ازبکستان ، نام کامل جمهوری ازبکستان ، کشوری محصور در خشکی در آسیای میانه است و در شمال غربی با دریای آرال همسایه است و با قزاقستان ، قرقیزستان ، تاجیکستان ، ترکمنستان و افغانستان هم مرز است. مساحت کل 447،400 کیلومتر مربع است. زمین در شرق زیاد و در غرب کم است. مناطق دشت 80 درصد از کل مساحت را تشکیل می دهد که بیشتر آنها در صحرای کیزیلکوم در شمال غربی واقع شده اند. مشرق و جنوب به حاشیه غربی کوههای تیانشان و کوههای گیسار-آلای با حوضه معروف فرغانه و حوضه زلفافان تعلق دارد. در این منطقه دره های حاصلخیزی با منابع طبیعی بسیار غنی وجود دارد. رودخانه های اصلی آمو دریا ، سیر دریا و زلفشان هستند. آب و هوای قاره ای کاملاً خشک دارد. متوسط ​​دما در جولای 26 ～ 32 ℃ است و دمای روز در جنوب اغلب به 40 ℃ می رسد ؛ متوسط ​​دما در ژانویه -6 ～ -3 ℃ و حداقل مطلق دما در شمال 38- ℃ است. میانگین بارندگی سالانه در دشت ها و مناطق کم ارتفاع 80-200 میلی متر و در مناطق کوهستانی 1000 میلی متر است که بیشتر آنها در زمستان و بهار متمرکز هستند. ازبکستان کشوری باستانی شناخته شده در "جاده ابریشم" است و از طریق "جاده ابریشم" سابقه طولانی با چین دارد.

کل کشور به 1 جمهوری خودمختار (جمهوری خودمختار کاراکالپاکستان) ، 1 شهرداری (تاشکند) و 12 ایالت تقسیم شده است: آدیجان ، بخارا ، جیزاک ، کشکا داریا ، ناوی ، نامنگان ، سمرقند ، سورهان ، سیر دریا ، تاشکند ، فرغانه و خارزمو.

قبیله ازبکستان در قرن یازدهم تا دوازدهم میلادی تشکیل شد. قرن 13-13 توسط خاندان تیمور تاتار مغول اداره می شد. در قرن پانزدهم ، دولت ازبکستان به فرماندهی شاه شیبانی تأسیس شد. در دهه های 1860 و 70 ، بخشی از خاک ازبکستان به روسیه ادغام شد. قدرت شوروی در نوامبر 1917 برقرار شد و جمهوری سوسیالیستی شوروی ازبکستان در 27 اکتبر 1924 تأسیس شد و به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. استقلال در 31 آگوست 1991 اعلام شد و این کشور به جمهوری ازبکستان تغییر نام یافت.

پرچم ملی: یک مستطیل افقی با نسبت طول به عرض 2: 1 است. از بالا به پایین ، سه باند موازی گسترده از آبی روشن ، سفید و سبز روشن وجود دارد و دو نوار قرمز نازک بین باند های سفید و آبی روشن و سبز روشن وجود دارد. در سمت چپ نوار آبی روشن ، یک هلال ماه سفید و 12 ستاره پنج پر سفید وجود دارد. ازبکستان در سال 1924 به جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق تبدیل شد. از سال 1952 ، پرچم ملی که به تصویب رسیده است ، مشابه پرچم اتحاد جماهیر شوروی سابق است ، با این تفاوت که یک نوار آبی گسترده در وسط پرچم و یک نوار باریک سفید در بالا و پایین وجود دارد. قانون استقلال ملی ازبکستان در 31 آگوست 1991 تصویب شد و پرچم ملی فوق در 11 اکتبر استفاده شد.

ازبکستان پرجمعیت ترین کشور در آسیای میانه است. جمعیت آن 26.1 میلیون نفر است (دسامبر 2004). ازبک ها با احتساب 134 گروه قومی 78.8٪ ، روس ها 4.4٪ ، تاجیک ها 4.9٪ ، قزاق ها 3.9٪ ، تاتارها 1.1٪ ، کاراکالپاک 2.2٪ ، قرقیزها 1٪ ، گروه قومی کره 0.7٪ را به خود اختصاص داد. سایر اقوام شامل اقوام اوکراین ، ترکمن و بلاروس هستند. اکثر ساکنان معتقد به اسلام و سنی هستند. زبان رسمی ازبکی (خانواده زبان ترکی از خانواده آلتاییک) است و روسی زبان فرانسه است. دین اصلی اسلام است که سنی مذهب است و دین دوم ارتدکس شرقی است.

