ایرلند 70،282 کیلومتر مربع مساحت دارد. واقع در قسمت جنوبی مرکزی جزیره ایرلند در اروپای غربی. از غرب با اقیانوس اطلس هم مرز است ، از شمال شرقی با ایرلند شمالی انگلیس همسایه است و از شرق از طریق دریای ایرلند رو به انگلیس است. طول ساحل 3169 کیلومتر است. قسمت مرکزی آن تپه ها و دشت ها است و مناطق ساحلی بیشتر ارتفاعات هستند. رودخانه شانون ، طولانی ترین رودخانه ، حدود 370 کیلومتر طول دارد. بزرگترین دریاچه دریاچه کوریب است (168 کیلومتر مربع). آب و هوای دریایی معتدلی دارد. ایرلند به "کشور جزیره زمرد" معروف است.

این کشور به 26 شهرستان ، 4 شهر سطح شهرستان و 7 شهر غیر سطح کشور تقسیم شده است. این شهرستان از مناطق شهری و شهرها تشکیل شده است.

در 3000 سال قبل از میلاد مهاجرین از سرزمین اصلی اروپا در جزیره ایرلند مستقر شدند. در سال 432 میلادی ، سنت پاتریک برای گسترش مسیحیت و فرهنگ رومی به اینجا آمد. در قرن 12 وارد جامعه فئودالی شد. در سال 1169 مورد حمله انگلیس قرار گرفت. در سال 1171 هانری دوم پادشاه انگلیس قانون عشق را برقرار کرد. پادشاه انگلیس در سال 1541 پادشاه ایرلند شد. در سال 1800 ، پیمان اتحاد عشق انگلیس امضا شد و پادشاهی متحد انگلیس و ایرلند تأسیس شد ، که کاملاً توسط انگلیس ضمیمه شد. در سال 1916 ، "قیام عید پاک" علیه انگلیس در دوبلین آغاز شد. با شورش جنبش استقلال ملی ایرلند ، دولت انگلیس و ایرلند در دسامبر 1921 پیمان انگلیس و ایرلند را امضا کردند و به 26 شهرستان در جنوب ایرلند اجازه دادند "یک کشور آزاد" ایجاد کنند و از خودمختاری برخوردار شوند. 6 شهرستان شمالی (ایرلند شمالی فعلی) هنوز به انگلستان تعلق دارند. در سال 1937 ، قانون اساسی ایرلند "دولت آزاد" را جمهوری اعلام کرد ، اما در کشورهای مشترک المنافع باقی ماند. در 21 دسامبر 1948 ، پارلمان ایرلند قانونی را تصویب کرد که جدایی آن از کشورهای مشترک المنافع را اعلام کرد. در 18 آوریل 1949 ، انگلیس استقلال عشق را به رسمیت شناخت ، اما حاضر نشد آن را به 6 شهرستان شمالی بازگرداند. پس از استقلال ایرلند ، دولت های پی در پی ایرلند تحقق وحدت ایرلند شمالی و جنوبی را به عنوان یک سیاست ثابت تعیین کرده اند.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی با نسبت طول به عرض 2: 1 است. از چپ به راست ، از سه مستطیل عمودی مساوی برابر: سبز ، سفید و نارنجی تشکیل شده است. رنگ سبز نشان دهنده مردم ایرلند است که به کاتولیک اعتقاد دارند و همچنین نماد جزیره سبز ایرلند است ؛ نارنجی نماینده پروتستانتیسم و ​​پیروان آن است. این رنگ همچنین از رنگهای کاخ نارنجی-ناسائو الهام گرفته شده و همچنین نشان دهنده عزت و ثروت است ؛ رنگ سفید نماد کاتولیک ها است آتش بس دائمی ، همبستگی و دوستی با پروتستان ها همچنین نماد پیگیری نور ، آزادی ، دموکراسی و صلح است.

کل جمعیت ایرلند 4.2398 میلیون نفر است (آوریل 2006). اکثریت قریب به اتفاق ایرلندی هستند. زبانهای رسمی ایرلندی و انگلیسی است. 6/91 درصد از ساکنان به کاتولیک رومی اعتقاد دارند ، و دیگران به پروتستانیسم اعتقاد دارند.

