اسرائیل ، نام کامل دولت اسرائیل ، طبق قطعنامه 1947 سازمان ملل در مورد تقسیم فلسطین ، مساحت دولت اسرائیل 14900 کیلومتر مربع است. این کشور در غرب آسیا ، از شمال با لبنان ، از شمال شرقی با سوریه ، از شرق با اردن ، از غرب با دریای مدیترانه و از جنوب با خلیج عقبه همسایه است و محل اتصال آسیا ، آفریقا و اروپا است. ساحل دشتی باریک و طولانی است ، در شرق کوه و فلات دارد. آب و هوای مدیترانه ای دارد.

اسرائیل سابقه طولانی دارد و زادگاه آیین های اصلی یهودیت ، اسلام و مسیحیت در جهان است. اجداد دور یهودی ، عبرانیان بودند که شاخه ای از سامی باستان بود. در پایان قرن سیزدهم قبل از میلاد ، او از مصر به فلسطین نقل مکان کرد و پادشاهی عبری و پادشاهی اسرائیل را تأسیس کرد. در سالهای 722 و 586 قبل از میلاد ، این دو پادشاهی توسط آشوریان فتح شدند و سپس توسط بابلی ها نابود شدند. رومی ها در سال 63 قبل از میلاد حمله کردند و اکثر یهودیان از فلسطین رانده شدند و به اروپا و آمریکا تبعید شدند. فلسطین در قرن 7 توسط امپراتوری عرب اشغال شد و از آن زمان اعراب به اکثریت قریب به اتفاق ساکنان منطقه تبدیل شده اند. فلسطین در قرن شانزدهم توسط امپراتوری عثمانی ضمیمه شد. در سال 1922 ، جامعه ملل با تأسیس "خانه قوم یهود" در فلسطین "مأموریت مأموریت" پادشاهی متحده در مورد فلسطین را تصویب کرد. بعداً ، یهودیان از سراسر جهان به تعداد زیادی به فلسطین مهاجرت کردند. در تاریخ 29 نوامبر 1947 ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ای را برای تأسیس یک کشور عربی و یک کشور یهودی در فلسطین تصویب کرد. دولت اسرائیل به طور رسمی در 14 مه 1948 تاسیس شد.

پرچم ملی: مستطیل است ، نسبت طول به عرض حدود 3: 2 است. زمین پرچم سفید و با یک نوار آبی در بالا و پایین است. رنگ های آبی و سفید از رنگ شالی استفاده می شود که یهودیان در نماز از آن استفاده می کردند. در مرکز پرچم سفید یک ستاره شش پر آبی قرار دارد این ستاره پادشاه داوود اسرائیل باستان است و نماد قدرت کشور است.

جمعیت اسرائیل 7.15 میلیون نفر است (در آوریل 2007 ، از جمله ساکنان یهودی کرانه باختری و بیت المقدس شرقی) ، از این تعداد 5.72 میلیون نفر یهودی هستند ، که 80٪ (حدود 44٪ از 13 میلیون یهودی در جهان را تشکیل می دهد) ، 1.43 میلیون عرب زندگی می کنند که 20٪ آنها و تعداد کمی از دروزها و بادیه نشینان هستند. نرخ رشد جمعیت طبیعی 1.7٪ و تراکم جمعیت 294 نفر در هر کیلومتر مربع است. عبری و عربی هر دو زبان رسمی هستند و انگلیسی معمولاً استفاده می شود. اکثر ساکنان به یهودیت اعتقاد دارند ، در حالی که بقیه به اسلام ، مسیحیت و ادیان دیگر اعتقاد دارند.

