ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံသည်စတုရန်းကီလိုမီတာ ၂.၂၅ သန်းအကျယ်အ ၀ န်းရှိသည်။ အာရေဗျကျွန်းဆွယ်သည်အာရှအနောက်တောင်ပိုင်းတွင်တည်ရှိပြီးအရှေ့ဘက်တွင်ပါရှန်းပင်လယ်ကွေ့နှင့်အနောက်ဘက်တွင်ပင်လယ်နီ၊ ဂျော်ဒန်၊ အီရတ်၊ ကူဝိတ်၊ ယူအေအီး၊ အိုမန်၊ ဆော်ဒီအာရေးဗီးယားဟူသောစကားလုံးသည်အာရဗီဘာသာတွင် "ပျော်ရွှင်မှုသဲကန္တာရ" ကိုဆိုလိုသည်။ အရှေ့ဘက်တွင်မြေနိမ့်သည်မြင့်မားသည်။ အနောက်ဘက်တွင်ဟီဇက် - အက်စ်ကုန်းပြင်မြင့်နှင့်တောင်ဘက်တွင်ဟီဂျဇာတောင်တန်းများသည်ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်မီတာ ၃၀၀၀ အထက်တွင်တည်ရှိသည်။ ဗဟိုအပိုင်းသည်နဂျ့ကုန်းပြင်မြင့်ဖြစ်သည်။ အရှေ့ဘက်သည်လွင်ပြင်ဖြစ်သည်။ ပင်လယ်နီတစ်လျှောက်ရှိRedရိယာသည်ကီလိုမီတာ ၇၀ ကျယ်သောပင်လယ်နီမြေနိမ့်ဖြစ်သည်။ သဲကန္တာရသည်တိုင်းပြည်halfရိယာ၏ထက်ဝက်ခန့်ရှိသည်။ နှစ်ရှည်ရေမရှိသောမြစ်များနှင့်ရေကန်များ။ အနောက်ဘက်ကုန်းပြင်မြင့်သည်မြေထဲပင်လယ်ရာသီဥတုရှိပြီးအခြားကျယ်ပြန့်သောareasရိယာများသည်အပူပိုင်းနှင့်အပူပိုင်းအပူပိုင်းသဲကန္တာရရာသီဥတုရှိသည်။

တိုင်းပြည် ၁၃ ခုခွဲခြားထားသည်။ ရိယာဒ်ဒေသ၊ မက္ကာဒေသ၊ မက်ဒီနာဒေသ၊ အရှေ့ပိုင်း၊ ကတ်စ်တိုင်းဒေသကြီး၊ ဟာလိုင်ဒေသ၊ အာဆစ်ဒေသ၊ ခရိုအေးရှား, မြောက်ပိုင်းနယ်စပ်, Jizan, Najran, Zhufu ။ တိုင်းဒေသကြီးတွင်ပထမအဆင့်နှင့်ဒုတိယအဆင့်ခု၊ ပထမအဆင့်မြို့နယ်နှင့်ဒုတိယအဆင့်မြို့နယ်များရှိသည်။

ဆော်ဒီအာရေဗျသည်အစ္စလာမ်၏မွေးရပ်မြေဖြစ်သည်။ အေဒီ ၇ ရာစုတွင်အစ္စလာမ်မိုဟာမက်ကိုစတင်တည်ထောင်သူသည်အာရပ်အင်ပါယာကိုတည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၈ ရာစုသည်အလွန်တရာကြီးကျယ်ခမ်းနားသောဒေသဖြစ်ပြီးဥရောပ၊ အာရှနှင့်အာဖရိကဒေသများကိုပါသိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ အေဒီ ၁၆ ရာစုတွင်အာရပ်အင်ပါယာကိုအော်တိုမန်အင်ပါယာကအုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ အေဒီ ၁၉ ရာစုတွင်ဗြိတိသျှတို့သည်နယ်မြေများကိုကျူးကျော်သိမ်းပိုက်ပြီးပိုင်းခြားခဲ့သည် - Hanzhi နှင့် Internal History ။ ၁၉၂၄ ခုနှစ်တွင် Nezhan အကြီးအကဲ Abdul Aziz-Saudi Arabia သည် Hanzhi ကိုသိမ်းယူခဲ့ပြီးအာရပ်ကျွန်းဆွယ်ကိုတဖြည်းဖြည်းပေါင်းစည်းလိုက်ပြီး ၁၉၃၂ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလတွင်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံတည်ထောင်ခြင်းကိုကြေငြာခဲ့သည်။

