Bosnía og Hersegóvína, fullt nafn Bosníu og Hersegóvínu, er staðsett í miðhluta fyrrum Júgóslavíu, milli Króatíu og Serbíu. Svæðið er 51129 ferkílómetrar. Íbúar eru 4,01 milljón (2004), þar af eru Samtök Bosníu og Hersegóvínu 62,5% og Serbneska lýðveldið 37,5%. Helstu þjóðernishóparnir eru: Bosníumenn (það er múslimska þjóðflokkurinn á fyrra suðurhluta tímabilsins), en þeir eru um 43,5% af heildar íbúum; serbneskt þjóðerni, um 31,2% af heildar íbúum; króatískt þjóðerni, um 17. 4%. Þrjú þjóðarbrotin trúa á íslam, rétttrúnaðarkirkju og kaþólsku. Opinber tungumál eru bosníska, serbneska og króatíska. Bosnía og Hersegóvína er auðug af jarðefnaauðlindum, aðallega járngrýti, brúnkoli, báxít, blý-sinkgrýti, asbesti, steinsalti, barít o.s.frv. Vatnsafl og skógarauðlindir eru mikið og skógarþekjusvæðið er 46,6% af öllu landsvæði Bosníu og Hersegóvínu.

BiH samanstendur af tveimur aðilum, Samtökum Bosníu og Hersegóvínu og Lýðveldinu Serbíu. Samband Bosníu og Hersegóvínu samanstendur af 10 ríkjum: Unna-Sana, Posavina, Tuzla-Podrinje, Zenica-Doboj, Bosna-Podrinje, Mið-Bosníu Ríki, Hersegóvína-Neretva, Vestur-Hersegóvína, Sarajevo, Vestur-Bosnía. Republika Srpska hefur 7 héruð: Banja Luka, Doboj, Belina, Vlasenica, Sokolac, Srbine og Trebinje . Árið 1999 var Brčko sérstök svæði stofnuð, beint undir ríkinu.

Þjóðfáni: Bakgrunnsliturinn er blár, mynstrið er stór gylltur þríhyrningur og röð hvítra stjarna er meðfram annarri hlið þríhyrningsins. Þrjár hliðar stóra þríhyrningsins tákna þrjá helstu þjóðernishópa sem mynda lýðveldið Bosníu og Hersegóvínu, þ.e. múslima, serbneska og króatíska þjóðernishópa. Gull er ljómi sólarinnar sem táknar von. Blái bakgrunnurinn og hvítu stjörnurnar tákna Evrópu og tákna að Bosnía og Hersegóvína er hluti af Evrópu.

Í lok 6. aldar og byrjun 7. aldar fluttu nokkrir Slavar suður á Balkanskaga og settust að í Bosníu og Hersegóvínu. Í lok 12. aldar stofnuðu Slavar sjálfstætt furstadæmi Bosníu. Í lok 14. aldar var Bosnía öflugasta landið í suður Slavum. Það varð eign Tyrklands eftir 1463 og var hernumið af Austurríkis-Ungverska heimsveldinu árið 1908. Eftir lok fyrri heimsstyrjaldarinnar árið 1918 stofnuðu suðurslavnesku þjóðirnar serbneska-króatíska og slóvenska ríkið, sem fékk nafnið Konungsríkið Júgóslavíu árið 1929. Bosnía og Hersegóvína var hluti af því og var skipt í nokkur stjórnsýsluhéruð. Árið 1945 unnu íbúar allra þjóðarbrota í Júgóslavíu andfasista stríðið og stofnuðu Alþýðulýðveldið Júgóslavíu (endurnefnt Sósíalistalýðveldið Júgóslavíu árið 1963) og Bosnía og Hersegóvína varð lýðveldi Sambandslýðveldisins Júgóslavíu. Í mars 1992 hélt Bosnía og Hersegóvína þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort landið væri sjálfstætt eða ekki. Bosnía og Hersegóvína var hlynnt sjálfstæði og Serbar stóðu gegn atkvæðagreiðslunni. Síðan braust út þriggja og hálfs árs stríð milli Bosníu og Hersegóvínu. 22. maí 1992 gekk Bosnía og Hersegóvína í Sameinuðu þjóðirnar. 21. nóvember 1995, undir merkjum Bandaríkjanna, undirrituðu Milosevic forseti lýðveldisins Serbíu í Júgóslavíu, Tudjman forseti lýðveldisins Króatíu og Izetbegovic forseti lýðveldisins Bosníu og Hersegóvínu friðarsamning Dayton-Bosníu-Hersegóvínu. Stríðinu í Bosníu og Hersegóvínu er lokið.

