Η Καμπότζη, το πλήρες όνομα του Βασιλείου της Καμπότζης, καλύπτει έκταση άνω των 180.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα νότια της χερσονήσου της Ινδοκίνας στη Νοτιοανατολική Ασία, με το Λάος στα βόρεια, την Ταϊλάνδη στα βορειοδυτικά, το Βιετνάμ στα ανατολικά και νοτιοανατολικά, και τον κόλπο της Ταϊλάνδης στα νοτιοδυτικά. Η ακτογραμμή έχει μήκος 460 χιλιόμετρα. Τα κεντρικά και νότια μέρη είναι πεδιάδες, τα ανατολικά, βόρεια και δυτικά περιβάλλονται από βουνά και οροπέδια και οι περισσότερες περιοχές καλύπτονται από δάση. Το βουνό Aola στο ανατολικό τμήμα της σειράς Cardamom είναι 1813 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι η υψηλότερη κορυφή στην περιοχή. Ο ποταμός Μεκόνγκ έχει μήκος περίπου 500 χιλιόμετρα στην περιοχή και ρέει ανατολικά. Η λίμνη Tonle Sap είναι η μεγαλύτερη λίμνη στη χερσόνησο Indo-China, με έκταση μεγαλύτερη από 2500 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε χαμηλή στάθμη νερού και 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια της περιόδου βροχών. Υπάρχουν πολλά νησιά κατά μήκος της ακτής, κυρίως το νησί Κογκ Κονγκ και το Long Island. Έχει ένα τροπικό κλίμα μουσώνων, με μέση ετήσια θερμοκρασία 29-30 ° C, την περίοδο βροχών από το Μάιο έως τον Οκτώβριο και την περίοδο ξηρασίας από το Νοέμβριο έως τον Απρίλιο του επόμενου έτους. Επηρεάζεται από το έδαφος και τους μουσώνες, η βροχόπτωση ποικίλλει σημαντικά από τόπο σε τόπο. Η νότια άκρη του όρους Xiangshan μπορεί να φτάσει τα 5400 mm, Πνομ Πενχ Περίπου 1000 mm στα ανατολικά. Η χώρα χωρίζεται σε 20 επαρχίες και 4 δήμους.

Το βασίλειο Funan ιδρύθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και έγινε μια ισχυρή χώρα που κυβέρνησε το νότιο τμήμα της χερσονήσου της Ινδοκίνας τον 3ο αιώνα. Από τα τέλη του 5ου αιώνα έως τις αρχές του 6ου αιώνα, ο Φουνάν άρχισε να παρακμάζει λόγω εσωτερικών διαφορών μεταξύ των ηγεμόνων. Στις αρχές του 7ου αιώνα, προσαρτήθηκε από τη Ζένλα που ανέβηκε από τα βόρεια. Το Βασίλειο της Zhenla υπήρχε για περισσότερους από 9 αιώνες. Η δυναστεία Angkor από τον 9ο αιώνα έως τις αρχές του 15ου αιώνα ήταν η ακμή της ιστορίας της Zhenla και δημιούργησε τον παγκοσμίου φήμης πολιτισμό Angkor. Στα τέλη του 16ου αιώνα, η Τσενλά μετονομάστηκε στην Καμπότζη. Από τότε έως τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, η Καμπότζη ήταν σε μια περίοδο πλήρους παρακμής και έγινε υποτελής κατάσταση ισχυρών γειτόνων στο Σιάμ και το Βιετνάμ. Η Καμπότζη έγινε γαλλικό προτεκτοράτο το 1863 και συγχωνεύτηκε στη Γαλλική Ομοσπονδία Ινδοκίνα το 1887. Καταλήφθηκε από την Ιαπωνία το 1940. Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945, η Γαλλία εισέβαλε. Στις 9 Νοεμβρίου 1953, το Βασίλειο της Καμπότζης κήρυξε την ανεξαρτησία του.

Εθνική σημαία: Είναι ορθογώνιο με αναλογία μήκους προς πλάτος 3: 2. Αποτελείται από τρία παράλληλα οριζόντια ορθογώνια συνδεδεμένα μεταξύ τους, με ένα μεγάλο κόκκινο πρόσωπο στη μέση, και μπλε λωρίδες στο πάνω και κάτω μέρος. Το κόκκινο συμβολίζει την καλή τύχη και τη χαρά, και το μπλε συμβολίζει το φως και την ελευθερία. Στη μέση του κόκκινου φαρδιού προσώπου, υπάρχει ένας λευκός ναός Angkor με χρυσό χείλος. Πρόκειται για ένα διάσημο βουδιστικό κτήριο που συμβολίζει τη μακρά ιστορία και τον αρχαίο πολιτισμό της Καμπότζης.