နိုင်ငံတော်အလံ - အလျား ၃ မှ ၂ သို့အလျားအချိုးအစားဖြင့်စတုဂံထောင့်မှန်။ အစိမ်းရောင်မြေပြင်ပေါ်တွင်နာမည်ကြီးအစ္စလာမ္မစ်အဖြူရောင်စာတမ်း၌“ အရာအားလုံးသည်ဘုရားသခင်မဟုတ်၊ ဓားသည်သန့်ရှင်းသောစစ်ပွဲနှင့်မိမိကိုယ်ကိုကာကွယ်ခြင်းကိုပုံဆောင်သည်။ အစိမ်းရောင်သည်ငြိမ်းချမ်းရေးကိုသင်္ကေတပြုပြီးအစ္စလာမ်နိုင်ငံများနှစ်သက်သောအရောင်အဆင်းဖြစ်သည်။ အမျိုးသားအလံ၏အရောင်များနှင့်ပုံစံများသည်နိုင်ငံ၏ဘာသာရေးယုံကြည်မှုများကိုမီးမောင်းထိုးပြပြီးဆော်ဒီအာရေဗျသည်အစ္စလာမ်၏မွေးရပ်မြေဖြစ်သည်။

ဆော်ဒီအာရေဗျတွင်လူ ဦး ရေစုစုပေါင်း ၂၄.၆ သန်း (၂၀၀၅) ရှိပြီးနိုင်ငံခြားလူ ဦး ရေသည် ၃၀% ခန့်ရှိသည်။ အများစုမှာအာရပ်များဖြစ်သည်။ ရုံးသုံးဘာသာစကားမှာအာရဗီဘာသာ၊ အထွေထွေအင်္ဂလိပ်ဘာသာ၊ အစ္စလာမ်ဘာသာမှာနိုင်ငံတော်ဖြစ်သည်။ ဆွန်နီ ၈၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ ရှီယာ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ဖြစ်သည်။

