قبرس ، نام کامل جمهوری قبرس ، 9251 کیلومتر مربع مساحت دارد. این قطب در قسمت شمال شرقی دریای مدیترانه واقع شده و قطب حمل و نقل دریایی آسیا ، آفریقا و اروپا است و سومین جزیره بزرگ دریای مدیترانه است. از ترکیه به شمال 40 کیلومتر ، از سوریه به شرق 96.55 کیلومتر و از دلتای نیل در مصر به جنوب 402.3 کیلومتر فاصله دارد. طول ساحل 782 کیلومتر است. شمال آن کوههای طولانی و باریک کرینیا ، وسط آن دشت Mesoria و جنوب غربی آن کوههای Trudos است. بلندترین قله ، کوه المپ ، 1950.7 متر از سطح دریا است. طولانی ترین رودخانه رود پادیاس است. با تابستانهای خشک و گرم و زمستانهای گرم و مرطوب به آب و هوای نیمه گرمسیری مدیترانه تعلق دارد.

این کشور به شش منطقه اداری تقسیم شده است: نیکوزیا ، لیماسول ، فاماگوستا ، لارناکا ، پافوس ، کرنیا. بیشتر کرنیا و فاماگوستا و بخشی از نیکوزیا توسط ترک ها کنترل می شود.

در سال 1500 قبل از میلاد ، یونانی ها به این جزیره نقل مکان کردند. از 709 قبل از میلاد تا 525 قبل از میلاد ، آشوری ها ، مصری ها و پارسی ها به طور پی در پی آن را فتح کردند. از سال 58 قبل از میلاد 400 سال تحت حکومت رومیان باستان بود. در سال 395 میلادی در قلمرو بیزانس گنجانیده شد. از سال 1571 تا 1878 توسط امپراتوری عثمانی اداره می شد. از سال 1878 تا 1960 توسط انگلیس کنترل می شد و در سال 1925 به "مستعمره مستقیم" انگلیس تبدیل شد. در 19 فوریه 1959 ، صربستان "توافق نامه زوریخ-لندن" را با انگلیس ، یونان و ترکیه امضا كرد ، كه پس از استقلال صربستان و توزیع قدرت بین دو گروه قومی ، ساختار اساسی این كشور را بنا نهاد و "انگلیس ، یونان و تركیه" یك "معاهده تضمین" را امضا كرد. این سه کشور استقلال ، تمامیت ارضی و امنیت صربستان را تضمین می کنند ؛ "پیمان اتحاد" با یونان و ترکیه منعقد شده است ، با این شرط که یونان و ترکیه حق استقرار نیرو در صربستان را دارند. استقلال در 16 آگوست 1960 اعلام شد و جمهوری قبرس تأسیس شد. در سال 1961 به مشترک المنافع پیوست. پس از استقلال ، خونریزی های گسترده ای بین قبایل یونان و ترک صورت گرفته است. پس از سال 1974 ، ترکها به شمال منتقل شدند و در سالهای 1975 و 1983 ، آنها با تأسیس "دولت ترکی قبرس" و "جمهوری ترکی قبرس شمالی" ، شکاف بین دو گروه قومی را تشکیل دادند.

پرچم ملی: مستطیل است ، نسبت طول به عرض حدود 5: 3 است. یک طرح کلی زرد از خاک کشور بر روی زمین پرچم سفید نقاشی شده است و زیر آن دو شاخه زیتون سبز وجود دارد. رنگ سفید نماد خلوص و امید است ؛ رنگ زرد نشان دهنده منابع معدنی غنی است ، زیرا "قبرس" در یونانی به معنی "مس" است و به تولید مس معروف است ؛ شاخه زیتون نشان دهنده صلح و نماد صلح دو ملت مهم یونان و ترکیه است روحیه اشتیاق و همکاری.

قبرس 837،300 نفر جمعیت دارد (تخمین رسمی در سال 2004). در این میان ، یونانیان 77.8٪ ، ترکها 10.5٪ و چند ارمنی ، لاتین و مارونی تشکیل می دهند. زبانهای اصلی یونانی و ترکی ، انگلیسی عمومی است. یونانیان به کلیسای ارتدکس و ترکها به اسلام اعتقاد دارند.

