသည်အလွန်ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံ၏စီးပွားရေး၏အဓိကမဏ္isိုင်ဖြစ်သည်။ စုစုပေါင်းစက်မှုထုတ်ကုန်တန်ဖိုးသည်စုစုပေါင်းပြည်တွင်းထုတ်ကုန်၏ ၄၀% ခန့်ရှိသည်။ အဓိကအားဖြင့်ပစိဖိတ်ကမ်းရိုးတန်းတွင်အဓိကထားသည်။ Keihama, Hanshin, Chukyo နှင့် Kitakyushu သည်ရိုးရာစက်မှုဇုန်လေးခုဖြစ်သည်။ စက်မှုဇုန်အသစ်များဖြစ်သော Kanto၊ Chiba၊ Seto Inland Sea နှင့် Suruga Bay ။ ဂျပန်၏အဓိကကုန်သွယ်ဖက်များမှာအမေရိကန်၊ အာရှနှင့်အီးယူနိုင်ငံများဖြစ်သည်။ ဂျပန်သည်တွင်းထွက်သယံဇာတများပေါကြွယ်ဝသည်။ အချို့သောသိုက်များရှိသောကျောက်မီးသွေးနှင့်သွပ်မှအပအများစုသည်သွင်းကုန်အပေါ်မှီခိုရသည်။ သစ်တောareaရိယာသည် ၂၅.၂၆ သန်းဟက်တာဖြစ်ပြီးစုစုပေါင်းမြေareaရိယာ၏ ၆၆.၆% ရှိသော်လည်းသစ် ၅၅.၁% သည်တင်သွင်းမှုအပေါ်မှီခိုသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်သစ်အများဆုံးတင်သွင်းသည့်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ ရေအားလျှပ်စစ်အရင်းအမြစ်များပေါများပြီးရေအားလျှပ်စစ်ထုတ်လုပ်မှုသည်စုစုပေါင်းစွမ်းအင်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၁၂% ခန့်ရှိသည်။ ကမ်းလွန်ငါးလုပ်ငန်းအရင်းအမြစ်များပေါကြွယ်ဝသည်။

ဂျပန်၏ထူးခြားသောပထဝီအနေအထားနှင့်ရှည်လျားသောသမိုင်းကြောင်းသည်ထူးခြားသောဂျပန်ယဉ်ကျေးမှုကိုမွေးမြူခဲ့သည်။ Sakura, kimono, haiku နှင့် samurai, sake နှင့် Shinto တို့သည်ဂျပန် - chrysanthemum နှင့်ဓားနှစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဂျပန်၌ကျော်ကြားသော "နည်းလမ်းသုံးမျိုး" ရှိသည်။ ဆိုလိုသည်မှာဂျပန်ရိုးရာလက်ဖက်ရည်အခမ်းအနား၊ ပန်းအခမ်းအနားနှင့်စာလုံးအလှရေးထိုးခြင်း။

လက်ဖက်ရည်အခမ်းအနားကိုလက်ဖက်ရည်ကြမ်း (Ting Ming Hui) အဖြစ်လည်းလူသိများပြီးရှေးခေတ်ကတည်းကအထက်တန်းမှနှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းသောဓလေ့ထုံးစံအဖြစ်ချစ်မြတ်နိုးခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ်လက်ဖက်ရည်အခမ်းအနားသည်ပြည်သူလူထုအများကလက်ခံထားသောအစုစပ်ကိုလေ့ကျင့်ရန် (သို့) လောကဝတ်ကိုမွေးမြူရန်ဖြစ်သည်။

ပန်းပွင့်လမ်းကြောင်းကိုလက်ဖက်ခြောက်ရှိတော၌ပန်းများပွင့်နေသည့်ပန်းများကိုမျိုးပွားရန်နည်းစနစ်အဖြစ်မွေးဖွားခဲ့သည်။ ပြသထားသောနည်းဥပဒေများနှင့်နည်းစနစ်များ၏ကွဲပြားခြားနားမှုများကြောင့်အိုင်ကီဘာနာကျောင်းပေါင်း ၂၀ ကျော်ရှိသည်။ ဂျပန်နိုင်ငံတွင်အမျိုးအစားတစ်ခုချင်းစီ၏နည်းစနစ်များကိုသင်ကြားပေးသောကျောင်းများစွာရှိသည်။