ဆော်ဒီအာရေဗျသည်လွတ်လပ်သောစီးပွားရေးမူဝါဒကိုကျင့်သုံးသည်။ ဆော်ဒီအာရေဗျကို“ ရေနံနိုင်ငံ” အဖြစ်လူသိများသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်ရေနံသိုက်များနှင့်ထွက်ရှိမှုများကို ဦး စားပေးပြီးရေနံနှင့်ရေနံဓာတုစက်မှုလုပ်ငန်းများသည်စီးပွားရေး၏အသက်သွေးကြောဖြစ်သည်။ ဆော်ဒီအာရေဗျမှသက်သေပြထားသောရေနံသိုက်သည်စည်ပေါင်း ၂၆၁.၂ ဘီလီယံရှိပြီးကမ္ဘာ့ရေနံသိုက်၏ ၂၆% ရှိသည်။ ဆော်ဒီအာရေဗျသည်တစ်နှစ်လျှင်ရေနံစိမ်းတန်ချိန်သန်း ၄၀၀ မှ ၅၀၀ အထိထုတ်လုပ်သည်။ ရေနံဓာတုထုတ်ကုန်များကိုနိုင်ငံနှင့်ဒေသ ၇၀ ကျော်သို့တင်ပို့သည်။ နိုင်ငံ၏ဘဏ္fiscalာရေးဝင်ငွေ၏ ၇၀% ကျော်မှရေနံမှရငွေနှင့်ပို့ကုန်စုစုပေါင်း၏ ၉၀% ကျော်မှရေနံတင်ပို့သည်။ ဆော်ဒီအာရေးဗီးယားသည်သဘာဝဓာတ်ငွေ့သိုက်များပြားစွာတည်ရှိပြီးသဘာဝဓာတ်ငွေ့သိုက် ၆.၇၅ ထရီလီယံကုဗမီတာရှိပြီးကမ္ဘာ့အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည်။ လက်ရှိရေနံထုတ်လုပ်မှုခန့်မှန်းချက်အရဆော်ဒီရေနံကိုနှစ် ၈၀ ကြာအသုံးချနိုင်သေးသည်။ ထို့အပြင်၊ ရွှေ၊ ကြေးနီ၊ သံ၊ သံဖြူ၊ အလူမီနီယမ်နှင့်သွပ်ဓာတ်သတ္တုသိုက်များသည်ကမ္ဘာ့စတုတ္ထအကြီးဆုံးရွှေဈေးကွက်ဖြစ်လာသည်။ အဓိကဟိုက်ဒရောလစ်အရင်းအမြစ်များမှာမြေအောက်ရေဖြစ်သည်။ မြေအောက်ရေစုစုပေါင်းပမာဏမှာ ၃၆ ထရီလီယံကုဗမီတာဖြစ်သည်။ လက်ရှိရေသုံးစွဲမှုအပေါ် မူတည်၍ မြေအောက် ၂၀ မီတာအကွာအဝေးရှိမြေအောက်ရေကိုနှစ်ပေါင်း ၃၂၀ ခန့်အသုံးပြုနိုင်သည်။ ဆော်ဒီအာရေဗျသည်ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံးရေချိုပင်လယ်ရေထုတ်လုပ်သည့်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ နိုင်ငံအတွင်းပင်လယ်ရေသန့်စင်မှုစုစုပေါင်းပမာဏသည်ကမ္ဘာ့ပင်လယ်ရေညစ်ညမ်းမှု၏ ၂၁% ခန့်ရှိသည်။ ရေသိုလှောင်နိုင်သည့်ပမာဏမှာကုဗမီတာ ၆၄၀ ရှိပြီးရေလှောင်ကန် ၁၈၄ ခုရှိသည်။ ဆော်ဒီအာရေဗျသည်စိုက်ပျိုးရေးကိုအထူးအာရုံစိုက်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်စိုက်ပျိုးမြေဟက်တာ ၃၂ သန်းနှင့်စိုက်ပျိုးမြေဟက်တာ ၃.၆ သန်းရှိသည်။ အရှေ့အလယ်ပိုင်းနိုင်ငံများအနက်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံသည်စုစုပေါင်းပြည်တွင်းထုတ်ကုန်အများဆုံးရှိပြီးဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများအကြားအဆင့်မြင့်ဖြစ်သည်။ မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းဆော်ဒီအာရေဗျသည်သတ္တုတူးဖော်ရေး၊ အလင်းစက်မှုလုပ်ငန်းနှင့်စိုက်ပျိုးရေးစသည့်ရေနံမဟုတ်သောစက်မှုလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန်ကြိုးပမ်းနေခြင်းကြောင့်စီးပွားရေးကွဲပြားမှုပေါ်လစီကိုအပြင်းအထန်လိုက်နာခဲ့သည်။ ရေနံအပေါ်မှီခိုသည့်တစ်ခုတည်းသောစီးပွားရေးဖွဲ့စည်းပုံမှာပြောင်းလဲသွားသည်။ ၂၀၀၄ ခုနှစ်တွင်ဆော်ဒီအာရေဗျ၏တစ် ဦး ချင်းဂျီဒီပီသည်အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁၁၈၀၀ ဖြစ်သည်။ ဆော်ဒီအာရေးဗီးယားသည်အဓိကအားဖြင့်လူသုံးကုန်ပစ္စည်းများနှင့်စက်ပစ္စည်းများ၊ စက်ပစ္စည်းများ၊ အစားအစာများ၊ ဆော်ဒီအာရေးဗီးယားသည်မြင့်မားသောလူမှုဖူလုံရေးနိုင်ငံဖြစ်သည်။ အခမဲ့ဆေးကုသမှုခံယူပါ။

