Oezbekistan, de volledige naam van de Republiek Oezbekistan, is een geheel door land omgeven land in Centraal-Azië en grenst in het noordwesten aan het Aralmeer en grenst aan Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Turkmenistan en Afghanistan. De totale oppervlakte is 447.400 vierkante kilometer. Het terrein is hoog in het oosten en laag in het westen. Laagvlakte is goed voor 80% van het totale gebied, waarvan de meeste zich in de Kyzylkum-woestijn in het noordwesten bevinden. Het oosten en het zuiden behoren tot de westelijke rand van het Tianshan-gebergte en het Gisar-Alai-gebergte, met het beroemde Fergana-bekken en het Zerafshan-bekken. Er zijn vruchtbare valleien met extreem rijke natuurlijke hulpbronnen op het grondgebied. De belangrijkste rivieren zijn de Amu Darya, Syr Darya en Zelafshan. Het heeft een ernstig droog landklimaat. De gemiddelde temperatuur in juli is 26 ～ 32 ℃ en de dagtemperatuur in het zuiden is vaak zo hoog als 40 ℃; de gemiddelde temperatuur in januari is -6 ～ -3 ℃ en de absolute minimumtemperatuur in het noorden is -38 ℃. De gemiddelde jaarlijkse neerslag is 80-200 mm in vlaktes en laaglanden, en 1.000 mm in bergachtige gebieden, waarvan de meeste geconcentreerd zijn in de winter en de lente. Oezbekistan is een bekend oud land aan de "Zijderoute" en heeft een lange geschiedenis met China via de "Zijderoute".

Het hele land is verdeeld in 1 autonome republiek (Autonome Republiek Karakalpakstan), 1 gemeente (Tasjkent) en 12 staten: Andijan, Bukhara, Jizak, Kashka Daria, Navoi, Namangan, Samarkand, Surhan, Syr Darya, Tashkent, Fergana en Kharzmo.

De Oezbeekse stam werd gevormd in de 11e-12e eeuw na Christus. De 13e-15e eeuw werd geregeerd door de Mongoolse Tataarse Timoer-dynastie. In de 15e eeuw werd de Oezbeekse staat onder leiding van koning Shybani gesticht. In de jaren 1860 en 70 werd een deel van het grondgebied van Oezbekistan samengevoegd met Rusland. De Sovjetmacht werd opgericht in november 1917 en de Oezbeekse Socialistische Sovjetrepubliek werd opgericht op 27 oktober 1924 en trad toe tot de Sovjet-Unie. Op 31 augustus 1991 werd de onafhankelijkheid uitgeroepen en het land werd omgedoopt tot de Republiek Oezbekistan.

Nationale vlag: het is een horizontale rechthoek met een lengte / breedte-verhouding van 2: 1. Van boven naar beneden zijn er drie parallelle brede banden van lichtblauw, wit en lichtgroen, en er zijn twee dunne rode strepen tussen de witte en lichtblauwe en lichtgroene brede banden. Aan de linkerkant van de lichtblauwe band is er een witte wassende maan en 12 witte vijfpuntige sterren. Oezbekistan werd in 1924 een republiek van de voormalige Sovjet-Unie. Sinds 1952 is de aangenomen nationale vlag vergelijkbaar met die van de voormalige Sovjet-Unie, behalve dat er een brede blauwe strook in het midden van de vlag en een smalle witte strook aan de boven- en onderkant is. De nationale onafhankelijkheidswet van Oezbekistan werd op 31 augustus 1991 aangenomen en de bovengenoemde nationale vlag werd op 11 oktober gebruikt.

