انگلستان ، نام کامل پادشاهی متحده بریتانیا و ایرلند شمالی است. مساحت آن 243،600 کیلومتر مربع (از جمله آبهای داخلی) شامل 134،400 کیلومتر مربع در انگلیس ، 78،800 کیلومتر مربع در اسکاتلند ، 20،800 کیلومتر مربع در ولز و 13،600 کیلومتر مربع در ایرلند شمالی است. انگلستان کشوری جزیره ای است که در قسمت غربی اروپا واقع شده و متشکل از انگلیس (از جمله انگلیس ، اسکاتلند ، ولز) ، قسمت شمال شرقی جزیره ایرلند و برخی جزایر کوچک است. این کشور رو به قاره اروپا از آن طرف دریای شمال ، تنگه دوور و کانال انگلیس است. مرزهای زمینی آن با جمهوری ایرلند است. طول کل خط ساحلی 11450 کیلومتر است. کل قلمرو به چهار قسمت تقسیم شده است: دشتهای جنوب شرقی انگلیس ، کوههای غرب میانه ، کوههای اسکاتلند ، فلاتهای ایرلند شمالی و کوهها. متعلق به آب و هوای جنگلی پهن برگ و معتدل دریایی ، معتدل و مرطوب در طول سال است. معمولاً بالاترین دما از 32 exceed تجاوز نمی کند ، کمترین دما کمتر از -10 نیست ، متوسط ​​دما 4 temperature 7 ℃ در ژانویه و 13 ～ 17 ℃ در جولای است. بارانی و مه آلود ، به ویژه در پاییز و زمستان.

انگلستان به چهار قسمت انگلیس ، اسکاتلند ، ولز و ایرلند شمالی تقسیم شده است. انگلیس به 43 شهرستان تقسیم شده است ، اسکاتلند دارای 29 ناحیه و 3 حوزه قضایی ویژه ، ایرلند شمالی دارای 26 ناحیه و ولز دارای 22 منطقه است. علاوه بر این ، انگلیس 12 قلمرو دارد.

قبل از میلاد ایبریایی ها ، پیک نیک ها و سلت ها مدیترانه ای به طور پی در پی به انگلیس آمدند. قسمت جنوب شرقی بریتانیای کبیر در قرن 1-5 تحت سلطه امپراتوری روم قرار داشت. پس از عقب نشینی رومیان ، انگلیس ، ساکسون و جوت در شمال اروپا حمله کردند و یکی پس از دیگری مستقر شدند. سیستم فئودالی در قرن 7 شکل گرفت و بسیاری از کشورهای کوچک در هفت پادشاهی ادغام شدند و 200 سال برای سلطه سلطه کردند که در تاریخ به عنوان "دوران آنگلو-ساکسون" شناخته می شود. در سال 829 ، اگبربرت ، پادشاه وسکس انگلیس را متحد کرد. در پایان قرن 8 توسط دانمارکی ها مورد حمله قرار گرفت و از سال 1016 تا 1042 بخشی از امپراتوری دزدان دریایی دانمارک بود. پس از مدت کوتاهی حکومت پادشاه انگلیس ، دوک نرماندی برای فتح انگلیس در سال 1066 از دریا عبور کرد. در سال 1215 پادشاه جان مجبور شد Magna Carta را امضا کند ، و سلطنت سرکوب شد. از سال 1338 تا 1453 ، انگلیس و فرانسه درگیر "جنگ صد ساله" شدند. انگلیس ابتدا پیروز شد و سپس شکست خورد. در سال 1588 "ناوگان شکست ناپذیر" اسپانیا را شکست داد و هژمونی دریایی را برقرار کرد.