Riyadh: Riyadh City (Riyadh) သည်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံ၏မြို့တော်၊ တော်ဝင်နန်းတော်နှင့်ရိယတ်မြို့တော်၏မြို့တော်ဖြစ်သည်။ မြို့ပြareaရိယာသည်စတုရန်းကီလိုမီတာ ၁၆၀၀ ရှိသည်။ အာရေဗျကျွန်းဆွယ်အလယ်ပိုင်းရှိ Nezhi Plateau ရှိ Hanifa၊ Aisan နှင့် Baixahanzai ချိုင့်ဝှမ်း ၃ ခုတွင်တည်ရှိပြီးပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်မီတာ ၅၂၀၊ ပါရှန်းပင်လယ်ကွေ့အရှေ့ဘက် ၃၈၆ ကီလိုမီတာနှင့်အနီးအနားရှိအိုအေစစ်ဖြစ်သည်။ ရာသီဥတုမှာခြောက်သွေ့။ ပူသည်။ ဇူလိုင်လတွင်ပျမ်းမျှအပူချိန်မှာ ၃၃ ℃ဖြစ်ပြီးအမြင့်ဆုံးအပူချိန်မှာ ၄၅ ℃၊ ဇန်နဝါရီလတွင်ပျမ်းမျှအပူချိန်မှာ ၁၄ ℃ဖြစ်ပြီးအနိမ့်ဆုံးအပူချိန်မှာ ၁၀၀ annual၊ ပျမ်းမျှနှစ်စဉ်အပူချိန် ၂၅ ℃ဖြစ်သည်။ နှစ်စဉ်မိုးရွာသွန်းမှုမှာ ၈၁.၃ မီလီမီတာဖြစ်သည်။ အနီးအနားရှိကျယ်ပြန့်သောစွန်ပလွံပင်များနှင့်ရှင်းလင်းသောစမ်းရေများရှိသည့်အိုအေစစ်တစ်ခုတည်ရှိပြီး၎င်းကိုရာယာဒ်ဟုအမည်ပေးခဲ့သည်။ (ရိုင်ယာဒသည်အာရဗီဘာသာစကားဖြင့် "ဥယျာဉ်" ၏အများကိန်း)

ဆယ်ရှစ်နှစ်ရာစုအလယ်ပိုင်းတွင် Riyadh ပတ်ပတ်လည်တွင်မြို့ရိုးတည်ဆောက်ပြီးနောက် Riyadh ဟူသောအမည်ကိုစတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ ၁၈၂၄ ခုနှစ်တွင်၎င်းသည်ဆော်ဒီတော်ဝင်မိသားစု၏မြို့တော်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 1891 ခုနှစ်တွင် Rashid အနွယ်မှ။ ၁၉၀၂ ခုနှစ်တွင်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံကိုတည်ထောင်သူအဗ္ဗဒူလာအဇ်ဇစ်သည်စစ်တပ်ကိုရီယာ့ဒ်ပြန်လည်သိမ်းပိုက်ရန် ဦး ဆောင်ခဲ့ပြီး ၁၉၃၂ ခုနှစ်တွင်နိုင်ငံတော်တည်ထောင်သောအခါ၎င်းသည်တရားဝင်မြို့တော်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ Cliyad ကိုတိုက်ခိုက်သည့်အချိန်တွင်နောက်ဆုံးသိမ်းပိုက်ထားသော Masmak Castle ကိုရပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ၁၉၃၀ ပြည့်လွန်နှစ်များ မှစ၍ Riyadh သည်ရေနံအမြတ်ငွေများပြားလာခြင်းနှင့်သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးတိုးတက်လာခြင်းတို့ကြောင့်ခေတ်မီမြို့ကြီးဖြစ်လာခဲ့သည်။ အရှေ့ဘက်မှပင်လယ်ကွေ့ဆိပ်ကမ်း Dammam သို့ရထားလမ်းတစ်ခုရှိပြီးမြောက်ဘက်ဆင်ခြေဖုံးများတွင်လေဆိပ်တစ်ခုရှိသည်။

