تونس ، نام کامل جمهوری تونس ، در نوک شمالی آفریقا واقع شده و از غرب با الجزایر همسایه است. از جنوب شرقی با لیبی ، از شمال و شرق با مدیترانه هم مرز است و از طریق تنگه تونس رو به ایتالیا قرار دارد. زمین پیچیده است. در شمال ، مناطق کم ارتفاع و تراس در مناطق مرکزی و غربی کوهستانی است ؛ دشت های ساحلی در شمال شرقی و بیابان ها در جنوب. بلندترین قله ، کوه شنابی ، از سطح دریا 1544 متر است. سیستم آب در قلمرو توسعه نیافته است. بزرگترین رودخانه ، ماجردا ، دارای زهکشی تقریبی 24000 کیلومتر مربع است. قسمت شمالی دارای آب و هوای نیمه گرمسیری مدیترانه ای است. قسمت مرکزی دارای آب و هوای چمنزار گرمسیری است. قسمت جنوبی آن دارای آب و هوای بیابانی قاره ای استوایی است. آگوست گرم ترین ماه است ، با متوسط ​​دمای روزانه 21 درجه سانتی گراد - 33 درجه سانتی گراد ؛ ژانویه سردترین ماه است ، با متوسط ​​دمای روزانه 6 درجه سانتی گراد - 14 درجه سانتی گراد. این کشور به 24 استان با 254 شهرستان و 240 شهرداری تقسیم شده است.

در آغاز قرن 9 قبل از میلاد ، فنیقی ها شهر کارتاژ را در ساحل خلیج تونس تأسیس کردند و بعداً به یک قدرت برده داری تبدیل شدند. در سال 146 قبل از میلاد ، بخشی از استان آفریقا در امپراتوری روم شد. در قرن های 5 تا 6 میلادی به طور متوالی توسط وندال ها و بیزانس اشغال شد. در سال 703 میلادی توسط مسلمانان عرب فتح شد و عرب سازی آغاز شد. در قرن سیزدهم ، سلسله هافس یک کشور قدرتمند تونس را تأسیس کردند. در سال 1574 به استان امپراتوری عثمانی ترکیه تبدیل شد. در سال 1881 به قلمرو حفاظت شده فرانسه تبدیل شد. قانون 1955 مجبور شد با استقلال داخلی موافقت کند. فرانسه استقلال تونس را در 20 مارس 1956 به رسمیت شناخت.

پرچم ملی: این مستطیل با نسبت طول به عرض 3: 2 مستطیل شکل است. پرچم قرمز است ، در مرکز آن یک دایره سفید ، قطر تقریباً نیمی از عرض پرچم دارد و یک هلال ماه قرمز و یک ستاره پنج پر قرمز در دایره دارد. تاریخچه پرچم ملی را می توان به امپراتوری عثمانی بازگرداند.هلال ماه و ستاره پنج پر از امپراتوری عثمانی است و اکنون نماد جمهوری تونس و نماد کشورهای اسلامی است.

جمعیت 9،910،872 نفر (در پایان آوریل 2004) است. عربی زبان ملی و فرانسوی معمولاً استفاده می شود. اسلام دین دولتی است ، عمدتاً سنی مذهب ؛ تعداد کمی از مردم به کاتولیک و یهودیت اعتقاد دارند.

اقتصاد تونس تحت سلطه كشاورزی است ، اما از نظر غذایی خودكافی نیست. این صنعت تحت سلطه صنایع معدنی ، تولید و فرآوری نفت و فسفات است. جهانگردی نسبتاً توسعه یافته و جایگاه مهمی در اقتصاد ملی به خود اختصاص داده است. منابع اصلی فسفات ، روغن ، گاز طبیعی ، آهن ، آلومینیوم ، روی و ... هستند. ذخایر اثبات شده: 2 میلیارد تن فسفات ، 70 میلیون تن روغن ، 61.5 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی ، 25 میلیون تن سنگ آهن.صنایع صنعتی و معدنی عمدتا شامل صنایع شیمیایی و استخراج نفت با استفاده از فسفات به عنوان مواد اولیه است. صنعت نساجی در صنعت سبک رتبه اول را دارد و یک پنجم کل سرمایه گذاری صنعتی را به خود اختصاص داده است. این کشور 9 میلیون هکتار زمین قابل کشت و 5 میلیون هکتار زمین زیر کشت دارد که 7 درصد آن زمین آبی است. تونس یک تولید کننده عمده روغن زیتون است که 4-9٪ کل تولید روغن زیتون در جهان را تشکیل می دهد و محصول اصلی صادراتی آن است. جهانگردی موقعیت مهمی در اقتصاد ملی به خود اختصاص داده است. تونس ، سوسه ، موناستیر ، بنجیائو و Djerba مناطق شناخته شده گردشگری به ویژه پایتخت باستانی معروف کارتاژ هستند که سالانه صدها نفر را به خود جذب می کند. هزاران گردشگر خارجی درآمد گردشگری را به منبع شماره یک ارز در تونس تبدیل می کنند.

