کامرون ، نام کامل جمهوری کامرون ، حدود 476000 کیلومتر مربع مساحت دارد. این کشور در آفریقای مرکزی و غربی واقع شده و از جنوب غربی با خلیج گینه ، از جنوب با خط استوا و با شمال حاشیه جنوبی صحرای صحرا همسایه است. این کشور از شمال با نیجریه ، گابن ، کنگو (برازاویل) و گینه استوایی در جنوب و چاد و آفریقای مرکزی از غرب هم مرز است. حدود 200 گروه قومی و 3 دین اصلی در این کشور وجود دارد. زبانهای رسمی فرانسه و انگلیسی است. Yaounde ، پایتخت سیاسی ، 1.1 میلیون نفر جمعیت دارد ؛ پایتخت اقتصادی Douala بزرگترین بندر و مرکز تجاری با بیش از 2 میلیون نفر جمعیت است.

بیشتر مناطق داخل قلمرو فلات است و دشت ها فقط 12٪ از کشور را اشغال می کنند. ساحل جنوب غربی یک دشت است ، از شمال به جنوب طولانی است ؛ جنوب شرقی فلات کمرون کامرون با باتلاق ها و تالاب های بزرگ ؛ دشت شمالی رودخانه چاد با ارتفاع متوسط ​​300-500 متر بخشی ، ارتفاع متوسط ​​حدود 1000 متر است ؛ کوه های آتشفشانی کامرون مرکزی و غربی ، اجسام آتشفشانی چند مخروطی هستند ، به طور کلی در ارتفاع 2000 متری. آتشفشان کامرون در نزدیکی دریا 4070 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و بلندترین قله در این کشور و در آفریقای غربی است. رودخانه سانا بزرگترین رودخانه است ، علاوه بر رودخانه Niang ، رود Logon ، Benue River و غیره. مناطق ساحلی و جنوبی غربی دارای آب و هوای جنگلی بارانی استوایی معمولی هستند که در طول سال گرم و مرطوب است و به یک منطقه چمنزار گرمسیری به شمال منتقل می شود. میزان بارندگی سالانه در پای غربی آتشفشان کامرون 10 هزار میلی متر است که یکی از پر باران ترین مناطق جهان است. کامرون نه تنها از نظر منابع گردشگری زیبا و غنی است ، بلکه دارای تعداد زیادی از گروههای قومی و چشم انداز جذاب انسانی است.

طول ساحل 360 کیلومتر است. مناطق ساحلی و جنوبی غربی دارای آب و هوای جنگلی بارانی استوایی هستند و قسمت شمالی آن دارای آب و هوای چمنزار گرمسیری است. متوسط ​​دما در اینجا 24-28 ℃ است.

کشور به 10 استان تقسیم شده است (استان شمالی ، استان شمالی ، استان آداماوا ، استان شرقی ، استان مرکزی ، استان جنوبی ، استان ساحلی ، استان غربی ، استان جنوب غربی ، استان شمال غربی) ، 58 ایالت ها ، 268 منطقه ، 54 شهرستان.

از قرن پنجم میلادی ، برخی از پادشاهی های قبیله ای و کشورهای اتحاد قبیله ای در این سرزمین تشکیل شده اند. پرتغالی ها در سال 1472 و در قرن شانزدهم میلادی هلندی ها ، انگلیسی ها ، فرانسوی ها ، آلمانی ها و دیگر استعمارگران پی در پی حمله کردند. در سال 1884 ، آلمان پادشاه دوآلا را در سواحل غربی کامرون مجبور به امضای "پیمان حفاظت" کرد. این منطقه به یک "کشور محافظ" آلمانی تبدیل شد و در سال 1902 کل قلمرو کامرون را ضمیمه کرد. در طول جنگ جهانی اول ، نیروهای انگلیس و فرانسه کامرون را جداگانه اشغال کردند. در سال 1919 ، کامرون به دو منطقه تقسیم شد ، منطقه شرقی توسط فرانسه و منطقه غربی توسط انگلیس اشغال شد. در سال 1922 ، اتحادیه ملل کامرون شرقی و کامرون غربی را به دلیل "حکومت مأموریت" به انگلیس و فرانسه تحویل داد. در سال 1946 ، مجمع عمومی سازمان ملل تصمیم گرفت کازاس شرقی و غربی را تحت قیمومیت انگلیس و فرانسه قرار دهد. در اول ژانویه 1960 ، کامرون شرقی (منطقه اعتماد فرانسه) استقلال خود را اعلام کرد و این کشور جمهوری کامرون نامگذاری شد. آهیجو رئیس جمهور شد. در فوریه 1961 همه پرسی در شمال و جنوب منطقه اعتماد کامرون برگزار شد. شمال در اول ژوئن به نیجریه ادغام شد و جنوب در اول اکتبر با جمهوری کامرون ادغام شد و جمهوری فدرال کامرون را تشکیل داد. در ماه مه 1972 ، سیستم فدرال لغو شد و جمهوری متحد کامرون متمرکز تأسیس شد. در سال 1984 به جمهوری کامرون تغییر یافت. آهقیاو در نوامبر 1982 استعفا داد. پل بیا به عنوان رئیس جمهور موفق شد. در ژانویه 1984 ، این کشور به جمهوری کامرون تغییر نام یافت. در تاریخ 1 نوامبر 1995 به عضو مشترک المنافع درآمد.