Riyadh သည်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံ၏ကုန်သွယ်ရေး၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ ပညာရေးနှင့်သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးဗဟိုဖြစ်သည်။ ရေနံအရင်းအမြစ်များအလျင်အမြန်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ၎င်းသည်ခေတ်သစ်ထွန်းသစ်စမြို့တစ်မြို့ကိုတည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အိုအေစစ်စိုက်ပျိုးရေးdatesရိယာသည်ရက်စွဲ၊ ဂျုံနှင့်ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကိုထုတ်လုပ်သည်။ စက်မှုလုပ်ငန်းများတွင်ရေနံချက်စက်ရုံ၊ ရေနံဓာတုဗေဒ၊ ဘိလပ်မြေ၊ အထည်အလိပ်စသည်တို့ပါဝင်သည်။ ၎င်းသည်ပင်လယ်နီနှင့်ပါရှန်းပင်လယ်ကွေ့အကြားအကူးအပြောင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီးစိုက်ပျိုးရေးနှင့်တိရိစ္ဆာန်မွေးမြူရေးထုတ်ကုန်များအတွက်ဖြန့်ဖြူးရေးစင်တာဖြစ်သည်။ အီရတ်၊ အီရတ်နှင့်အခြားနေရာများရှိမွတ်စ်လင်မ်များအတွက်ကုန်းမြေသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးစခန်းများသည်မက္ကကာနှင့်မက်ဒီနာသို့ဟဂ်ျသို့သွားရန်။ ခေတ်မီရထားလမ်းများနှင့်ကမ်းရိုးတန်းသို့ ဦး တည်သည့်အဝေးပြေးလမ်းမကြီးများရှိပြီးလေကြောင်းလိုင်းများနှင့်ပြည်တွင်းနှင့်ပြည်ပကိုဆက်သွယ်နိုင်သောအဝေးပြေးလမ်းများရှိသည်။

မက္ကာ - မက္ကာသည်အစ္စလာမ်တွင်ပထမဆုံးသောသန့်ရှင်းရာဌာနဖြစ်သည်။ ၎င်းသည်ဆော်ဒီအာရေဗျအနောက်ပိုင်းရှိ Serat တောင်တန်းများရှိကျဉ်းမြောင်းသောချိုင့်ဝှမ်းတွင်တည်ရှိပြီးsquareရိယာအားဖြင့်စတုရန်းကီလိုမီတာ ၃၀ နီးပါးရှိပြီးလူ ဦး ရေ ၄၀၀,၀၀၀ ခန့်ရှိသည်။ ၎င်းကိုတောင်များနှင့်ခမ်းနားထည်ဝါသောရှုခင်းများဖြင့်တောင်များဝိုင်းရံထားသည်။ အာရပ်ဘာသာတွင် "စို့" ဟုအဓိပ္ပါယ်ရသောမက္ကာသည်မြေမျက်နှာပြင်နိမ့်ခြင်း၊ အပူချိန်မြင့်မားခြင်းနှင့်သောက်သုံးရေအခက်အခဲတို့၏ထူးခြားချက်များကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းဖော်ပြသည်။