ဆူမိုသည်ဂျပန် Shinto ၏ဘာသာရေးထုံးတမ်းစဉ်လာမှဆင်းသက်လာသည်။ လူများသည်စပါးရိတ်သိမ်းခြင်းကောင်းကိုရရှိရန်မျှော်လင့်လျက်ဗိမာန်တော်၌ရိတ်သိမ်းခြင်းနတ်ဘုရားအတွက်ပြိုင်ပွဲများကျင်းပကြသည်။ နာရာနှင့်ဟိုင်ယန်ကာလများတွင် sumo သည်တရားရုံးစောင့်ကြည့်ရေးအားကစားတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း Kamakura Sengoku ကာလအတွင်း sumo သည်ဆာမူရိုင်းသင်တန်း၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ Professional sumo နပန်းသမားသည် ၁၈ ရာစုတွင်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ၎င်းသည်လက်ရှိ sumo ပြိုင်ဆိုင်မှုနှင့်အလွန်ဆင်တူသည်။

ကီမိုနိုသည်ဂျပန်ရိုးရာအမျိုးသားဝတ်စုံ၏အမည်ဖြစ်သည်။ သူ့ကိုဂျပန်မှာ "zhewu" လို့လည်းခေါ်တယ်။ ကီမိုနိုသည်တရုတ်နိုင်ငံရှိ Sui နှင့် Tang မင်းဆက်များကိုပြန်လည်ဖွဲ့စည်းပြီးနောက်ပုံစံပြုသည်။ အေဒီ ၈ ရာစုမှ ၉ ရာစုမှဂျပန်နိုင်ငံတွင် Tang style အဝတ်အထည်သည်လူကြိုက်များခဲ့သည်။ အနာဂတ်၌ထူးခြားသောဂျပန်စတိုင်လ်တစ်ခုအဖြစ်ပြောင်းလဲရန်ပြောင်းလဲခဲ့သော်လည်းရှေးဟောင်းတရုတ်အဝတ်အစား၏လက္ခဏာအချို့ရှိသည်။ အမျိုးသမီးကီမိုနို၏စတိုင်များနှင့်အရောင်များခြားနားခြင်းသည်အသက်နှင့်အိမ်ထောင်ရေး၏အမှတ်လက္ခဏာဖြစ်သည်။ ဥပမာ - လက်မထပ်ရသေးသောမိန်းကလေးများသည်တင်းကျပ်သောလက်များပါ ၀ တ်ဆင်သည်၊ လက်ထပ်ထားသောအမျိုးသမီးများသည်လက်ရှည်အင်္ကျီများကို ၀ တ်ဆင်ကြသည်။ Shimada ဆံပင်ပုံစံ (ဂျပန်ဆံပင်ပုံစံတစ်မျိုး၊ ပန်းကန်ပုံသဏ္inာန်တစ်ခု) ကိုဖြီးပြီးအနီရောင်ကော်လာရှပ်အင်္ကျီသည်ဆံပင်အ ၀ ိုင်းပါ ၀ င်သည်။ Updo, အိမ်ရှင်မလွင်ပြင်ရှပ်အင်္ကျီဝတ်ထားသည်။

ကမ္ဘာပေါ်တွင်လူသိများသော Fuji Mount, Toshodai Temple, Tokyo Tower စသည့်ဂျပန်နိုင်ငံတွင်စိတ်ဝင်စားစရာနေရာများစွာရှိသည်။