در سال 1640 ، انگلیس اولین انقلاب بورژوازی را در جهان شکست و پیشگام انقلاب بورژوازی شد. در 19 مه 1649 ، جمهوری اعلام شد. سلسله در سال 1660 دوباره احیا شد و "انقلاب شکوهمند" در سال 1668 اتفاق افتاد ، و سلطنت مشروطه را تأسیس کرد. انگلیس در سال 1707 با اسکاتلند ادغام شد و سپس در سال 1801 با ایرلند ادغام شد. از نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه اول قرن نوزدهم ، اولین کشور در جهان بود که انقلاب صنعتی را به پایان رساند. قرن نوزدهم اوج شکوفایی امپراتوری بریتانیا بود. در سال 1914 ، مستعمره اشغال شده توسط آن 111 برابر بزرگتر از سرزمین اصلی بود. این اولین قدرت استعماری بود و ادعا کرد "امپراطوری است که خورشید هرگز غروب نمی کند". این روند پس از جنگ جهانی اول رو به زوال است. انگلستان در سال 1920 ایرلند شمالی را تأسیس کرد و به ایرلند جنوبی اجازه داد از سال 1921 تا 1922 از حاکمیت خود جدا شود و یک کشور مستقل ایجاد کند. قانون وست مینستر در سال 1931 به تصویب رسید ، و مجبور شد سلطه خود را برای استقلال در امور داخلی و خارجی به رسمیت بشناسد و از آن زمان سیستم استعماری امپراتوری انگلیس متزلزل شد. در طول جنگ جهانی دوم ، قدرت اقتصادی بسیار ضعیف شد و وضعیت سیاسی رو به زوال رفت. با استقلال پی در پی هند و پاکستان در سال 1947 ، سیستم استعماری انگلیس در دهه 1960 فروپاشید.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی با نسبت طول به عرض 2: 1 است. این پرچم "برنج" است که از زمینه ای آبی تیره و "برنج" قرمز و سفید تشکیل شده است. صلیب سرخ با حاشیه سفید در پرچم ، نماینده حامی انگلیس ، جورج ، صلیب سفید ، نماینده حامی اسکاتلند ، اندرو ، و صلیب سرخ ، نماینده حامی ایرلند ، پاتریک است. این پرچم در سال 1801 تولید شده است. این پرچم از پرچم اصلی مثبت سفید انگلستان ، قرمز ، پرچم صلیب سفید زمین آبی اسکاتلند و پرچم صلیب سرخ سفید از ایرلند ساخته شده است.

جمعیت انگلیس تقریباً 60.2 میلیون نفر است (ژوئن 2005) ، از این تعداد 50.4 میلیون نفر در انگلیس ، 5.1 میلیون نفر در اسكاتلند ، 3 میلیون نفر در ولز و 1.7 میلیون نفر در ایرلند شمالی هستند. هم زبان رسمی و هم زبان انگلیسی انگلیسی هستند. ولزی در شمال ولز نیز صحبت می شود و گالیکی هنوز در ارتفاعات شمال غربی اسکاتلند و مناطقی از ایرلند شمالی صحبت می شود. ساکنان بیشتر به مسیحیت پروتستان اعتقاد دارند ، که عمدتا به کلیسای انگلیس (همچنین به عنوان کلیسای آنگلیکان معروف است ، که اعضای آن حدود 60٪ از بزرگسالان انگلیسی را تشکیل می دهند) و کلیسای اسکاتلند (همچنین به عنوان کلیسای پروتستان ، با 660،000 عضو بزرگسال) تقسیم می شوند. همچنین جوامع مذهبی بزرگتری مانند کلیسای کاتولیک و بودیسم ، هندوئیسم ، یهودیت و اسلام وجود دارد.