မက္ကာကိုကျော်ကြားရခြင်းမှာအစ္စလာမ်ကိုတည်ထောင်သူမိုဟာမက်သည်ဤတွင်မွေးဖွားလာခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ Muhammad သည်အစ္စလာမ်ကိုမက္ကာတွင်တည်ထောင်ခဲ့ပြီးဆန့်ကျင်မှုနှင့်နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုများကြောင့်အေဒီ ၆၂၂ တွင်မက်ဒီနာသို့ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ မက်ဒီနာတွင် ၀ တ်ပြုကိုးကွယ်မှုလမ်းကြောင်းကိုမက္ကာသို့ပြောင်းရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ကိုးကွယ်ခြင်း။ အေဒီ ၆၃၀ တွင်မိုဟာမက်သည်သူ၏တပ်များအားမက္ကာကိုသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်၊ ကabaဘုရားကျောင်းကိုကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပိုင်ခွင့်ကိုထိန်းချုပ်သည်။ မဟာဗလီ (တားမြစ်ထားသောဗလီဟုလည်းခေါ်သည်) သည်မက္ကာမြို့၏အလယ်ဗဟိုတွင်တည်ရှိပြီးစတုရန်းမီတာ ၁၆၀,၀၀၀ အကျယ်အဝန်းရှိပြီးတစ်ချိန်တည်းတွင်မွတ်စ်လင်မ် ၃၀၀,၀၀၀ ကိုနေရာချထားနိုင်သည်။

ဟဂ်ဂ်သည်အစ္စလာမ်၏နောက်လိုက်များလိုက်နာရမည့်အခြေခံကျသောစနစ်များအနက်မှတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည်သမိုင်းဆိုင်ရာထုံးတမ်းစဉ်လာများကိုလေးစားတန်ဖိုးထားသည့်“ ပရောဖက်” ကိုဂုဏ်ပြုသောဘာသာရေးထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့်သာမက နှစ်စဉ်ကျင်းပသောအစည်းအဝေးတစ်ခုမှာနိုင်ငံအသီးသီးမှမွတ်စ်လင်မ်များအကြားအပြန်အလှန်နားလည်မှုနှင့်ခင်မင်ရင်းနှီးမှုကိုမြှင့်တင်ရန်ဖြစ်သည်။ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးတိုးတက်လာမှုနှင့်အတူနှစ်ပေါင်း ၁၀၀၀ ကျော်ကာလအတွင်းဘုရားဖူးသွားရန်မက္ကာသို့သွားသောမွတ်စလင်အရေအတွက်သည်တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ်တိုးပွားလာသည်။ နှစ်များအတွင်းနိုင်ငံပေါင်း ၇၀ ကျော်မှအမျိုးမျိုးသောအသားအရောင်နှင့်ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးရှိသောမွတ်စ်လင်မ်တို့သည်မက္ကာသို့စုရုံးရောက်ရှိခြင်းကြောင့်မက္ကာကိုဟဂ်ဂ်ကာလအတွင်းထူးထူးခြားခြားဖြစ်လာခဲ့သည်။ တစ် ဦး က kaleidoscope ကမ္ဘာကြီးကို။ ၁၉၃၂ တွင်ဆော်ဒီအာရေဗျနိုင်ငံတည်ထောင်ပြီးနောက်မက္ကာကိုဘာသာရေးမြို့တော်အဖြစ်လူသိများခဲ့ပြီးယခုအခါမိုဟာမက်၏သားစဉ်မြေးဆက်များကစီမံခန့်ခွဲသည်။ မက္ကာမြို့ဟောင်းကိုမြစ်ဝှမ်းရှိအိုင်ဘရာဟင်စီးပွားပျက်ကပ်ဟုခေါ်သည်။ ဘာသာရေးဆိုင်ရာအဆောက်အအုံများနှင့်အလယ်ခေတ်ဝိသေသလက္ခဏာများရှိသောနန်းတော်များကိုစုစည်းထားသည်။ ကျဉ်းမြောင်းသောလမ်းများသည်ရှေးဟောင်းဆိုင်များနှင့်တန်းစီထားသည်။ နေထိုင်သူများ၏အဝတ်အစား၊ ဘာသာစကားနှင့်ဓလေ့ထုံးတမ်းများသည်မိုဟာမက်ခေတ်၏ပုံစံအချို့ကိုဆက်လက်တည်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။