برای بیش از 50 سال ، اسرائیل ، با داشتن زمین ضعیف و کمبود منابع ، همچنان به دنبال راهی برای کشوری قدرتمند با علم و فناوری ، توجه به آموزش و پرورش و آموزش پرسنل است ، تا اقتصاد بتواند به سرعت توسعه یابد. در سال 1999 ، سرانه تولید ناخالص داخلی به 1 رسید. 60،000 دلار توسعه صنایع پیشرفته اسرائیل توجه جهانیان را به ویژه با فناوریهای پیشرفته و مزایای الکترونیک ، ارتباطات ، نرم افزارهای رایانه ای ، تجهیزات پزشکی ، مهندسی بیوتکنولوژی ، کشاورزی و هواپیمایی جلب کرده است. اسرائیل در حاشیه منطقه کویر واقع شده و فاقد منابع آبی است. کمبود شدید آب باعث شده است که اسرائیل با استفاده کامل از منابع آب موجود و تبدیل یک صحرای بزرگ به واحه ای ، یک فناوری منحصر به فرد صرفه جویی در مصرف آبیاری آبیاری قطره ای را در کشاورزی ایجاد کند. کشاورزان با کمتر از 5٪ از کل جمعیت نه تنها مردم را تغذیه می کنند ، بلکه مقادیر زیادی میوه ، سبزیجات ، گل و پنبه با کیفیت بالا نیز صادر می کنند.

کوه معبد مهمترین مکان مقدس برای یهودیان است. سلیمان ، پسر داوود پادشاه یهودیه در هزاره 1 قبل از میلاد ، 7 سال طول کشید و 200000 نفر را در یک تپه در اورشلیم گذراند ، که بعدا معروف شد یک معبد باشکوه در معبد تپه (همچنین به عنوان معبد معبد شناخته می شود) به عنوان محلی برای پرستش خدای یهود خداوند یهوه ساخته شده است. این معبد اولین معبد مشهور در اورشلیم است. در سال 586 قبل از میلاد ، ارتش بابل اورشلیم را تصرف کرد و اولین معبد ویران شد. بعداً یهودیان دو بار معبد را بازسازی کردند ، اما در زمان اشغال رومیان این معبد دو بار تخریب شد. کلیسای معروف کلیسایی که از مقدس ترین مکان محافظت می کند ، بر روی ویرانه های اولین معبدی که توسط هیرود اول بزرگ در سال 37 قبل از میلاد در سلیمان ساخته شد ، بازسازی شد. معبد هیرودیس در سال 70 میلادی توسط لژیون تیتوس روم باستان تخریب شد. پس از آن ، یهودیان دیواری به طول 52 متر و 19 متر ارتفاع بر روی خرابه های معبد اصلی یهودیان با سنگ هایی از معبد اصلی ساختند. "دیوار غربی". یهودیان "دیوار گریه" نامیده می شوند و امروزه به مهمترین شی پرستش دین یهود تبدیل می شوند.

اورشلیم: بیت المقدس در چهار تپه کوههای یهود در مرکز فلسطین واقع شده است. این یک شهر تاریخی مشهور در جهان است که بیش از 5000 سال قدمت دارد. با احاطه به کوهها ، 158 کیلومتر مربع مساحت دارد و از شهر قدیمی در شرق و شهر جدید در غرب تشکیل شده است. در ارتفاع 835 متر و 634000 (2000) ، بزرگترین شهر اسرائیل است.

شهر قدیم اورشلیم یک شهر مقدس مذهبی و زادگاه سه دین اصلی یهودیت ، اسلام و مسیحیت است. هر سه دین قدس را مکان مقدس خود می دانند. دین و سنت ، تاریخ و الهیات ، و همچنین مکانهای مقدس و خانه های نماز ، اورشلیم را به شهری مقدس تبدیل می کنند که مورد احترام یهودیان ، مسیحیان و مسلمانان است.

مکان اورشلیم برای اولین بار "جبوس" نامیده شد زیرا مدت ها پیش قبیله ای از کنعانیان عرب به نام "جبوس" از شبه جزیره عربستان مهاجرت کردند تا در اینجا ساکن شوند و روستاهایی بسازند. قلعه ای بسازید و این مکان را به نام قبیله نامگذاری کنید. بعداً کنعانیان شهری را در اینجا بنا کردند و نام آن را "یورو سلیم" گذاشتند. حدود هزار سال قبل از میلاد ، دیوید ، بنیانگذار پادشاهی یهود ، این مکان را فتح کرد و از آن به عنوان پایتخت پادشاهی یهود استفاده کرد. وی همچنان به استفاده از نام "یورو سلیم" ادامه داد. برای عبری ساختن آن ، " یورو سلام ». چینی این را به عنوان "اورشلیم" ، به معنی "شهر صلح" ترجمه کرده است. اعراب این شهر را "Gourdes" یا "شهر مقدس" می نامند.

