ایران ، نام کامل جمهوری اسلامی ایران ، دارای مساحت 1.645 میلیون کیلومتر مربع است. این کشور در جنوب غربی آسیا واقع شده و از شمال با ارمنستان ، آذربایجان و ترکمنستان ، از غرب با ترکیه و عراق ، از شرق با پاکستان و افغانستان و از جنوب با خلیج فارس و خلیج عمان همسایه است. این کشور فلات است و ارتفاع آن به طور کلی بین 900 تا 1500 متر است. کوههای Erbz در شمال وجود دارد و قله Demawande از سطح دریا 5670 متر است که بلندترین قله عراق است. کوههای زاگرس در غرب و جنوب غربی و حوضه های خشک در شرق وجود دارد که بیابان های زیادی را تشکیل می دهد. مناطق ساحلی دریای خزر در شمال ، خلیج فارس در جنوب و خلیج عمان دشت های سیلاب هستند. رودخانه های اصلی کالورون و سفید هستند. دریای خزر بزرگترین دریاچه آب شور جهان است و کرانه جنوبی متعلق به ایران است. مناطق شرقی و داخلی ایران متعلق به چمنزارهای نیمه گرمسیری قاره ای و اقلیم های کویری است که خشک و کم باران است و در سرما و گرما تغییرات زیادی دارد. مناطق کوهستانی غربی بیشتر متعلق به آب و هوای مدیترانه ای است. سواحل دریای خزر معتدل و مرطوب است و میزان بارش سالانه به طور متوسط ​​بیش از 1000 میلی متر است. میانگین میزان بارش سالانه در فلات مرکزی زیر 100 میلی متر است.

این کشور به 27 استان ، 195 شهرستان ، 500 منطقه و 1581 شهرستان تقسیم شده است.

ایران تمدنی باستانی با چهار تا پنج هزار سال تاریخ است. در تاریخ پارس نامیده می شود. تاریخ و فرهنگ ثبت شده از 2700 سال قبل از میلاد آغاز شد و تاریخ چین را آرام در آرامش می نامند. ایرانیان با منشا هند و اروپایی پس از 2000 سال قبل از میلاد ظاهر شدند. در قرن 6 قبل از میلاد ، سلسله هخامنشی امپراتوری پارس باستان بسیار شکوفا بود. در زمان داریوش اول ، سومین پادشاه سلسله (521-485 پیش از میلاد) ، قلمرو امپراطوری از کرانه های آمو دریا و سند در شرق ، وسط و پایین رود نیل در غرب ، دریای سیاه و دریای خزر در شمال و خلیج فارس در جنوب گسترش می یابد. در سال 330 قبل از میلاد ، امپراتوری پارس باستان توسط مقدونی-اسکندر نابود شد. بعدها سلسله بقیه ، ساسانی را تأسیس کرد. از قرن هفتم تا هجدهم میلادی ، اعراب ، ترک ها و مغول ها به طور متوالی حمله کردند. در پایان قرن هجدهم ، سلسله کایجیا تأسیس شد. در آغاز قرن نوزدهم ، به یک مستعمره نیمه مستعمره از انگلیس و روسیه تبدیل شد. سلسله پهلوی در سال 1925 تأسیس شد. این کشور در سال 1935 به ایران تغییر نام یافت. جمهوری اسلامی ایران در سال 1978 تأسیس شد.

پرچم ملی: این مستطیل است ، نسبت طول به عرض حدود 7: 4 است. از بالا به پایین ، از سه نوار افقی موازی سبز ، سفید و قرمز تشکیل شده است. در مرکز نوار افقی سفید ، الگوی قرمز ملی ایران منبت کاری شده است. در محل اتصال سفید ، سبز و قرمز ، "الله اکبر" به زبان عربی ، 11 جمله در طرفین بالا و پایین ، در مجموع 22 جمله نوشته شده است. این برای بزرگداشت روز پیروزی انقلاب اسلامی است - 11 فوریه 1979 ، تقویم شمسی اسلامی 22 نوامبر است. رنگ سبز روی پرچم نشان دهنده کشاورزی و نمادی از زندگی و امید است ؛ رنگ سفید نماد مقدس بودن و پاکی است ؛ رنگ قرمز نشانگر غنی بودن ایران از منابع معدنی است.

کل جمعیت ایران 70.49 میلیون نفر است (نتایج ششمین سرشماری ملی ایران در نوامبر 2006). استان های با جمعیت نسبتاً متمرکز ، تهران ، اصفهان ، فارس و آذربایجان شرقی هستند. پارسی ها 51٪ از جمعیت ملی ، آذربایجانی ها 24٪ ، کردها 7٪ و بقیه اقلیت های قومی مانند عرب و ترکمن هستند. زبان رسمی فارسی است. اسلام آیین دولتی است ، 98.8٪ از ساکنان به اسلام معتقدند که 91٪ آن شیعه و 7.8٪ سنی هستند.

ایران از نظر منابع نفت و گاز طبیعی بسیار غنی است. ذخایر اثبات شده نفت 133.25 میلیارد بشکه است که در رده دوم جهان قرار دارد. ذخایر اثبات شده گاز طبیعی 27.51 تریلیون متر مکعب است که 15.6٪ از کل ذخایر جهان را تشکیل می دهد ، بعد از روسیه ، دوم و در جهان. نفت مایه حیات اقتصاد ایران است. درآمد نفت بیش از 85٪ کل درآمد ارزی را تشکیل می دهد. ایران دومین صادر کننده نفت در میان اعضای اوپک است.

