Libië, de volledige naam van de Libisch-Arabische Jamahiriya van het Grote Socialistische Volk, heeft een oppervlakte van 1.759.540 vierkante kilometer. Gelegen in Noord-Afrika. Het grenst aan Egypte in het oosten, Soedan in het zuidoosten, Tsjaad en Niger in het zuiden en Algerije en Tunesië in het westen. In het noorden ligt de Middellandse Zee. De kustlijn is ongeveer 1.900 kilometer lang. Meer dan 95% van het hele grondgebied is woestijn en halfwoestijn. De gemiddelde hoogte van de meeste gebieden is 500 meter. Langs de noordkust liggen vlaktes. Er zijn geen overblijvende rivieren en meren op het grondgebied. Bronbronnen zijn wijd verspreid en vormen de belangrijkste waterbron. De noordkust heeft een subtropisch mediterraan klimaat, met warme en regenachtige winters en hete en droge zomers. De gemiddelde temperatuur in januari is 12 ℃ en de gemiddelde temperatuur in augustus is 26 ℃. In de zomer wordt het vaak beïnvloed door droge en hete wind uit de zuidelijke Sahara (plaatselijk bekend als "Ghibli) Bij overtredingen kan de temperatuur oplopen tot 50 ℃; de gemiddelde jaarlijkse neerslag is 100-600 mm. De uitgestrekte landinwaarts gelegen gebieden behoren tot het tropische woestijnklimaat, met droge hitte en weinig regen, met grote seizoens- en dag-nacht temperatuurverschillen, rond 15 ℃ in januari en 32 in juli ℃ boven; de jaarlijkse gemiddelde neerslag is minder dan 100 mm; het centrale deel van Sabha is het droogste gebied ter wereld. De temperatuur in Tripoli is 8-16 ℃ in januari en 22-30 ℃ in augustus.

Libië vernieuwd in 1990 Verdeel administratieve regio's, voeg de oorspronkelijke 13 provincies samen in 7 provincies, en bestaan ​​uit 42 regio's. De namen van de provincies zijn als volgt: Salala, Bayanoglu, Wudian, Sirte Bay, Tripoli, Green Mountain, Xishan.

De oude inwoners van Libië waren Berbers, Toearegs en Tubos. De Carthagers vielen rond de 7e eeuw voor Christus binnen. De Libiërs vochten tegen Carthago in 201 voor Christus. Stichtte ooit een verenigd koninkrijk van Numidia. De Romeinen vielen in 146 voor Christus binnen. De Arabieren versloegen de Byzantijnen in de 7e eeuw, veroverden de lokale Berbers en brachten Arabische cultuur en de islam. Tripoli werd veroverd door het Ottomaanse Rijk in het midden van de 16e eeuw. Tania en Cyrenaica controleerden de kustgebieden. Libië werd een Italiaanse kolonie na de Italiaans-Turkse oorlog in oktober 1912. Begin 1943 bezetten Groot-Brittannië en Frankrijk het noorden en zuiden van Libië. De Britten bezetten Tripolitani en Cyrenaica in het noorden. , Frankrijk bezette de zuidelijke regio Fezzan en vestigde een militaire regering. Na de Tweede Wereldoorlog oefenden de Verenigde Naties jurisdictie uit over alle gebieden van Libië. Op 24 december 1951 verklaarde Libië zijn onafhankelijkheid en vestigde het Verenigd Koninkrijk van Libië met een federaal systeem. Idris Koning I was koning. Op 15 april 1963 werd het federale systeem afgeschaft en werd het land omgedoopt tot het Koninkrijk Libië. Op 1 september 1969 lanceerde de "Free Officers Organization" onder leiding van Gaddafi een militaire staatsgreep en wierp de Idris-dynastie omver. , Richtte het Revolution Command Committee op onder leiding van Gaddafi, oefende de opperste macht van het land uit en verklaarde de oprichting van de Libisch-Arabische Republiek. Op 2 maart 1977 vaardigde Gaddafi de "Verklaring van de macht van het volk" uit, waarin hij aankondigde dat Li de "directe macht van het volk" was binnengegaan. Het tijdperk van het volk ', schafte alle klassenregeringen af, richtte volkscongressen en volkscomités op alle niveaus op, en veranderde de republiek in de Jamahiriya. In oktober 1986 werd de naam van het land veranderd.

De nationale vlag: een horizontale rechthoek met een lange en De breedteverhouding is 2: 1. De vlag is groen zonder patronen. Libië is een moslimland en de meeste inwoners geloven in de islam. Groen is de favoriete kleur van islamitische volgelingen. Libiërs beschouwen groen ook als een symbool van revolutie. , Groen staat voor de kleur van voorspoed, geluk en overwinning.

Libië heeft een bevolking van 5,67 miljoen (2005), voornamelijk Arabieren (ongeveer 83,8%), de anderen zijn Egyptenaren, Tunesiërs en Berbers De meerderheid van de inwoners gelooft in de islam, en soennitische moslims zijn goed voor 97% Bo is de nationale taal en in de grote steden wordt ook Engels en Italiaans gesproken.

Libië is een belangrijke olieproducent in Noord-Afrika, en olie is de economische levensader en belangrijkste pijler. De olieproductie is goed voor 50-70% van het BBP en de olie-export is goed voor meer dan 95% van de totale export. Naast olie zijn de aardgasreserves ook groot, en andere bronnen zijn onder meer ijzer, kalium, mangaan, fosfaat en koper. De belangrijkste industriële sectoren zijn aardoliewinning en raffinage, evenals voedselverwerking, petrochemie, chemicaliën, bouwmaterialen, energieopwekking, mijnbouw en textiel. Het areaal bouwland is goed voor ongeveer 2% van de totale oppervlakte van het land. Voedsel kan niet zelfvoorzienend zijn en er wordt een grote hoeveelheid voedsel geïmporteerd. De belangrijkste gewassen zijn tarwe, gerst, maïs, pinda's, sinaasappels, olijven, tabak, dadels, groenten, enz. Veehouderij neemt een belangrijke positie in in de landbouw. Herders en semi-herders vormen meer dan de helft van de landbouwbevolking.

Belangrijkste steden

Tripoli: Tripoli is de hoofdstad en grootste haven van Libië. Het is gelegen in het noordwestelijke deel van Libië en aan de zuidkust van de Middellandse Zee. Het heeft een bevolking van 2 miljoen inwoners (2004). Tripoli is al sinds de oudheid een handelscentrum en een strategische locatie. In de 7e eeuw v.Chr. Stichtten de Feniciërs drie steden in dit gebied, gezamenlijk "Tripoli" genoemd, wat "drie steden" betekent. Later werden er twee verwoest door een grote aardbeving in 365 n.Chr. Oye ligt in het midden. De stad overleefde alleen, maakte de val door en ontwikkelde zich vandaag tot Tripoli. De stad Tripoli werd 600 jaar lang bezet door de Romeinen voordat ze werd binnengevallen door de Vandalen en geregeerd door Byzantium. In de 7e eeuw vestigden Arabieren zich hier en sindsdien heeft de Arabische cultuur hier wortel geschoten. In 1951 werd Libië de hoofdstad nadat het onafhankelijk was geworden.