Sarajevo: Sarajevo, höfuðborg Bosníu og Hersegóvínu (Sarajevo), er mikilvæg miðstöð iðnaðar og járnbrautar. Hún var fræg fyrir upphaf fyrri heimsstyrjaldar (Sarajevo atvik). Sarajevo er nálægt efri hluta Boyana-árinnar, þverár Sava-árinnar, það er forn borg umkringd fjöllum og fallegu landslagi. Það hefur 142 ferkílómetra svæði og íbúar eru 310.000 (2002).

Sarajevo hefur skipt um nafn nokkrum sinnum í sögunni og núverandi nafn þess þýðir „höll ríkisstjórans í Sultan“ á tyrknesku. Þetta sýnir að tyrknesk menning hefur mikil áhrif á borgina. Árið 395 e.Kr., eftir ósigur Maxímusar, flutti Theodosius I keisari landamærin milli vesturveldisins og austurveldisins í nágrenni Sarajevo fyrir andlát sitt.Á þeim tíma var Sarajevo bara lítt þekktur bær. Seint á 15. öld sigraði tyrkneska Ottómanveldið Serbíu, hernumdi Bosníu og Hersegóvínu og neyddi íbúa heimamanna til að snúa sér til Íslam og gerði suma íbúa múslima. Á sama tíma vopnuðu austurrísk-ungverska heimsveldið Serba og notaði þá til að verja landamærin fyrir sjálfum sér og upp frá því hófst bardagi sem stóð í aldir. Sögulega, eftir leið meðfram miðhluta Júgóslavíu (nánar tiltekið í gegnum Bosníu og Hersegóvínu), hafa kaþólikkar og rétttrúnaðarmenn, kristnir menn og íslamstrúar, Þjóðverjar og Slavar, Rússar og Vesturlandabúar allir barist hér í örvæntingu. Stefnumörkun Sarajevo er því orðin afar mikilvæg. Áralangar styrjaldir gerðu þennan litla þekkta bæ að þekktri borg og urðu þungamiðja í samkeppni milli ýmissa fylkinga og varð að lokum höfuðborg Bosníu og Hersegóvínu.

Sarajevo er forn borg með fallegt landslag, einstakt borgaryfirbragð og mismunandi byggingarstíl. Þar sem það hefur skipt um hendur nokkrum sinnum í sögunni hafa mismunandi ráðamenn fært allskonar þjóðernissiði og trúarbrögð til borgarinnar, sem gerir hana að gatnamótum austur- og vestrænnar efnahagsmenningar og þróast smám saman í borg sem blandast austur og vestur. . Borgin hefur bæði 19. aldar tawny byggingar í austurrískum stíl, skála í austurlenskum stíl og handverksmiðjur í tyrkneskum stíl.

Miðborgin er aðallega klassískar byggingar frá austurrísk-ungverska heimsveldinu. Kaþólskar kirkjur, rétttrúnaðarkirkjur og íslamskir moskuturnar með spírum eru dreifðir í samræmdum mæli í borginni. Íbúar múslima í Sarajevo eru meira en þriðjungur og gerir það að stað þar sem múslimar búa. Þess vegna er Sarajevo þekkt sem „Kaíró í Evrópu“ og „höfuðborg múslima í Evrópu“. Það eru meira en 100 moskur í borginni, þar á meðal sú elsta er Archi-Hislu-Bek moskan byggð á 16. öld. Safnið í borginni hýsir einnig hið fræga hebreska handrit „Hagada“, sem eru sjaldgæfar minjar eins og ýmsar þjóðsögur og sögur sem vitnað er til í túlkun Gyðinga á „Biblíunni“. Sterkt íslamskt andrúmsloft sem myndaðist eftir stríðið í Bosníu og Hersegóvínu fær mann til að líða stundum eins og maður sé í arabaheiminum í Miðausturlöndum. Þessi einstaki stíll er augljóslega mjög frábrugðinn öðrum hefðbundnum evrópskum borgum og því er Sarajevo nú þekkt sem Jerúsalem Evrópu.

Að auki er Sarajevo einnig miðstöð flutninga á landi og efnahags- og menningarmiðstöð Bosníu og Hersegóvínu. Atvinnugreinarnar fela aðallega í sér aflbúnað, framleiðslu bifreiða, málmvinnslu, efnafræði, vefnaðarvöru, keramik og matvælavinnslu. Það er einnig háskóli og nokkur sjúkrahús í borginni með námuvinnsluskólann, fjölbrautaskólann, vísindin og myndlistina.