ဖူဂျီတောင် (Fuji Mount) - ဖူဂျီတောင် (Fuji Mountain) သည်ဟွန်ရှူးအလယ်ပိုင်းတောင်ဘက်တွင်တည်ရှိပြီး ၃၇၇၆ မီတာအမြင့်ရှိသည်။ ၎င်းသည်ဂျပန်နိုင်ငံ၏အမြင့်ဆုံးတောင်ဖြစ်သည်။ ဂျပန်ကမြင့်မြတ်သောတောင်တန်းဟုသတ်မှတ်ထားသည်။ ၎င်းသည်ဂျပန်နိုင်ငံ၏သင်္ကေတဖြစ်သည်။ တိုကျိုနှင့်ကီလိုမီတာ ၈၀ အကွာတွင်ရှိသည်။ Shizuoka နှင့် Yamanashi နယ်မြေသည်squareရိယာ ၉၀.၇၆ စတုရန်းကီလိုမီတာရှိသည်။ တောင်တစ်ပြင်လုံးသည်တစ်မျိုးတည်းဖြစ်ပြီးတစ်နှစ်ပတ်လုံးတောင်ထိပ်ကိုဆီးနှင်းများဖုံးလွှမ်းထားသည်။ Mount Fuji တောင်ကို Fuji Eight Peaks လို့ခေါ်တယ်။ Kenfeng, Hakusan, Kusushidake, Oriyake, Izu, Jojodake, Komagatake, Mitake စသဖြင့်။

Toshodai ဘုရားကျောင်း: Toshodai ဘုရားကျောင်း (Toshodai Temple) Nara မြို့တွင်တည်ရှိပြီး Toshodai ဘုရားကျောင်းကိုတရုတ်နိုင်ငံ Tang မင်းဆက်မှထင်ရှားကျော်ကြားသော Jianzhen ဘုန်းတော်ကြီး Jianzhen ကဆောက်လုပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည်ဂျပန်ဗုဒ္ဓဘာသာရူဇုန်၏အဓိကဗိမာန်ဖြစ်သည်။ တန်မင်းဆက်၏ဗိသုကာပုံစံအရအဆောက်အအုံများကိုဂျပန်အမျိုးသားရတနာများအဖြစ်သတ်မှတ်ထားသည်။ တန်မင်းဆက်မှထင်ရှားသောသံmonာတော် Jianzhen (အေဒီ ၆၈၈-၇၆၃) သည်မိမိ၏အရှေ့မြောက်ဆဌမခရီးကိုဂျပန်နိုင်ငံသို့ရောက်ရှိပြီးနောက်အေဒီ ၇၇၀ တွင်ဆောက်လုပ်ပြီးစီးခဲ့သည်။ ဗိမ္မာန်တော်ဂိတ်ဝတွင်ရှိသော Toshoti Temple အနီရောင်အမှတ်အသားကိုဂျပန်pressကရာဇ် Xiaoqian ကဝမ်ဇီဇီနှင့်ဝမ် Xianzhi တို့၏စာလုံးကိုတုပသည်။

တိုကျိုမျှော်စင် - တိုကျိုတာဝါသည်တိုကျိုမြို့တွင်တည်ရှိပြီး ၁၉၅၈ ခုနှစ်တွင်တည်ဆောက်ခဲ့ပြီးအမြင့် ၃၃၃ မီတာရှိသည်။ ဂျပန်တွင်အမြင့်ဆုံးသောလွတ်လပ်သောမျှော်စင်သည်ရုပ်မြင်သံကြားလိုင်း ၇ ခုနှင့်တိုကျိုရှိတီဗွီလိုင်း ၂၁ ခုတပ်ဆင်ထားသည်။ ရေဒီယိုလွှင့်စက်များနှင့်အသံလွှင့်ဌာနများ၏ရေဒီယိုထုတ်လွှင့်သည့်အင်တင်နာ။ အမြင့်မီတာ ၁၀၀ တွင်အထပ်နှစ်ထပ်ပါလေ့လာရေးရုံတစ်ခုရှိပြီးအမြင့် ၂၅၀ မီတာတွင်အထူး observ ည့်ကြည့်ခန်းလည်းရှိသည်။ စူးစမ်းလေ့လာရေး၏လေးဖက်စလုံးတွင်ကြမ်းပြင်မှမျက်နှာကျက်ခြင်းပြတင်းပေါက်ကြီးများရှိပြီးအပြင်ဘက်တွင်ပြတင်းပေါက်များရှိသည်။ ထိုလေ့လာရေးခရီးတွင်ရပ်ပြီးသင်တိုကျိုမြို့ကိုကြည့်ပြီးမြို့တော်အပေါ်ရှုခင်းရှုခင်းကိုကြည့်နိုင်သည်။