Η Καμπότζη έχει πληθυσμό 13,4 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 84,3% είναι αγροτικό και το 15,7% είναι αστικό. Υπάρχουν περισσότερες από 20 εθνοτικές ομάδες, από τις οποίες οι Χμερ άνθρωποι αντιπροσωπεύουν το 80% του πληθυσμού, και υπάρχουν επίσης εθνοτικές μειονότητες όπως οι Τσαμ, Πουνόνγκ, Λάο, Ταϊλάνδης και Σινγκ. Τα Χμερ είναι μια κοινή γλώσσα και τα Αγγλικά και τα Γαλλικά είναι επίσημες γλώσσες. Η κρατική θρησκεία είναι ο Βουδισμός. Περισσότερο από το 80% των ανθρώπων στη χώρα πιστεύουν στον Βουδισμό. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους Τσαμ πιστεύουν στο Ισλάμ, και μερικοί κάτοικοι αστικών πιστεύουν στον Καθολικισμό.

Η Καμπότζη είναι μια παραδοσιακή γεωργική χώρα με αδύναμο βιομηχανικό ίδρυμα. Είναι μια από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο. Ο πληθυσμός που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας αντιπροσωπεύει το 28% του συνολικού πληθυσμού. Τα αποθέματα ορυκτών περιλαμβάνουν κυρίως χρυσό, φωσφορικό, πολύτιμους λίθους και πετρέλαιο, καθώς και μια μικρή ποσότητα σιδήρου, άνθρακα, μολύβδου, μαγγανίου, ασβεστόλιθου, αργύρου, βολφραμίου, χαλκού, ψευδαργύρου και κασσίτερου. Η δασοκομία, η αλιεία και η κτηνοτροφία είναι πλούσιες σε πόρους. Υπάρχουν περισσότεροι από 200 τύποι ξύλου και ο συνολικός όγκος αποθήκευσης είναι περίπου 1.136 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Είναι πλούσιο σε τροπικά δέντρα όπως τικ, σίδερο, κόκκινο σανταλόξυλο και πολλά είδη μπαμπού. Λόγω του πολέμου και της αποψίλωσης των δασών, οι δασικοί πόροι έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές και το ποσοστό κάλυψης των δασών έχει μειωθεί από το 70% της συνολικής έκτασης της χώρας σε 35%, κυρίως στις ορεινές περιοχές της ανατολής, του βορρά και της δύσης. Η Καμπότζη είναι πλούσια σε υδρόβιους πόρους. Η λίμνη Tonle Sap είναι ένα διάσημο φυσικό αλιευτικό έδαφος στον κόσμο και το μεγαλύτερο αλιευτικό έδαφος στη Νοτιοανατολική Ασία. Είναι γνωστό ως "λίμνη ψαριών". Η νοτιοδυτική ακτή είναι επίσης ένα σημαντικό αλιευτικό έδαφος, το οποίο παράγει ψάρια και γαρίδες. Η γεωργία κατέχει σημαντική θέση στην εθνική οικονομία. Ο γεωργικός πληθυσμός αντιπροσωπεύει περίπου το 71% του συνολικού πληθυσμού και το 78% του συνολικού πληθυσμού εργασίας. Η αρόσιμη έκταση είναι 6,7 εκατομμύρια εκτάρια, εκ των οποίων η άρδευση είναι 374.000 εκτάρια, αντιπροσωπεύοντας το 18%. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα είναι το ρύζι, το καλαμπόκι, οι πατάτες, τα φιστίκια και τα φασόλια Η λεκάνη του ποταμού Μεκόνγκ και οι όχθες της λίμνης Tonle Sap είναι διάσημες περιοχές παραγωγής ρυζιού και η επαρχία Battambang είναι γνωστή ως "σιτοβολώνας". Οι οικονομικές καλλιέργειες περιλαμβάνουν καουτσούκ, πιπέρι, βαμβάκι, καπνό, ζάχαρη, ζαχαροκάλαμο, καφέ και καρύδα. Υπάρχουν 100.000 εκτάρια φυτειών καουτσούκ στη χώρα και η παραγωγή καουτσούκ ανά μονάδα επιφάνειας είναι σχετικά υψηλή, με ετήσια παραγωγή 50.000 τόνων καουτσούκ, που διανέμεται κυρίως στην ανατολική επαρχία Kampong Cham. Η βιομηχανική βάση της Καμπότζης είναι αδύναμη, συμπεριλαμβανομένης κυρίως της επεξεργασίας τροφίμων και της ελαφριάς βιομηχανίας. Τα κύρια τουριστικά σημεία είναι τα παγκοσμίου φήμης μνημεία Angkor, η Πνομ Πενχ και το λιμάνι Sihanoukville.