در تاریخ ، ایرلند کشوری بود که تحت سلطه کشاورزی و دامداری قرار داشت و به عنوان "مانور اروپا" شناخته می شد. ایرلند از اواخر دهه 1950 شروع به اجرای یک سیاست باز کرد و در دهه 1960 به توسعه سریع اقتصادی دست یافت. از دهه 1980 ، Ai با توسعه صنایع ملی با فناوری پیشرفته مانند نرم افزار و مهندسی زیستی ، توسعه اقتصاد ملی را هدایت کرده و با ایجاد فضای سرمایه گذاری مناسب ، سرمایه گذاری در خارج از کشور را به خود جلب کرده و انتقال از اقتصاد دامداری و دامداری به اقتصاد دانش را به پایان رسانده است. از سال 1995 ، اقتصاد ملی ایرلند به سرعت به رشد خود ادامه داده و به کشوری با سریعترین رشد اقتصادی در سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ، معروف به "ببر اروپا" تبدیل شده است. در سال 2006 ، تولید ناخالص داخلی ایرلند 202.935 میلیارد دلار آمریکا بود که میانگین سرانه آن 49،984 دلار بود. این یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است.

دوبلین: ایرلند به زمرد اقیانوس اطلس معروف است و پایتخت آن ، دوبلین ، با زمردهای تیره تزئین شده است. دوبلین در زبان اصلی گالتی به معنای "رودخانه آب سیاه" است ، زیرا ذغال سنگ ذغال سنگ کوه ویکلو در زیر رودخانه لیفی که از داخل شهر عبور می کند ، رودخانه را سیاه می کند. دوبلین با بیش از 250 کیلومتر مربع مساحت و 1.12 میلیون نفر جمعیت (2002) مجاور خلیج دوبلین در ساحل شرقی جزیره ایرلند است.

نام اصلی دوبلین Bel Yasacles است ، که به معنی "شهر کشتی حصارکشی شده" است و در ایرلندی به معنی "حوض سیاه" است. در سال 140 پس از میلاد ، "دوبلین" در آثار جغرافیایی دانشمند یونانی بطلمیوس ثبت شده است. در آوریل 1949 ، پس از استقلال کامل ایرلند ، دوبلین رسماً به عنوان پایتخت تعیین شد و مقر ادارات دولتی ، پارلمان و دادگاه عالی شد.

دوبلین شهری باستانی و ایده آل و پر از شعر است. ده پل از رودخانه لیفی شمال و جنوب را به هم متصل می کند. قلعه دوبلین که در کرانه جنوبی رودخانه واقع شده است مشهورترین مجموعه ساختمانی باستانی در این شهر است.این قلعه در اوایل قرن سیزدهم ساخته شد و از نظر تاریخی مقر خانه فرماندار انگلیس در ایرلند بود. این قلعه از دفاتر شجره نامه ، برج های بایگانی ، کلیسای مقدس ترینیتی و تالارها تشکیل شده است. دفتر شجره نامه ، ساخته شده در سال 1760 ، در جلوی قلعه ، از جمله برج ناقوس دایره ای شکل و موزه هیرالدیک تبارشناسی واقع شده است. کلیسای Holy Trinity یک ساختمان گوتیک است که در سال 1807 ساخته شده است ، که به دلیل کنده کاری های عالی خود مشهور است. کاخ لینستر در سال 1745 ساخته شد و اکنون مجلس پارلمان است. اداره پست ایرلند یک ساختمان گرانیتی تاریخی است که در آن تولد جمهوری ایرلند اعلام شد و پرچم ایرلند سبز ، سفید و نارنجی برای اولین بار در پشت بام برافراشته شد.

دوبلین مرکز ملی فرهنگی و آموزشی است. کالج معروف ترینیتی (یعنی دانشگاه دوبلین) ، دانشگاه اسقف اعظم ایرلند ، کتابخانه ملی ، موزه و انجمن سلطنتی دوبلین همه در اینجا واقع شده اند. کالج ترینیتی در سال 1591 تاسیس شد و بیش از 400 سال سابقه دارد. کتابخانه این کالج یکی از بزرگترین کتابخانه های ایرلند است که دارای بیش از 1 میلیون کتاب شامل نسخه های خطی باستان و قرون وسطی و کتاب های منتشر شده اولیه است. در میان آنها ، کتاب "کتاب Kells" که به زیبایی نشان داده شده است ، از قرن هشتم ارزشمندترین کتاب است.

دوبلین بزرگترین بندر ایرلند است و تجارت واردات و صادرات آن نیمی از کل تجارت خارجی این کشور را تشکیل می دهد. هر ساله 5000 کشتی در حال عزیمت هستند. دوبلین همچنین بزرگترین شهر تولیدی در ایرلند است که دارای صنایعی مانند آبجوسازی ، پوشاک ، منسوجات ، مواد شیمیایی ، ماشین سازی بزرگ ، اتومبیل و متالورژی است. علاوه بر این ، دوبلین همچنین یک مرکز مهم مالی در این کشور است.