بیت المقدس از مدت ها قبل شهری است که فلسطینی ها و اسرائیلی ها در آن زندگی می کنند. طبق افسانه ها ، در قرن 10 قبل از میلاد ، پسر داوود سلیمان جانشین تخت سلطنت شد و معبدی یهودی در کوه صهیون در اورشلیم ساخت. این مرکز فعالیت های مذهبی و سیاسی یهودیان باستان بود ، بنابراین یهودیت اورشلیم را به عنوان یک مکان مقدس در نظر گرفت. بعداً ، دیواری از شهر بر روی خرابه های معبد ساخته شد که یهودیان آن را "دیوار ناله" می نامند و امروزه به مهمترین شی پرستش یهود تبدیل شده است.

از زمان تأسیس ، شهر قدیمی اورشلیم 18 بار بازسازی و مرمت شده است. در سال 1049 قبل از میلاد ، این شهر قدیمی پادشاهی باستان اسرائیل تحت حکومت پادشاه داوود بود. در سال 586 قبل از میلاد ، نبوكدنصر دوم بابل جدید (عراق فعلی) این شهر را تصرف كرد و آنرا با زمین مساوی كرد. در سال 532 قبل از میلاد توسط پادشاه ایران مورد حمله و اشغال قرار گرفت. پس از قرن چهارم پیش از میلاد ، اورشلیم پی در پی به پادشاهی مقدونیه ، بطلمیوس و سلوکی پیوست. هنگامی که روم اورشلیم را در سال 63 قبل از میلاد تصرف کرد ، آنها یهودیان را از شهر بیرون کردند. استبداد روم علیه یهودیان در فلسطین باعث چهار قیام گسترده شد. رومی ها سرکوبی خونین انجام دادند ، بیش از یک میلیون یهودی را به قتل عام رساندند و تعداد زیادی از یهودیان به اروپا غارت شدند و به بردگی تبدیل شدند. یهودیانی که از این فاجعه جان سالم به در بردند ، یکی پس از دیگری ، عمدتاً به انگلیس ، فرانسه ، ایتالیا ، آلمان و مناطق دیگر ، و بعداً به تعداد زیادی به روسیه ، اروپای شرقی ، آمریکای شمالی و ... فرار کردند و از آن پس تاریخ غم انگیز تبعید یهودیان را آغاز کردند. در سال 636 میلادی ، اعراب رومیان را شکست دادند و از آن زمان ، بیت المقدس مدتها تحت سلطه مسلمانان بود.

در پایان قرن یازدهم ، پاپ روم و پادشاهان اروپایی جنگهای صلیبی بسیاری را به نام "بازیابی شهر مقدس" آغاز کردند. در سال 1099 ، صلیبی ها اورشلیم را تصرف کردند و سپس "پادشاهی اورشلیم" را تأسیس کردند. نزدیک به یک قرن طول کشید. در سال 1187 ، سلطان صلاح الدین عرب در جنگ هدیان در شمال فلسطین صلیبی ها را شکست و اورشلیم را دوباره بدست آورد. از سال 1517 تا قبل از جنگ جهانی اول ، اورشلیم تحت حاکمیت امپراتوری عثمانی بود.

در نزدیکی شهر بیت لحم ، 17 کیلومتری جنوب اورشلیم ، غاری به نام ماهد وجود دارد. گفته می شود که عیسی در این غار به دنیا آمد و اکنون کلیسای ماهد در آنجا ساخته شده است. عیسی در جوانی در اورشلیم تحصیل کرد و سپس در اینجا موعظه کرد و خود را مسیح (یعنی ناجی) خواند و بعداً توسط مقامات یهودی بر روی صلیبی در خارج از شهر مصلوب شد و در آنجا دفن شد. افسانه ها حاکی از آن است که عیسی 3 روز پس از مرگ از مقبره برخاست و 40 روز بعد به آسمان صعود کرد. در سال 335 پس از میلاد ، هیلانا ، مادر امپراتور روم باستان کنستانتین اول ، به اورشلیم سفر دریایی کرد و کلیسایی از قیامت را بر روی قبرستان عیسی ساخت ، همچنین به عنوان کلیسای قبر مقدس شناخته می شود. بنابراین ، مسیحیت اورشلیم را یک مکان مقدس می داند.