တိုကျို - ဂျပန်နိုင်ငံ၏မြို့တော်တိုကျိုသည်ဟွန်ရှူးပြည်နယ်၊ ကန်တိုလွင်ပြင်၏တောင်ဘက်အဆုံးတွင်တည်ရှိပြီးအထူးခရိုင် ၂၃ ခု၊ မြို့ ၂၇ မြို့၊ မြို့ ၅ မြို့၊ စုစုပေါင်း2,ရိယာ ၂,၁၅၅ စတုရန်းကီလိုမီတာနှင့်လူ ဦး ရေ ၁၂.၅၄ သန်းရှိသည့် Izu ကျွန်းများနှင့် Ogasawara ကျွန်းများသည်ကမ္ဘာပေါ်ရှိလူ ဦး ရေအထူထပ်ဆုံးမြို့များဖြစ်သည်။

တိုကျိုသည်ဂျပန်နိုင်ငံ၏နိုင်ငံရေးဗဟိုဖြစ်သည်။ အုပ်ချုပ်ရေး၊ ဥပဒေပြုရေး၊ တရားစီရင်ရေးနှင့်အခြားပြည်နယ်ဆိုင်ရာအေဂျင်စီများကိုဤနေရာတွင်စုစည်းထားသည်။ တရားရုံးချုပ်နှင့်နိုင်ငံခြားရေး ၀ န်ကြီးဌာန၊ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာကုန်သွယ်မှုနှင့်စက်မှု ၀ န်ကြီးဌာန၊ ပညာရေး ၀ န်ကြီးဌာနတို့ကဲ့သို့အစိုးရအဖွဲ့များနှင့်စုဆောင်းထားသည့် Kasantigaseki နယ်မြေမှာ Guanting Street ဟုခေါ်ကြသည်။ ယခင်အဲဒိုရဲတိုက်သည်ယခုအခါyကရာဇ်မင်းနေထိုင်သော Miyagi ဖြစ်လာသည်။

တိုကျိုသည်ဂျပန်၏စီးပွားရေးအချက်အချာဖြစ်သည်။ အဓိကဂျပန်ကုမ္ပဏီများသည်ဤနေရာတွင်စုစည်းထားသည်။ ၎င်းတို့အများစုကို Chiyoda, Chuo နှင့် Minato ဒေသများတွင်ဖြန့်ဝေသည်။ တိုကျို၊ တောင်ဘက်တွင်ယိုကိုဟားမားနှင့်အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိခီဘားဒေသတို့သည်ဂျပန်နိုင်ငံတွင်ထင်ရှားသော Keihinye စက်မှုဇုန်ဖြစ်သည်။ အဓိကစက်မှုလုပ်ငန်းများမှာသံနှင့်သံမဏိ၊ သင်္ဘောတည်ဆောက်ခြင်း၊ စက်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်ခြင်း၊ ဓာတုပစ္စည်း၊ အီလက်ထရောနစ်စသည်တို့ဖြစ်သည်။ တိုကျို၏ဘဏ္industryာရေးနယ်ပယ်နှင့်ကုန်သွယ်ရေးဖွံ့ဖြိုးပြီးပြည်တွင်းနှင့်နိုင်ငံခြားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများလည်းမကြာခဏပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ "တိုကျို၏စိတ်နှလုံး" အဖြစ်လူသိများသော Ginza သည်ထိုဒေသရှိစီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအရှိဆုံးဒေသဖြစ်သည်။