انگلیس یکی از قدرتهای اقتصادی جهان است و تولید ناخالص داخلی آن در ردیف اولویت کشورهای غربی قرار دارد. تولید ناخالص ملی در سال 2006 2341.371 میلیارد دلار آمریکا بود و سرانه به 38،636 دلار رسید. در دهه های اخیر ، سهم تولید انگلیس در اقتصاد ملی کاهش یافته است ؛ سهم صنایع خدماتی و انرژی همچنان در حال افزایش است که تجارت ، دارایی و بیمه به سرعت در حال توسعه است. شرکتهای خصوصی پایه اصلی اقتصاد انگلیس هستند و بیش از 60٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهند. صنعت خدمات یکی از معیارهای سنجش میزان پیشرفت یک کشور مدرن است. صنعت خدمات در انگلیس 77.5٪ از کل جمعیت شاغل آن را تشکیل می دهد و ارزش تولید آن بیش از 63٪ از تولید ناخالص داخلی آن است. انگلستان کشوری است که دارای غنی ترین منابع انرژی در اتحادیه اروپا است و همچنین عمده ترین تولید کننده نفت و گاز طبیعی در جهان است.صنایع استخراج زغال سنگ کاملاً خصوصی شده است. صنایع اصلی عبارتند از: معدن ، متالورژی ، ماشین آلات ، تجهیزات الکترونیکی ، اتومبیل ، غذا ، نوشیدنی ، تنباکو ، منسوجات ، تولید کاغذ ، چاپ ، نشر ، ساخت و ساز و غیره. علاوه بر این ، صنایع هواپیمایی ، الکترونیک و شیمیایی در انگلیس نسبتاً پیشرفته هستند و فناوری های نوظهوری مانند اکتشاف نفت در زیر دریا ، مهندسی اطلاعات ، ارتباطات ماهواره ای و میکروالکترونیک در سالهای اخیر به طور چشمگیری توسعه یافته اند. عمده کشاورزی ، دامداری و شیلات دامداری ، صنعت غلات ، باغداری و شیلات است. صنعت خدمات شامل خدمات مالی و بیمه ای ، خرده فروشی ، جهانگردی و خدمات بازرگانی (ارائه خدمات حقوقی و مشاوره ای و غیره) است و در سالهای اخیر به سرعت توسعه یافته است. جهانگردی یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی در انگلستان است. ارزش تولید سالانه بیش از 70 میلیارد پوند است و درآمد گردشگری حدود 5٪ از درآمد جهانگردی جهان را تشکیل می دهد. برخلاف کشورهایی که روی گردشگری دیدنی تمرکز دارند ، فرهنگ سلطنتی انگلیس و فرهنگ موزه بزرگترین جاذبه های صنعت گردشگری است. نقاط اصلی گردشگری لندن ، ادینبورگ ، کاردیف ، برایتون ، گرینویچ ، آکسفورد ، کمبریج و ... است.

لندن: لندن ، پایتخت انگلستان (لندن) ، در دشت های جنوب شرقی انگلیس ، آن طرف تیمز و 88 کیلومتری دهانه تیمز واقع شده است. در اوایل 3000 سال پیش ، منطقه لندن محل زندگی انگلیسی ها بود. در سال 54 قبل از میلاد ، امپراتوری روم به انگلیس بزرگ حمله کرد ، در سال 43 قبل از میلاد ، ایستگاه اصلی نظامی رومی ها بود و اولین پل چوبی را در عرض تیمز ساخت. پس از قرن شانزدهم ، با ظهور سرمایه داری انگلیس ، مقیاس لندن به سرعت گسترش یافت. در سال 1500 ، جمعیت لندن فقط 50،000 نفر بود. از آن زمان ، این به رشد خود ادامه داده است. تا سال 2001 ، جمعیت لندن به 7.188 میلیون نفر رسید.

لندن مرکز سیاسی کشور است. این مقر مقر خانواده سلطنتی انگلیس ، دولت ، پارلمان و مقر احزاب مختلف سیاسی است. کاخ وست مینستر محل برگزاری مجالس بالا و پایین پارلمان انگلیس است ، بنابراین به آن تالار پارلمان نیز گفته می شود. ابی وست مینستر ، در جنوب میدان پارلمان ، محلی است که پادشاه یا ملکه انگلیس تاجگذاری کرده و اعضای خانواده سلطنتی پس از اتمام آن در سال 1065 عروسی برگزار می کنند. بیش از 20 قبرستان از پادشاهان انگلیس ، سیاستمداران مشهور ، استراتژیست های نظامی ، دانشمندان ، نویسندگان و هنرمندان مانند نیوتن ، داروین ، دیکنز ، هاردی و ... وجود دارد.