Oezbekistan is het meest bevolkte land van Centraal-Azië. Het heeft 26,1 miljoen inwoners (december 2004). Waaronder 134 etnische groepen, Oezbeken waren goed voor 78,8%, Russen waren goed voor 4,4%, Tadzjieken waren goed voor 4,9%, Kazachen waren goed voor 3,9%, Tataren waren goed voor 1,1%, Karakalpak waren goed voor 2,2%, Kirgizische waren goed voor 1%, De Koreaanse etnische groep was goed voor 0,7%. Andere etnische groepen zijn onder meer Oekraïense, Turkmeense en Wit-Russen. De meeste bewoners geloven in de islam en zijn soennieten. De officiële taal is Oezbeeks (een Turkse taalfamilie van de Altaïsche familie) en Russisch is de lingua franca. De belangrijkste religie is de islam, die soennitisch is, en de tweede is oosters-orthodox.

Oezbekistan is rijk aan natuurlijke hulpbronnen en de pijler-industrieën van de nationale economie zijn de "vier goudsoorten": goud, "platina" (katoen), "wujin" (olie) en "blauw goud" (aardgas). De economische structuur is echter enkelvoudig en de verwerkende industrie is relatief achterlijk. De goudreserves van Oezbekistan staan ​​op de vierde plaats in de wereld, met overvloedige watervoorraden en een bosdekkingsgraad van 12%. Machinebouw, non-ferrometalen, ferrometalen, textiel- en zijde-industrieën zijn relatief ontwikkeld.

De klimaatzone is bevorderlijk voor de uitgebreide ontwikkeling van de landbouweconomie Het kenmerk van de landbouw is de ontwikkelde infrastructuur voor waterbehoud voor geïrrigeerde landbouw. De belangrijkste landbouwindustrie is de katoenaanplant, en ook zijdeteelt, veeteelt en groente- en fruitaanplant nemen een belangrijke positie in. De jaarlijkse katoenproductie is goed voor tweederde van de katoenproductie van de voormalige Sovjet-Unie, de vierde plaats in de wereld, en staat bekend als het "platina-land". De veeteeltindustrie is relatief ontwikkeld, voornamelijk het fokken van schapen, en ook de zijdeteelt is relatief ontwikkeld. Oezbekistan is een regio die wordt gepasseerd door de oude "Zijderoute". Er zijn meer dan 4.000 natuurlijke en culturele landschappen door het hele land, voornamelijk in steden als Tasjkent, Samarkand, Bukhara en Khiva.

Tasjkent: Tasjkent, de hoofdstad van Oezbekistan, is de grootste stad in Centraal-Azië en een belangrijk economisch en cultureel centrum. Het is gelegen in het oosten van Oezbekistan, ten westen van het Chatkal-gebergte, in het centrum van de oase van de Chirchik-vallei, een zijrivier van de Syr-rivier, op een hoogte van 440-480 meter. Het aantal inwoners is 2.135.700 (december 2004), waarvan 80% uit Russen en Oezbeken, waaronder Tataren, Joden en Oekraïne. Deze oude stad was in de oudheid een belangrijk centrum en transportknooppunt voor de oost-westhandel, en de beroemde "Zijderoute" passeerde hier. In het oude China hebben Zhang Qian, Fa Xian en Xuanzang allemaal hun sporen nagelaten.

Tasjkent betekent "Stenen Stad" in het Oezbeeks. Het is vernoemd naar het is gelegen in het alluviale waaiergebied van de uitlopers en heeft enorme kiezelstenen. Dit is een oude stad met een lange geschiedenis. De stad werd al in de tweede eeuw voor Christus gebouwd. Het was beroemd om zijn handel en handwerk in de zesde eeuw, en het werd de enige plaats die door de oude zijderoute liep. Voor het eerst gezien in historische verslagen in de 11e eeuw na Christus. Het werd een ommuurde stad in 1865, met op dat moment ongeveer 70.000 inwoners. Het was het belangrijkste handelscentrum met Rusland en ging later op in het Russische rijk. In 1867 werd het het administratieve centrum van de autonome republiek Turkestan. Het werd sinds 1930 de hoofdstad van de Republiek Oezbekistan (een van de republieken van de Sovjet-Unie) en werd op 31 augustus 1991 de hoofdstad van de onafhankelijke Republiek Oezbekistan.