တိုကျိုသည်ဂျပန်၏ယဉ်ကျေးမှုနှင့်ပညာရေးဗဟိုဌာနလည်းဖြစ်သည်။ အမျိုးမျိုးသောယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအဖွဲ့အစည်းများသည်နိုင်ငံ၏ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသည့်အိမ်များ၏ ၈၀%၊ အကြီးစားနှင့်အဆင့်မြင့်ပစ္စည်းကိရိယာများ၊ အမျိုးသားပြတိုက်၊ အနောက်အနုပညာပြတိုက်နှင့်အမျိုးသားစာကြည့်တိုက်များအပါအ ၀ င်ဖြစ်သည်။ တိုကျိုရှိတက္ကသိုလ်များသည်ဂျပန်နိုင်ငံရှိတက္ကသိုလ်အရေအတွက်စုစုပေါင်း၏သုံးပုံတစ်ပုံနှင့်ဤတက္ကသိုလ်များသို့စာရင်းသွင်းထားသည့်ကျောင်းသားများသည်တစ်နိုင်ငံလုံးရှိကျောင်းသားစုစုပေါင်း၏ထက်ဝက်ကျော်ရှိသည်။

တိုကျိုမှတစ်နာရီကီလိုမီတာ ၂၀၀ မြန်နှုန်းရှိသော Shinkansen သည်တိုကျိုမှ Kyushu နှင့်အရှေ့မြောက်သို့တိုးချဲ့သည်။ မြေအောက်ရထားသည်အရေးကြီးသောနေရာအားလုံးနီးပါးသို့ရောက်ရှိနိုင်သည်။ ရထားလမ်းများ၊ အဝေးပြေးလမ်းမများ၊ လေကြောင်းနှင့်သဘောင်္များသည်တစ်နိုင်ငံလုံးနှင့်ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းအထိကျယ်ပြန့်သောသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးကွန်ယက်ကိုဖွဲ့စည်းသည်။

Osaka: Osaka (Osaka) သည်ဂျပန်နိုင်ငံ Honshu ကျွန်း၏အနောက်တောင်ဘက်ရှိ Seto Inland ပင်လယ်အနီးရှိ Osaka ပင်လယ်အော်ကမ်းခြေတွင်တည်ရှိပြီး၎င်းသည် Kansai ဒေသ၏ Osaka စီရင်စု၏မြို့တော်နှင့်စက်မှု၊ ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး၊ ရေ၊ မြေနှင့်လေကြောင်းသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးဌာနဖြစ်သည်။ မြို့တော်သည်4ရိယာ ၂၀၄ စတုရန်းကီလိုမီတာကျယ်ဝန်းပြီးလူ ဦး ရေ ၂.၇ သန်းကျော်ရှိသည်။ ဂျပန်သည်ဒုတိယအကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်သည်။ ဤတွင်ရာသီဥတုမှာအမြဲစိမ်းပန်းပွင့်နှင့်သစ်ပင်များရှိပြီးပျော့ပျောင်းပြီးစိုစွတ်သည်။ နေရာအနှံ့တွင်စီးဆင်းလျှက်ရှိသည်။ သို့သော်မြစ်ကို ဖြတ်၍ လမ်းများနှင့်တံတားများကိုမြင်လျှင်၎င်းကို "ရေမြို့တော်" နှင့် "ရှစ်ရာရှစ်တံတားများ" ရေမြို့အဖြစ်လူသိများသည်။ ထို့အပြင်မြို့တော်ထောင်ပေါင်းများစွာ၏မြို့တော်ဟုလည်းလူသိများသည်။

