پرتغال ، نام کامل جمهوری پرتغال ، 91،900 کیلومتر مربع مساحت دارد (دسامبر 2005). واقع در قسمت جنوب غربی شبه جزیره ایبری در اروپا. از شرق و شمال با اسپانیا و از جنوب غربی با اقیانوس اطلس هم مرز است. طول ساحل بیش از 800 کیلومتر است. این زمین در شمال زیاد و در جنوب کم است ، بیشتر کوه و تپه است. قسمت شمالی فلات Meseta است ؛ منطقه کوه مرکزی به طور متوسط ​​800-1000 متر ارتفاع دارد و قله Estrela از سطح دریا 1991 متر است ؛ جنوب و غرب به ترتیب تپه ها و دشت های ساحلی هستند. رودخانه های اصلی عبارتند از Tejo ، Douro (322 کیلومتر از طریق قلمرو) و Montego. شمال دارای آب و هوای جنگلی پهن برگ معتدل دریایی و جنوب دارای آب و هوای مدیترانه ای نیمه گرمسیری است. متوسط ​​دما در ژانویه 7-11 درجه سانتی گراد و در جولای 20-26 درجه سانتی گراد است. میانگین میزان بارش سالانه 500-1000 میلی متر است

این کشور به 18 منطقه اداری تقسیم شده است: لیسبون ، پورتو ، کویمبرا ، ویانادو کاسترو ، براگا ، ویلاریل ، براگانسا ، گوارانا اردا ، لیریا ، آویرو ، ویسئو ، سانتارم ، اوورا ، فارو ، کاستلو بلانکو ، پرتالگر ، بجا ، سیتوبال. همچنین دو منطقه خودمختار وجود دارد ، مادیرا و آزور.

پرتغال یکی از کشورهای باستان اروپا است. مدتها تحت حکومت رومی ها ، آلمانی ها و مورها بود. در سال 1143 به پادشاهی مستقلی تبدیل شد. در قرون 15 و 16 ، این گسترش در خارج از کشور آغاز شد و به طور متوالی تعداد زیادی مستعمره در آفریقا ، آسیا و آمریکا تأسیس کرد و به یک قدرت دریایی تبدیل شد. در سال 1580 به اسپانیا ضمیمه شد و در سال 1640 از سلطه اسپانیا آزاد شد. در سال 1703 موضوع انگلیسی شد. در سال 1820 مشروطه خواهان پرتغالی انقلابی را برای اخراج نیروهای انگلیس آغاز کردند. اولین جمهوری در سال 1891 تاسیس شد. جمهوری دوم در اکتبر 1910 تأسیس شد. در جنگ جهانی اول در متفقین شرکت کرد. در ماه مه سال 1926 ، جمهوری دوم سرنگون شد و یک دولت نظامی تأسیس شد. در سال 1932 ، سالازار نخست وزیر شد و دیکتاتوری فاشیستی را در پرتغال برقرار کرد. در آوریل 1974 ، "جنبش نیروهای مسلح" متشکل از گروهی از افسران سطح متوسط ​​و پایین رژیم فوق راست را که بیش از 40 سال بر پرتغال حاکم بود سرنگون و روند دموکراتیک سازی را آغاز کرد.

پرچم ملی: این مستطیل با نسبت طول به عرض 3: 2 مستطیل شکل است. سطح پرچم از دو قسمت چپ ، سبز و راست ، قرمز تشکیل شده است. قسمت سبز یک مستطیل عمودی ، قسمت قرمز نزدیک به یک مربع است و مساحت آن یک و نیم برابر قسمت سبز است. نشان ملی پرتغال در وسط خطوط قرمز و سبز نقاشی شده است. رنگ قرمز بیانگر جشن تأسیس جمهوری دوم در سال 1910 و رنگ سبز بیانگر احترام به شاهزاده هنری ، معروف به "ناو" است.

پرتغال بیش از 10.3 میلیون نفر جمعیت دارد (2005). بیش از 99٪ آنها پرتغالی هستند و بقیه اسپانیایی هستند. زبان رسمی پرتغالی است. بیش از 97٪ ساکنان به آیین کاتولیک اعتقاد دارند.

پرتغال کشوری نسبتاً پیشرفته با تولید ناخالص ملی 176.629 میلیارد دلار در سال 2006 ، با ارزش سرانه 16647 دلار است. پرتغال سرشار از منابع معدنی است ، به طور عمده تنگستن ، مس ، پیریت ، اورانیوم ، هماتیت ، مگنتیت و سنگ مرمر. ذخایر تنگستن در اروپای غربی رتبه اول را دارد. بخشهای اصلی صنعتی شامل پارچه ، لباس ، غذا ، کاغذ ، چوب پنبه ، تجهیزات الکترونیکی ، سرامیک و شراب سازی است. صنعت خدمات پرتغالی به سرعت توسعه یافته است و نسبت ارزش تولیدی آن در اقتصاد ملی و نسبت این صنعت در کل جمعیت شاغل به سطح کشورهای پیشرفته اروپا نزدیک شده است. مساحت جنگل 3.6 میلیون هکتار است که 1/3 مساحت کشور را تشکیل می دهد. تولید چوب نرم آن بیش از نیمی از کل تولید جهان را تشکیل می دهد و صادرات آن در جهان رتبه اول را دارد ، بنابراین به "پادشاهی چوب پنبه" معروف است. پرتغال یکی از کشورهای اصلی تولید شراب در جهان است و پورتو در شمال منطقه معروف شراب سازی است. سس گوجه فرنگی پرتغالی در اروپا معروف است و بزرگترین تامین کننده در بازار اروپا است. صنعت ماهیگیری دریایی پرتغال نسبتاً توسعه یافته است ، عمدتا ماهی ساردین ، ​​ماهی تن و ماهی.