کاخ باکینگهام کاخ سلطنتی انگلیس است. این کاخ در منطقه مرکزی غرب لندن واقع شده است. به پارک سنت جیمز در شرق و هاید پارک در غرب متصل است. این مکان محل زندگی و کار اعضای خانواده سلطنتی انگلیس است و همچنین محلی برای امور مهم دولت انگلیس است. وایت هال مقر دولت انگلیس است دفتر نخست وزیری ، شورای خصوصی ، وزارت کشور ، وزارت امور خارجه ، وزارت دارایی و وزارت دفاع همه در اینجا واقع شده اند. هسته اصلی وایت هال عمارت نخست وزیر در شماره 10 داونینگ استریت است که محل اقامت رسمی نخست وزیران قبلی انگلیس است. لندن نه تنها مرکز سیاسی پادشاهی انگلستان است بلکه مقر بسیاری از سازمانهای بین المللی از جمله سازمان بین المللی دریانوردی ، اتحادیه تعاون بین المللی ، PEN بین المللی ، لیگ بین المللی زنان ، اتحادیه سوسیالیست و عفو بین الملل است.

لندن یک شهر فرهنگی جهانی است. موزه بریتانیا در قرن هجدهم ساخته شده است و بزرگترین موزه در جهان است و بسیاری از آثار باستانی از انگلیس و دیگر کشورهای جهان را جمع آوری کرده است. علاوه بر موزه بریتانیا ، لندن همچنین دارای امکانات فرهنگی مانند موزه علوم معروف و گالری ملی است. دانشگاه لندن ، مدرسه سلطنتی رقص ، کالج سلطنتی موسیقی ، کالج سلطنتی هنر و کالج امپریال دانشگاه های معروف انگلستان هستند. دانشگاه لندن در سال 1836 تاسیس شد و هم اکنون بیش از 60 کالج دارد. دانشگاه لندن به دلیل علوم پزشکی مشهور است و از هر سه دکتر انگلیس یک نفر در اینجا فارغ التحصیل می شود.

لندن یک شهر توریستی مشهور در جهان است که دارای آثار فرهنگی مشهور در جهان است. در برج هیل در گوشه جنوب شرقی شهر لندن ، برج لندن وجود دارد که زمانی به عنوان قلعه نظامی ، کاخ سلطنتی ، زندان ، بایگانی مورد استفاده قرار می گرفت و اکنون به عنوان یک سالن نمایشگاهی برای تاج ها و سلاح ها به کار رفته است. کاخ وست مینستر که در کرانه غربی تیمز واقع شده است ، در سال 750 میلادی ساخته شده و مساحت آن 8 هکتار است.این کاخ بزرگترین ساختمان گوتیک در جهان است. هاید پارک یکی از نقاط دیدنی لندن است. این پارک در غرب شهر لندن واقع شده و 636 هکتار مساحت دارد. این بزرگترین پارک در این شهر است. در گوشه و کنار پارک معروف "گوشه بلندگو" است که به آن "مجمع آزادی" نیز می گویند. هر روز هفته مردم تقریباً تمام روز به اینجا می آیند و صحبت می کنند.

منچستر: این مرکز صنعت نساجی پنبه انگلیس ، یک مرکز حمل و نقل مهم و یک مرکز تجاری ، مالی و فرهنگی است. واقع در مرکز کلانشهر در شمال غربی انگلیس. منچستر بزرگ شامل سالفورد ، استوكپورت ، اولدهام ، روچدیل ، بری ، بولتون ، ویگان و والینگتون است كه مساحتی بالغ بر 1،287 كیلومتر مربع را شامل می شود.