در آغاز قرن 7 ، پیامبر اسلام محمد در شبه جزیره عربستان تبلیغ می کرد و با اشراف بزرگان محلی در مکه روبرو می شد. یک شب ، او از خواب بیدار شد و سوار یک اسب خاکستری نقره ای شد که سر آن زن توسط فرشته ای فرستاده شده بود و از مکه به اورشلیم بر سنگی مقدس قدم گذاشت و تا نه آسمان پرواز کرد. پس از الهام گرفتن از بهشت ​​، آن شب به مکه بازگشت. این معروف "پیاده روی شبانه و دانگشیائو" در اسلام است و یکی از آموزه های مهم مسلمانان است. به دلیل این افسانه سفر شبانه ، بیت المقدس پس از مکه و مدینه به سومین مکان مقدس در اسلام تبدیل شده است.

این دقیقاً به این دلیل است که بیت المقدس یکی از سه مکان مقدس مذهب است. برای رقابت در مکان مقدس ، از زمان های بسیار قدیم در اینجا جنگ های بی رحمانه زیادی انجام شده است. بیت المقدس 18 بار با خاک یکسان شده است ، اما هر بار احیا شده است. دلیل اساسی آن این است که این مکان مقدس مذهبی شناخته شده در جهان است. برخی می گویند بیت المقدس شهری زیبا است که بندرت در جهان دیده می شود و بارها ویران شده اما بسیار مورد احترام است. قبل از سال 1860 ، بیت المقدس دارای دیواره ای از شهر بود و شهر به 4 منطقه مسکونی تقسیم شد: یهودی ، مسلمان ، ارمنی و مسیحی. در آن زمان ، یهودیان که قبلاً اکثریت جمعیت شهر را تشکیل می دادند ، شروع به ساخت مناطق مسکونی جدید در خارج از دیوارها کردند و هسته بیت المقدس مدرن را تشکیل دادند. از یک شهر کوچک گرفته تا یک کلانشهر مرفه ، بسیاری از مناطق مسکونی جدید شکل گرفته است که هر یک از آنها ویژگی های گروه خاصی از سکونتگاه ها را در آن نشان می دهد.

شهر جدید بیت المقدس در غرب واقع شده است. این شهر به تدریج پس از قرن نوزدهم تأسیس شد. دو برابر شهر قدیم است. این شهر عمدتا محل استقرار م scientificسسات علمی و فرهنگی است. در دو طرف خیابان ، در میان ردیف ساختمان های بلند ، ویلاهای هتل راحت و ظریف ، و مراکز خرید بزرگ با ازدحام جمعیت ، ساختمانهای مدرنی وجود دارد که با پارکهای زیبا روبرو هستند. این شهر قدیمی در شرق واقع شده است ، و با دیواری بلند احاطه شده است. برخی از مکانهای معروف مذهبی در شهر قدیمی است. به عنوان مثال ، سنگ مقدس که محمد هنگام شب به آسمان صعود کرد ، در همان مکان خانه روز مکه کر واقع شد. مسجد هلائی ، مسجد الاقصی ، سومین مسجد بزرگ جهان پس از مسجد مقدس مکه و معبد پیامبر در مدینه و غیره ، همه اسامی ، وقایع و وقایع مرتبط ذکر شده در "عهد عتیق" و "عهد جدید" کلیساها و معابد مربوطه در شهر ساخته شده است. بیت المقدس نیز یکی از مهمترین شهرهای جهانگردی است.

بیت المقدس هم باستان و هم مدرن است. این یک شهر متنوع است. ساکنان آن نمایانگر ادغام چندین فرهنگ و گروه های قومی هستند ، هم با رعایت دقیق قوانین و هم به سبک زندگی سکولار. این شهر نه تنها گذشته را حفظ می کند ، بلکه برای آینده نیز می سازد. هم مکان های تاریخی را با دقت بازسازی کرده است ، هم فضای سبز ، مناطق تجاری مدرن ، پارک های صنعتی و حومه شهرها را با دقت زیبا سازی کرده و تداوم و نشاط خود را نشان داده است.