چین در شرق آسیا ، در ساحل غربی اقیانوس آرام واقع شده است. مساحت زمین 9.6 میلیون کیلومتر مربع ، خط ساحلی شرقی و جنوبی قاره بیش از 18000 کیلومتر و سطح آب دریای داخلی و دریای مرزی حدود 4.7 میلیون کیلومتر مربع است. در منطقه دریا 7600 جزیره بزرگ و کوچک وجود دارد که جزیره تایوان بزرگترین آنها با 35798 کیلومتر مربع مساحت است. چین با 14 کشور همسایه است و از طریق دریا با 8 کشور همسایه است. بخشهای اداری استانها به 4 شهرداری مستقر در دولت مرکزی ، 23 استان ، 5 منطقه خودمختار ، 2 منطقه اداری ویژه و پکن مرکز تقسیم می شوند.

سرزمین چین در غرب زیاد و در شرق کم است. کوه ها ، فلات ها و تپه ها حدود 67٪ از مساحت زمین و حوضه ها و دشت ها حدود 33٪ از مساحت زمین را تشکیل می دهند. این کوه ها عمدتا از شرق غربی و شمال شرقی جنوب غربی هستند و عمدتاً شامل کوههای آلتای ، کوههای تیانشان ، کوههای کونلون ، کوههای کاراکورام ، هیمالیا ، کوههای یینشان ، کوههای Qinling ، کوههای Nanling ، کوههای Daxinganling ، کوههای Changbai ، کوههای Taihang ، کوههای Wuyi ، کوههای تایوان و تایوان هستند. . در غرب ، فلات Qinghai-Tibet وجود دارد ، بزرگترین فلات در جهان ، با ارتفاع متوسط ​​بیش از 4000 متر. به "سقف جهان" معروف است. کوه اورست از سطح دریا 8،844.43 متر است که بلندترین قله در جهان است. مغولستان داخلی ، منطقه سین کیانگ ، فلات لس ، حوضه سیچوان و فلات یوننان-گوئیژو در شمال و شرق دومین مرحله از توپوگرافی چین است. بیشتر دشت ها و تپه ها از شرق کوه Daxinganling-Taihang-Wu Mountain-Wuling Mountain-Xuefeng کوه تا خط ساحلی وجود دارد که مرحله سوم است. فلات قاره در شرق و جنوب خط ساحلی حاوی منابع فراوان بستر دریا است.

چین سابقه طولانی دارد. مردم یوانمو 1.7 میلیون سال پیش اولین انسان شناخته شده در چین هستند. در قرن 21 قبل از میلاد ، سلسله Xia ، اولین کشور برده داری در چین ، تأسیس شد. در هزاران سال بعد ، مردم چین با استفاده از اعتبار و خرد خود ، یک تمدن تاریخی و فرهنگی پر زرق و برق ، در علم و فن آوری ، اقتصاد اجتماعی ، اندیشه ادبی و غیره را ایجاد کردند. در این زمینه دستاوردهای درخشان حاصل شد.

تاریخ مدرن چین تاریخ تحقیر و مقاومت توسط مردم چین است. با این حال ، مردم شجاع و مهربان چین با خون جنگیدند و سلسله فئودال را سرنگون کردند و یک دولت دموکراتیک ایجاد کردند. در سال 1921 ، حزب بزرگ کمونیست چین متولد شد ، که جهت گیری انقلاب چین را نشان می داد.

با رهبری حزب کمونیست چین ، مردم چین پس از هشت سال مقاومت طاقت فرسا ، مهاجمان ژاپنی را شکست داده و در جنگ آزادی پیروز شدند. در اول اکتبر 1949 ، جمهوری خلق چین در پکن اعلام شد ، که ورود چین به یک دوره انقلاب سوسیالیستی و ساخت و ساز را نشان می دهد. پس از بیش از 50 سال ، حزب کمونیست چین مردم کل کشور را به پیروی از مسیر توسعه سوسیالیستی ، توسعه مداوم اقتصاد سوسیالیستی و بهبود مستمر استانداردهای زندگی مردم سوق داده است.

چین پرجمعیت ترین کشور در حال توسعه در جهان است. جمعیت زیاد ، منابع نسبتاً ناکافی و ظرفیت حمل محیط ضعیف از شرایط اساسی ملی چین در این مرحله است که تغییر آنها در مدت زمان کوتاه دشوار است. از دهه 1970 ، دولت چین بی وقفه سیاست اساسی ملی برنامه ریزی خانواده را در سراسر کشور اجرا کرده و مسیر توسعه پایدار را پیاده می کند. گروه های قومی بسیاری در چین وجود دارد و 56 گروه قومی ویژگی های خاص خود را دارند ، با یکدیگر ترکیب می شوند و به طور مشترک توسعه سوسیالیسم را گسترش می دهند.