ازبکستان از نظر منابع طبیعی غنی است و صنایع اصلی اقتصاد ملی "چهار طلا" است: طلا ، "پلاتین" (پنبه) ، "ووجین" (نفت) و "طلای آبی" (گاز طبیعی). با این وجود ، ساختار اقتصادی واحد است و صنعت پردازش نسبتاً عقب مانده است. ذخایر طلای ازبکستان با منابع آبی فراوان و میزان پوشش جنگل 12٪ در رده چهارم جهان قرار دارد. صنایع تولید ماشین آلات ، فلزات غیر آهنی ، فلزات آهنی ، نساجی و ابریشم نسبتاً توسعه یافته اند.

منطقه اقلیمی برای توسعه گسترده اقتصاد کشاورزی مساعد است.ویژگی کشاورزی زیرساخت توسعه یافته صرفه جویی در مصرف آب برای کشاورزی آبی است. صنعت اصلی کشاورزی کاشت پنبه است و صنعت پرورش دام ، دامداری و کاشت سبزیجات و میوه نیز جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده اند. میزان تولید پنبه سالانه دو سوم پنبه تولیدی اتحاد جماهیر شوروی سابق را به خود اختصاص داده و در رده چهارم جهان قرار دارد و به عنوان "کشور پلاتین" شناخته می شود. صنعت دامپروری نسبتاً توسعه یافته است و عمدتاً گوسفندی پرورش می دهد و همچنین پرورش حیوانات نیز نسبتاً توسعه یافته است. ازبکستان منطقه ای است که از کنار "جاده ابریشم" گذشته است. بیش از 4000 چشم انداز طبیعی و فرهنگی در سراسر کشور وجود دارد که عمدتا در شهرهایی مانند تاشکند ، سمرقند ، بخارا و خیوه است.

تاشکند: تاشکند ، پایتخت ازبکستان ، بزرگترین شهر در آسیای میانه و یک مرکز اقتصادی و فرهنگی مهم است. در شرق ازبکستان ، غرب کوههای چتکال ، در مرکز واحه دره چیرچیک ، شاخه رودخانه سیر ، در ارتفاع 440-480 متر واقع شده است. جمعیت 2،135،700 نفر (دسامبر 2004) است که 80٪ آنها روس و ازبک هستند. اقلیت ها شامل تاتارها ، یهودیان و اوکراین هستند. این شهر باستانی مرکز و مرکز حمل و نقل مهمی برای تجارت شرق و غرب در دوران باستان بود و "جاده ابریشم" معروف از اینجا عبور می کرد. در چین باستان ، ژانگ کیان ، فا شیان و ژوان زانگ همه رد پا را ترک کردند.

تاشکند در ازبکی به معنی "شهر سنگی" است. این نام به این دلیل است که در منطقه مخروط افکنه کوهپایه قرار دارد و دارای سنگریزه های عظیم است. این یک شهر باستانی با قدمت طولانی است. این شهر از اوایل قرن دوم قبل از میلاد ساخته شده است. این شهر به دلیل تجارت و صنایع دستی در قرن ششم مشهور بود و تنها مکان عبور از جاده ابریشم باستان شد. اولین بار در سوابق تاریخی در قرن یازدهم میلادی دیده شده است. این شهر در سال 1865 با حدود 70 هزار نفر جمعیت به دیواری تبدیل شد و این مرکز اصلی تجارت با روسیه بود و بعداً به امپراتوری روسیه پیوست. در سال 1867 به مرکز اداری جمهوری خودمختار ترکستان تبدیل شد. از سال 1930 به پایتخت جمهوری ازبکستان (یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی) تبدیل شد و در 31 آگوست 1991 به پایتخت جمهوری مستقل ازبکستان تبدیل شد.