Η Ιρλανδία καλύπτει έκταση 70.282 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στη νότια-κεντρική Ιρλανδία στη δυτική Ευρώπη. Συνορεύει με τον Ατλαντικό Ωκεανό στα δυτικά, συνορεύει με τη Βρετανική Βόρεια Ιρλανδία στα βορειοανατολικά και αντιμετωπίζει τη Βρετανία κατά μήκος της Ιρλανδικής Θάλασσας στα ανατολικά. Η ακτογραμμή έχει μήκος 3169 χιλιόμετρα. Το κεντρικό τμήμα είναι λόφοι και πεδιάδες, και οι παράκτιες περιοχές είναι κυρίως ορεινές περιοχές. Ο ποταμός Shannon, ο μεγαλύτερος ποταμός, έχει μήκος περίπου 370 χιλιόμετρα. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι η λίμνη Korib (168 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Έχει ένα εύκρατο θαλάσσιο κλίμα. Η Ιρλανδία είναι γνωστή ως "Χώρα των Σμαραγδένιων Νήσων".

Η χώρα χωρίζεται σε 26 κομητείες, 4 πόλεις σε επίπεδο νομού και 7 πόλεις σε μη κομητεία. Ο νομός αποτελείται από αστικές περιοχές και πόλεις.

Το 3000 π.Χ., οι ηπειρωτικοί Ευρωπαίοι μετανάστες άρχισαν να εγκατασταθούν στο νησί της Ιρλανδίας. Το 432 μ.Χ., ο Άγιος Πάτρικ ήρθε εδώ για να διαδώσει τον Χριστιανισμό και τον Ρωμαϊκό πολιτισμό. Μπήκε στη φεουδαρχική κοινωνία τον 12ο αιώνα. Εισέβαλε από τη Βρετανία το 1169. Το 1171, ο βασιλιάς Ερρίκος Β 'της Αγγλίας καθιέρωσε τον κανόνα της αγάπης. Ο Βασιλιάς της Αγγλίας έγινε ο Βασιλιάς της Ιρλανδίας το 1541. Το 1800, υπογράφηκε η Συνθήκη της Αγάπης-Βρετανικής Συμμαχίας και ιδρύθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτήθηκε πλήρως από τη Βρετανία. Το 1916 ξέσπασε στο Δουβλίνο η «εξέγερση του Πάσχα» κατά της Βρετανίας. Με την άνοδο του ιρλανδικού εθνικού κινήματος ανεξαρτησίας, η βρετανική κυβέρνηση και η Ιρλανδία υπέγραψαν την αγγλο-ιρλανδική συνθήκη τον Δεκέμβριο του 1921, επιτρέποντας σε 26 κομητείες στη νότια Ιρλανδία να ιδρύσουν ένα «ελεύθερο κράτος» και να απολαύσουν την αυτονομία. Οι 6 βόρειες κομητείες (τώρα Βόρεια Ιρλανδία) εξακολουθούν να ανήκουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 1937, το Ιρλανδικό Σύνταγμα κήρυξε το "Ελεύθερο Κράτος" δημοκρατία, αλλά παρέμεινε στην Κοινοπολιτεία. Στις 21 Δεκεμβρίου 1948, το ιρλανδικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που δηλώνει τον διαχωρισμό του από την Κοινοπολιτεία. Στις 18 Απριλίου 1949, η Βρετανία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της αγάπης, αλλά αρνήθηκε να την επιστρέψει στις 6 βόρειες κομητείες. Μετά την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας, οι διαδοχικές ιρλανδικές κυβερνήσεις υιοθέτησαν την υλοποίηση της ενοποίησης της Βόρειας και της Νότιας Ιρλανδίας ως καθιερωμένη πολιτική.

Εθνική σημαία: ένα οριζόντιο ορθογώνιο με αναλογία μήκους προς πλάτος 2: 1. Από αριστερά προς τα δεξιά, αποτελείται από τρία παράλληλα και ίσια κάθετα ορθογώνια: πράσινο, λευκό και πορτοκαλί. Το πράσινο αντιπροσωπεύει τον ιρλανδικό λαό που πιστεύει στον καθολικισμό και συμβολίζει επίσης το πράσινο νησί της Ιρλανδίας · το πορτοκαλί αντιπροσωπεύει τον προτεσταντισμό και τους οπαδούς του. Αυτό το χρώμα εμπνέεται επίσης από τα χρώματα του πορτοκαλιού-Nassau Palace και επίσης αντιπροσωπεύει την αξιοπρέπεια και τον πλούτο · το λευκό συμβολίζει τους καθολικούς Η μόνιμη εκεχειρία, η αλληλεγγύη και η φιλία με τους Προτεστάντες συμβολίζουν επίσης την επιδίωξη του φωτός, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ειρήνης.

Ο συνολικός πληθυσμός της Ιρλανδίας είναι 4.2398 εκατομμύρια (Απρίλιος 2006). Η συντριπτική πλειοψηφία είναι Ιρλανδοί. Οι επίσημες γλώσσες είναι ιρλανδικά και αγγλικά. Το 91,6% των κατοίκων πιστεύουν στον Ρωμαιοκαθολικισμό και άλλοι πιστεύουν στον Προτεσταντισμό.