အိုဆာကာကိုရှေးခေတ်ကာလက Naniwa ဟုခေါ်သည်။ ၎င်းသည် Namba ဟုလည်းခေါ်သည်။ ၎င်းကို ၁၉ ရာစုကတည်းက Osaka ဟုခေါ်တွင်ခဲ့သည်။ အေဒီ ၂ မှ ၆ ရာစုအထိ၎င်းသည်တစ်ချိန်ကဂျပန်၏မြို့တော်ဖြစ်ခဲ့သည်။ Seto Inland ပင်လယ်နှင့်နီးကပ်မှုကြောင့်အိုဆာကာသည်နှစ်ပေါင်းထောင်ချီ။ ရှေးဟောင်းမြို့တော် Nara နှင့် Kyoto သို့သွားရာကုန်သွယ်ရေးနှင့်ကုန်သွယ်ရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက်ဂျပန်နိုင်ငံ၏အစောဆုံးဒေသတစ်ခုဖြစ်သည်။ တိုဂူဂါဝါရှိုးဂန်းနိတ်ကာလ မှစ၍ အိုဆာကာသည်တစ်နိုင်ငံလုံး၏စီးပွားရေးအချက်အချာဖြစ်လာပြီး“ ကမ္ဘာ၏မီးဖိုချောင်” ဟုခေါ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်အိုဆာကာသည်ပြည့်စုံသောခေတ်မီစက်မှုနှင့်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးမြို့တစ်မြို့ဖြစ်လာသည်။

အိုဆာကာသည်ရှေးဟောင်းသမိုင်းဝင်မြို့တစ်မြို့ကိုတည်ဆောက်ခဲ့ပြီးစိတ်ဝင်စားဖွယ်နေရာများစွာရှိသည်။ ၎င်းတို့အနက်ရှေးဟောင်းimperကရာဇ်နန်းတော်နမ်ဘားနန်းတော်အပျက်အယွင်းများ၊ ဟိုင်ယန်ခေတ်ရှိရှေးဗုဒ္ဓစစ်ပွဲများ၊ သီဆိုခြင်းနှင့်ပင်လယ်နာယကသူတော်စင်များကိုးကွယ်သည့် Sumiyoshi Taisha နတ်ကွန်း ကျော်ကြား။ အိုဆာကာသည်ရှေးအချိန်ကတည်းကတရုတ်နှင့်ယဉ်ကျေးမှုနှင့်စီးပွားရေးအဆက်အသွယ်ရှိခဲ့သည်။ ဂျပန်သမိုင်းတွင် Sui Dynasty နှင့် Tang Dynasty သို့စေလွှတ်ခဲ့သည့်ထင်ရှားသောသံတမန်များသည်ထိုအချိန်က Namba မှစတင်ခဲ့သည်။ အေဒီ ၆၀၈ တွင် Sui မင်းဆက်မှperကရာဇ်ယန်မှစေလွှတ်သော Pei Shiqing သည် Namba သို့လည်းသွားရောက်ခဲ့သည်။

Sapporo: Sapporo သည်ဂျပန်နိုင်ငံ၊ Hokkaido ၏မြို့တော်ဖြစ်သည်။ Ishikari Plain နှင့်၎င်း၏ဆက်စပ်သောတောင်ကုန်းonရိယာ၏အနောက်ဘက်စွန်းတွင်တည်ရှိပြီး18ရိယာအားဖြင့် ၁၁၁၈ စတုရန်းကီလိုမီတာရှိပြီးလူ ဦး ရေ ၁.၈ သန်းရှိသည်။ Sapporo ကို "ကျယ်ပြန့်ခြောက်သွေ့သောဒေသ" ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသောဇာတိ Ainu ဘာသာစကားမှယူသည်။

Sapporo သည် Hokkaido တွင်အကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်ပြီးဟော့ကိုင်းဒိုး၏စီးပွားရေးနှင့်ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအချက်အချာဖြစ်သည်။ အဓိကအားဖြင့်ပုံနှိပ်ခြင်း၊ လျှော်ထုတ်ခြင်း၊ နို့ထွက်ပစ္စည်းများ၊ သတ္တုထုတ်ကုန်များ၊ စက်ပစ္စည်းများနှင့်သစ်ထုတ်လုပ်ခြင်းနှင့်အခြားစက်မှုလုပ်ငန်းများဖြစ်သည်။ အနောက်တောင်တန်းဒေသများတွင်ကျောက်မီးသွေးတွင်းများလည်းရှိပြီးသစ်တောသယံဇာတများပေါများနေသည်။ Sapporo သည်လှပသောရှုခင်းများရှိပြီးမြို့၏ပန်းခြံများနှင့်သာယာလှပသောနေရာများနှင့်ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်တစ်ကီလိုမီတာခန့်တွင်အမြင့်ဆုံးတောင်များနှင့်ပူပြင်းသောစမ်းရေတွင်းများရှိသည်။