ذخایر معدنی در قبرس تحت سلطه مس است و سایر عناصر شامل سولفید آهن ، نمک ، آزبست ، گچ ، سنگ مرمر ، چوب و رنگدانه های غیر آلی خاکی است. در سالهای اخیر ، منابع معدنی تقریباً به پایان رسیده و سال به سال از حجم معادن کاسته شده است. مساحت جنگل 1735 کیلومتر مربع است. منابع آب ضعیف است و 6 سد بزرگ با ظرفیت ذخیره سازی کلی 190 میلیون متر مکعب ساخته شده است. صنعت فرآوری و تولید جایگاه مهمی در اقتصاد ملی به خود اختصاص داده است. بخشهای اصلی صنعتی شامل فرآوری مواد غذایی ، منسوجات ، محصولات چرمی ، محصولات شیمیایی و برخی صنایع سبک است. در اصل هیچ صنعت سنگینی وجود ندارد. صنعت جهانگردی به سرعت در حال توسعه است و شهرهای اصلی جهانگردی شامل پافوس ، لیماسول ، لارناکا و ... هستند.

نیکوزیا: پایتخت قبرس ، نیکوزیا (نیکوزیا) در وسط دشت مسوریا در جزیره قبرس واقع در مرز رودخانه پادیاس و در شمال کوههای کرینیا از سواحل شمالی جزیره واقع شده است. در جنوب غربی ، رو به کوه Trudos سرسبز ، حدود 150 متر بالاتر از سطح دریا است. مساحت آن 50.5 کیلومتر مربع است (شامل مناطق حومه شهر) و جمعیت آن 363000 نفر است (از این تعداد 273000 نفر در مناطق یونان و 90،000 نفر در مناطق خاک قرار دارند)

بیش از 200 سال قبل از میلاد ، نیکوزیا "لیدرا" نام داشت ، واقع در جنوب غربی نیکوزیای امروزی ، و یک دولت-شهر مهم در قبرس باستان بود. نیکوزیا به تدریج بر اساس لیدرا شکل گرفت و ساخته شد. بیزانس (330-1191 میلادی) ، پادشاهان لوکسینین (1192-1489 میلادی) ، ونیزی ها (1489-1571 میلادی) ، ترکها (1571-1878 میلادی) و انگلیس (1878) را تجربه کرده اید -1960)

از اواخر قرن دهم ، نیکوزیا برای نزدیک به 1000 سال پایتخت کشور جزیره بوده است. معماری این شهر هم به سبک شرقی و هم به سبک غربی است که به وضوح تغییرات تاریخی و تأثیر شرق و غرب را منعکس می کند. این شهر متمرکز بر شهر قدیمی درون دیواره های ونیز است و به محیط اطراف تابیده می شود و به تدریج در یک شهر جدید گسترش می یابد. خیابان Lidra در شهر قدیمی ، مرفه ترین منطقه در نیکوزیا است. پس از اشغال جزیره ونیزی ها در سال 1489 ، دیواری مدور و 11 سنگر به شکل قلب در مرکز شهر ساخته شد که هنوز سالم هستند. مسجد سلیمیه ، واقع در مرکز دیوار شهر ، در اصل کلیسای جامع گوتیک سنت سوفیا بود که در سال 1209 آغاز به کار کرد و در سال 1235 تکمیل شد. پس از حمله ترک ها در سال 1570 ، دو مناره اضافه شد و سال بعد رسماً به مسجد تبدیل شد. در سال 1954 ، برای بزرگداشت سلطان سلیمیه که قبرس را فتح کرد ، رسماً به مسجد سلیمیه تغییر نام داد. کاخ اسقف اعظم و کلیسای سنت جان ساخته شده در زمان جنگهای صلیبی کلیساهای ارتدکس یونان در این شهر هستند و اکنون از آنها به عنوان ساختمانهای اداری برای بخش تحقیقات فرهنگ جزیره استفاده شده است. علاوه بر این ، برخی از ساختمانهای متمایز مربوط به دوره بیزانس (330-1191) نیز وجود دارد. در کوچه های کوچک شهر درون ، به دلیل صنایع دستی و چرم فروشی های سنتی ، کالاهای زیادی در پیاده روها انباشته شده اند. پیچ و تاب ها مانند پیچ ​​و خم است. قدم زدن در آنها مانند بازگشت به شهر قرون وسطایی است. موزه معروف قبرس همچنین آثار مختلف فرهنگی از دوران نوسنگی تا دوره روم را جمع آوری و به نمایش می گذارد.

منطقه جدید شهری که از شهر قدیمی به اطراف گسترش می یابد صحنه دیگری است: خیابان های گسترده ، شهر مرتب و مرفه ، جاده های صلیب و ترافیک بی پایان ؛ توسعه تجارت ارتباطات از راه دور ، طراحی جدید ، دکوراسیون مجلل هتل ها و ساختمانهای اداری پکن تعداد زیادی از گردشگران و سرمایه گذاران داخلی و خارجی را به خود جلب می کند.