شهر تونس: تونس ، پایتخت تونس (تونس) در شمال شرقی تونس ، رو به خلیج تونس در ساحل جنوبی دریای مدیترانه واقع شده است. مساحت حومه شهرها 1500 کیلومتر مربع با جمعیت 2.08 میلیون نفر است (2001). این مرکز ملی سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و مرکز حمل و نقل است.

در 1000 سال قبل از میلاد ، فنیقی ها شهر کارتاژ را در ساحل تونس تأسیس کردند و به یک بردگی معروف کارتاژ برده داری تبدیل شدند. هنگامی که این کشور رونق گرفت ، تونس کارتاژ بود یک دهکده ساحلی در حومه شهر. شهر کارتاژ توسط رومی ها سوزانده شد. در سال 698 میلادی ، فرمانروای اموی ، نمارا ، دستور تخریب دیوارهای باقیمانده و ساختمانهای کارتاژ را صادر کرد.شهرستان مدینه همراه با احداث بندر و اسکله در محل تونس امروزی ساخته شد و ساکنان به اینجا منتقل شدند. در آن زمان بعد از کایروان به دومین شهر بزرگ تبدیل شد. در طول سلسله قدرتمند هافس (1274-1574) ، پایتخت تونس رسماً تأسیس شد و ساخت کاخ باردو ساخته شد ، پروژه کانال زاگووان- کارتاژ گسترش یافت ، آب به قصر و مناطق مسکونی وارد شد و بازار عرب نوسازی شد. ، ایجاد ناحیه دولتی "کسبه" و توسعه متناسب فرهنگ و هنر. تونس به مرکز فرهنگی منطقه مغرب تبدیل شد. در سال 1937 توسط استعمارگران فرانسوی اشغال شد ، جمهوری تونس در سال 1957 به عنوان پایتخت تاسیس شد.

منطقه شهری تونس از شهر قدیمی مدینه و شهر جدید اروپایی تشکیل شده است. شهر قدیمی مدینه هنوز رنگ شرقی عتیقه عربستان را حفظ کرده است. اگرچه دیوار قدیمی شهر دیگر وجود ندارد ، اما نزدیک به ده دروازه شهر هنوز به خوبی حفظ شده است. از جمله آنها می توان به هایمن ، شهرهای قدیمی و جدید و سوکامن ، که شهر قدیمی را با حومه شهر متصل می کند ، اشاره کرد. منطقه "کسبه" مقر دفتر نخست وزیری و ستاد حزب حاکم است. شهر جدید که به آن "شهر کم" نیز گفته می شود ، در منطقه کم ارتفاعی که به دریا می رود در مدینه واقع شده است. پس از سال 1881 ، ساخت و سازها در دوران استعمار فرانسه آغاز شد. خیابان شلوغ و پر جنب و جوش در مرکز شهر ، خیابان بورگیبا است که با درختان ، غرفه های کتاب و غرفه های گل پر از آن روبرو شده است ؛ انتهای شرقی خیابان میدان جمهوری است ، جایی که یک مجسمه برنز رئیس جمهور بورقیبا وجود دارد ؛ انتهای غربی آن میدان استقلال است ، یک مجسمه برنزی از کارل دون ، مورخ معروف تونس باستان. در فاصله کمی از شرق مرکز شهر ایستگاه راه آهن و بندر دریایی قرار دارد ؛ در شمال پارک Belvedere وجود دارد ، یک نقطه دیدنی در شهر. در حومه شمال شرقی ، ویرانه هایی از محوطه تاریخی معروف کارتاژ ، شهر سیدی بو سعید به شکل معماری ملی سنتی ، ساحل مارسا و بندر گولت به دریا وجود دارد. کاخ باشکوه ریاست جمهوری در حاشیه دریای مدیترانه ، در کنار ویرانه های شهر کاتاژ واقع شده است. 3 کیلومتر دورتر از حومه غربی کاخ باستانی باردو واقع شده است که اکنون مقر شورای ملی و موزه ملی باردو است. حومه شمال غربی شهر دانشگاه است. حومه جنوب و جنوب غربی مناطق صنعتی هستند. قنات و قنات مشهور روم باستان از منطقه کشاورزی حومه غرب می گذشت. تونس دارای مناظر زیبا ، آب و هوای دلپذیر و نزدیک به اروپا است. اغلب مرکز کنفرانس های بین المللی می شود. از سال 1979 ، مقر اتحادیه عرب به اینجا منتقل شده است.