Πνομ Πενχ : Η Πνομ Πενχ, η πρωτεύουσα της Καμπότζης, είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας με πληθυσμό περίπου 1,1 εκατομμύρια (1998).

Το "Πνομ Πενχ" ήταν αρχικά "Εκατό Νανγκ Μπεν" στα Καμπότζια Χμερ. "Hundred-Nang" σημαίνει "βουνό" και "Ben" είναι το επώνυμο ενός ατόμου. Μαζί, "Hai-Nang" και "Ben" ονομάζονται "Madame Benshan". Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, μια μεγάλη πλημμύρα συνέβη στην Καμπότζη το 1372 μ.Χ. Σε έναν λόφο στις όχθες της πρωτεύουσας της Καμπότζης, ζει μια γυναίκα που ονομάζεται Μπεν. Ένα πρωί, όταν πήγε στον ποταμό για να σηκώσει νερό, βρήκε ένα μεγάλο δέντρο που επιπλέει στον ποταμό, και ένα χρυσό άγαλμα του Βούδα εμφανίστηκε στην τρύπα του δέντρου. Κάλεσε αμέσως μερικές γυναίκες να σώσουν το δέντρο από το ποτάμι και διαπίστωσαν ότι υπήρχαν 4 χάλκινα αγάλματα και 1 πέτρινο άγαλμα του Βούδα στο σπήλαιο του δέντρου. Η κυρία Μπεν είναι ένας ευσεβής βουδιστής και πιστεύει ότι είναι ένα δώρο από τον παράδεισο, οπότε αυτή και άλλες γυναίκες έπλυναν τα αγάλματα του Βούδα και τα καλωσόρισαν τελετουργικά στο σπίτι τους και τα κατοικήθηκαν. Αργότερα, αυτή και οι γείτονές της συσσωρεύτηκαν ένα λόφο μπροστά από το σπίτι της και έχτισαν έναν βουδιστικό ναό στην κορυφή του λόφου για να παγιώσουν τα πέντε αγάλματα του Βούδα μέσα. Για τον εορτασμό αυτού του Madame Ben, οι νεότερες γενιές ονόμασαν αυτό το βουνό "Hundred Nang Ben", που σημαίνει το βουνό της Madame Ben. Εκείνη την εποχή, οι υπερπόντιοι Κινέζοι ονόμαζαν "Jin Ben". Στα καντονέζικα, η προφορά των "Ben" και "Bian" είναι πολύ παρόμοια. Με την πάροδο του χρόνου, ο Jin Ben εξελίχθηκε σε "Phnom Penh" στα κινέζικα και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα.

Η Πνομ Πενχ είναι μια αρχαία πρωτεύουσα. Το 1431, ο Σιάμ εισέβαλε στο Χμερ. Λόγω της αφόρητης εισβολής, ο Χμερ Βασιλιάς Πόνλια-Γιάτ μετέφερε την πρωτεύουσα από το Άνγκορ στην Πνομ Πεν το 1434. Αφού ίδρυσε την πρωτεύουσα της Πνομ Πενχ, έχτισε το βασιλικό παλάτι, έχτισε 6 βουδιστικούς ναούς, ανέβασε το βουνό του πύργου, γέμισε καταθλίψεις, ανασκάφησε κανάλια και έκανε την πόλη της Πνομ Πεν να διαμορφωθεί. Το 1497, λόγω της διαίρεσης της βασιλικής οικογένειας, ο τότε βασιλιάς απομακρύνθηκε από την Πνομ Πενχ. Το 1867, ο βασιλιάς Norodom μετακόμισε ξανά στη Πνομ Πενχ.

Το δυτικό τμήμα της Πνομ Πενχ είναι μια νέα συνοικία, με μοντέρνα κτίρια, μεγάλες λεωφόρους και πολλά πάρκα, γκαζόν κ.λπ. Το πάρκο διαθέτει πλούσια λουλούδια και φυτά και καθαρό αέρα, το οποίο είναι ένα καλό μέρος για να χαλαρώσετε οι άνθρωποι.