منچستر بخاطر شهرت ورزشی ، به ویژه به دلیل داشتن باشگاه های معروف فوتبال ، مشهور است. وقتی صحبت از منچستر می شود ، مردم به طور طبیعی به فوتبال فکر می کنند. منچستر نه تنها دارای باشگاه های فوتبال معروف است ، بلکه زادگاه انقلاب صنعتی و یکی از پر جنب و جوش ترین و پویاترین شهرهای انگلستان است. همچنین از یک شهر صنعتی مبتنی بر تولید به یک کلانشهر بین المللی مرفه ، مدرن و پرتحرک در حال تغییر است. موزه ها و گالری های بسیاری در این شهر وجود دارد که تجمع فرهنگی عمیق و تاریخ طولانی این شهر را نشان می دهد. زندگی شبانه منچستر در انگلستان هیچ کس نیست. بارها ، بارها و مکانهای تفریحی بی شماری در شهر پراکنده شده اند. بازدید کنندگان از منچستر فرصت دیدن زندگی شبانه آن را از دست نخواهند داد.

گلاسگو: گلاسکو (گلاسکو) سومین شهر بزرگ انگلیس و بزرگترین شهر و بندر صنعتی و تجاری اسکاتلند است. واقع در مناطق پست مرکز اسکاتلند ، آن سوی رودخانه کلاید ، 32 کیلومتری غرب دهانه رودخانه. در سال 550 پس از میلاد ، گلاسکو اسقف نشینی تأسیس کرد و توسط پادشاه اسکاتلند در قرن دوازدهم به عنوان بازار منعقد شد. در سال 1450 به یک شهرداری سلطنتی تبدیل شد. پس از ادغام اسکاتلند و انگلیس در سال 1603 ، موجب توسعه اقتصادی شد و به یک بندر مهم تجارت خارجی تبدیل شد. پس از آغاز انقلاب صنعتی ، سرعت آن با سرعت بیشتری گسترش یافت. جمعیت از 77000 نفر در سال 1801 به 762،000 نفر در سال 1901 افزایش یافت ، در رتبه دوم کشور قرار گرفت و به یکی از بزرگترین مراکز صنعتی کشتی سازی در جهان تبدیل شد.

پس از جنگ جهانی دوم ، صنایعی مانند الکترونیک ، رادار و تصفیه روغن تأسیس شد. از ابتدای قرن بیستم ، توسعه اقتصادی نسبتاً کند بوده و جمعیت افزایش نیافته است ، اما همچنان صنعت و تجارت در چین جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده اند. بخشهای اصلی صنعتی شامل کشتی سازی ، ماشین سازی ، تجهیزات الکتریکی ، ابزار دقیق و غیره می باشد. صنعت کشتی سازی با ده ها کارخانه کشتی سازی رتبه اول کشور را دارد. گلاسگو یکی از مهمترین مراکز حمل و نقل در انگلستان است. این مرکز همچنین اصلی ترین مرکز فرهنگی اسکاتلند است. دانشگاه مشهور گلاسگو در سال 1451 تاسیس شد و بسیاری از م institutionsسسات آموزش عالی مانند دانشگاه استراتکلاید ، مدرسه بازرگانی اسکاتلند ، هنرستان موسیقی سلطنتی اسکاتلند و کالج کشاورزی غرب اسکاتلند وجود دارد. گالری و موزه هنر در پارک کلوینروو مجموعه ای از آثار هنری معروف اروپایی از زمان رنسانس را در خود جای داده است. موزه هانتلین متصل به دانشگاه گلاسگو به دلیل مجموعه ای مختلف از سکه ها و گنجینه های هنری مشهور است. در میان مکان های تاریخی این شهر ، کلیسای جامع سان مونگو ، ساخته شده در قرن 12th ، معروف ترین است. بیش از 2000 هکتار پارک و فضای سبز در این شهر وجود دارد.همپدن پارک همچنین دارای بزرگترین زمین فوتبال در انگلیس است که می تواند 150،000 نفر را در خود جای دهد.