Eritrea Basis informatie
Lokale tijd | Jouw tijd |
---|---|
|
|
Lokale tijdzone | Tijdzoneverschil |
UTC/GMT +3 uur |
breedtegraad / Lengtegraad |
---|
15°10'52"N / 39°47'12"E |
iso-codering |
ER / ERI |
valuta |
Nakfa (ERN) |
Taal |
Tigrinya (official) Arabic (official) English (official) Tigre Kunama Afar other Cushitic languages |
elektriciteit |
Type c Europese 2-pins |
nationale vlag |
---|
hoofdstad |
Asmara |
banken lijst |
Eritrea banken lijst |
bevolking |
5,792,984 |
Oppervlakte |
121,320 KM2 |
GDP (USD) |
3,438,000,000 |
telefoon |
60,000 |
Mobiele telefoon |
305,300 |
Aantal internethosts |
701 |
Aantal internetgebruikers |
200,000 |
Eritrea invoering
Eritrea ligt in het noordoosten van Afrika, Ethiopië in het zuiden, Soedan in het westen, Djibouti in het zuidoosten en de Rode Zee in het oosten. Het heeft een oppervlakte van 124.300 vierkante kilometer (inclusief de Dakhlak-eilanden). Het heeft een kustlijn van 1.200 kilometer en kijkt uit over de zee naar Saoedi-Arabië en Jemen. De strategische ligging van de Mande Strait, de keel van de zeegang op de drie continenten Europa, Azië en Afrika, is erg belangrijk. Eritrea is een agrarisch land, met 80% van de bevolking die zich bezighoudt met landbouw en veeteelt. Eritrea, de volledige naam van Eritrea, ligt in het noordoosten van Afrika, met Ethiopië in het noorden, Soedan in het westen, Djibouti in het zuidoosten en de Rode Zee in het oosten. Het heeft een oppervlakte van 124.320 vierkante kilometer (inclusief de Dakhlak-eilanden) en heeft een lange kustlijn. Het is 1.200 kilometer verwijderd van Saoedi-Arabië en Jemen aan de overkant van de zee, en de Straat van Mande, de keel van de drie continenten Europa, Azië en Afrika, heeft een zeer belangrijke strategische positie. Eritrea was ooit het politieke, economische en culturele centrum van het Aksum-rijk en werd lange tijd geregeerd door het koninkrijk Ethiopië. In 1869 begonnen de Italianen het grondgebied van Eritrea te veroveren en verklaarden het in 1882 tot kolonie. In 1890 was het de bedoeling om de bezette gebieden samen te voegen tot een verenigde kolonie, "Eritrea" genaamd, wat de oorsprong is van de naam Eritrea. Italië trok zich in 1941 terug en Ecuador werd bezet door Groot-Brittannië en werd een trustschap. In 1950 vormde Eritrea een federatie met Ethiopië als een autonome eenheid, de twee partijen vormden een federatie in 1952 en de Britse troepen trokken zich dat jaar terug. In 1962 werd Eritrea een provincie van Ethiopië. Op 23-25 april 1993 hield Ecuador een referendum over de onafhankelijkheid van Ecuador, en 99,8% van de kiezers was voor onafhankelijkheid. De Ethiopische overgangsregering aanvaardt de uitslag van het referendum en erkent de onafhankelijkheid van Ecuador. Ecuador verklaarde officieel zijn onafhankelijkheid op 24 mei 1993 en hield zijn oprichtingsfeest. Nationale vlag: hij is rechthoekig. Het vlagoppervlak is samengesteld uit drie driehoeken en de rode gelijkbenige driehoek nabij de vlaggenmast. In het rode gedeelte is er een cirkelvormig patroon dat bestaat uit drie gele olijftakken. Rood symboliseert de strijd voor onafhankelijkheid en bevrijding, groen symboliseert landbouw en veeteelt, blauw symboliseert de rijke maritieme hulpbronnen en rijkdom van het land, geel symboliseert minerale hulpbronnen en olijftak symboliseert vrede. Eritrea heeft een totale bevolking van 4,56 miljoen (geschat in 2006), en er zijn 9 etnische groepen: Tigrinya, Tigray, Hidalaibe, Buren, Kunama, Nala, Saho, Afar, Rashaida. Onder hen vormen de Tigrinya- en Tigray-stammen de meerderheid, en de Afar-stam bevindt zich meestal in het zuidoosten en heeft een grotere invloed. Elke etnische groep gebruikt zijn eigen taal, de belangrijkste talen zijn Tigrinya en Tigray. Algemeen Engels en Arabisch. Religieuze overtuigingen worden gedomineerd door het christendom en de islam, met de helft van de volgelingen, en enkelen geloven in het katholicisme en traditioneel fetisjisme. Eritrea is een landbouwland, 80% van de bevolking van het land houdt zich bezig met landbouw en veeteelt. Landbouwproducten zijn goed voor 70% van de exportopbrengsten. De vee-industrie neemt een aanzienlijk deel in van de nationale economie. Natuurlijke hulpbronnen zoals olie, koper, goud, ijzer, zout en aardgas zijn ook in overvloed aanwezig. De belangrijkste industriële sectoren zijn olieraffinage, textiel, voedselverwerking, leer, glaswerk en schoenmakerij. De kustlijn van Ecuador is 1.200 kilometer lang en de maritieme industrie is relatief ontwikkeld. De haven van Massawa, de enige diepzeehaven aan de Rode Zee, en de kunstmatige haven van Assab, hebben een grote overslag. |