Στην ιστορία, η Ιρλανδία ήταν μια χώρα που κυριαρχούσε από τη γεωργία και την κτηνοτροφία και ήταν γνωστή ως το «ευρωπαϊκό αρχοντικό». Η Ιρλανδία άρχισε να εφαρμόζει μια ανοιχτή πολιτική στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και πέτυχε ταχεία οικονομική ανάπτυξη τη δεκαετία του 1960. Από τη δεκαετία του 1980, η Ai οδήγησε την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας με βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας όπως το λογισμικό και η βιομηχανική, και προσέλκυσε μεγάλο αριθμό ξένων επενδύσεων με ένα καλό επενδυτικό περιβάλλον, ολοκληρώνοντας τη μετάβαση από μια αγροτική και κτηνοτροφική οικονομία σε μια οικονομία της γνώσης. Από το 1995, η εθνική οικονομία της Ιρλανδίας συνέχισε να αναπτύσσεται ραγδαία και έχει γίνει η χώρα με την ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, γνωστός ως "European Tiger". Το 2006, το ΑΕΠ της Ιρλανδίας ήταν 202.935 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, με κατά μέσο όρο κατά κεφαλήν 49.984 δολάρια ΗΠΑ. Είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου.

Δουβλίνο: Η Ιρλανδία είναι γνωστή ως το σμαράγδι του Ατλαντικού Ωκεανού και η πρωτεύουσα, το Δουβλίνο, είναι διακοσμημένο με σκούρα σμαράγδια. Το Δουβλίνο σημαίνει "ποταμός μαύρου νερού" στην πρωτότυπη γλώσσα του Γκέελτ, επειδή η τύρφη του βουνού Wicklow κάτω από τον ποταμό Liffey που διατρέχει την πόλη κάνει το ποτάμι μαύρο. Το Δουβλίνο βρίσκεται δίπλα στον κόλπο του Δουβλίνου στην ανατολική ακτή του νησιού της Ιρλανδίας, με έκταση άνω των 250 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμό 1,12 εκατομμυρίων (2002).

Το αρχικό όνομα του Δουβλίνου είναι Bel Yasacles, το οποίο σημαίνει "περιφραγμένη πόλη πορθμείων" και σημαίνει "μαύρη λίμνη" στα ιρλανδικά. Το 140 μ.Χ., το "Δουβλίνο" έχει καταγραφεί στα γεωγραφικά έργα του Έλληνα λόγιου Πτολεμαίου. Τον Απρίλιο του 1949, μετά την πλήρη ανεξαρτησία της Ιρλανδίας, το Δουβλίνο ορίστηκε επίσημα ως πρωτεύουσα και έγινε έδρα κυβερνητικών υπηρεσιών, του κοινοβουλίου και του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Το Δουβλίνο είναι μια παλαιά και ειδυλλιακή πόλη γεμάτη ποίηση. Δέκα γέφυρες πέρα ​​από τον ποταμό Liffey συνδέουν το βορρά και το νότο. Βρίσκεται στη νότια όχθη του ποταμού, το Κάστρο του Δουβλίνου είναι το πιο διάσημο αρχαίο συγκρότημα στην πόλη. Χτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα και ιστορικά ήταν η έδρα του Βρετανικού Κυβερνητικού Σώματος στην Ιρλανδία. Το κάστρο αποτελείται από γραφεία γενεαλογίας, πύργους αρχείων, Εκκλησία της Αγίας Τριάδας και αίθουσες. Το γραφείο γενεαλογίας, που χτίστηκε το 1760, βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του κάστρου, συμπεριλαμβανομένου του κυκλικού καμπαναριού και του μουσείου εραλδικής γενεαλογίας. Η Εκκλησία της Αγίας Τριάδας είναι ένα γοτθικό κτήριο που χτίστηκε το 1807, γνωστό για τα εξαιρετικά γλυπτά του. Το Leinster Palace χτίστηκε το 1745 και είναι τώρα η Βουλή του Κοινοβουλίου. Το Ιρλανδικό Ταχυδρομείο είναι ένα ιστορικό κτίριο από γρανίτη όπου ανακοινώθηκε η γέννηση της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και η ιρλανδική πράσινη, λευκή και πορτοκαλί σημαία υψώθηκε για πρώτη φορά στη στέγη.

Το Δουβλίνο είναι το εθνικό πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο. Το περίφημο Trinity College (δηλαδή το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου), το Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Μουσείο και η Βασιλική Εταιρεία του Δουβλίνου βρίσκονται εδώ. Το Trinity College ιδρύθηκε το 1591 και έχει ιστορία πάνω από 400 χρόνια. Η βιβλιοθήκη του κολεγίου είναι μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες στην Ιρλανδία, με περισσότερα από 1 εκατομμύριο βιβλία, που περιέχουν αρχαία και μεσαιωνικά χειρόγραφα και πρώιμα δημοσιευμένα βιβλία. Μεταξύ αυτών, το όμορφα εικονογραφημένο ευαγγέλιο του 8ου αιώνα "Το βιβλίο του Kells" είναι το πιο πολύτιμο.

Το Δουβλίνο είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ιρλανδίας και το εμπόριο εισαγωγών και εξαγωγών αντιπροσωπεύει το ήμισυ του συνολικού εξωτερικού εμπορίου της χώρας. Υπάρχουν 5.000 πλοία που αναχωρούν κάθε χρόνο. Το Δουβλίνο είναι επίσης η μεγαλύτερη πόλη παραγωγής στην Ιρλανδία, με βιομηχανίες όπως ζυθοποιία, είδη ένδυσης, υφάσματα, χημικά, μεγάλες μηχανές, αυτοκίνητα και μεταλλουργία. Επιπλέον, το Δουβλίνο είναι επίσης ένα σημαντικό χρηματοοικονομικό κέντρο στη χώρα.