ကျိုတိုမြို့တော် - ကျိုတိုမြို့သည်27ရိယာ ၈၂၇.၉၀ စတုရန်းကီလိုမီတာကျယ်ဝန်းပြီးလူ ဦး ရေ ၁,၄၆၉,၄၇၂ ယောက်နေထိုင်သည်။ ကျိုတိုစီရင်စု၏တည်နေရာလည်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည်အစိုးရအမိန့်ဖြင့်သတ်မှတ်ထားသောမြို့ဖြစ်ပြီးတိုကျိုသည်ဂျပန်တွင်လူ ဦး ရေ ၇ ခုမြောက်လူ ဦး ရေအများဆုံးမြို့ဖြစ်သည်။ Osaka, Kobe တို့နှင့်အတူ၎င်းသည် Keihanshin Metropolitan Area ဖြစ်လာသည်။

ကျိုတိုသည်အေဒီ ၇၉၄-၁၈၆၉ တွင် Heiankyo အမည်ရှိဂျပန်၏မြို့တော်ဖြစ်သည်။ Heiankyo ကို Japan ရှိ Heian Period ကာလအတွင်းတည်ဆောက်ခဲ့ပြီး Heian Period နှင့် Muromachi Period ၏မြို့တော်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းသည်ဂျပန်နိုင်ငံ၏နိုင်ငံရေးအာဏာ၏ဗဟိုဖြစ်သည်။ ဘီစီ ၁၁၀၀ အထိတိုကျိုမှijiကရာဇ် Meiji ရောက်ရှိခဲ့ပြီး၎င်းသည်အခြေခံအားဖြင့်ဂျပန်Emကရာဇ်မင်းနေထိုင်ရာမြို့ဖြစ်သည်။

၁၈၈၉ ခုနှစ်တွင်စတင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။ စက်မှုလုပ်ငန်းသည်အထည်အလိပ်လုပ်ငန်း၏အဓိကအားဖြင့်စားသောက်ကုန်များ (ဝိုင်ထုတ်လုပ်ခြင်း)၊ လျှပ်စစ်စက်အမျိုးမျိုး၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးစက်ပစ္စည်းများ၊ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝြေခင်းနှင့်ပုံနှိပ်ခြင်း၊ တိကျမှန်ကန်သောစက်ယန္တရားများ၊ ဓာတုဗေဒ၊ Lu တောင်စက်မှုဇုန်သည်တောင်ဘက်ပိုင်းတွင်တည်ရှိပြီး Hanshin စက်မှုဇုန်၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။ ကျိုတိုသည်မြေနှင့်လေကြောင်းသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးအချက်အချာဖြစ်သည်။ စီးပွားဖြစ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု။ National Kyoto တက္ကသိုလ်ကဲ့သို့သောကောလိပ်များနှင့်တက္ကသိုလ်များစွာရှိသည်။ ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားလုပ်ငန်းသည်သမိုင်းဝင်နေရာများနှင့်ရှေးဟောင်းပစ္စည်းများဖြစ်သော Forbidden City နှင့် Heian Shrine ကဲ့သို့သောဖွံ့ဖြိုးပြီးဖြစ်သည်။ မြို့အနောက်မြောက်ဘက် Arashiyama တောင်ခြေရှိ Guishan ပန်းခြံတွင် Zhou Enlai ၏ကဗျာကို ၁၉၇၉ ခုနှစ်တွင်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။