پرچم ملی: به صورت مستطیل با نسبت طول به عرض 3: 2 است. از چپ به راست ، از سه مستطیل موازی و مساوی عمودی تشکیل شده است: سبز ، قرمز و زرد ، با یک ستاره پنج پر زرد در وسط قسمت قرمز. رنگ سبز نماد گیاهان گرمسیری در جنگل بارانی استوایی جنوب است و همچنین نماد امید مردم به آینده ای خوش است ؛ رنگ زرد نماد علفزارهای شمالی و منابع معدنی است و همچنین نماد درخشش خورشید است که خوشبختی را برای مردم به ارمغان می آورد ؛ رنگ قرمز نماد قدرت وحدت و وحدت است. ستاره پنج پر نماد وحدت کشور است.

کل جمعیت کامرون 16.32 میلیون نفر (2005) است. بیش از 200 گروه قومی از جمله فولبه ، بامیلک ، بانتو استوایی ، پیگمی ها و شمال غربی بانتو وجود دارد. به همین ترتیب ، بیش از 200 زبان قومی در کشور وجود دارد ، که در هیچ یک از آنها شخصیت نوشته نشده است. فرانسه و انگلیسی زبانهای رسمی هستند. زبانهای اصلی ملی ، فولانی ، یائونده ، دوالا و باملک است که همگی متن ندارند. فولب و برخی قبایل در غرب به اسلام (تقریباً 20٪ از جمعیت کشور) معتقدند ؛ مناطق جنوبی و ساحلی به کاتولیک و پروتستانیسم (35٪) معتقدند ؛ مناطق داخلی و دوردست هنوز به فتیشیسم (45٪) معتقدند.

کامرون از موقعیت جغرافیایی و شرایط طبیعی برتر و منابع فراوانی برخوردار است. از آنجا که در دو منطقه آب و هوایی جنگل های بارانی استوایی و مراتع گرمسیری قرار گرفته است ، شرایط دما و بارش برای توسعه کشاورزی بسیار مناسب است و از نظر غذایی بیش از حد خودکفا است. بنابراین ، کامرون به عنوان "انبار انبار آفریقای مرکزی" شناخته می شود.

سطح جنگل کامرون بیش از 22 میلیون هکتار است که حدود 42٪ از کل مساحت کشور را تشکیل می دهد. Timber دومین محصول درآمدزای ارز بزرگ کامرون است. کامرون از نظر منابع هیدرولیکی غنی است و منابع هیدرولیکی موجود 3٪ از منابع هیدرولیکی جهان را تشکیل می دهد. در اینجا منابع معدنی غنی نیز وجود دارد.بیش از 30 نوع ذخایر معدنی زیرزمینی اثبات شده ، عمدتا بوکسیت ، روتیل ، کبالت و نیکل وجود دارد. علاوه بر این ، طلا ، الماس ، سنگ مرمر ، سنگ آهک ، میکا و غیره وجود دارد.

کامرون از منابع گردشگری منحصر به فردی برخوردار است ، از جمله سواحل جذاب ، جنگل های بکر و انبوه و دریاچه ها و رودخانه های زلال. 381 جاذبه گردشگری و 45 منطقه حفاظت شده از انواع مختلف در سراسر کشور وجود دارد.مراکز اصلی گردشگری شامل باغ وحش های طبیعی مانند بنوئه ، وازا و بوبانگیدا است. در سالهای اخیر ، سالانه صدها هزار گردشگر خارجی به کامرون می آیند.

کشاورزی و دامداری ارکان اصلی اقتصاد ملی کامرون هستند. صنعت نیز از پایه و مقیاس خاصی برخوردار است و سطح صنعتی سازی آن در میان صحرای آفریقا در ردیف بالاترین قرار دارد. در سال های اخیر ، اقتصاد کامرون به طور مداوم رشد کرده است. در سال 2005 ، تولید ناخالص داخلی سرانه به 952.3 دلار آمریکا رسید.

Yaoundé: پایتخت کامرون ، Yaounde (Yaounde) در منطقه ای تپه ای در جنوب فلات مرکزی کامرون ، در حدود 200 کیلومتری غرب بندر Douala در سواحل اقیانوس اطلس واقع شده است. رودخانه های ساناگا و نیانگ از کناره های آن پیچ و خم می کنند. Yaounde سابقه طولانی دارد. این در ابتدا یک دهکده کوچک بود که قبیله بومی اوواندو در آن زندگی می کردند. Yaoundé از تلفظ Ewando تکامل یافت. باستان شناسان از 1100 سال قبل از میلاد در مقبره ای مجاور دسته ای از ظروف سفالی باستان با الگوهای تبر و خرما را کشف کرده اند. شهر Yaoundé در سال 1880 ساخته شد. در سال 1889 ، آلمان به کامرون حمله کرد و اولین پست نظامی را در اینجا ساخت. در سال 1907 ، آلمانی ها م institutionsسسات اداری را در اینجا تأسیس کردند و شهر شکل گرفت. پس از استقلال کامرون در سال 1960 ، یائونده به عنوان پایتخت تعیین شد.

کاخ فرهنگی با کمک چین یکی از ساختمانهای بزرگ این شهر است. کاخ فرهنگ در بالای کوه چینگا قرار دارد و به عنوان "گل دوستی" شناخته می شود. در تپه دیگری در گوشه شمال غربی کاخ فرهنگ ، کاخ ریاست جمهوری جدیدی وجود دارد. این دو ساختمان از راه دور با هم روبرو می شوند و به مکان های دیدنی مشهور تبدیل می شوند. "بازار زنان" در این شهر یک ساختمان پنج طبقه دایره ای است. بیشتر فروشندگان اینجا به نام خانم ها نامگذاری شده اند. مساحت آن 12000 متر مربع است. از صبح تا شب 390 مغازه در این ساختمان فعالیت می کنند. شلوغ. این بازار بر اساس یک بازار آشفته قدیمی بازسازی شده است. مکانی برای بازدید زنان خانه دار و مکان گردشگری مهم برای گردشگران است.