جنگل دومین منبع طبیعی بزرگ ایران پس از نفت است و مساحت آن 12.7 میلیون هکتار است. ایران سرشار از محصولات آبزی است و خاویار شهرت جهانی دارد. ایران سرشار از میوه و میوه های خشک است. پسته ، سیب ، انگور ، خرما و ... در داخل و خارج از کشور فروخته می شود. کل تولید پسته ایران در سال 2001 170،000 تن ، حجم صادرات آن حدود 93،000 تن بوده و ارز خارجی 288 میلیون دلار درآمد کسب کرده است. بزرگترین صادر کننده پسته. بافندگی فرش ایرانی با بیش از 5000 سال سابقه در سراسر جهان شناخته شده است ، و هنرهای نفیس ، الگوهای زیبا و تطابق رنگی هماهنگ ، تعداد بی شماری از ادبا را دور ریخته است. امروزه فرش های ایرانی به کالاهای صادراتی فله ای مشهور در جهان در ایران تبدیل شده اند. صنایع دیگر شامل منسوجات ، مواد غذایی ، مصالح ساختمانی ، فرش ، تولید کاغذ ، نیروی الکتریکی ، مواد شیمیایی ، اتومبیل ، متالورژی ، تولید فولاد و ماشین آلات است. کشاورزی نسبتاً عقب مانده و درجه مکانیزه پایین است.

ایران یکی از تمدن های معروف باستان است. برای هزاران سال ، یک فرهنگ درخشان و شکوهمند ایجاد شده است. "کد پزشکی" که توسط دانشمند بزرگ پزشکی ابن سینا در قرن یازدهم نوشته شد ، تأثیر بسزایی در پیشرفت پزشکی کشورهای آسیایی و اروپایی داشت. ایرانیان اولین رصدخانه نجومی جهان را ساختند و یک دیسک ساعت خورشیدی اختراع کردند که اساساً شبیه ساعت مشترک امروزی است. منظومه حماسی «کتاب پادشاهان» شاعر فردوسی شاعر و «باغ گل رز» سدی نه تنها گنجینه های ادبیات فارسی بلکه گنجینه های جهان ادبیات جهان است.

تهران: از اوایل 5000 سال پیش ، ایران تمدن باستانی باشکوهی را ایجاد کرد. با این وجود ، تهران به مدت 200 سال به عنوان پایتخت توسعه یافته است. بنابراین مردم تهران را پایتخت جدید کشور باستان می نامند. کلمه "تهران" در فارسی باستان به معنی "در دامنه کوه" است. در قرن 9 میلادی ، این هنوز یک دهکده کوچک بود که در نخلستان درختان ققنوس پنهان شده بود و در قرن سیزدهم شکوفا شد. تا سال 1788 بود که سلسله کایگای ایران آن را به پایتخت خود تبدیل کرد. پس از دهه 1960 ، به دلیل افزایش سریع ثروت نفتی ایران ، این شهر نیز به توسعه بی سابقه ای دست یافته و به یک کلانشهر شلوغ در مقیاس بزرگ تبدیل شده است. در حال حاضر این شهر نه تنها بزرگترین شهر ایران بلکه بزرگترین شهر غرب آسیا است. 11 میلیون نفر جمعیت دارد.

تهران بیش از 100 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد که توسط کوههای عظیم البرز از یکدیگر جدا شده است. کل شهر در دامنه ای از کوه ساخته شده است ، شمال آن بلند و جنوب کم است. دو بلوار گسترده و مستقیم از منطقه شهری عبور می کنند. شمال-جنوب و شرق-غرب. بسیاری از بناهای باستانی در جنوب وجود دارد و بسیاری از بازارها هنوز سبک پارس باستان را حفظ کرده اند. شمال شهر یک ساختمان مدرن است ، با رستوران های عالی و فروشگاه های مختلف ، گل ها و فواره های زیبا ، کل شهر را شاداب و زیبا می کند. در کل ، ساختمان های بلند مرتبه زیادی وجود ندارد. مردم خانه های ییلاقی حیاط دار را دوست دارند که ساکت و راحت هستند.

تهران به عنوان پایتخت یک کشور باستانی ، موزه های بسیاری دارد. برج یادبود آزادی از نوع باشکوه و بدیعی است و دروازه ورودی به تهران است. ساختمان گرانیت جدید ، کاخ تابستانی پادشاه پهلوی سابق ، پس از سرنگونی سلسله به "موزه قصر مردم" تغییر یافت و برای عموم مردم گشوده شد. موزه فرش به سبک قلعه تازه مشهور بیش از 5000 فرش گرانبها از قرن 16 تا 20 در سراسر ایران نگهداری می شود. از آنجا که اتاق دمای ثابت 20 درجه و رطوبت متعادل را حفظ می کند ، رنگ نمونه های فرش همیشه روشن و خیره کننده است. قدیمی ترین فرش دارای سابقه 450 ساله است. در تهران موزه های میراث فرهنگی ، پارک لاله و بزرگترین "بازار" (پایتخت) در پایتخت نیز وجود دارد که همگی نشان دهنده هزاران سال فرهنگ پر زرق و برق ایرانی است. آرامگاه خمینی تازه ساخته شده حتی از درخشان تر و باشکوهتر است. تهران به عنوان پایتخت یک کشور اسلامی ، بیش از یک هزار مسجد دارد. هر زمان که وقت نماز است ، صدای مساجد مختلف به یکدیگر پاسخ می دهد و جدی و با احترام است.