پکن / p>

به طور خلاصه "پکن" پایتخت جمهوری خلق چین ، مرکز سیاست و فرهنگ چین و مرکز مبادلات بین المللی است. زمین پکن در شمال غربی زیاد و در جنوب شرقی کم است. غرب ، شمال و شمال شرقی از سه طرف با کوه احاطه شده اند و جنوب شرقی یک دشت است که به آرامی به سمت دریای Bohai شیب دارد. پکن به یک منطقه آب و هوایی معتدل و نیمه معتدل گرم ، با چهار فصل مشخص ، کوتاه بهار و پاییز ، و زمستان و تابستان طولانی تعلق دارد. پکن زادگاه مشهور "انسان میمون پکن" است. این شهر بیش از 3000 سال ساخت شهر با متون و آثار فرهنگی دارد. زمانی پایتخت سلسله های لیائو ، جین ، یوان ، مینگ و چینگ بوده است. در اول اکتبر 1949 جمهوری خلق چین تأسیس شد و از آن زمان پکن به پایتخت جمهوری خلق چین و مرکز سیاسی ، مرکز فرهنگی و مرکز مبادلات بین المللی این کشور تبدیل شده است. شهر ممنوعه پکن ، دیوار بزرگ ، سایت میمون ژوکودیان ، معبد بهشت ​​و کاخ تابستانی توسط سازمان ملل به عنوان میراث فرهنگی جهانی ثبت شده است. پکن دارای منابع گردشگری غنی است ، با بیش از 200 جاذبه گردشگری برای جهان خارج ، از جمله بزرگترین کاخ جهان ، شهر ممنوعه ، معبد بهشت ​​، باغ سلطنتی Beihai ، کاخ تابستانی باغ سلطنتی و دیوارهای بزرگ Badaling ، Mutianyu و Simatai. و همچنین بزرگترین خانه حیاط جهان ، عمارت پرنس گونگ و سایر اماکن تاریخی. 7309 یادگار فرهنگی و مکان تاریخی در شهر وجود دارد که شامل 42 واحد حفاظت از آثار فرهنگی ملی و 222 واحد حفاظت از آثار فرهنگی شهرداری است.

شانگهای

با نام اختصاری "شانگهای" در لبه جلوی دلتای رودخانه یانگ تسه واقع شده است ، از شرق با دریای چین شرقی ، از جنوب با خلیج هانگژو و از غرب با استانهای جیانگ سو و ژجیانگ هم مرز است. خور رودخانه یانگ تسه در شمال با وسایل حمل و نقل مناسب ، مناطق داخلی بسیار وسیع و موقعیت برتر در وسط خط ساحلی شمال جنوبی چین قرار دارد. این بندر بندری خوب در دریا است. به جز چند تپه و کوه در جنوب غربی ، شانگهای پر از دشت های باز و کم ارتفاع است که بخشی از دشت آبرفتی دلتای رود یانگ تسه است. شانگهای دارای آب و هوای موسمی نیمه گرمسیری شمالی با چهار فصل مشخص ، آفتاب فراوان و بارندگی فراوان است. آب و هوا در شانگهای معتدل و مرطوب است و کوتاه بهار و پاییز و زمستان و تابستان طولانی دارد. منطقه ساحلی شانگهای در مجاورت دریای شرق چین است و سرشار از منابع آبزی است. طبق آمار ، بیش از 700 منبع آبزی در دریای چین شرقی و دریای زرد وجود دارد. شانگهای شهری فرهنگی با قدمت طولانی است. از اواخر سال 2004 ، شانگهای به عنوان واحدهای اصلی محافظت از آثار فرهنگی ، 114 واحد حفاظت از آثار فرهنگی در سطح شهرداری ، 29 مکان یادبود و 14 سایت حفاظت ذکر شده است. تاکنون هنوز چندین مکان تاریخی و باغ مشخص از سلسله های تانگ ، سونگ ، یوان ، مینگ و چینگ وجود دارد.

گوانگژو /p> پایتخت استان گوانگدونگ ، مرکز سیاسی ، اقتصادی ، فناوری ، آموزشی و فرهنگی استان گوانگدونگ. گوانگژو در قسمت جنوبی سرزمین اصلی چین ، قسمت مرکزی و جنوبی استان گوانگدونگ و لبه شمالی دلتای رودخانه مروارید ، نزدیک دهانه پایین دست حوضه رودخانه مروارید واقع شده است. از آنجا که خور رود مروارید دارای بسیاری از جزایر و آبراه های متراکم است ، Humen ، Jiaomen ، Hongqimen و سایر آبراه ها به دریا می روند و گوانگژو را به یک بندر عالی برای کشتیرانی اقیانوس چین و بندر واردات و صادرات در حوزه رودخانه مروارید تبدیل می کنند. گوانگژو همچنین محل اتصال راه آهن پکن-گوانگژو ، گوانگژو-شنزن ، گوانگمائو و گوانگمی-شان و یک مرکز حمل و نقل هوایی غیرنظامی در جنوب چین است.این ارتباط بسیار نزدیک با تمام مناطق کشور دارد. بنابراین ، گوانگژو به عنوان "دروازه جنوبی" چین شناخته می شود. گوانجو در منطقه نیمه گرمسیری جنوب واقع شده است و آب و هوای آن یک آب و هوای اقیانوس موسمی معمولی در منطقه نیمه گرمسیری جنوب است. به دلیل کوه ها و دریا ، ویژگی های آب و هوای اقیانوسی به ویژه با گرم و بارانی ، نور و گرمای کافی ، اختلاف دما ، تابستان های طولانی و دوره های کوتاه یخبندان قابل توجه است.

Xi’an