پرتغال زیبا و زیبا است ، در همه جا بناهای باستانی مانند قلعه ها ، کاخ ها و موزه ها دارد. بیش از 800 کیلومتر خط ساحلی در ضلع غربی و جنوبی وجود دارد و بسیاری از سواحل ماسه ای زیبا وجود دارد. بیشتر آن آب و هوای مدیترانه ای دارد. جهانگردی منبع مهمی از درآمد ارزی پرتغال و وسیله مهمی برای جبران کسری تجارت خارجی است. جاذبه های اصلی گردشگری لیسبون ، فارو ، پورتو ، مادیرا و غیره است. هر ساله تعداد گردشگران خارجی بیشتری نسبت به جمعیت خود دارد. درآمد سالانه گردشگری در سال 2005 بیش از 6 میلیارد یورو به منبع مهم درآمد ارزی تبدیل شده است.

لیسبون : لیسبون پایتخت جمهوری پرتغال و بزرگترین شهر بندری پرتغال است و در غربی ترین نقطه قاره اروپا واقع شده است. مساحت آن 82 کیلومتر مربع است. جمعیت 535،000 نفر (1999) است. کوه سینترا در شمال لیسبون است. رودخانه Tejo ، بزرگترین رودخانه پرتغال ، از قسمت جنوبی شهر به اقیانوس اطلس می ریزد. تحت تأثیر جریان گرم آتلانتیک ، لیسبون آب و هوای خوبی دارد ، در زمستان یخ نمی زند و در تابستان گرم نیست. متوسط ​​دما در ژانویه و فوریه 8 ℃ و متوسط ​​دما در جولای و آگوست 26 ℃ است. در بیشتر سال هوا نسیم و آفتابی است ، مانند بهار گرم و راحت است.

لیسبون در دوران ماقبل تاریخ دارای سکونتگاه های انسانی بود. در سال 1147 ، اولین پادشاه پرتغال ، آلفونسو اول ، لیسبون را تصرف کرد. در سال 1245 ، لیسبون به پایتخت و مرکز تجاری پادشاهی پرتغال تبدیل شد.

کارهای محوطه سازی در لیسبون بسیار خوب است. 250 پارک و باغ در شهر وجود دارد ، با مساحت 1400 هکتار چمنزار و مناطق سبز. در دو طرف جاده درختانی مانند کاج ، نخل ، بودی ، لیمو ، زیتون و انجیر وجود دارد. این شهر در تمام طول سال همیشه سبز است ، گلهایی کاملاً شکوفا ، دقیقاً مانند یک باغ بزرگ و جذاب و معطر. لیسبون توسط کوه ها و رودخانه ها احاطه شده است و کل شهر در 6 تپه کوچک توزیع شده است. از فاصله دور ، خانه های کاشی قرمز با سایه ها و سایه های مختلف درختان سبز مکمل یکدیگر هستند و مناظر بسیار زیبایی دارند.

آثار و بناهای تاریخی زیادی در لیسبون وجود دارد. برج بلم ، واقع در ساحل اقیانوس اطلس ، در اوایل قرن شانزدهم ساخته شده است. وقتی جزر و مد زیاد است ، به نظر می رسد روی آب شناور است و مناظر زیبایی دارد. صومعه Jeronimos روبروی برج معماری معمولی به سبک مانوئل است که در اوایل قرن شانزدهم با شکوه و عظمت و کنده کاری های بسیار زیبا رواج داشته است. در حیاط یک قبرستان از اتباع معروف وجود دارد ، جایی که ناو دریایی پرتغالی دا گاما و شاعر معروف کامو آنز در اینجا دفن شده اند.

لیسبون قطب حمل و نقل کشور و بزرگترین بندر پرتغال است. منطقه بندر 14 کیلومتر امتداد دارد و 60 درصد کالاهای وارداتی و صادراتی کشور در اینجا بارگیری و تخلیه می شود. ترافیک در لیسبون توسط ماشین ها و مترو مسلط است. این مترو در سال 1959 با 20 ایستگاه و حجم مسافر سالانه 132 میلیون مسافر به بهره برداری رسید. علاوه بر این ، تله کابین ها و کامیون های بالابر نیز در تپه های شهر حرکت می کنند.

صنعت گردشگری لیسبون نقش مهمی در ارتقا the توسعه پایتخت به یک شهر مدرن داشته است. ساحل زیبای حمام در ساحل اقیانوس اطلس غربی لیسبون یک منطقه توریستی معروف در پرتغال است که سالانه بیش از 1 میلیون گردشگر را از سراسر جهان به خود جذب می کند. لیسبون به بزرگترین شهر توریستی پرتغال تبدیل شده است.